• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

evlilikler hakkında

Eski esim de bana bunu yapti. Kendi maasini daha dogrusu maas kartini kayinvalideme verdi. Ben itiraz edince hayirsiz gelin oldum.

Ben maasimdan özenip cikolata bile alamiyordum ekmek almak icin. Ne oldu sonuc ? aldatti ve yeniden evlendi.

Erkege acimayacaksin
 
Ben varım. Eşim bana ister çalış istemezsen çalışma diyor. Biraz sikintidayiz geçici bir süreliğine, bebeğim de küçük biraz büyüsün sana destek olmak istiyorum diyorum, senin bunu demen yeter çalışmak zorunda değilsin nasıl mutlu olacaksan öyle yap diyor. 2 ayda 1 kv ve kpyi ayrı görüyoruz ayrılar. Kv bana genelde öğlen 2 3 gibi gelir ki ne öğle yemeği ne akşam yemeği saati olsun ne de geç saat olsun Bi kahveyle gecistirsin hizmet beklemez yani. Ama benim eşim de yabancı 😀

bak buda en başta yazması gerekin en sona iliştirmiş ,

böyle giderse kızımı bir yabancıya verecem :KK70::KK70:
 
Nerden buluyorsunuz bu yabancı kocaları kızlar :KK70:

İşin şakası özellikle merak ettiğim bizim milletimiz mi böyle yurtdışında daha mı farklı merak ediyorum biz mi çok çok gelenekseliz böyle
Buranın da kendine göre geleneksel insanları var, anasının babasının evinden çıkamayanlar var elbette ama kötü gözle bakılıyor o tiplere burda. Dil kursuna giderken öğretmene turkiyede böyle böyle gelin kv sorunları, erkeğin ailesini üstün tutma çabaları çok var demiştim, onlardan burada da var ama çoğunluk 50 yıl önce bıraktı o huyları dedi... Yoksa burada da şiddete uğrayan, psikolojik şiddet gören, travma yaşayan kadınlar var. Benim kv bana kendi kv sini anlatırdı, iyi kalpliydi bir kötülüğü yoktu ama çok asik suratlı, hep ciddi bir kadındı gülerken görmedim, 18 yaşında evlendim o kadından çok korktum hep ama bu yaşımda anladım ne kadar gereksiz olduğunu o korkunun, gençlik işte demişti. Ama kadına saygıyı eşim annesinden öğrenmiş. Aslında evlenenler evlenmeden önce buna daha çok dikkat etmeliler bence. Arada eşim haddini aşan kırıcı bir şaka yapsa kv hemen kızar, sen nasıl benim oğlum oldun, babana çekmişsin der ayrı oldukları için 😀😀 kp çok aşırı geleneksel ve muhafazakar bir adam. Bütün önemli günler kutlanmali, hep arayıp sorulmak ister ve saygı görmek ister. İlk geldiğimde dildeki sen siz farkını kavrayamamistim herkese sen derdim 😀 ilk defa siz dediğim gün adam mutlu olmuştu. Aile içine karışmaz ama Herseyi bilmek ister Herseyden haberi olmalı. Bir olayı başkasından duyunca üzülür arar neden haber vermedin bana der eşime. Geçen babalar gününde sadece biz gittik diğer 3 çocuk ekti, adamın bir oturup aglamadigi kaldı. Mesela eltimi sevmez ve aileden görmez daha önceki evliliklerinden çocukları olduğu ve kaynimin başka çocuğu olmadığı için. Bunu da açık açık hissettirir yok yüzüne güleyim arkasından iş cevireyim demez. Kv tam tersine aşırı modern, herkesi kucaklayan çok sıcakkanli bir kadın. Noelde eltimin diğer çocuklarına da kendi torunu gibi hediye alır dışlamaz. Bir ailenin içinde bile böyle 2 zit karakter olabiliyor. Ama buradaki yeni nesil artık 18 20 yaş arasında bir sevgili yapıp hemen birlikte yaşamaya başlıyorlar, çoğunluğun ilk bebeği o yaşlarda oluyor herkes genç anne. Çocuklar da evden erken ayrıldıkları için bizdeki kadar kısıtlayıcı davranamiyor aileler, çünkü çocuklar zaten resti çıkıp kendi hayatlarını kurmuş, aileleriyle micmic olmak isteseler gayet kendi evlerinde yaşar gorusurlerdi. Asiler ve ozgurler ☺️
 
Çok paramız yok, ama rahatız, eşimle ortak kararımız üzerine çocuğumu kendim büyütüyorum.
Maaşından ödemeleri yapıp kalanı eve bırakır.
Aile konusunda baskı yapmadi, yapmaz.
He mükemmel evliliktir diyemem, öyle bir tanım var mı onu da bilmiyorum.
Ama bahsettiğiniz konularda sıkıntı yaşamadık.
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.


benim eşimle inişli çıkışlı bı evliliğimiz oldu. düzeni ancak oturttuk beş senede. eşim hatalarını fark ettiğinde kabul eder degismeye çalışır. %95 başardı kalanı da bekliyorum inşallah 🙏

ailesi baya sıkıntılı tipler greencim biliyosun zaten sen :) ben de artık eşim için onların çoğu abuklugunu ses etmeden atlatmaya çalışıyorum. ama kendimi de ezdirmiyorum eskisi gibi. bi mesafe var onu asarlarsa gerekeni yaparım. bunu bildikleri için onlar da eskisi gibi değiller:)

artık ben bisey demeden esim der, annem şöyle dedi ama asıl sebebi bu ya da duygu sömürüsü yapıyo yapıyo gibi şeyler.

para konusunda evlendiğimde işim yoktu. çalışmama karışmadı hiç. sonra atandim maddiyati biraz toparladik. sonra bebek oldu ücretsiz izine ayrıldım ona da karışmadı. şimdi işe döndüm yine maddiyati toparlamaya çalışıyoruz:D

bende varsa ben ona veririm onda varsa o bana verir. mesela bugün maaş kartımı vercem yarın para cekip kredi kartına falan yatircak.

para konusunda ben her yolu denedim. elime aldim olmadi, eline biraktim olmadi. zamanla ortak beyin olmayı öğrendik ayni anda ayni şeyleri düşünüyoruz:D :D

ama kadınlar bir araya gelince hep bu tarz şeyler konuşulur. sorun olmadığını soyleyen kadının arkasindan da kesin sorun var diye dedikodu yaparlar:D :D bence çok takma. bizim millet biraz da dram kraliçesi olmayi seviyo. istemese o maddiyatla beş dk tutamaz kimse onu. az para değil 5-10 bin maas. kimisi söylenip söylenip bisey yok gibi kocasının koynuna girmeyi seviyo🙄🙄
 
Çalışmak zorunda olmak , ailelere destek olmak , eşin çalışmamaya izin vermemesi vs hep Kişilerin maddi durumlarına göre değişir.
Şimdi adam 5 bin maas alıyorsa kadın ben çalışmayacağım dese adam o parayla çocuk mu okutsun kira mı ödesin ev mi geçindirsin ?
Eğer maddi Açıdan güçlü olmak istiyorum yorulunca çalışmayacağım diyecekse ona göre Eş seçecekti baştan.
Herkes ister çalışmayayım bebeğimi büyüteyim sabahın köründe işe gitmeyeyim , patron dırdırı çekmeyeyim.
Ama hayat Şartları herkese adil değil.
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Cocugum olana dek 4 4bucuk yil calistim oncesinde de is hayatim vardi , esimle maddi olarak ortaktik maasimi direk esime havale filan etmjyordum ozgurdum harcamakta esim de saygilidir asla baska talebi de olmadi . Cocugum dogunca isten ayrildim esime kendim buyutmek ostedgmi soyledim kendisi de boylesinin dha iyi olacagni soyledi isten ayrildim .
He bu arada es ailesiyle yakin degiliz , mic mic deglz senin tabirinle 🤣
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Ben varim canim baştan koydugum bir mesafem saygim var eşimin ailesiyle. Ilk baslarda ufak tefek seyler oldu taviz vermedim tekrarlanmadi. maaş konusunda kendi maas kartim kredi kartlarim bende eşim istemedi vermem de zaten. Bizde tam tersi esim maasini ceker bana verir cünkü ödemelerin hepsini ben yapiyorum. yani benim param benim param ,eşimin parasıda benim param. Işin sakasi hayat musterek birlikte çalisip birlikte harciyoruz.
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Ben bu konuda sanirim sansli olanlardanim,maddi acidan gercekten esim cok fedakar bir adam,harcamalarima aldiklarima en ufak bir mudahale etmez.Calismiyorum cocuk parasi aliyoruz calismis kadar oluyorum esime bagli kalmadan kisisel ve evin cocuklarimin her ihtiyacini bu zamana kadar bu paradan karsilayabildik.Esim iyi kazandigi donemler bu paraya dokunmadan her giderimizi karsilardik ama son bir senedir giderleri odeme de cocuk parasini da katiyoruz,yoksa mumkun degil gecinemeyiz.Yarin bir gun calismaya baslarsam da eger esime maasimi vermem,asla da boyle birsey talep etmez,hatta kazanci giderlere yeterse bana parani biriktir der muhtemelen.oteki turlu aramizda odeme paylasimi yapariz giderlere ortak olurum paramiz kalirsa da ortak birikim yapariz.Senin paran benim param yok bizde harcamalarimizda birikimlerimiz de ortak.Ayni evi paylas,ayni yatagi paylas,ayni hayati paylas ama paraya gelince senin paran,benim param yok oyle bir dunya.
 
Yani tabiki maddi acidan sknti olustu ben ayrildiktan sonra ama hicbjrseyi cocgmla olan 3 yilima degismem esim 5 bin 10 bin de kazanmiyor yani ev kredimiz de var ama imkanlar dahilinde bi hayat yasamaya calisiyoruz bin sukur bugunlerimize de .
 
Bu sitede de cok senin yazdgn gbi seyler okudum ilk duydugumda hele baya sasirmistim direk maas kartinin esinde oldugnu parayi hic gormeden esinin insafina biraktgni okumustum ilginc gelmsti uzulmustum de bi yandan
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Ben çalışmak zorundayım. Çünkü kadın erkek eşitliğine inanıyorum. Bazen bunaliyorum evet ama esimde bunaliyor. Yani o zaman bu daraldim isi birakalim hakki ikimizde de olmali. Eşim ne yapıyorsa aynısını yapabilirim . Ben ne yapıyorsam oda aynısını yapabilir. Haklar açısından böyle. Baktığımızda yaşamımıza kimsenin ezildigini düşünmüyorum. Parayı birleştiriyoruz . Ama kimsenin kimseden gizlisi saklisi yok. Ben daha çok harcıyorum. Onun için kendi adima bütçeyi sarstigimi düşündüğün için dengelemeye kendim karar verdim.
Aksini düşündüğüm bir evliliğim olsa ayrılırdım. Daha önce yaptim.
 
Sizi hatırlıyorum eşiniz İtalyandı, kv ile görüşmüyordunuz sanırım ama sizdeki kilit nokta şu, eşiniz sizi seçmiş ailesini değil:)

Meghan-Harry olayı gibi aslında anlatmak istediğim. Koskoca prens bile eşini seçti, bizim çok muhteşem adamlarımız aileden göbeğini kesemiyor. Burda kimse ailesini assın kessin atsın satsın demiyorum ama sınır çizmek çok önemli ve çoğu kişi bunu başaramıyor.

Kesinlikle. Aslinda eşim beni secmedi, yani ben görüşmüyorum ve bu kararima sadece saygı duyuyor. Duymakta zorunda zaten.
KV evime gelmiyor çünkü huzurumu bozuyor. O ev sonucda benim yuvam. Dinlediğim, zor bir günden sonra koşarak varmaya çalıştığım yer- KV oğlumun evi diye girip cikip huzurumu bozsa o ortam benim yuvam olmaz. Benim has yüzüme hasret değil...oğlunu ev ortaminda görmek isterse evine çağırsın :)
Eşim ayda yilda bir telefonla konuşuyor annesinle. Gecende beraber italyaya cenazeye gittiler. Kivaminda annesinle görüşüyor yani.

Şimdi taşlamasam iyi ama nikaha bile çağırmadım...
Asla güzel günümü rezil edemem. Oğlunun murveti vs. Tantanasi bana sökmedi...oğlunu düşünün kadin gelinine iyi davranırdi
 
Back