Evlilik Terapisi, İletişi Kuramama, Değersizlik


Şöyle ki annesinde insülin direnci var, ben bizzat yanında gitmiştim doktora ve o gün doktora söylemiştim eşimin durumunu, mutlaka gelsin, yaşı genç gerekli testlerin tamamını yapalım demişti. Ancak eşim doktora gidip test yaptırmayı hatta muayene olmayı bile kabul etmiyor, burunda kemik eğriliği var ve ben yalvar yakar götürdüm doktora, çocuk gibi oluyor doktor muayene ederken elimi bırakmadı, ağlayacak gibi oldu. O gün hiç toparlanamadı mesela, bir korkusu ya da güvensizliği var sanırım. Burun ameliyatı olması gerek ama onu bile erteledi tabii araya pandemi girdi o da tuzu biberi oldu.

Şu rest çekme olayını daha önce yaptım ama işe yaramadı, o yüzden sakin kalmak için çabalıyorum.

Evde çalışsam da kendime ayırdığım zamanım ve pandemi öncesinde gittiğim mesleki kazanım kurslarım oldu, eşim asosyal bir insan pek arkadaşı yok, içine kapanık. Ben yanında olmazsam hiçbir şeye yeltenmiyor.
 

İstanbul'dayım. Dediğiniz gibi altta yatan farklı sebepler kesinlikle ortaya çıkacaktır.


Ben zaten son bir gayretle her şeyi yapayım sonra ne olacaksa olsun diyorum.


Barışsın, dediğiniz gibi bal kaymak olsun, öz güveni yerine gelsin ama siz merak etmeyin ben ona beni ezmesi için fırsat vermem. Elimde kendime yetecek gücüm var, yalnızca her şeyi yapmış olayım sonu ayrılık bile olsa içim rahat kalsın diyorum.
 

Biz de eşimle çok büyük aşkla evlendik. Anlatsam roman olur dedikleri cinsten hatta ama ne zaman aynı evin içine girdik işler değişmeye başladı. 2 yıllık evliyiz. Defalarca boşanma kararı alıp vazgeçtik. En son bu ramazanda ben 1 ay evden gittim. Kesin bitecekti. Psikolojim allak bullaktı bildiğiniz gibi değil asla sağlıklı düşünemiyordum delirdim sanıyordum. Allahım felaketti.

Terapiye hep ben gitmek istedim, o doktor olduğu halde reddetti. Ta ki beni o halde görünceye kadar. Terapiye gidiyoruz şimdi. Hatta daha 4 seans gittik ama ilk seanstan sonra bile bi şeyler iyiye gitmeye başladı. Biz çok memnunuz. Yavaş yavaş düzelecek diye umut ediyorum. Sıfırdan başlayıp yeni evleniyormuşum gibi düşünmek istiyorum

Eşin de araştırmasın sen araştır. Terapistin doktor olmasına ve sistematik psikoterapist olmasına dikkat et. Şimdi çok yaygın saçma sapan bölümlerden mezun olup yok yaşam koçluğu yok ilişki terapileri yapıyorlar. Öyle olmasın, yaşı da tecrübesi de çok olsun. Hatta İnstagram da show yapan terapistlerden koşarak uzaklaşın, isim yapmış tecrübeli bi terapistle çözülür inşallah.

ben eşinizin değişmek istemiyorum cümlesini gittiğim seanslardan öğrendiklerimle şöyle yorumluyorum. Öncesinde kilo vermek için çabalamış (kendinice çabalamış en azından denemiş) bi adam size ben böyleyim böyle kabul et demesinin alt metni “kilomla uğraşman, beni eleştirmen beni çok incitiyor” Demek aslında. Yani bu adam değişmek istemese ne spor salonu diyet vs dener ne terapiye gitmeyi kabul eder.

bence sen de evde olduğundan çok hassaslaşmışsın (ben de öyle oldum)
 

Merhaba, yazdıklarınızı yeni gördüm, bugün ilk adımı attık. Ben psikiyatr ile görüşmeye başladım ve her şeyi anlattım, eşim de 15 gün sonra gidecek ilk görüşmesine önce ayrı ayrı gidelim dedik. Yarın sabahtan belediyenin aile danışma birimine gidip bir ön görüşme yapacağız birlikte.

Bugün ilk defa eşime içimden gelenleri söyledim, en yakın arkadaşımı kaybetmişim gibi hissediyorum dedim. İlk defa ağladı karşımda elimden geleni yapacağım dedi. Onun bunu demesi bile bir şeyleri değiştirdi aslında. Bir umut var artık. Umarım düzelir ilişkimiz o benim hem hayat arkadaşım hem dert ortağım hem en yakın arkadaşım, ben seni seviyorum ama ilişkimizde son dönemde iletişim sorunları var farkındayım el ele verip bunları çözeriz bile dedi

Inşallah çözülür bu durum
 

Ne güzel bunları duymak ben bile mutlu oldum.

Her şeyin güzel olacağına inancını kaybetme
 
İnsülin direnci oluşmuştur oda insanın doyma hissini bloke ediyor ve depresyonu tetikliyor muhtemelen o yüzden bu tavırları sergiliyor. İlk önce şekeri ekmeği ve paketli gıdaları hayatından çıkarırsa (21 gün şekersiz yaşam) sonrası çorap söküğü gibi gelir. Yeme bozukluğu duygusal bir problemdir
 
O kadar üst kilolara çıktıysa muhtemelen daha önce de bu kilo problemi vardı....Geçmişinde yaşadığı travma vardır ve bunu yiyerek bertaraf etmeye çalışmıştır...Sonra zayıfladığı dönemde evlenmiştir...Şimdi yine pandemi dönemindeki psikolojiyi kaldıramayıp veya evliliği yine almış...

O travmayı halledecek bir psikolog bulmanız lazım , her psikolog psikatrist malesef etkili.olamıyor...En iyisini araştırın yoksa aynı döngüler içinde döner durursunuz....
 

Söylediklerinizi aklımda tutacağım, teşekkür ederim



Evet geçmişte bir kilo problemi olmuş ama bu kadar değilmiş. Kilo alması pandemi öncesinde başlayan, 2 yıldır yaşadığı bir durum hatta 2 yıldan öncesi de var, kendi ailesi içinde yaşadığı sorunlar bunu etkiledi zaten kendisi de bunu kabul edemem ediyor. Evliliği neden kaldıramayacağını anlayamadım açıkçası, biraz açıklar mısınız?
 
Obezite bir hastaliktir. Hele 140 kilo olmak. Artik kilo vermemek esinin suçu degil. Beyin ve vücüd aktif bir sekilde kilo vermesini önlüyor. Tek çare var, oda amelyat olmasi.

Sorun sadece iliskiniz degil, esinin sagligi da. Bu sekilde seker hastaligi, safra kesesi ile ilgi sorunlar, mide sorunlari kaçinilmaz olur. Bende amelyat oldum ve hayatimda aldigim en iyi karar diyebilirim. Amelyat+spor ile esindeki sadece distan degisimi degil, içtende degisimini göreceksiniz.
 
Eşinizin duygu durumu ile ilgili bir sorunu var. Psikologa gitmeli. Yemek yiyerek neyi doyuruyor, bir düşünün. Hayatta başka alanlarda eksik olan doyumunu, yemekle doldurmaya çalışıyor.

Kavga ederek çözüm bulamazsınız malesef. İmkan olsa da, ben bir süre bu evde olmayacağım, sen de ben yokken düşün, isteklerim bunlar diyip, uzaklaşabilseniz.
 

Sen daha iyi gözlemlersin
Bir olasılık olarak söyledim
Kilo almasının sebebi mutlaka bir sıkıntıdan dolayıdır ama söylemiyordur
 

Ben söylediğiniz risklerin hepsinin farkındayım ama kendisi bunları biliyor olsa da bir adım atmaya çekiniyordu düne kadar dün ise psikolog ile görüşme kararı aldı. Bundan sonra neler olacağını göreceğiz en azından ilk adım atıldı


Sürekli kavga eden biri değilim bu konuda ancak patlama durumlarım oluyor tabii ki doğal olarak. Psikoloğa gitmeyi kabul etti, 15 gün sonra gidecek, 1 hafta sonra da aile danışmanlığına gidiyoruz randevuyu aldık. Yemeği neyin yerine koymaya çalıştığına dair az çok fikrim var ama eşim asıl sebepleri kendisi görmeli ben yalnızca bu süreçte destek olabilirim.

Sen daha iyi gözlemlersin
Bir olasılık olarak söyledim
Kilo almasının sebebi mutlaka bir sıkıntıdan dolayıdır ama söylemiyordur

Kendine itiraf edemediği sıkıntıları var, bunları önce kendisi görmeli
 
Çocuk istiyor ama ben endişeliyim kilosu yüzünden.


umarım terapi vs iyi gelir ikinize de

yalnız bu alıntıladığım yeri cidden anlamadım

adam 140 kg diye çocuğu olmayacak mı

yani kilo ve çocuk arasında bağlantı kuramadım

mart tan beri çok kilo aldım

evlendiğimden belki 25 kg aldım vs vs

ama eşim bana bu yönde bir psikolojik baskı yapsa zaten kilo vs vereme ki yeme bozukluklarının çoğu zaten psikolojik tatmin eksikliğinden kaynaklı

düzenli protein ağırlıklı beslenme ile kilo verilir de o motivasyonu sağlamak önemli

(muhtemelen bu süreçte insülin direnci vs de oluşmuştur)
 

Oda normal aslinda. Yillarca savastiktan sonra insan yigiliyor ve problemi inkar etmeye basliyorsun. Buda bir tür koruma mekanizmasi, yoksa sürekli depresyonda olursun.

Psikologa gitmek, sorunlarin anlatilmasi, açiga çikmasi daima iyi birsey. Yeme bozuklugun altinda çogu zaman psikolojik sorunlar vardir. Psikolog ile beraber mesela doktor kararida alinabilir. Yada daha motive olup, kilo vermeye hazir olabilir (ki bu biraz daha düsük ihtimal, neticede vermesi gereken 40-50 kilo).
 

Benim endişem çocuğumuz olmayacak değil, eşimin daha sağlıklı bir yaşam tarzına sahip olabilmesi. Eşim çocukları çok seven biri hatta en büyük isteği baba olmak, kendisi de bir çocuğumuz olursa ona en iyi şekilde babalık yapabilmek, her şeyine yetebilmek istiyor. Ben sürekli bir baskı yapmıyorum zaten içten içe o da sağlığının kötü etkilendiğinin farkında. Tabii ki çocuk olsa bile her an ona ya da bana bir şey olabilir, hayatlarımız tepe taklak olabilir ama düzelebilecek bir durumu çözmeden çocuk yapmak bana doğru gelmiyor. Etrafımda kilosu nedeniyle babalık yapamadığını çocuğuna yetmediğini söyleyen birçok arkadaşım var ben eşimin bir de bunları düşünmesini ya da kendini eksik hissetmesini istemiyorum sadece
 
Eşinizin psikolojisi bozuk.sağlam bi terapi alması lazım. Problemi sizle değil kendiyle bence
 
İllaki faydası olacaktır. Ama bu yeme konusuyla ilgili de bir uzmandan yardım almakta fayda var. Aile sağlığı merkezlerinin bazıları obeziteyle mücadele için hizmet veriyor. Yaşadığınız şehirdeki il sağlık mudurlugunu arayarak yardım isteyebilirsiniz.
Bir de bu süreçte yapıcı olmaya çalışın lütfen. Sürekli kilo konusunu açmak canını sıkacaktır. Ama en azından onun sağlığı için istediğinizi de bir şekilde belli edin kendisine.
Eşim de yemeyi çok seven bir insan. Pandemi sürecinde o da her gün ise gitti. 10 kilo civarı fazlalığı var vücudunda. Üniformayı giydiği zaman göbeği çıkıyormuş ve arkadaşları dalga geçiyormuş.Üstelik eşimin daha da kilo almasi halinde görevden alınma durumu var.
Ben de bircok kez kilo vermen lazım dedim, gel beraber başlayalım dedim. Tamam dedi ama kendine hakim olamadı bir türlü. En son bir gün kolundan tutup yürüyüşe götürdüm. 1saat boyunca yürüdü, arada koştu da. Hoşuna gitti ayrıca, artık kendisi teklif ediyor gidelim diye. Birkaç gündür gidemiyoruz gerçi ama ondaki bu azmi görmek sevindirdi beni.
Belki eşinizin de böyle bir desteğe ihtiyacı vardır? Dışarıya çıkalım, sakin bir yerde beraber yürüyüş yapalım derseniz geri cevirmez belki.
 
Cok mutlu oluyorum boyle duzelenleri gordukce.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…