Öncelikle herkese merhaba uzun olacak direkt konuya giriyorum ben 23 yaşındayım sevgilim 30 yaşında evlenme yoluna girdik. O bu sene yurtdışına taşındı ve işi çok iyi kazancı da çok iyi ben psikoloji mezunuyum. İş bulmam pek mümkün olmadı kendi alanım dışında okurken çalıştım ve sevgilimle aynı evde yaşadık ama ikimizin de kendi evi düzeni vardı ancak birbirimizin evinde de düzenimizi kurmuştuk. Bunu benim ailem çok zor kabul etti ailemle aynı şehirde yaşıyorduk onun ailesi ise farklı bir şehirde ama uzak değil bizim yaşadığımız şehirden daha büyük ve imkanı olan bir şehir.
Bunları neden anlatıyorum derseniz kayınvalidemle yaşadığım bir takım sorunlar var kendisi beni kabul etmiş değil AMA ilişkimizin başlarında sürekli görüşmek isteyen tanışmak isteyen onun ailesi oldu. Beni sürekli kızı gibi gördüğünü söylüyor bana sürekli hediyeler alıyor mesaj atıp arıyor ama sevgilimin benden önceki ilişkisindeki kızla hala görüşmeyi öyle ki birlikte wp hikayeleri atıyor sonra ben görünce siliyor. Sevgilimi ve beni de hikayelerden engellemiş ama annemi unutmuş bu şekilde haberim oldu. Sonrasında yılbaşında diğer gelinleri ile tatile gideceklerdi beni de davet ettiler kabul etmedim sonra aramızda tartışma çıktı ve bu durumun hoşuma gitmediğini anlattım o da asla hatalı olduğunu kabul etmedi. Görüşmeye devam edeceğim o benim arkadaşımın kızı dedi sonra ben de sinirlenip o zaman onu alsaydın gelin olarak dedim. Bana seni de almadım merak etme dedi ve sonrasında benim hayat tarzımın ona ters olduğunu sevgilimle tatile gitmemizin aynı evde yaşıyor olmamızın doğru olmadığını anlattı bu olaylarda sevgilim tamamen haklı olduğumu düşünüyor sonrasında annesine özür diletti. ben kindar biriyim malesef unutamıyorum bir kere soğudum ve evde sürekli bu konu yüzünden ağlıyorum. Sonrasında da teyzesi benim işimin gücümün olmadığını yeğenine layık olmadığımı sürekli ablasını üzüyor olmamdan bahsetti ki benim ailemin durumu oldukça iyi bana ev ve araba aldılar parasal olarak destekleri tam ama buna rağmen beni fakir zengin koca avcısı olarak görüyorlar evimde bir sürü insanın içinde o an herkes ona tepki gösterdi ve özür dilediler buna da okey. Aileme gelirsek evlenmemi desteklemiyorlar küçük olduğum için ama elle tutulur nedenleri de yok sevgilimi seviyorlar ama benim uygun olmadığımı düşünüyorlar mizacım yüzünden ama biz de ayrı kalmak istemiyoruz. Mayıs 14üne nişan için salon tuttuk abim ve sevgilim yurtdışında yaşadığı için tek uygun tarih oydu ve malesef seçim var bu durum da beni çok ama çok etkiledi. Zaten sürekli insanların bana bu yaşta evlenilir mi konuşmalarını çekiyorum önce iş bul kariyer yap diyorlar yüksek lisans yapmak istiyordum ama sevgilimden de ayrı kalmak istemiyorum ve onun işi daha iyi olduğu için benim fedakarlık yapmam gerekiyor bu da beni çok boğuyor haziranda mezun oldum 3 senede bitirdim benimle mezun olan arkadaşlarım işe giremedi ben girdim alanımla alakasız sonra çıktım. KPSS puanım 87 en son 87.29 gibi bir puanla kapattı alanım bu yüzden de bir erkek için bu kadar fedakarlığa değer mi diye kendime kızıyorum. Sürekli hata mı yapıyorum diye düşünüp duruyorum ne olur bana bir akıl verin Sanki her şey evlenmeyelim diye yapılıyor. Karışma hakkın yok demişsiniz evet yok ama kız hala sevgilimi unutamamıs gibi geliyor iyi mesleği var güzel biri ve hala sevgilisi yok bana da ilişki başında arayıp sen yokken ben vardım gibi konuşmalar yapmıştı. bu sebeple rahatsız oluyorum.Ayrıca şuan nişan söz gibi durumlar var malum bana sürekli ne istediğimi soruyor ben de ne yaparsanız o diyorum ama yine de benden bir sayı vermemi bekliyor. Bizde de bu gelinle değil ailesiyle konuşulur annemle konuştuklarında annem ben karışmıyorum dedi. sürekli surekli bunu sorması beni artık aşırı derecede mutsuz ediyor örneğin sözde bir set alacak baya da pahalı bana gösterdi durup dururken nasıl diye ben de şom ağızlıyım tutamıyorum dedim beğenmedim bunu ben takmam keşke benim takacağım bir şey olsaydı dedim. bu tartışmadan önce oldu. Diğerlerine ne taktım sana da o ayrımcılık olur dedi ben de belki daha uygun olur öyle demeyin dedim sonra neyse dedim ne yaparsan yap ama takmam bir kere benim kulağımda delik yok bana küpe beğeniyor kocaman kocaman. madem herkese eşitsin asla sözüm yok bu arada ama neddn bana sürekli kaç gram kaç gram diye soruyorsun? sürekli yaşadığı şehirden ev bakıyor benim bulunduğum şehirde sevgilimin evi var onu satıp ordan alalım içini düzelim diğerlerine mobilya aldım sıkıntı yaratırsın üzülürsün diyor inanın umrumda değil. dönersek ailemin olduğu şehirde yaşayacağız bunu sevgilim de diyo ama yok sayıyor bana oğlumu benden kaçırıyorsun diyor
Bunları neden anlatıyorum derseniz kayınvalidemle yaşadığım bir takım sorunlar var kendisi beni kabul etmiş değil AMA ilişkimizin başlarında sürekli görüşmek isteyen tanışmak isteyen onun ailesi oldu. Beni sürekli kızı gibi gördüğünü söylüyor bana sürekli hediyeler alıyor mesaj atıp arıyor ama sevgilimin benden önceki ilişkisindeki kızla hala görüşmeyi öyle ki birlikte wp hikayeleri atıyor sonra ben görünce siliyor. Sevgilimi ve beni de hikayelerden engellemiş ama annemi unutmuş bu şekilde haberim oldu. Sonrasında yılbaşında diğer gelinleri ile tatile gideceklerdi beni de davet ettiler kabul etmedim sonra aramızda tartışma çıktı ve bu durumun hoşuma gitmediğini anlattım o da asla hatalı olduğunu kabul etmedi. Görüşmeye devam edeceğim o benim arkadaşımın kızı dedi sonra ben de sinirlenip o zaman onu alsaydın gelin olarak dedim. Bana seni de almadım merak etme dedi ve sonrasında benim hayat tarzımın ona ters olduğunu sevgilimle tatile gitmemizin aynı evde yaşıyor olmamızın doğru olmadığını anlattı bu olaylarda sevgilim tamamen haklı olduğumu düşünüyor sonrasında annesine özür diletti. ben kindar biriyim malesef unutamıyorum bir kere soğudum ve evde sürekli bu konu yüzünden ağlıyorum. Sonrasında da teyzesi benim işimin gücümün olmadığını yeğenine layık olmadığımı sürekli ablasını üzüyor olmamdan bahsetti ki benim ailemin durumu oldukça iyi bana ev ve araba aldılar parasal olarak destekleri tam ama buna rağmen beni fakir zengin koca avcısı olarak görüyorlar evimde bir sürü insanın içinde o an herkes ona tepki gösterdi ve özür dilediler buna da okey. Aileme gelirsek evlenmemi desteklemiyorlar küçük olduğum için ama elle tutulur nedenleri de yok sevgilimi seviyorlar ama benim uygun olmadığımı düşünüyorlar mizacım yüzünden ama biz de ayrı kalmak istemiyoruz. Mayıs 14üne nişan için salon tuttuk abim ve sevgilim yurtdışında yaşadığı için tek uygun tarih oydu ve malesef seçim var bu durum da beni çok ama çok etkiledi. Zaten sürekli insanların bana bu yaşta evlenilir mi konuşmalarını çekiyorum önce iş bul kariyer yap diyorlar yüksek lisans yapmak istiyordum ama sevgilimden de ayrı kalmak istemiyorum ve onun işi daha iyi olduğu için benim fedakarlık yapmam gerekiyor bu da beni çok boğuyor haziranda mezun oldum 3 senede bitirdim benimle mezun olan arkadaşlarım işe giremedi ben girdim alanımla alakasız sonra çıktım. KPSS puanım 87 en son 87.29 gibi bir puanla kapattı alanım bu yüzden de bir erkek için bu kadar fedakarlığa değer mi diye kendime kızıyorum. Sürekli hata mı yapıyorum diye düşünüp duruyorum ne olur bana bir akıl verin
Son düzenleme: