Merhaba arkadaşlar. 9 aylık evliyim. Evliliğim sorunlarla başladı çünkü ben vajinismustum. Çok şükür tedavi oldum. 7 ay boyunca hiç ilişkiye girememiştim artık öyle bir problemim yok. Bu süreçte psikolojik olarak çok çöktüm. Eşim kabullenmedi, çözüm aramadı beni devamlı yargıladı bazen bana destek oldu çoğu zaman burnumdan getirdi. Velhasıl bu şekilde 9 ay bitti. Şimdi bu sorun çözülmesine rağmen kavgalarımız bitmiyor. Eşim sorunları konuşarak çözemiyor. Küsmeyi tercih ediyor. Her zaman ben barışmak ben adım atmak ben anlayış göstermek zorunda kalıyorum. Kendimi çok yıpratıyorum çok üzüyorum ama o arkadaşlarıyla gününü gün ediyor saat 12 de eve geliyor devamlı sorunlarımız dışarı taşıyor çünkü eşim çözmek yerine zorlaştırıyor. Hayatımda hiç sigara içmedim ve nefret ederim dün bir paket sigara bitirdim. Günlerdir uykusuzum uyuyamıyorum. Bana 7 ay boyunca çektirdiği her şeyi sineye çektim ama o ufacık şeyleri bile büyütüp karşıma çıkıyor. Hep kavga ettiğimiz konu bekar hayatı yaşamak istemesi. Her gün arkadaşlarıyla çıksa doymaz. Bu arada ben evlenmeyi düşünmüyordum ama o kadar ısrarcıydı ki beni bu yola soktu. Şimdi ise evliliğinin eşinin kıymetini bilmeyen bir insan oldu. Her şey evlenene kadarmış demekki
Sakın çocuk yapma, eşin düzgün bir insan değil, bu evliliği gözden geçir...Merhaba arkadaşlar. 9 aylık evliyim. Evliliğim sorunlarla başladı çünkü ben vajinismustum. Çok şükür tedavi oldum. 7 ay boyunca hiç ilişkiye girememiştim artık öyle bir problemim yok. Bu süreçte psikolojik olarak çok çöktüm. Eşim kabullenmedi, çözüm aramadı beni devamlı yargıladı bazen bana destek oldu çoğu zaman burnumdan getirdi. Velhasıl bu şekilde 9 ay bitti. Şimdi bu sorun çözülmesine rağmen kavgalarımız bitmiyor. Eşim sorunları konuşarak çözemiyor. Küsmeyi tercih ediyor. Her zaman ben barışmak ben adım atmak ben anlayış göstermek zorunda kalıyorum. Kendimi çok yıpratıyorum çok üzüyorum ama o arkadaşlarıyla gününü gün ediyor saat 12 de eve geliyor devamlı sorunlarımız dışarı taşıyor çünkü eşim çözmek yerine zorlaştırıyor. Hayatımda hiç sigara içmedim ve nefret ederim dün bir paket sigara bitirdim. Günlerdir uykusuzum uyuyamıyorum. Bana 7 ay boyunca çektirdiği her şeyi sineye çektim ama o ufacık şeyleri bile büyütüp karşıma çıkıyor. Hep kavga ettiğimiz konu bekar hayatı yaşamak istemesi. Her gün arkadaşlarıyla çıksa doymaz. Bu arada ben evlenmeyi düşünmüyordum ama o kadar ısrarcıydı ki beni bu yola soktu. Şimdi ise evliliğinin eşinin kıymetini bilmeyen bir insan oldu. Her şey evlenene kadarmış demekki
Düzelir mi? Hiç sanmıyorum. Bazen düşünüyorumda nasıl o ağlayışlarımı, kendimi anlatmaya çalışmamı nasıl bunları görmedi. Biz 4 yıl sevgili kaldık köpek gibi peşimdeydi. Ödü kopardı beni kaybedecek diye. Şimdi nasıl bu kadar umursamaz olabiliyor bilmiyorum. Aslında çevresinde insanlar varken böyle yaptığını fark ettim. kendi kariyerime yönelmeye karar verdim. Öğretmenim atanamadım henüz. Yeni sayılır zaten. Aptal gibi kendimi eve kapattım. Sosyal hayatımı bitirdim. Eşim asla böyle bir şey istemedi o bana çık gez diyordu ben kendimi resmen ona adadım her şeyi onunla yapmak istedim. O da 4 yıl boyunca öyleydi ama bir anda arkadaşlarına yöneldi ve ben alışkın olduğum bir durumdan çıkınca birden boşluğa düşmeye başladım. Artık herkes benden kıymetliymiş gibi gelmeye başladı. Çünkü ben kimse için eşimi atmazdım ama o arkadaşları için yeri geldi ailesi için hep beni gözden çıkarmaya başladı.Çocuk yapma
Düzelmezse boşan
Bana düzgün değil. İşine gelene düzgünSakın çocuk yapma, eşin düzgün bir insan değil, bu evliliği gözden geçir...
Suan ne gibi bir beklentiniz var hayatınızdan? Bence oturup etraflıca bir bunu düşünün. Yani sizi ayağa kaldıracak hayata bağlayacak olan şey gerçekten eşinizin sizinle ilgilenmesi mi? Değerinizi enerjinizi esiniz bile olsa bir erkeğin size vereceği ilgiye mi endekslediniz? Eğitim seviyenizi hayat tecrübenizi bilemiyorum ama depresyondan çıkıp gerçek bir hayat yaşamaya bakın erkeğin kölesi olmayın o gülünce gülen o kızına oturup sigara içen birisine dönüşmeyin o kim ki sizin hayatınızı yönlendirecek? Sizsiniz değerli olan sizsiniz anlamlı olan bunu bir kafanıza koyun. Siz kendi değerinizi belirlemezseniz değil eşiniz tüm dünya bir araya gelse sizi hiçbir şeye İnandıramaz. Eşinize net bir sınır koyun istemediğiniz şeyleri madde madde sayın ve bunları yaparsan senden ayrılırım diyin. Gerekirse evden uzaklaşın . Daha 1 sene olmamış evleneli eğer evlilikte gözü yoksa bu adamın ki bence yok zaten kendi yolunuza bakın ömrünüzü çürümenin anlamı yok. Tedavi konusuna gelince siz değil o da hasta olabilirdi o zaman sizde mi bu sekilde gününüzü gün edip sokaklara taşacaktiniz .? Eşinizin bu yaptıklarının sizin hastalık ve tedavinizle alakalı bir yani yok hem hayat daha uzun kimbilir belki başka rahatsızlıklariniz da olacak en büyük darbe ise bebek . Böyle birisini eve bağlamak için bir bebek dünyaya getirip sonra ona da acı çektireceksiniz yapacaksınız demiyorum ihtimal veriyorum . Bakın gerçekten kendinizi bir kere bir tüm sağlığınızı kaybetmiş hayal edin ne kadar kötü değil mi ? Kim için ne için değdi mi ? Kendinize.gelin canim dostum inanın 1 değil 10 tane koca sizden değerli değil. Koca da neymiş ? Sen ona değil o sana paspas olacak arkadaşım. Kaçan kovalanır unutma ezikliği bırak gerçek bir kadın olNasıl daha az takabilirim? Kendimi çok yıpratıyorum. Çok ağlıyorum. 1 haftada 4 kilo verdim. Beni hiç umursamıyor. Ağlamam üzülmem onun umrunda değil tam ters bana sen şizofrensin hastasın diyor. Evet artık hasta olabilirim çünkü 9 ayda gerçekten hasta etti beni. Sinirimi fotoğraflardan çıkardım bende dün. Her şeyi yırttım attım ama çok zoruma gidiyor. Sineye çektiğim onca şey aklıma geliyor ve ben bu kadar sessiz kalmışken onun şuan benim her lafımdan nem kapması beni çok yoruyor. Küsmek işine geliyor istediği gibi gezip tozuyor. Yanlış anlaşılmasın ben sosyal hayata karşı değilim ama eşim sınırını bilmiyor
Hiç acıma, köpek muamelesi yapacaksın böylelerine öyle yaranırsın, alttan falan alma ...Bana düzgün değil. İşine gelene düzgün
Ben de öğretmenim atandım ama atanamamak nasıl bir duygu biliyorum, sakın seni ezmelerine müsaade etme , eşine de eger düzelmiyorsan bitsin de rest çek, huyuna falan gitme , ye , iç gez , alışveriş yap , keyfine bak , baktın ki bu adam hep böyle düzelmeyecek boşa gitsin, sakın evde durma acilen bir yerlerde iş bul çalış ve sakın çocuk yapma...Düzelir mi? Hiç sanmıyorum. Bazen düşünüyorumda nasıl o ağlayışlarımı, kendimi anlatmaya çalışmamı nasıl bunları görmedi. Biz 4 yıl sevgili kaldık köpek gibi peşimdeydi. Ödü kopardı beni kaybedecek diye. Şimdi nasıl bu kadar umursamaz olabiliyor bilmiyorum. Aslında çevresinde insanlar varken böyle yaptığını fark ettim. kendi kariyerime yönelmeye karar verdim. Öğretmenim atanamadım henüz. Yeni sayılır zaten. Aptal gibi kendimi eve kapattım. Sosyal hayatımı bitirdim. Eşim asla böyle bir şey istemedi o bana çık gez diyordu ben kendimi resmen ona adadım her şeyi onunla yapmak istedim. O da 4 yıl boyunca öyleydi ama bir anda arkadaşlarına yöneldi ve ben alışkın olduğum bir durumdan çıkınca birden boşluğa düşmeye başladım. Artık herkes benden kıymetliymiş gibi gelmeye başladı. Çünkü ben kimse için eşimi atmazdım ama o arkadaşları için yeri geldi ailesi için hep beni gözden çıkarmaya başladı.
Hemen öğretiyorum size.
Basit ama etkili bir yöntemdir bu. Kuralına göre uygularsanız kesin çalışır.
Öncelikle bunu dert etmemeye çalışmak yerine, sizin dert ettiğiniz şeyi eşinizin de dert etmesini sağlamak zorundasınız.
Siz bi köşede bunu düşünürken o keyif kahvesi içiyorsa olmaz.
Rolleri değiştireceksiniz ve keyif kahvesini siz içeceksiniz.
Öncelikle ihtiyacımız olan şey, durgun ve hissiz bir çift göz. Sakin ve dingin bir ruh hali. kararlılık. Irade ve sabır . Bunlar olmadan bu yöntem uygulanmaz.
Yöntemi anlatiyorum şimdi.
Eşiniz bu gibi davranışları adet haline getirmediyse açıkça sorabilirsiniz derdin nedir, neden suratın asık diyebilirsiniz .
Ama eşiniz bunu sık sık yapıyorsa sizin yapacağınız şey , ilişkinizi onun koyduğu sınırlardan daha da geriye çekmek.
Yani küsmemek ama gerekmedikçe de konuşmamak.
Mesela;
Eşiniz işten eve geldi. Siz sadece "hoş geldin" deyin. Sakın gülmeyin. Güler yüz göstermeyin. Fakat surat da asmayın. Hoş geldin deyin. Ve başka şey sormayın.
Sorularına daima en kısa cevaları verin. Evet. Hayır bilmiyorum gibi. Hiç-bir zaman çok gerekmeyen bir kelime söylemeyin. Asla sÖzu uzatmayin.
Size bi şey anlatıyor mesela yolda gelirken bir trafik kazasi görmüş onu anlatıyor. Yüzüne bakın, Öyle mi deyin. Yüzüne bakmaya devam edin ve susun. Saniyelik bir bakışmadan sonra hemen başka bir şeyle ilgilenin. Başka yere bakmaktansa hemen iş icat edin ve ona yönelin. Trafik kazasıyla fazla ilgilenmeyin ama sessiz de kalmayın.
Eşinizi dinleyin. Ama tepkileriniz daima çok kısıtlı olsun.
Nasılsın derse. Iyiyim,sen diye sorun. Ve susun.
Hiç-bir zaman suratınız asık olmasın. Fakat güler yüzünüz hic olmasın. O kadar profesyonel bir denge kurmak zorundasınız ki... eşiniz bir şeyler olduğunu anlamalı fakat asla somut bir şey gösterememeli. Asla ispat edememeli.
Yemek hazır. Teşekkür ederim.
Doğrudur. Evet
Hayır. Bilmiyorum. Duymadım... gibi politik cevaplar verin. Cümleleriniz daima mantık çercevesinde olsun hiçbir zaman bir duygu durumu açıklamasın.
Size neyin var neden böylesin derse. Gülümseyin. Yüzünüzde gıcık bir gülümseme ile "bi şeyim yok canım nerden çıkardın" deyin. O kadar doğal davranın ki kendisinin yanlış anladığına , sizin son derece normal olduğunuza inansın, ama asla ikna olamasın.
Bu şekilde 1 hafta süründürürseniz psikolojik şiddetin öyle değil , böyle yapıldığını öğrenir.
Bi daha da tereciye tere satmaya kalkışmaz
Siz de istediginiz bu olmasa da ayni sekilde davranin derim.. bekar hayati yasamak ona guzel gelio olabilir fakt ayni seyi karisi yapmaya kalkarsa muhtemeln ortalik birbirine girer. Cocugunuz da yok hazir.. o disardayken siz de cikin kiz arkadaslarinizla o ararsa soyleyin siz de eve gec gelin..onunla dalasmak hesap sormak yerine umrunuzda degilmis gb davranin. Eve geldiginde gec de gelse moraliniz bozuk da olsa cok keyifliymis gb davranin. Yani sen olmadan da mutluyumu hissettirin. O disarda arkadaslariyla egleniyorken sizin evde onu beklemeniz onun icin gozyasi dokmeniz onu rahatlatıyor buyuk ihtimal. Seviyorsaniz ondan vazgecin demiyorum ama vazgecebileceginizi hissettirin.. biraz akilli olalim kadinlar olarak. Adami duzelticez diye ugrasmak yerine ters psikoloji yapin bakalim neler oluyor.Merhaba arkadaşlar. 9 aylık evliyim. Evliliğim sorunlarla başladı çünkü ben vajinismustum. Çok şükür tedavi oldum. 7 ay boyunca hiç ilişkiye girememiştim artık öyle bir problemim yok. Bu süreçte psikolojik olarak çok çöktüm. Eşim kabullenmedi, çözüm aramadı beni devamlı yargıladı bazen bana destek oldu çoğu zaman burnumdan getirdi. Velhasıl bu şekilde 9 ay bitti. Şimdi bu sorun çözülmesine rağmen kavgalarımız bitmiyor. Eşim sorunları konuşarak çözemiyor. Küsmeyi tercih ediyor. Her zaman ben barışmak ben adım atmak ben anlayış göstermek zorunda kalıyorum. Kendimi çok yıpratıyorum çok üzüyorum ama o arkadaşlarıyla gününü gün ediyor saat 12 de eve geliyor devamlı sorunlarımız dışarı taşıyor çünkü eşim çözmek yerine zorlaştırıyor. Hayatımda hiç sigara içmedim ve nefret ederim dün bir paket sigara bitirdim. Günlerdir uykusuzum uyuyamıyorum. Bana 7 ay boyunca çektirdiği her şeyi sineye çektim ama o ufacık şeyleri bile büyütüp karşıma çıkıyor. Hep kavga ettiğimiz konu bekar hayatı yaşamak istemesi. Her gün arkadaşlarıyla çıksa doymaz. Bu arada ben evlenmeyi düşünmüyordum ama o kadar ısrarcıydı ki beni bu yola soktu. Şimdi ise evliliğinin eşinin kıymetini bilmeyen bir insan oldu. Her şey evlenene kadarmış demekki
İstemediğim rahatsız olduğum şeyleri defalarca söyledim ailesi bile biliyor fakat eşim 1 hafta düzelir eski haline geri döner. Ona göre tatile gitmemiz gezmemiz bile bir lütuf. Yani öyle görmemi bekliyor. Diğer kocalara bak der her zaman. Beni kısıtlamaz arkadaşlarınla git gez hatta tatile git der. Ama bunu hiç yapmadım. Belkide yapınca farklı tepkiler verecek. Belki de nispet olsun diye o da tatile gidecek ama artık umrumda değil. Perşembe günü 3 günlüğüne arkadaşımla şehir dışına çıkacam. Şuan beni arayıp sormuyor onu her yerden engelledim ama umrunda olduğunu sanmıyorum. Ben nispet olsun diye değil gerçekten artık kendimi eve kapatmak istemediğim için bir adım atıyorum. Kimse için üzülmeye değmez. Evet demekki sorun vajinismus değilmiş sorun çözüldüğünü göre ama kavgalar bitmediğine göre demekki sorun evliliğimizde. Ben çok taviz verdim bu hastalık yüzünden. Hep alttan aldım. Çünkü kendimi hep eksik hissettim hissettirdi. Ben taviz verdikçe o daha fazlasını bekler oldu benden. Artık ipleri elime alacağım. Maalesef ailem yüzünden katlanmak zorunda kaldım. Bitirmeme izin vermediler. Ama şuan iyiki öyle oldu diyorum çünkü o zaman ayrılsaydım bizim toplum yapımıza göre tek suçlu ben olacaktım. Çünkü ben kadınlık görevimi yapmıyor olacaktım. Ama şimdi öyle mi değil en azından benim içim de rahat. Ben elimden geleni yaptım. İstediği kadar özgürleşsin bu saatten sonra..Suan ne gibi bir beklentiniz var hayatınızdan? Bence oturup etraflıca bir bunu düşünün. Yani sizi ayağa kaldıracak hayata bağlayacak olan şey gerçekten eşinizin sizinle ilgilenmesi mi? Değerinizi enerjinizi esiniz bile olsa bir erkeğin size vereceği ilgiye mi endekslediniz? Eğitim seviyenizi hayat tecrübenizi bilemiyorum ama depresyondan çıkıp gerçek bir hayat yaşamaya bakın erkeğin kölesi olmayın o gülünce gülen o kızına oturup sigara içen birisine dönüşmeyin o kim ki sizin hayatınızı yönlendirecek? Sizsiniz değerli olan sizsiniz anlamlı olan bunu bir kafanıza koyun. Siz kendi değerinizi belirlemezseniz değil eşiniz tüm dünya bir araya gelse sizi hiçbir şeye İnandıramaz. Eşinize net bir sınır koyun istemediğiniz şeyleri madde madde sayın ve bunları yaparsan senden ayrılırım diyin. Gerekirse evden uzaklaşın . Daha 1 sene olmamış evleneli eğer evlilikte gözü yoksa bu adamın ki bence yok zaten kendi yolunuza bakın ömrünüzü çürümenin anlamı yok. Tedavi konusuna gelince siz değil o da hasta olabilirdi o zaman sizde mi bu sekilde gününüzü gün edip sokaklara taşacaktiniz .? Eşinizin bu yaptıklarının sizin hastalık ve tedavinizle alakalı bir yani yok hem hayat daha uzun kimbilir belki başka rahatsızlıklariniz da olacak en büyük darbe ise bebek . Böyle birisini eve bağlamak için bir bebek dünyaya getirip sonra ona da acı çektireceksiniz yapacaksınız demiyorum ihtimal veriyorum . Bakın gerçekten kendinizi bir kere bir tüm sağlığınızı kaybetmiş hayal edin ne kadar kötü değil mi ? Kim için ne için değdi mi ? Kendinize.gelin canim dostum inanın 1 değil 10 tane koca sizden değerli değil. Koca da neymiş ? Sen ona değil o sana paspas olacak arkadaşım. Kaçan kovalanır unutma ezikliği bırak gerçek bir kadın ol
Çalıştığım dönem çok fazla cevap verdiğimi aldığın üç kuruşa mı güveniyorsun falan demişti bana. O zaman bile anlamalıydım. O benim çaresiz olmamı ona muhtaç olmamı istiyor. Halbu ki ben her daim hakkını savunan biriydim. Çalışıp para kazanmamla alakası yoktu bunun. Artık hak edene hak ettiği gibi ailem karşımda durursa onlara da resti çekeceğim. Benim hayatım bu. Birileri aa şunun kızı evlendi boşandı işte 1 yıl anca dayandı diyecek diye ben hayatımdan olmak istemiyorum. Eşimin kalıcı bir şekilde değişeceğine inanmıyorumBen de öğretmenim atandım ama atanamamak nasıl bir duygu biliyorum, sakın seni ezmelerine müsaade etme , eşine de eger düzelmiyorsan bitsin de rest çek, huyuna falan gitme , ye , iç gez , alışveriş yap , keyfine bak , baktın ki bu adam hep böyle düzelmeyecek boşa gitsin, sakın evde durma acilen bir yerlerde iş bul çalış ve sakın çocuk yapma...
Boşanacaksınız, bekar hayatı yaşamak için mi evlenmiş bu adam?Eşim kötü biri değil ama ben çok yoruldum önceden bu kadar umursamaz değildi ama artık beni kaybetmekten korkmuyor sanırım. Ben de artık ailemi evliliğim yüzünden yıpratmak istemiyorum çünkü çok yıprandılar. Ama bende çok yıprandım. Ne yapacağımı bilmiyorum
Vajinismusken kendimi çok ezdirdim. Zaten o zamandan beri ağlak olmaya başladım. Çaresizlik, eksiklik hissiyatı beni hep ağlamaya kendimi yıpratmaya sevk etti. Ailem de arkamda durmayınca kendimi kimsesiz hissetmeye başladım. Aslında onları artık anlıyorum çevre baskısından, kızlarının mutsuz olmasından korktular. Ayrılırsam daha kötü olacağımı düşündüler. Ama ben zaten bu sorunu çözdükten sonra evliliğimi daim kılmak istedim. Artık şunu anlıyorum ki bazı insaların kalbine vefa değmeli. Düşünmek bile istemiyorum. Ne kızgınım ne kırgınım ne öfkeliyim artık özür bile beklemiyorum. Böyle duygulara kapılmak istemezdim ama şuan bunları hissediyorum. Şuan sadece kendimle savaş veriyorum. Kendimi iyileştirmekleBen de öğretmenim atandım ama atanamamak nasıl bir duygu biliyorum, sakın seni ezmelerine müsaade etme , eşine de eger düzelmiyorsan bitsin de rest çek, huyuna falan gitme , ye , iç gez , alışveriş yap , keyfine bak , baktın ki bu adam hep böyle düzelmeyecek boşa gitsin, sakın evde durma acilen bir yerlerde iş bul çalış ve sakın çocuk yapma...
Güçlenin ve ayağa kalkın, vajinusmus ve eşinizin davranışı özgüveninizi baya sarsmış o yüzden kendinizi eksik görüp eşinize ezdirmişsiniz, bu psikolojiden çıkın ve ailenize göre degil kendi mutluluğunuza göre yaşayın, mutsuz olduğunuz yerde durmayın düzelmiyorsa...Vajinismusken kendimi çok ezdirdim. Zaten o zamandan beri ağlak olmaya başladım. Çaresizlik, eksiklik hissiyatı beni hep ağlamaya kendimi yıpratmaya sevk etti. Ailem de arkamda durmayınca kendimi kimsesiz hissetmeye başladım. Aslında onları artık anlıyorum çevre baskısından, kızlarının mutsuz olmasından korktular. Ayrılırsam daha kötü olacağımı düşündüler. Ama ben zaten bu sorunu çözdükten sonra evliliğimi daim kılmak istedim. Artık şunu anlıyorum ki bazı insaların kalbine vefa değmeli. Düşünmek bile istemiyorum. Ne kızgınım ne kırgınım ne öfkeliyim artık özür bile beklemiyorum. Böyle duygulara kapılmak istemezdim ama şuan bunları hissediyorum. Şuan sadece kendimle savaş veriyorum. Kendimi iyileştirmekle
Sakın ha hayatınızı bu dedikodulara kurban etmeyin, belli ki aileniz eski kafalı ve gelenekselci bir aile tıpkı benim sülalem gibi , kimseyi duymayın mutluluğunuzu önceleyin, asla hamile kalmayın bu adamdan yakanızdan düşmez sonra ...Çalıştığım dönem çok fazla cevap verdiğimi aldığın üç kuruşa mı güveniyorsun falan demişti bana. O zaman bile anlamalıydım. O benim çaresiz olmamı ona muhtaç olmamı istiyor. Halbu ki ben her daim hakkını savunan biriydim. Çalışıp para kazanmamla alakası yoktu bunun. Artık hak edene hak ettiği gibi ailem karşımda durursa onlara da resti çekeceğim. Benim hayatım bu. Birileri aa şunun kızı evlendi boşandı işte 1 yıl anca dayandı diyecek diye ben hayatımdan olmak istemiyorum. Eşimin kalıcı bir şekilde değişeceğine inanmıyorum
İşte sevgiliyken hep benimleydi asla arkadaşlarıyla görüşmezdi. Yanlış anlaşılmasın ben zaten karşı değilim ama saatini bilmezdi benimde evde canım sıkılırdı. Beni gecelerce ağlattı ağlaman umrumda değil derdi çünkü boşuna ağlıyorsun önemli şeyler değil bunlar derdi. Ben ilişkiye giremiyordum diye bir akşam kolumdan tuttu hadi babanın evine git ozaman dedi bayılmana kadar ağlamıştım o günü hiç unutamıyorum ama bunu bile sineye çektim. Neden çünkü babam yüzünden. İşte çok yaralandım. Şimdi ben bunları ve daha nicesini sineye çekmişler nasıl oluyorda o saçma sapan konular için beni yıpratıyor benimle konuşmuyor küsüyor 12 ye kadar gelmiyor arkadaşlarıyla içmeye gidiyor pazar günü sigara içip ağlamaya devam ediyordum başka odada kalkıp arkadaşlarıyla yüzmeye gitmiş. Haberim sonradan oldu. İşte ben artık katlanamıyorum bu kadar değersiz hissetmeyeBoşanacaksınız, bekar hayatı yaşamak için mi evlenmiş bu adam?
Evet şuan artık ağlamadığım için ve uzaklaştığım için daha sağlıklı düşünmeye başladım. Yolumu çiçeklerle donatacağım. Dikenler batsa bile hayatım için savaş verdiğimden olsun. Bir başkasının insafına kendimi bırakmayacağımGüçlenin ve ayağa kalkın, vajinusmus ve eşinizin davranışı özgüveninizi baya sarsmış o yüzden kendinizi eksik görüp eşinize ezdirmişsiniz, bu psikolojiden çıkın ve ailenize göre degil kendi mutluluğunuza göre yaşayın, mutsuz olduğunuz yerde durmayın düzelmiyorsa...
Size; Tülay kök, Fatih reşit Civelekoğlu, Adil Yıldırım, Tuğba kılıç, Ferhat Aslan bu kişileri dinlemenizi öneriyorum ...İstemediğim rahatsız olduğum şeyleri defalarca söyledim ailesi bile biliyor fakat eşim 1 hafta düzelir eski haline geri döner. Ona göre tatile gitmemiz gezmemiz bile bir lütuf. Yani öyle görmemi bekliyor. Diğer kocalara bak der her zaman. Beni kısıtlamaz arkadaşlarınla git gez hatta tatile git der. Ama bunu hiç yapmadım. Belkide yapınca farklı tepkiler verecek. Belki de nispet olsun diye o da tatile gidecek ama artık umrumda değil. Perşembe günü 3 günlüğüne arkadaşımla şehir dışına çıkacam. Şuan beni arayıp sormuyor onu her yerden engelledim ama umrunda olduğunu sanmıyorum. Ben nispet olsun diye değil gerçekten artık kendimi eve kapatmak istemediğim için bir adım atıyorum. Kimse için üzülmeye değmez. Evet demekki sorun vajinismus değilmiş sorun çözüldüğünü göre ama kavgalar bitmediğine göre demekki sorun evliliğimizde. Ben çok taviz verdim bu hastalık yüzünden. Hep alttan aldım. Çünkü kendimi hep eksik hissettim hissettirdi. Ben taviz verdikçe o daha fazlasını bekler oldu benden. Artık ipleri elime alacağım. Maalesef ailem yüzünden katlanmak zorunda kaldım. Bitirmeme izin vermediler. Ama şuan iyiki öyle oldu diyorum çünkü o zaman ayrılsaydım bizim toplum yapımıza göre tek suçlu ben olacaktım. Çünkü ben kadınlık görevimi yapmıyor olacaktım. Ama şimdi öyle mi değil en azından benim içim de rahat. Ben elimden geleni yaptım. İstediği kadar özgürleşsin bu saatten sonra..
Eşiniz iğrenç biri , lütfen boşanın...İşte sevgiliyken hep benimleydi asla arkadaşlarıyla görüşmezdi. Yanlış anlaşılmasın ben zaten karşı değilim ama saatini bilmezdi benimde evde canım sıkılırdı. Beni gecelerce ağlattı ağlaman umrumda değil derdi çünkü boşuna ağlıyorsun önemli şeyler değil bunlar derdi. Ben ilişkiye giremiyordum diye bir akşam kolumdan tuttu hadi babanın evine git ozaman dedi bayılmana kadar ağlamıştım o günü hiç unutamıyorum ama bunu bile sineye çektim. Neden çünkü babam yüzünden. İşte çok yaralandım. Şimdi ben bunları ve daha nicesini sineye çekmişler nasıl oluyorda o saçma sapan konular için beni yıpratıyor benimle konuşmuyor küsüyor 12 ye kadar gelmiyor arkadaşlarıyla içmeye gidiyor pazar günü sigara içip ağlamaya devam ediyordum başka odada kalkıp arkadaşlarıyla yüzmeye gitmiş. Haberim sonradan oldu. İşte ben artık katlanamıyorum bu kadar değersiz hissetmeye
Eşim kötü biri değil ama ben çok yoruldum önceden bu kadar umursamaz değildi ama artık beni kaybetmekten korkmuyor sanırım. Ben de artık ailemi evliliğim yüzünden yıpratmak istemiyorum çünkü çok yıprandılar. Ama bende çok yıprandım. Ne yapacağımı bilmiyorum