Merhaba arkadaşlar. 9 aylık evliyim. Evliliğim sorunlarla başladı çünkü ben vajinismustum. Çok şükür tedavi oldum. 7 ay boyunca hiç ilişkiye girememiştim artık öyle bir problemim yok. Bu süreçte psikolojik olarak çok çöktüm. Eşim kabullenmedi, çözüm aramadı beni devamlı yargıladı bazen bana destek oldu çoğu zaman burnumdan getirdi. Velhasıl bu şekilde 9 ay bitti. Şimdi bu sorun çözülmesine rağmen kavgalarımız bitmiyor. Eşim sorunları konuşarak çözemiyor. Küsmeyi tercih ediyor. Her zaman ben barışmak ben adım atmak ben anlayış göstermek zorunda kalıyorum. Kendimi çok yıpratıyorum çok üzüyorum ama o arkadaşlarıyla gününü gün ediyor saat 12 de eve geliyor devamlı sorunlarımız dışarı taşıyor çünkü eşim çözmek yerine zorlaştırıyor. Hayatımda hiç sigara içmedim ve nefret ederim dün bir paket sigara bitirdim. Günlerdir uykusuzum uyuyamıyorum. Bana 7 ay boyunca çektirdiği her şeyi sineye çektim ama o ufacık şeyleri bile büyütüp karşıma çıkıyor. Hep kavga ettiğimiz konu bekar hayatı yaşamak istemesi. Her gün arkadaşlarıyla çıksa doymaz. Bu arada ben evlenmeyi düşünmüyordum ama o kadar ısrarcıydı ki beni bu yola soktu. Şimdi ise evliliğinin eşinin kıymetini bilmeyen bir insan oldu. Her şey evlenene kadarmış demekki