- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.022
- 34
-
- Konu Sahibi yumussweat
- #141
Bence kızın akıl hocası iyi
Bence kızın akıl hocası iyiBen de erken olduğunu düşünüyorum hem de fazlasıyla. Ama evine gittim görüştüm kız bildiğin 21 değil 30 yaş ağırlığında. KV ile mesafesini çok güzel ayarlamış. Teyzem etrafında dört dönüyor. Kız çok saygılı onlara onlar da ona. 3 eltiler iki elti ile muhabbeti yok tavrını almış bazı olaylardan dolayı muhatap bile olmuyor.
21 yaşında ben daha ip atlıyordum
Hahhahha çorba detayında koptum.Kesinlikle pişman değilim ama evliliğimin ilk alışma süreçleri çok zordu benim için. Gerçek hayatta da yakınlarıma evliliğin hiç kolay olmadığını herkesle o yola girilmeyeceğini söyleyen biriyim.
Bekarken de asla evlilik yapmak istemeyen biriydim ama eşim bütün fikirlerimle oynadı.
Ben çalışıp kendi parasını yiyen babasından bile para almayan bir kızdım annem evde ev işi yaptırmaz kıyamazdı yediğim önümde yemediğim arkamdaydı evlenince bütün işler üzerime kalınca ve artık hayatımın bu şekilde geçeceğini anlayınca o süreci atlatamadım. Yemekte eşimin önüne çorbayı koyup yatak odasına gidip gizlice ağlayıp geliyordum zoruma gidiyordu başkasına hizmet bünye alışık değildi.çorabını yere koysa kavga çıkarıyordum
Ama çok şükür ki doğru insanı bulmuşum o alışma sürecini birlikte atlattık.
Ben 25 yaşında evlendim ve eşimle daha önce tanışmış olsaydım daha önce evlilik yapabilirdim diyorum. Karşılıklı anlayış,sadakat,ilgi,sevgi hatta ev işlerinde yardımcı olması en önemlisi doğru insanı bulman çok önemli. Eğer ki bulursan evlilik gerçekten çok güzel.
E yapacak bir şey yok.O birisi benim eşim işte
Asla pişman olmadım, sorumlulukları var evet ama bin ömrüm olsa bin kere eşimle evlenirdim. Çok umulmadık şeyler dışında ben bunun seçimlerle ilgili olduğunu düşünüyorum. Evliliğin benim için tek zor yanı şu oldu; hayatımda ölümünden korktuğum biri daha oldu, bunun dışında onunla gelen her şeyi çok sevdimEvlilik yürütülmesi oldukça çaba isteyen zor bir süreç bence. Genelde insanlar böyle sıkıntıları varsa bile gerçek hayatta dile getirmiyorlar.
Dürüst olmanızı bekleyerek evlenenlere sormak istiyorum.
Evlendiğinize pişman mısınız? Eğer öyleyse neden?
Çocuk olmasa boşanırdım diyen, daha bekleseydim çok daha iyi olurdu, erken evlendim ya da daha uygun bir eş seçmek isterdim gibi dertleri olan var mı?
annem izin vermiyordu her yere gidemiyordum o yaşlarda. Eve giriş çıkış saatim belliydiBence kızın akıl hocası iyiben 21 yaşında deli gibi geziyordum.
Pişman değilim ama evlilik insanı da değilim. Fazla sorumluluk alıyorum kontrolcüyüm ve bu da beni yoruyor
Çocuk için konuşuyorum zaten. 30 yaşını aşmış kişileriz herkes sorumluluğunun farkında şükürKoskoca adamin ne sorumluluğunu alabilirsiniz ki? Yine sorumluluk ve kontrolculuk cocugunuz uzerinde yogunlasiyordur muhtemelen.
Hahhahha çorba detayında koptum.Siz şu an çalışıyor musunuz peki?
31 yasimda evlendim ve Almanya`ya geldim.Esim türk degil.Türkiye`de bulamadigim huzuru burda buldum.Ben zaten türk erkekleriyle evlenmem diyordum.Halam yillar sonra beni ziyarete geldiginde sen iyiki türk biriyle evlenmemissin , yapamazdin dedi.Kültür ve din farki benim icin hic sorun olmadi.Esimin ailesi ile altli, üstlü oturuyoruz ve 14 yildir evliyim.
Çocuk için konuşuyorum zaten. 30 yaşını aşmış kişileriz herkes sorumluluğunun farkında şükür
asla ben bunlarla uğraşırken maç izlemesine izin vermem. Eğer ona verdiğim işi yapmasın sorun çıkartırım.
Kafam çok karışık bildiğin gibi değilİşte evlilik insani olmamak başka, cocuk insani olmamak başka. Okudugum çogu kişi "evlilik bana gore degil" diyip genel olarak cocukla ilgili olan sorunlardan sikayet edip sonra cocuktan pisman degilim demişler.
Bu da boyle birsey demek ki.
Cunku cocuk olmadigi zaman evlilikte sorumluluk yok gibi birsey. Ortak yasadigimiz evi birlikte toparlayip yemek yapmayi da sorumluluktan saymiyorum.
evlendiğime pişman değilim hiç olmadım, ama eş ve ailesi açısından şanslı olanlardanım akrabalarınında bize bir zararı yok gelmez gitmezler ayda yıldı bir görüşürüz, yeniden evlenme şanşım olsa yine eşimi seçerdim.Evlilik yürütülmesi oldukça çaba isteyen zor bir süreç bence. Genelde insanlar böyle sıkıntıları varsa bile gerçek hayatta dile getirmiyorlar.
Dürüst olmanızı bekleyerek evlenenlere sormak istiyorum.
Evlendiğinize pişman mısınız? Eğer öyleyse neden?
Çocuk olmasa boşanırdım diyen, daha bekleseydim çok daha iyi olurdu, erken evlendim ya da daha uygun bir eş seçmek isterdim gibi dertleri olan var mı?
Bence çocuk evlilikten bile daha zor bir şey, millet nasıl cesaret ediyor aklım hayalim almıyor. Her dönem farklı dertleri var, kendi hayatından çok onun hayatını düşünmelisin, neredeyse bireysel bir yaşam bile kalmıyor. Bazen çocuktan pişman olmak adlı konuları okuyorum da gözüm korkuyor. Anne olan kimse kabul etmiyor sanki bunları. Yukarıda biri de çocuğunun uykusunu dert edeceksen de vicdanını sorgularım diyor. Bana göre çok zor, büyük sorumluluk valla
Nasıl bir Kraliçesin sen ya. Buyur tacınevlilikten de çocuktan da pişman değilim şükürler olsun
hatta bazen bekar olduğum rüyalar görüp kalktığımda ben evliyim deyip şükrediyorum.