İliskilerde herkes üzmüş veya üzülmüştür. Biriyle goruşsem mesaj atmasa travma gecirmezdim.Hatta ben bikac kere aldatilmiştim bile ama travma filan olmadi
Flort etmek, yeni biriyle tanişmak cok guzeldi bence, ben severdim. Etrafimda mutlaka gezecek, tozacak, flort edecek erkekler olurdu hiç oyle bir yokluga düşmemiştim evlenmeden once.
İlişkilerimi belli bir noktaya getirip sonrada evliliğe taşimak zorunda hissetmiyordum kendimi belki o yuzden...
1. Erken evlenmezdim
2. Kendimle aynı yaşta bir eş seçerdim
3. Ailesi olmayan biriyle evlenirdim
4. Kıskançlık zaten başlı başına esaret
5. Sanırım hiç evlenmezdim ya
Ev işi, sürekli ne yemek yapcam derdi, zaten kocam inanılmaz yemek seçen dışarıdan yemek yemekten nefret eden biri ve bu durum insanı aşırı yoruyor. Tembel oluyorlar erkekler hep kanepede otur film izle asla evcil biriyle ömür geçmiyormuş çok iyi anladım.
ben kimseye herhangi bir şeyi dayatmıyorum zaten
bu benim fikrim, benim evliliğim
evlilikten pişman mısınız demişler ben de kesinlikle değil bence mükemmel bir şey dedim
asıl zor olan bana göre bekar kalmak dedim. herkes öyle olmak zorunda tabi ki değil.
Tabi ki degil ama bekarlik kabuslarima giriyor diyince garipti dogrusu
Kendine ayırdığın zaman azalıyor. Hele çocuk varsa kendi hayatınız diye bir şey kalmıyor zaten. Ben de eşimden çok memnunum, her şeye yardım eder, anlayışlıdır. Ama geriye dönsem ömür boyu sevgili kalırdım sanırım. Ben de evlilik insanı değilmişim. En çok da ailesi problem. Evlenince her şeye karışma hakkı görüyorlar kendilerinde. Bu yaşıma kadar kendi ailemi bile karıştırmamışken daha yeni tanıdığım bu insanların hayatıma müdahale etme çabası boğuyor insanı.Mesela nasıl sorumluklar? Çocuktan artmıştır tabii ama normalde ne gibi zorluğu olabilir? Temizlik, yemek, hesap vermek gibi mi?
Karakteri oturmuş , merhametli ve adil bir insanla evlenirsen evlilik güzel birsey. Bu arada en büyük sorunlardan biri beklentilerin yüksek olması diğeride ileride değişir fikri oluyor, maalesef kimse değişmiyorEvlilik yürütülmesi oldukça çaba isteyen zor bir süreç bence. Genelde insanlar böyle sıkıntıları varsa bile gerçek hayatta dile getirmiyorlar.
Dürüst olmanızı bekleyerek evlenenlere sormak istiyorum.
Evlendiğinize pişman mısınız? Eğer öyleyse neden?
Çocuk olmasa boşanırdım diyen, daha bekleseydim çok daha iyi olurdu, erken evlendim ya da daha uygun bir eş seçmek isterdim gibi dertleri olan var mı?
Asla memnun olmayan gittiğimiz her yere bizimle gelmek isteyen ese dosta akrabaya sürekli bizi karalayan ağzına ne gelirse söyleyen birde bunu açık sözlüyüm diye marifet sayan kavgadan kaostan beslenen oğulları mutlu olsa rahatsız olan aldığın sattığın her şeye evinin temizliğine sürekli laf eden yani o kadar çok şey var ki inanın siz çok mu iyisiniz diyeceksiniz ama bizden bir saygısızlık görmediği halde bize böyle davranan birisi aklında kurar kurar iki gün arama karşına geçip cingan gibi basbas bağırır konu komşuya rezil eder kısaca böyle bir insan anlatmam için çok uzun yazmam lazım okunacak kadarıyla yazdımailesi nasil peki niye bukadar bezdirdi sizi?
Çok teşekkür ederim yazınız icin :)Ben babamı hiç tanımadım. 2 yaşında boşanmışlar sonrada birdaha hiç beni görmeye gelmemiş. Annem dayanmak istediğini ama yapamadığını boşanmak zorunda kaldığını söyler onu asla suçlamam kimse bir adama katlanmak zorunda değil. Ayrıca psikolojimin bozuk olduğunu düşünmüyorum. Annemde hiç eksikliğini hissettirmedi sağolsun. Normal bir ergenlik geçirdim. Bence psikoloji bozukluğu herkeste olabilir tek bir nedene bağlı olduğunu düşünüp üzülmeyin. Kızınız her çocuk gibi büyüyecektir eminim ki
Yani baba evde genelde dengeleyici rol üstleniyor dediğiniz gibi annenin patlayacak seviyeye geldiği anda biraz alıyor yükü ama bunu yapmayan birçok erkek de varboşanmış ailelerin çocuklarına ben de çok üzülüyorum aslında ama mantıklı düşünecek olursak babalar çok da aktif rol oynamıyor çocukların hayatında. Bence kadın için daha zor tek başına uğraşmak.
Valla ben babamı çok çok severdim, kaybettik babamı ve tek çocuğum 9 ay oldu. Ama aslında büyümeme ne kadar katkı sağladı, pek değil. Baba sadece dengeleyici bir rol üstleniyor genelde, anne çok bunaldığında bir kaçış noktası tabi ki destek ama o kadar. siz de biraz fazla efor sarf ederek bence o açığı kaparsınız. Çünkü bence asıl yük annenin omuzuna biniyor çocuktan ziyade. Siz güçlü durursanız hiç bir sıkıntı olacağını düşünmüyorum, boşanmış bir sürü aile var çevrede hepsinin çocuğunun psikolojisi bozuk olsa ohooo
Baba suan ilgili her hafta alıyor o yüzden pedagog desteği almadık ama olası bir durumda alacağız tabiki :)Hiç üzülmeyin. Bu sizinle kızınızın arasındaki iletişime bağlı. Anne babası boşanan çok insan gördüm. Birçoğu da güçlü ve ayakları üstünde duran insanlar. Eğer babası babalık yapıyorsa, kızının hep yanında olacaksa hiç sorun değil. Aksi durum tabii biraz daha zor ama ben öyle bir durumda olsam çocuğu küçük yaştan itibaren pedagoga götürürdüm ve öyle bir yol çizerdim. Hiçbir şey çözümsüz değil.
Ne şanslı kızınız öğretmen bir annesi var. İleride her genç kız gibi büyüyecektir. Çok mutlu olun analı kızlı inşallahÇok teşekkür ederim yazınız icin :)
Ben öğretmenim ve birçok anne babası ayrı öğrencim oldu anne baba ayrı olmayanla kıyaslandığında birçoğu da daha düzgündü
Bilinçli bir anneyim ailem de öyle çok şükür baba da ilgileniyor suan icin çok sorun yaşayacağımızı düşünmüyorum ben de ama öyle birden okuyunca üzüldüm
Tabii ki öyle. Lütfen kendinizi kötü hissetmeyin. 21. yy dayız ve evlenmek kadar boşanmakta normal.Baba suan ilgili her hafta alıyor o yüzden pedagog desteği almadık ama olası bir durumda alacağız tabiki :)
Benim de anne babası ayrı çok arkadaşım ve öğrencim var hayata sımsıkı sarılmış durumdalar arkadaşlarım benden çok daha güçlüler ben iyi bir ailede yetiştim isterdim ki kızım da öyle büyüsün ama siddet ortamında büyüyeceğine böyle büyümesi çok daha sağlıklı olacak
Bence sen dönme Türkiye`ye yoksa biri seni ikna edecek evlenmeye:)Sen de o potansiyeli görüyorum.Ya da sen sikliktan falan vazgec dag bayir dolasip , extrem sporlar yap, degisik hobiler edin .Cünkü almanlarin ya da avrupalilari senin ilgi alanina girebilecek erkekleri böyle yasiyorlar.IT insanlari, mühendisler maalesef cogunlukla ilginc degiller.Bana da ailem sakın Türk erkeği alma saçmalıklarına eyvallah diyemezsin boğazını sıkarsın diyip durur
Esim yanımda değil şimdi ki aklım olsa görevi bitince evlenirdim. Ailesi bu kadar kalabalık ve değişik olmasalardı pişman olmazdım en önemli konu ailesi oluyor bnceEvlilik yürütülmesi oldukça çaba isteyen zor bir süreç bence. Genelde insanlar böyle sıkıntıları varsa bile gerçek hayatta dile getirmiyorlar.
Dürüst olmanızı bekleyerek evlenenlere sormak istiyorum.
Evlendiğinize pişman mısınız? Eğer öyleyse neden?
Çocuk olmasa boşanırdım diyen, daha bekleseydim çok daha iyi olurdu, erken evlendim ya da daha uygun bir eş seçmek isterdim gibi dertleri olan var mı?
Aynen ben de evlilik insani degilmisim esim bile diyor sen iki arti bir evde tek yasayan calisan gezen tozan bi kadin olmaliymissin cok hakliTekrar evlenir misin derseniz evlenmem çünkü evlilik insanı değilim ben. Ama evlenmek mecbur derseniz evet eşimle evlenirdim. Çünkü beni bu dünyada çekebilecek tek kişi o
Eşimle çok iyiyiz seviyorum seviliyorum çok şükür bir evladım da var ama o sorumluluklar bana göre değil. Evliliğin ağırlığı altında ezildiğimi hissediyorum
Evlilik ibadettir, allah rizası icin birine katlandigin icin.. iyi yolda birbirinize mukayyet olacaginiz icin..Evlilik yürütülmesi oldukça çaba isteyen zor bir süreç bence. Genelde insanlar böyle sıkıntıları varsa bile gerçek hayatta dile getirmiyorlar.
Dürüst olmanızı bekleyerek evlenenlere sormak istiyorum.
Evlendiğinize pişman mısınız? Eğer öyleyse neden?
Çocuk olmasa boşanırdım diyen, daha bekleseydim çok daha iyi olurdu, erken evlendim ya da daha uygun bir eş seçmek isterdim gibi dertleri olan var mı?