Evlilik ne kadar fedakarlık istiyor?

response .!.:

Arkadaşlar bu aralar ruh durumum çok karışık, evlilikten ve hayattan beklentilerim konusundaki sorunları sizle paylaşmak istiyorum.

Bizim sorunumuz eşimin iş olaylarından ve benim çok stresli, aşırı sorumluluk sahibi bir insan olmamdan kaynaklanıyor. Özellikle maddi konularda problemler var.

Öncelikle eşim kendi halinde, çok uyumlu birisidir. Hiç bir kötü alışkanlığı yoktur.
Bütün parasını ortak hesabımıza koyar oradan harcarız.
Şimdi biz evlenince benim bekarken kullandığım arabayı değiştirdik ve kullanmaya başladık.
Sonra eşim çalıştığı yerde sorunlar yaşamaya başladı.
Patronu ile anlaşamadı, burada kendisinin de biraz sorumsuzluğu vardı. Yeni bir iş bularak oradan ayrıldı.
Biz evlenmeden önce doktoraya başlamıştı. Hem çalışıp hem doktora yapınca hafta sonları felan ders çalışıyordu.
Bu süreç benim için de onun için de yıpratıcı oldu. Kendimize hiç zaman kalmadı.
Benim daha çok isteğimle kredi çekerek ev aldık biraz borca girdik.
Eşim arabayı da değiştirmek istedi. Bu arada ben bekarlığımdan arabaya alışkın olduğum için kendime araba parası biriktirmiştim.
Zaten işim uzak araba bana da lazım.
Neyse dedim paramı ona verdim arabayı da değiştirdik.
Sonra eşim tezinde sona yaklaştı iyice çalışmaları yoğunlaştı, kariyeri için önemliydi bu doktora .
İşle birlikte çok zor olunca işten ayrıldı bir kaç ay alesinin de desteğiyle idare ettik.
Tabii bu arada zaman geçti, evlliğimizde 5.yıla girdik.
Benim yaşım ilerlediği için çocuk düşünmeye başladım.
Ama eşim şimdi de arkadaşlarıyla kendi işini kurmak istiyor.
Kendi işini kurması maddi yükümlülüğün yine benim üzerimde kalması demek, bir süre daha hayatımızın düzene girmesi için beklemek demek.


Ben bu yaşıma kadar hep çalıştım, yokluktan resmen tırnaklarımla kazıyarak geldim.
Şu anda da çok iyi bir işim var. Severek çalışıyorum. Ama bu kadar çabadan sonra birazcık daha rahat bir hayatım olmalıydı diyorum.
Bekarken olan bir arabam bile yok(o zamanda çalışıp kendim almıştım), çocuk yapmak istiyorum ama çocuk olsa eşimin bu durumunda işten ayrılıp biraz çocuğa bile bakamam.
Eşimi de seviyorum, hiç bir sorunumuz yok başka. Ancak bu iş konusunda ne yapacağını bilmez hali beni çok yıpratıyor.

Üzerimde maddi manevi çok yük hissediyorum.
Bunu onunla da paylaşıyorum.
Biraz daha sabretmemi istiyor. Denemezsem içimde kalır diyor. Bende onun hayatına engel olmak istemiyorum.
Ama çevremde arkadaşlarımın çocukları oluyor, rahat rahat takılıyorlar.
Ben bunlara hiç cesaret edemiyorum.
Sizlerden desteğinizi istiyorum. Evliliğimizde bu fedakarlıkları yapsam daha iyi mi olur yoksa artık benim de isteklerime sıra gelmeli mi?
(Umarım anlaşılır yazabilmişimdir çünkü kafam gerçekten karışık)

Genişletmek için tıkla...

response .!.:

Hepinize değerli yorumlarınız için teşekkür ediyorum.

Aslında birşeyi yanlış ifade etmişim eşim çocuk istemiyor değil;hatta o beni ikna etti.
Ama ona kalsa cocuk yapabilirz, bir sorun yok.
Beni rahatsız eden konu onun bu kadar rahat olup, hayatı hakkında planlar yaparken; benim kendime ben ne istiyorum diye hiç soramamam.
Kendi işini şimdi denemesi lazımmış, ilerde daha zor olur diyor tamam bir parça haklı.
Peki ben napıyorum kazandığım parayı hep ince hesaplarla harcıyorum.
Bir arkadaşımız ev ve araba işlerini abarttığımızı düşünmüş.
Aslında haklı olabilir ama ben bu işlere ikimizin maaşını göz önünde tutarak girdim.
Hatta şimdi bile o çalışmasa ben borçları ödeyip evi geçindirebilirim.
Ama dediğim gibi bu durumda ne çocuk yapabilirim ne kendime beş kuruş harcayabilirim.
Bazen diyoru ki bu kadar çalışıyorum daha rahat bir hayatım olması gerekirdi.
Rahat hayattan kastım ben yine çalışırım ama cocuğum olsun arabamı koyup biraz gezeyim; hala hayatımızı yoluna nasıl koyacağız derdi olmasın
Acaba hayattan beklentilerim mi yanlış yerde? Bu çabalama hiç bitmeyecek mi?

Genişletmek için tıkla...

elbebekgulbebek .!.:

Ben 3 yıllık evliyim kendimize ait evimiz yok babalarımızın var kirada değiliz kısmetse bize kalcak evimiz var diyoruz arabamız antika ve kenarda tüm takılarım duruyo söylemesi ayıp peşin 40-50 milyar çıkarırız ama biz cesaret edip araba bile yenileyemedik çünkü bebeğimiz olmuyodu ve galeriye kadar gittiğimiz halde geri döndük ya tüp bebek yapmamız gerekirse diye hele krediler çekip borçlanmak hiç bize göre değil inanın 1 milyar doğum parası biriktiriyorum ne kredi çekerim ne altın satarım çocuk okumak evlenmek isticek, allah korusun her zaman sağlıklı kalacağımız ne malum nasıl böyle yüklerin altına girmeyi göze alıyosunuz bilemiyorum ikidebir araba yenilemek ev almak falan biz mi hayat yaşamayı bilmiyoruz sizmi çok yaşantıya düşkünsünüz bilemedim...
Ayrıca ben çalışmıyorum ama tek çocuk olduğumdan babamında durumu iyi olduğundan beni eksiksiz bırakmaz sağolsun çalışıp kendi ayakları üzerinde duran daha az para hesabı yapan kadınları çok takdir ediyorum emekli olmak falanda cabası ama bi yandanda acıyorum hallerine çünkü çalışan kadınlar çok sömürülüyolar ya kaç oldu hep böyle konular adamlarda sırtı kadına dayama huyu hep fedakarlık yapan kadın sen çalış evi geçindir ben kendi hayallerimin peşinden gideceğim durumları üç günlük hayatı burnunuzdan getiriyosunuz. Allah korusun ama eşin bugün vefat etse elinde ne kalcak boşa geçmiş yıllardan başka? Hiç ölmicek gibi koşuyosunuz hayatın peşinden bi evladınız olsa anlıcaksınızki herşey boş.. Bide şunu belirteyimki yıllarca erteledikten sonra allah istesende vermiyo o çocuğu bi bakmışsınız bütün doktoralar evler arabalar doktor peşinde koşarken unutulmuş. Biraz daha orta halli hayata olur deyip her normal insan gibi çoluk çocuğa karışın inanki onun varlığını öğrendiğin an varını yoğunu yoluna harcamaya razı olcaksın yaşın dahada geçerse hiçbişeyin zevki kalmaz inanki şu önünde bebek resmi olan hamile tişörtleri dahi yaşlı anne adaylarına yakışmıyo herşey zamanında güzel. Eşin rahat yaşamaya alışmış kafasına göre takılıyo beraber kurulan işin rayına oturması yıllar alır ayrıca işi batırıp daha çok para lazım şimdi çocuk olmaz demeyeceği ne malum? Hayat ertelemeye gelmez sen kararlarından vazgeçme sürekli kocanın gönlünü yapmak evlilik değil eziklik bence...

Genişletmek için tıkla...