Merhaba öncelikle bütün hemcinslerimin kadınlar gününü kutlarım... işin içinden çıkamadığım için burada arıyorum cevabımı. Yardımcı olursanız çok sevinirim... Yaklaşık 2 yıldır devam eden bir ilişkim var ve 32 yaşıma gireceğim bu yıl. Evlilik konusunda emin değilim. Fiziksel olarak farklıyız. Ben üniversite mezunuyum o lise. Kendi işini yapıyor. Fiziksel olarak beğenmiyorum maalesef.. Yan yana hiç iyi durmuyoruz bunu etraftaki insanlarda söylüyor. Kendisi de beğenmiyor ki daha yeni yeni konuşmaya başladığımız zamanlar durup dururken '' ben kilo versem saç ektirsem çok iyi olur'' vs demişti. Bende '' tabi ki insanın kendine bakması çok güzel bir şey'' falan demiştim. 2 senede uğraştım. Kilo ver, Saç ektir, Laszere git diye sürekli söylendim. Spora başladı 3 5 ders sonra bıraktı. Diyetisyene gitti 21 gün detoks yapıcaktı parada ödedi. 1 2 hafta denedi sonra bıraktı. Et ürünü tüketmemesi gerekiyordu ama dikkat etmedi... Kitap okuyalım dedim ben esnafın yoruluyorum dedi okuyacağım dedi ama başlamadı. Hep yapıcam edicem diye diye 2 sene sonu geldi.
Bu zamana kadar durmamın sebebi vicdan yapıyor oluşum, Sadık olması, Beni sevmesi, Alttan alıyor olması (o kadar lafıma karşı) ve daha önce düzgün birinin karşıma çıkmamış olması.. Çok kötü şeyler yaşadım aldatıldım terkedildim falan bunlardan dolayı bana bi dinlenmişlik hissi verdi..
Ama biz farklıyız baya.. Ben mesela yurtdışına çıkmak gezmek isterim onun böyle çok hayali yok. Tayland'a gitmek isterdim derim oraya gidilmez pislik orası der. (ladyboylar geliyor hemen aklına sanki başka bir şey yokmuş gibi) Sonra mısıra gidelim derim(kuzeni karısıyla gitmişti kokuyor falan demişti geldiklerinde) hemen onlardan etkilenip kokuyormuş ne yapıcaz orda diyor.
Hep alttan alıyor bazen sinirleniyor ama ben üzerine gidince susuyor. Bazı huyları beni itiyor. Bir ara ayrılmıştım. Yüzüğünü bütün hediyelerini vermiştim. Yüzük haricinde gitmiş bana aldığı bütün hediyeleri sobaya atmış. Ayrılmak istediğimi söylediğimde başka biri mi var demişti sonra arabayla almaya geldi. Sinirlenince arabanın içinde telefonunu attı yere. Ertesi gün 3 4 gün boyunca aradı ağladı görüşelim ne dediysem yapıcam falan dedi kıyamadım görüştüm bana yüzüğü kolyeyi yeniden verdi kutuda duruyor ama o günden sonra hiç takmadım onları.
Hepte kızdı neden takmıyorsun diye bana söz verdiğin şeyleri yap ondan sonra takarım dedim. iyi takma bir daha söylemicem zaten dedi ertesi gün yine yüzük mevzusu gündeme geldi.
Aslında iyi bir insan ama kendisine bakmaz işkoliktir. yeni yeni saç ektirmeye gitmeye başladı. lazer falan... Ama bu kadar senelerce aylarca başının etini yedim çok mu zordu başlamak... Ben ise tam tersiyim uzun boylu zayıf fönsüz makyajsız çıkmayan etrafta çok beğenilen biriyim. Kimse yakıştırmıyor. Onu da geçtim bazen bir şeyi on kere söylüyor piyasa kötü piyasa kötü. Şükür iyide kazanıyor gibi ama bütün arkadaşlarım ve annem bu konudan müzdarip kelime dağarcığı yok ne zaman görüşsek bu konu açılıyor yine falan diye.
Korkum hayatıma kötü bir insan girer mi biz ayrılınca. Yine eski günlere dönersem. Ama evlenirsem de ki evlenecek kadar sevmiyorum. Aklım allak bullak...