-
- Konu Sahibi Esrin mine
- #141
Hasta hasta hasta Allahım kurtarsın siziNeden biliyor musunuz? Evde başörtüsü takmıyorum diye. Stresten kilo aldım diye. Onun göreceği şekilde namaz kılmıyorum diye. Neymiş beni aldığında namazlı niyazlıymışım, şimdi böyle birini kabul edemezmiş. Kendini dışarıya dindar, takvalı, güler yüzlü olarak tanıtır, içeride şeytandan daha alçakça davranır. Asla özgürlük alanı tanımaz, hem yobazın tekidir hem de tartıştığımız zaman gidip perdeyi açar ki beni başörtüsüz olarak herkes görsün. Yapma deyince de "evde açıyorsun başkalarına da aç" der ve ben kapattıkça o açar. Sabah namazlarına kaldırırken bile uykumda vurarak, yastığımı sertçe başımın altından çekerek kaldırır. Ama "çok sıkı bir mümindir". Ondan o kadar iğrendim ki hiçbir şeye inancım, sevgim kalmadı.
Tek çıkar yolun bir gün çocuklarınıda alıp kadın yurtlarına başvurmanKüçük yaşta okuldan alınıp bir yurda verilmiştim ve dünyayı bilmeden görmeden, ailemden deli gibi korkarak büyüdüm. Evlendirdiklerinde de hiç birşey yapacak aklım yoktu. Denize düşen yılana sarılır hesabı çocuk yaptım. Yani yanlış yanlışı doğurdu. Kaçmak için sürekli hata yaptım. Ama bunların en büyük sebebi ailemin aşıladığı korkular ve çaresizlikti.
Görüştünüz mü kadın sığınma evleriyle? Neden şartlar sizin için uygun değil orasını hiç anlamadım. Neden almıyorlar büyük çocuğunuzu? 12 yaşına kadar erkek çocuk kabul ediliyor. 28 yaşındaymışsınız 18inizde evlendik desek çocuğunuz maksimum 10 yaşındadır.
O tür yerlerde bırakmazlar derken? Devlet koruması altındasınız ve adresiniz gizli. Bulmaları bile çok zor değil ki yanınıza bırakmamak.
Eşinizden gizli mi çalışmayı düşünüyorsunuz orasını anlamadım? Çalışmanıza izin vermiyor mu eğer gizliyorsanız bir gün yakalanmanız çok yüksek ihtimal.
Biz sadece diyoruz ki artık gelecek zaman kipinde cümle kurmayı bırakın. Hemen şimdi harekete geçin. Evet boşanmak istiyorsunuz evet hayatınız çok zor ama ertelemeyin daha fazla.
Şaka bu demi. Çünkü sağlıklı düşünen bir insan bunları söyleyemez. Allah bebeğinizi kucağınıza sağlıkla almayı nasip etsin. Ama lütfen kız olursa ezilmeye boyun eğmeyi, erkek olursa da ezmenin erkeklere hak olduğunu öğretmeyin.Eşiniz sadece ilgi ve şefkat istiyor bunu nasıl ifade edeceğini bilmiyor muhtemelen yaptığı yanlışlar sizi buz gibi bir kadın haline getirdi haklısınız ancak o bunu ilginizi çekmeyi öfkeyle harmanlayarak size sunmuş 3 hafta kuralı var psikolojide 3 hafta boyunca ilgili sıcak hataları affetmis bir kadın olarak davranmaya çalışın inanın değişimleri gözlemlemeye başlarsınız boşanmak bu kadar zorsa geçmişe sünger çekip bir de bunu deneyin derim
Hoşgeldin. Sigara tüttüren emojili bir tespit prensesi eksik kalsa olmazdı. 10 yıldır buradayım ve 10 yıldır sen gibileri gerçekten derdimiz olduğuna ikna edemedik. Sağlık olsun.Bosuna konusuyoruz. Darp raporu bile almiyor, kalmis gizli sakli çalisip ev tutmak. Agustostada böyle bir konu açmisti. Esi o zamanda tecavüz etmisti. Ya konu sahibi gerçekt degil, ya kendini çok fazla iç dünyasina kaptirdi. Hayal kurarak realiteden kaçis yapiyor.
Kurdugu hayaller gerçek disi çünkü. Birsey yapacaksa simdi yapmali. Kadin yurdu çoçuk için uygun degilde, siddet olan, tecavüz olan evmi çoçuklara uygun? Simdi der "ama esim iyi bir baba". Hii çoçuklar o evdeki gerginlikleri fark etmiyordur canim
Simdi elindeki "koz"u kullanmaz ve darp raporu almazsa, asla bosanmaz konu sahibi.
Hoşgeldin. Sigara tüttüren emojili bir tespit prensesi eksik kalsa olmazdı. 10 yıldır buradayım ve 10 yıldır sen gibileri gerçekten derdimiz olduğuna ikna edemedik. Sağlık olsun.
Anlattıklarımdan dolayı gözünde cahil, taşralı bir kadın tiplemesi belirmiş olabilir ama ben okuldan alınıp yurda verildiğimde bile ilçe çapında derece sahibi bir öğrenciydim. 2. sınıftan itibaren imla kurallarına, yazım şekline ve anlatıma çok dikkat ederek kompozisyonlar yazardım. Yazılarım dergilerde yayınlanırdı. Şu anda da yazmaya devam ediyorum. Toplasam 300 sayfalık bir kitap çıkacak kadar yazım var. Hepsi de kendi hayatımdan. Yüzlerce kitap okudum, okuyorum. Dil bilgisi konusunda takıntılıyım. Bu durumun beni "gerçek dışı" olduğuma kanıt olduğunu düşünüyorsan bu senin algınla ilgili bir problem. 2017'den bu yana istikrarlı şekilde bir konu üzerinde yalan konu ürettiğimi, sonra aylarca girmeyip bir daha konu açtığımı düşünmek ise ayrıca takdire şayan. Ben fırsat verilmemiş, ama buna rağmen okuyup yazmış, içindeki edebiyat aşkını söndürme iş bir kadınım. Rus, Fransız, Türk Klasikleri hakkında konuşmak istersen mesaj kutuma beklerim.Evet on yildir burdasin ve 2017den beri konu açiyorsun esin üzerine. Su an 2020deyiz ve halen degisen birsey yok. Derdin var ise, bdv'de konu açarak çözülmez.
Ki çok tuhaf erken yasta yurtlara yollanan, 18inde evlenen bir kadinin derdini bu kadar iyi bir sekilde ifade etmesi. Imla hatasi bile yok konularinda. Ki ögretmenim diyen konu sahibleri bile hata yapiyorlar konularinda.
Bana konularin giderek inandiriciligini kaybediyor. Bana yönelik tepkin bunu destekliyor. Hali ile son yorumum olacak. Iyi forumlar.
Bu postu belim, kolum, bacağım, hatta mesaj yazan parmaklarım ağrıyarak açıyorum. Kaç gündür yine benimle uğraşıyordu. Dış görünüşümle dalga geçip, hakaret ediyordu. Ben mutfağa, odaya kaçtıkça arkamdan gelip sıkıştırıp devam ediyordu. Dün yine peşimi ısrarla bırakmadan, bana nefes alacak alan bırakmadan benimle alay ettiği sırada (öküz, bizim köyde bir öküz vardı, yemekten çatladı, aynı senin gibiydi gibi) dayanamayıp elime kesici alet aldım. O an insanların nasıl katil olduğunu o kadar iyi anladım ki. Ondan kurtulmayı o kadar çok istedim ki. Ama çocuklarım aklıma geldi ve bıraktım. Tek istediğim onuruma dokunulmadan 6 ay daha meslek öğrenebilmek, sonrasında boşanıp gitmekti. Rahat bırakmadı.
Bugün çocuğu hazırlayıp okula gönderdim. Yatak odasından çıkıp mutfağa geçicektim ki kapıda yakaladı. Zorla yatağa fırlattı ben kaçıp kurtulmaya çalıştıkça her yerimi morarttı, kolunu bacağını tüm gücüyle bastırdı, etlerimi sıkıştırdı. Tek amacı bana mümkün olduğu kadar çok acı vermekti. Başardı da, hem bedenen hem ruhen acı çekiyorum.
Bu ilk değildi. Evlendiğim zaman, ben 18-19 yaşındayken de kaç defa yaptı ama o zaman çok aptal çok çaresizdim. Hemen kabulleniyordum. En son 3 yıl önce hamileyken de yine mutfakta aynı şeyi yapmıştı. Ben karşı çıkınca her yerimi iyice acıyıp beni acıdan ağlayana kadar bırakmamıştı. Bir de bunu yaptıktan sonra her seferinde kolumdan tutup bir kenara çekip "bundan sonra kadın olucaksın, hatalarını düzelticeksin" diye nutuk çeker. Bu kez ben tehdit ettim. Rapor alıcam, seni tecavüzden içeri attırıcam, memurluktan attırıcam dedim. Ödü kopuyor şu an.
Artık 28 yaşındayım. Küçüklükten, çaresizlikten kabullenmeyi, pes etmeyi kaldıramıyorum. Lanet olsun ki bir ailem yok. Olsaydı 9 yıldır bunları çekiyor olmazdım. Annem ve babam boşanmamdan deli gibi korkuyor. En son boşanma kararımda bana etmediği hakareti küfürü bırakmamıştı. Yani bu yola girince sadece bu pis herifle savaşmayacağım. Annem babamla diğer birçok akrabayla, onun cahil ve iğrenç yakınlarıyla da mücadele edeceğim. Param yok, gidecek yerim yok 2 çocuğum var. Evden ayrılmak istemiyorum. Ama kira. Uzaklaştırma aldırsam kirayı benim mi ödemem gerekecek? Gidecek yerim olsa kapıyı vurur çook uzaklara giderim. Ama yok işte. Mahkemeyi açtığım zaman geri bu eve döneceğim, annemi babamı, kendi annesini babasını arayacak. Hep beraber gelecekler ve hep bir ağızdan hakaret dolu öğütler başlayacak. Düşünmesi bile öyle korkunç ki. Ben nasıl taşıyacağım tüm bunları? Psikiyatri randevum 14 gün sonraya. Bari bir ilaç versin de kafayı yemekten kurtulayım diyorum ama o güne kadar ne olacak? Ne yapayım, ne edeyim Allah aşkına?
Teşekkür ederim, uzun süre hiçbir şey yapmadan oturup kalktım, uyudum uyandım. Doktora gitmeyi bile sürekli erteledim. Ama sonunda randevuyu aldım ve keşke daha önce yapsaydım diye hayıflanıyorum. Çok uzun bir zamanımı çöpe attım.Kaç aydır merak etmiştim seni özel mesaj da attım defalarca. En son başınızda bir dert vardı, korktum açıkçası sana birşey mi yaptı manyak diye. Yaşamayan bilmiyor, ne desem belki boşa konuşmuş olacağım. Kadın sığınma evlerine gitsen?
Teşekkür ederim, uzun süre hiçbir şey yapmadan oturup kalktım, uyudum uyandım. Doktora gitmeyi bile sürekli erteledim. Ama sonunda randevuyu aldım ve keşke daha önce yapsaydım diye hayıflanıyorum. Çok uzun bir zamanımı çöpe attım.
O sorunu çözdü sanırım. Araya büyükleri soktu, hatta memleketten hacı hoca takımını getirtip konuşturdu. Aile ikna olmuş gibi davranıyor. Ben boşanmadan birşey yapmasınlar da, ben gittikten sonra eti de kemiği de onların olsun.
Kadın sığınma evine gitmem onun için ödül olur. Bu evi ona bırakıp kafasını dinlemesine müsaade etmem. Elimde raporum var. Bir avukatla görüşüp uzaklaştırma aldırmayı düşünüyorum.
Bosuna konusuyoruz. Darp raporu bile almiyor, kalmis gizli sakli çalisip ev tutmak. Agustostada böyle bir konu açmisti. Esi o zamanda tecavüz etmisti. Ya konu sahibi gerçekt degil, ya kendini çok fazla iç dünyasina kaptirdi. Hayal kurarak realiteden kaçis yapiyor.
Kurdugu hayaller gerçek disi çünkü. Birsey yapacaksa simdi yapmali. Kadin yurdu çoçuk için uygun degilde, siddet olan, tecavüz olan evmi çoçuklara uygun? Simdi der "ama esim iyi bir baba". Hii çoçuklar o evdeki gerginlikleri fark etmiyordur canim
Simdi elindeki "koz"u kullanmaz ve darp raporu almazsa, asla bosanmaz konu sahibi.