Sübyancı olduğuna dair bir ibare yok aslında. İkinci çocuk doğana kadar normal giden bir evlilik var hatta. İkinci doğumdan sonra lohusalık esnasında, bebeğin stresten ötürü vaktinden önce doğduğunu söyleyince doktorlar, eşe karşı bir öfke başlıyor.
Biz olayları sadece konu sahibinin baktığı pencereden bize ne yansıtılırsa onunla değerlendiriyoruz. Acaba eş tarafından durum nasıl görünüyor çok merak ediyorum. Çalışan bir devlet memuru,çocuklarının ihtiyaçlarını karşılayan, çocuğunun elinden tutup saatlerce dışarıda birlikte vakit geçirebilecek kadar çocuğunu seven, eşinin altınlarına göz dikmemiş, karısının arttırdığı parayı bildiği halde hesabında tutmasına izin veren, muhafazakar ama karısının lise ve ünv. bitirmesine karşı çıkmayan bir adam var konularında yazdığı kadarıyla. Adam eve geliyor , temizlik yok, bulaşıklar her daim mutfakta buna tepki gösteriyor sürekli. Sonra birden bir gün karısı sevişmek istemiyor kendisiyle. Kollarımdan tuttu, yatağa bastırdı tecavüze kalkıştı dediği olay eş tarafından şöyle görünüyor ;
Yani adam aslında bunu bir tür naz ve cilveleşmek sanıyor. Tecavüz diye betimleyince herkesin tepkisini aldı ama malesef onun nazarında bu bir tecavüz değil. Forumda kocası kendisiyle sevişmek istemeyen kadınların duygularını okuyoruz sürekli. Kadınlık gururum kırılıyor, kendimi çok çirkin hissediyorum, eşim tarafından beğenilmediğimi düşündükçe mutsuz oluyorum , ev arkadaşı gibi yaşayacaksak neden evlendik ki diye soruyorlar. Merak ediyorum evine ve çocuklarına sorumluluklarını yerine getiren ama yatakta sürekli reddedilen, yüzüne bakılmayan ama boşanılmayan da bu erkeklerden ne yapmasını bekliyor hanımlarımız. Çalışsın, parasını evine getirsin, tüm ihtiyaçlarımızı karşılasın, temizlik ve yemek beklemesin , bunlara laf etmesin ve elbette seks yapmayı kafasından silsin. Peki erkek ne uğruna hayatını feda edip , karısının bakımını üstlensin?