Evlilik hayatım için yardım

En yakın arkadaşlarim dahi evlenme dediler.Ben çok asikmisim hiç konduramadim.Goremedim işte uyarılara kulak asmadim.
Tamam geçmişte olanlar olmuş..artık geçmişi değiştiremezsiniz..peki o gözler hala mı kör??? Açılmadı mı artık..bari lütfen geleceğinizi değiştirme cesaretini gösterin..olan çocuğa olacak..ben en çok ona üzülüyorum..
 
Adamın ne olduğu istemeye, nişana, yüzük bakmaya gelmemesinden belli değil mi? Gerçekten saf mısınız diye düşündüm. Bunlara nasıl sustunuz yahu?

İkincisi sizi istemeyen ailenin evine niye yerleştiniz? Koşa koşa gitmedeki amaç neydi? İnsanlar araları iyiyken bile 40 kez düşünüyor.

Evlendikten sonra da aldatılmışsınız. Bence tüm ipin koptuğu andır bu. Her şeyi bitirecektiniz. Ben sizin de zekasal bir sorununuz olduğunu düşünüyorum. Hiç yardım aldınız mı bu konuda?

Kandırılmış, bastırılmış bir kadın gördüm sadece. Yaşadıklarınız ve tepkileriniz bana normal gelmedi.
 
Üzülerek okudum. Neden bosanmiyorsunuz... Ailenizin yanına dönemez misiniz.

Çocuğu zaten alamazlar sizinle olması şart. Özel bir çocuk , benimde yakın akrabam böyle, dil terapisi alıyor rapor ile alıyor ücretsiz sizde alın lütfen.
Sizi tanımıyorum ama kilolu olmanız çirkin olduğunuz anlamına gelmez. Bakımlı olun. Yengem kilolu ama çok güzel bakimli bir kadın.

Merhaba arkadaşım teşekkür ederim. Evet özel eğitime gidiyor konuşma terapisti gidiyor.
Bakımlıyimdir. 22 kilo verdim.

Üzülerek okudum. Neden bosanmiyorsunuz... Ailenizin yanına dönemez misiniz.

Çocuğu zaten alamazlar sizinle olması şart. Özel bir çocuk , benimde yakın akrabam böyle, dil terapisi alıyor rapor ile alıyor ücretsiz sizde alın lütfen.
Sizi tanımıyorum ama kilolu olmanız çirkin olduğunuz anlamına gelmez. Bakımlı olun. Yengem kilolu ama çok güzel bakimli bir kadın.
 
Boşanın neyi bekliyorsunuz? O çocuk ve siz sağlıksız bir ortamdasınız. Adam sizi sevmiyor. Ailesi eziyet ediyor. :KK43:
 
Öyle bi ortamda özel eğitime sahip bi yavrucağı nasıl büyüteceksiniz.

Kendinizi düşünmediğiniz belli ama evladınızı düşünün. O çocuğada ilerde kendini kötü hissettirir bu insanlar.

Manevi olarak ne verebilirsiniz çocuğunuza o evde. Özel eğitime sahip olsa bile en ufak huzursuzluğu bile hisseder hiç mi bilmiyosunuz? Sürekli küfür ve hakaret duyarak mı büyüsün.

Sizden çok evladınıza üzüldüm ve hala Allahtan ümt kesilmez diyosunuz amenna ama Allah ta size akıl vermiş yani diyecek başka bişey bulamadım.

Merhaba bende oğlumu düşünüyorum. Öğretmeniyle konuşmuştum annesinin bu şekilde olması çocuğunuzu çok etkiler huzurlu ortamda olmalı demişti.
Annemlere sık sık gidiyorum. Ev basıyor. Bu da onlara batıyor. guzel havalarda dışarıda geziyorum oğlumla.

6 sene boyunca sabrettim ama artık sabrım taştı. Evet Allah bana yol gösterdi. Ben anlamadım. Ne yaptıysam kendime ve aileme yaptım. Artık üzülmek istemiyorum.Sen istedin evlenmeyi biz seni uyardık dediler.Simdi artık çocuğum küçükken karar vermem lazım.Duzelmez daha kötü oldu gitgide.
ne yapmıssanız kendı kendınıze yapmıssınız aılenızı de uzmussunuz sankı baska adam mı yok dunyada kı tek erkek kendısı mı altın suyuna mı batırmıslar bukadar evlenecek ne varmıs kı bu adamda

bu yasadıklarınızın hepsı sızın tercıhlerınız . kararınızı yıne her zamankı gıbı sız vereceksınız

kendı düşen aglamaz
 
Eğer çocuğunuzun ileride kendine yeten, aklı başında, bağımsız bir birey olmasını istiyorsanız bunları önce sizin başarmanız lazım. Annenizin karnından bu adamla doğmadınız, bu dünyada hepimiz tek başınayız önce kendimizi geliştirmemiz daha sonra başkalarına faydalı olmamız gerekir. İleride çocuğunuz sorunca bütün bu anlatacaklarınızı düşünün. Kendinize layık biri olmaya çalışın. Bencillik bazen en büyük iyiliktir.

Bir avukat araştırın, gerekirse tedbir aldırtın ve bir an önce yeni bir sayfa açın.
 
Merhabalar arkadaşlarım ablalarım kardeşlerim lütfen sabırla okuyup bana yardımcı olunuz buna çok ihtiyacim var.
Öncelikle bu gibi sorunların birçok insanın hayatında oldugunu biliyorum.
Geçmişten başlayarak anlatmak istiyorum.
Ben ve eşim 9 senelik sevgililik döneminden sonra evlendik.
Sevgililik doneminin cogunlugu aşk dolu sevgi dolu geçti.Birbirimize şiirler yazardık saatler boyu telefonda konuşurduk yollarda zıplaya hoplaya nesneyle yürürduk.O kadar aşıktık birbirimize. Askimizi ilan ederdik birbirimize. Gözlerimize bakmaya doyamazdık. Askin en güzelini yaşadık.
Ben hiç evlilik kelimesini demedim. O bana evleneceğiz seninle dedi.O an sevincten göz yaşlarına tutuldum.
Ama çekimser ve utangaç olduğu için o zamanlar ailemle tanismak istememisti. İyi bir işi yoktu. Ben bile onun daha evini bilmiyordum.
Ailem doğal olarak onu tanımak istiyordu.
Derken seneler geçti.
2003 senesinde başlayan ilişkimiz 2009 senesinde en kritik zamanlarına başladı
2009 senesinde ailelerimizle tanistik. Calismiyorum.İs bulamadim o zamanlar açıköğretim de okuyordum.Kendim bilgisayar üzerinde işler yapıyordum.
Onun ailesi hiç düşündüğüm gibi değildi cahildi. kültür farkı coktu. Hiç konuşmadık düzgün. Sonuçta ise ben çalışmadığım için hafif toplu olduğum için istenmedim. Ama güzeldim. Sarışın renkli gözlü uzun boylu ve kendime bakabiliyordum o zamanlar.
Sevgilimin aklını çeldiler beni hep kotulediler. Çocuğu olmaz evi yakar saf ... Vb birçok şey dediler .Ama ben hep saygimi korudum hiç bir zaman sen demedim.her zaman sizli bizli konuştum.
Bir tane kiz kardeşi var o öncelikle beni istemedi. Sevgilimi kendi kız arkadaşlarıyla tanıştırıp benden soğutmaya çalıştı elinden geleni yaptı ve bu şekilde başladı benim asıl sürecim.
Bana abimden uzak dur şeklinde başlayan abisine verdigim dualara muska diyerek bunu büyücü anan yapar şeklinde devam eden mail gonderdi
Ve ben sevgilimin de isteğiyle ona yanıt vermedim olay uzamasin diye.
Daha evvel biz kardeşiyle geziyorduk İş ciddiye binince beni istememeye başladı .
Ben kibar nazik oldukça saf sandılar .
Benimle evlenmek istediği için ailesi sevgilimi evlatlıktan reddetti.
Öyle olunca annem babam bana sordu evlenmesen çok üzülür musun diye.Evet üzülürüm dedim.Ailelerde tanışmadi. Annem ve babam bize yardım ettiler herşeyi karşıladılar hatta evi dahi kiraladık.sevgilimin ailesi bizden daha varlıklı.5 daire 2 dükkanı var. Beni istemeye geleceklerdi haftalarca oyaladilar.Sonra yüzük seçmeye gidecektik gelmedi sevgilim. Sonraki hafta geldi onun istediği gibi yüzüğü aldık.ertesi gün nişan olacaktı gelmedi. Pasta özel yaptırdık büyük pasta aile içinde olacaktı. Babam ve annem o an ayrilmamizi istedi keşke keşke keşke o an bıraksaymisim. Telefonuna ulaşılmıştı haber vermedi ulaştığında ona haberi yokmuş gibi davrandı.Sinir krizleri geçiriyorduk. Şuraya gitmiste orada telefon bulamamış birsuru yalanlar yalanlar... Ben yine o zamanlar inandım affettim ailemi zor ikna ettim. Sonraki hafta Nisan için geldi ama üstü başı hazır değildi yağmurdan dolayı eve gidememiste... Babamın gömleğini giydi. Daha kız istemeyi yapamadı düzgün. Tek başına geldi. Sanki biz zorla evlendiriyoruz. Keşke hiç gelmeseydi.Annem babam nişana gelmeyen adamdan koca olmaz demişlerdi çok haklılarmis.
Gel zaman git zaman... derken onlar tuttuğumuz daireyi beğenmemiş bizi kendi üst katlarinda oturmamizi istediler. Tamam dedik. Ama sanki herşeyi kendileri yapmis gibi begenmemeler falan.
Nikah günü aileler bir araya geldi. Benim gozum kör olmuş aşktan.
Evlendik....
Ama gun gectikce herşey bitti aşk bitti sevgi var mı yok mu bilmiyorum.
Ailesi altkatimda oturuyor. İstenmeyen gelin ben ise hergun kayınvalidemle içiçe olmaktan panik bozukluk krizleri geçirdim. Kayınvalide çok konuşuyor herşeye ama herşeye karışıyor begenmiyor hicbirseyden mutlu değil.
Ve...
HAKARETLER HERGÜN...
KİBİRLİLİKLERİ....
Hergun hakaret işittim. Evet hergun ....
Yeni evlenmistik bana karışmayın dedim kadının tansiyonu yükseldi.
Tansiyonu yükseldi doğruysa. Kızı o gün izinliydi bunun uzerine eşime söyle o karina ağzını toplasin yoksa s.carim agzina şeklinde SMS göndermiş. Ben saygimi bozmadim.Zaten çok kabarimdir. Ama onlar ağızları bozuk saygısiz.
Hergun ama hergun hakaret işittim ve bazen küfür buna rağmen eşimi korudum 1 oğlum oldu evlendigimizin 3. Ayında HAMİLEYDİM... Halama dediğimde hiç sevinmedim demişti. Ne kadar doğru gelecegi görüyor büyüklerimiz.
Eşimin ilgisi bana hergecen gün azaldı o da HAKARET etmeye başladı bana bağırıyordu.
Oğlumuz bu yıl 6 yasina girecek.7 yil olacak evleneli.
Hergun vırvır zır zır konusan herseyi anlatan herşeye karışan tuvaletimize kadar karisan hergun hakaret eden kayınvalide.
Evlendigimizin ikinci senesinde eşim beni ALDATTI. Böylece herşeyi bitirmiş oldu. Ona olan bütün güzel duygular bu kadarmış. Fotoğraflarını gördüm sarmasdolas.ne var yani sarildiysam.ee ne olmuş o fotoğraf lar orada mı kalmış seklinde çok bağırdım kavga ettim sanki duvar ya hiç takmıyor beni . O an bosansaymisim keşke. Annem çocuğunuz var dedi herkes Bosan dedi.cocugumuz için herşey.
Oğlumuzun gelişimi geri hiperaktivite bozukluğu var .Yürümesi de geç oldu. Konusamiyor kelimesi cok az. Ozel egitime ve anaokuluna gidiyor . Herseyi benden biliyorlar herşey benim yüzümden olmuş gibi davranıyorlar.
Benim kendime olan saygimi kaybettirdiler. Panik bozukluk ve depresyon var bende.Her gün ağlıyorum.
Sık sık annemlere gidip oğlumla birlikte kalıyorum.
Bu eşimin ailesine batıyor.
Eşim babalık yapamıyor. Kabul etmiyor çocuğumuzun özel olduğunu. Sütünü yemeğini kıyafetlerinin alinmasinin babalik sanıyor.
En son yasadigimi anlatacağım.
Geçen hafta kayınvalide yine bendeydi. Zaten gittiği yok ki. Cikti kapıyı kapattım kapının onundeyken oglumun poşete takılıp düştügunu duydu. dizlerinin üstüne dustu. o an kapıyı patt patt vurdu aç aç diye bağırdi actim kapıyı. KÜFRETTİ... Hepinizin anasını s.ker.m dedi.Bana Osmanlı tokadı atmak için elini kaldırdı. Kapıyı açtım.Bagiracaksaniz gelmeyin dedim.evden çıkardım. Bütün bunlara halen olgunlukla yaklaşmaya çalışıyorum.O günden beri de eve almadım.Bu olay yaşanırken eşim yanımdaydı ve hiç birsey demedi.yokmus gibi davrandı. Ertesi gün kayınvalide kapıya geldi kapıyı aç dedi açmıyorum dedim. Çocuğu alicam dedi vermiyorum dedim. Ben iki tane çocuk büyüttüm sizin çocuğunuza ihtiyacım yok s.kt.r olup gidin dedi. Eşime, annene kapiyi açmadım dedim nasılsa söyleyecek kapıyı açmadı diye. Annen babaanne gibi davransin bana kimse hakaret edemez kufredemez dedim. Annem doğru demiştir birşey gormusturde demiştir annemin yanındayım ne derse anneme kapıyı aç dedi. Ben burada neyim duvar miyim açayım kufretsin hakaret etsin oylemi dedim.
Annemlere anlattım. Babam biraz konuştu eşimle. Sanki o evde yoktu annesi hakaret küfür ederken. Hiç takmıyor. Annem dememiştir dedi.annem vurmaz dedi.
Bir gün dayanamayıp hadi evinize gidinde kafamizi dinleyelim dedim sen beni evimden mi kavuyorsun dedi. Gitmedi.
Oturduğumuz apartman onların. Ama zulüm ve psikolojik işkence var. Yardım olsun diye yemekleri fazla yapıp bize getiriyorlardi.Esime en alt katin kirasini veriyorlar.Benim parami üstume altıma giyeceklerimi gibi kişisel şeyleri hep babam aldı.Evlenirken mutfak eşyalarından banyo örtülerine yatak odası salon takımı çocuk doğunca çocuk odası ve daha birçok şeyi babam aldı. Evlenmeden önce esime 4.000 lira verdi ikinci el ihtiyacımızı gören bir araba alsın diye. Babam şimdiye kadar anneme dahi 4.000 lirayı peşin olarak eline vermedi. Gelinlikten alyans yuzuklerimize kadar babam aldı.
Bana eşim haftada verdiği 20- 30 lirayı pek geçmez.
Benim zaten zorlandigim özel eğitim çocuğum var kendini bilmiyor.Adin ne deseniz söyleyemiyor. Hiperaktivite bozukluğu ve zihinsel olarak gelişim geriliği var onun üzüntüsü zaten yetiyor.
Bir de bunlarla uğraşıyorum.
Sürekli temizlik yapacakmisim ben hangi şeyle ilgileneyim.
Yollarda dengemi kaybediyorum.
Eşimle aramda cinsel beraberliğimiz yok.
Eve gelince ayaklarını uzatır yatar elinde
Babamlar birkaç ay daha çocuk için bekleseydin ne olduğu ortaya çıkardı diyorlar.İnsan 9 senede hiç mi anlamaz ben daha buraya ilk getirdiğin gün anladım dedi.
Eşim beni arkadaşlarıyla tanıştırmaya utanıyor fazla kilom var diye. Bir davet vardı 2-3 sene evvel sırf bu yüzden göturmedi.
Fil gibisin zayifla diyor. 22 kilo verdim devam ediyorum.
Evlendikten sonra 40 kilo aldım stresten.


*Birgün yemekteydik anneside bizimle ama atakta yemiyor
Esime nereye gideceğini sordum. Kayinvalide bizde sorulmaz gidecek işte sanane deyip
Yediğin önünde yemedigin arkanda sus dedi

*Gelin mi aldık anne baba yanına gitsin diye mi aldık

* Bir konusturamadiniz çocuğu

*Evlerinde tüfek var TEHDİT ediliyorum cocugun başına birsey gelirse seni tüfekle vurur adam (kayınpeder) dedi kayınvalide.

O kadar çok konu var ve anlatacaklarım var ki

Ben annem babam hasta olduk bunların yüzünden. Evlendim ama mutlu değilim.
Panik bozukluk ve depresyon var bende yolda dengemi bulamıyorum yere kapaklanacak gibi oluyorum. Yanımda oğlum olunca yada büyük bir içi dolu çanta torba, şemsiye gibi eşyalarla denge bulmaya çalışıyorum.Butun dengemi kaybettirdiler.Evde rahat oturamiyorum. Geçen haftadan beri hergun panik krizi geçirdim. Bu panik atak gibi. Bir sürü ilaç içiyorum.
O kadar aşk dolu olan biz ne hale geldik.
Aslında evlenmeden önce işaret vermiş de ben görememisim. Herkes evlenme dedi.
Bir de oğlumuza olan ilgisi az. Herşey benden bekleniyor. Çok yoruldum herseyi idare etmekten.
Oğlumun doğum günlerinde iki aile bir araya gelir o kadar. Kayınpeder gelmez.
Esim bir günde şunu dedi annemlere gidiyorum diye
Ben seni çekemiyorum artık bakamam bakıma muhtaç gibi bakıyoruz.bosaniriz biter dedi.
Aptal olduğunu geçiyorum.
Dedi.

*Tekrar evlendirmek istiyorlar eşimi bir çocuk yetmez bize ama çocuk senden olmaz dedi kayınvalide

* Eşim, makyaj yapsan da hicbirseye benzemezsin dedi.

*Geçen hafta yataktan atacaktı itti bir tekme atsam yere düşersin dedi.

*Beraber yemek yememiz çok az.yada geliyorum der gelmez.


O kadar çok anlatılacak var ki ...

Bunlar bazıları.
Düzelir benim eski sevdigim insan oluverir diye bekledikçe boşa beklediğimi düşünüyorum. bazen de Allah'tan ümit kesilmez diyerek bekliyorum. İyi dualarla Allah'tan diliyorum.
En son ki tutumu hiç hoş olmadı benim yanımda olmadığını anladım.
Çok kırdılar beni sevgimi tukettiler.Buyuk hayal kırıklığı yaşadım.

Aklıma geldikçe ekleme yaparım yada yaşadığımı yazarım.

Soruyorum size ne yapmalıyım.

Sonuna kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim.
Yaşadıklarınıza çok üzüldüm
Allah yardımcınız olsun.
Gecmişte yaptığınız hataların zaten farkındasınız.
Geçmiş değişmez ama şu an ve geleceğiniz elinizde.
Evliliğinizde kurtarılacak bir yan yok. Evliliğe devam ettiğiniz sürece ne ruhen iyileşebileceğinizi ne de evladınıza gereken ilgiyi gösterebileceğinizi sanmıyorum. Boşanın, ailenize dönün. Yaptım bir hata pişmanım yeniden hayatımı kuracağım demekten cekinmeyin. Kuldur beşer şasar demişler.

22 kilo vermişsiniz bence azimli bir insansınız.
Elbette yeni bir düzen kurmak zor ama emin olun o evde o insanlarla yaşamak kadar zor değildir.

Allah yardımcınız olsun, kolaylıklar verip yollarınızı açsın.
 
ilişkilerdeki en önemli şey şudur "beni istemeyeni ben de istemem." zorla güzellik olmaz. siz zorla kısmını geçip saplantılı, hastalıklı bir hale dönüştürmüşsünüz olayı.

psikolojik yardım almanızı öneririm. bir meslek sahibi olup çocuğunuza bakabilecek güçte olduktan sonra da kendinize saygınız varsa boşanın.

kibar olmak gelen geçen küfrettiğinde susmak değildir. biz ona başka bir şey diyoruz. bazen bu konuların şaka olduğunu falan düşünüyorum. nişana gelmemek için bahane üreten bir adamla evlenmeye çalışmak gerçek hayatta aklı olan bir insanın yapacağı bir şeymiş gibi gelmiyor.

bırakın küfrü eşimin ailesi yüzünü assa bir daha ayak basmam. eşim benim tarafımda olur. o da ailesinin tarafında olursa anında silerim onu da. hiç mi kendinize saygınız yok? kişiliğiniz hiç mi gelişmedi? yazık gerçekten. o çocuğa yazık.
 
Birincisi maalesef kendi kendinize etmişsiniz her şeyi. Size yapılan her davranışı yutmak kibarlık ya da naziklik değildir. Cook naif insanlar tanirim asla kimsenin haddini aşmasına musade vermeyen. Kendini savunmak, korumak altta kalmamak nezaket değildir. Kendinizi ezdirip, her şeyi sineye çekmekle çok hata etmişsiniz.
Aileniz size.destek olacak gibi aile gibi duruyor. Bastan yapılmış bir hata bu evlilik bana göre sonu yok. Kabalık yapmışlar devam etmişsiniz kabalık yapmayı kendilerine hak görmüşler, aldatilmissiniz ve yine devam etmişsiniz siz tüm bu kötülükleri kendinize reva görürseniz elin adamı dünden reva görür. Ayrılın gidin yahu uğraşmaya değmez. Su kısacık hayatta bikac senelik aşk uğruna bir ömür çile çekilmez.
 
Ailem destek.Kac kez bosan dediler.cocuk olduğu için vazgeçildi.
Bu hayatta çocuk var siz yoksunuz o zaman öyle mi? Bir şekilde devam ettirilebilecek yola sokulacak şeyler değil ki sizin durumunuz evlilik diye bahsettiğiniz şeyler inanılır gibi değil, sağlıklı ve mutlu bir cocuk yetiştirmek istiyorsanız önce siz sağlıklı ve mutlu olmalısınız.Kendinize değer verin.
 
Birincisi maalesef kendi kendinize etmişsiniz her şeyi. Size yapılan her davranışı yutmak kibarlık ya da naziklik değildir. Cook naif insanlar tanirim asla kimsenin haddini aşmasına musade vermeyen. Kendini savunmak, korumak altta kalmamak nezaket değildir. Kendinizi ezdirip, her şeyi sineye çekmekle çok hata etmişsiniz.
Aileniz size.destek olacak gibi aile gibi duruyor. Bastan yapılmış bir hata bu evlilik bana göre sonu yok. Kabalık yapmışlar devam etmişsiniz kabalık yapmayı kendilerine hak görmüşler, aldatilmissiniz ve yine devam etmişsiniz siz tüm bu kötülükleri kendinize reva görürseniz elin adamı dünden reva görür. Ayrılın gidin yahu uğraşmaya değmez. Su kısacık hayatta bikac senelik aşk uğruna bir ömür çile çekilmez.
Aynen ya pasifligin adı da olmuş bi naiflik :deli:
 
Bu olayların biri bile boşanma sebebi. Yahu boşanmak İçin daha ne bekliyorsunuz allah aşkına?
Değişir belki demişsiniz? Nasıl değişecek, sihirli değnekle mi? Kendinizi düşünün mesela aniden başka bir kişiliğe geçiş yapabilir misiniz? Ne kadar imkansız..
zaten siz boşamayacaksınız o sizi kesin boşayacak bunu da bilin..
 
Merhabalar arkadaşlarım ablalarım kardeşlerim lütfen sabırla okuyup bana yardımcı olunuz buna çok ihtiyacim var.
Öncelikle bu gibi sorunların birçok insanın hayatında oldugunu biliyorum.
Geçmişten başlayarak anlatmak istiyorum.
Ben ve eşim 9 senelik sevgililik döneminden sonra evlendik.
Sevgililik doneminin cogunlugu aşk dolu sevgi dolu geçti.Birbirimize şiirler yazardık saatler boyu telefonda konuşurduk yollarda zıplaya hoplaya nesneyle yürürduk.O kadar aşıktık birbirimize. Askimizi ilan ederdik birbirimize. Gözlerimize bakmaya doyamazdık. Askin en güzelini yaşadık.
Ben hiç evlilik kelimesini demedim. O bana evleneceğiz seninle dedi.O an sevincten göz yaşlarına tutuldum.
Ama çekimser ve utangaç olduğu için o zamanlar ailemle tanismak istememisti. İyi bir işi yoktu. Ben bile onun daha evini bilmiyordum.
Ailem doğal olarak onu tanımak istiyordu.
Derken seneler geçti.
2003 senesinde başlayan ilişkimiz 2009 senesinde en kritik zamanlarına başladı
2009 senesinde ailelerimizle tanistik. Calismiyorum.İs bulamadim o zamanlar açıköğretim de okuyordum.Kendim bilgisayar üzerinde işler yapıyordum.
Onun ailesi hiç düşündüğüm gibi değildi cahildi. kültür farkı coktu. Hiç konuşmadık düzgün. Sonuçta ise ben çalışmadığım için hafif toplu olduğum için istenmedim. Ama güzeldim. Sarışın renkli gözlü uzun boylu ve kendime bakabiliyordum o zamanlar.
Sevgilimin aklını çeldiler beni hep kotulediler. Çocuğu olmaz evi yakar saf ... Vb birçok şey dediler .Ama ben hep saygimi korudum hiç bir zaman sen demedim.her zaman sizli bizli konuştum.
Bir tane kiz kardeşi var o öncelikle beni istemedi. Sevgilimi kendi kız arkadaşlarıyla tanıştırıp benden soğutmaya çalıştı elinden geleni yaptı ve bu şekilde başladı benim asıl sürecim.
Bana abimden uzak dur şeklinde başlayan abisine verdigim dualara muska diyerek bunu büyücü anan yapar şeklinde devam eden mail gonderdi
Ve ben sevgilimin de isteğiyle ona yanıt vermedim olay uzamasin diye.
Daha evvel biz kardeşiyle geziyorduk İş ciddiye binince beni istememeye başladı .
Ben kibar nazik oldukça saf sandılar .
Benimle evlenmek istediği için ailesi sevgilimi evlatlıktan reddetti.
Öyle olunca annem babam bana sordu evlenmesen çok üzülür musun diye.Evet üzülürüm dedim.Ailelerde tanışmadi. Annem ve babam bize yardım ettiler herşeyi karşıladılar hatta evi dahi kiraladık.sevgilimin ailesi bizden daha varlıklı.5 daire 2 dükkanı var. Beni istemeye geleceklerdi haftalarca oyaladilar.Sonra yüzük seçmeye gidecektik gelmedi sevgilim. Sonraki hafta geldi onun istediği gibi yüzüğü aldık.ertesi gün nişan olacaktı gelmedi. Pasta özel yaptırdık büyük pasta aile içinde olacaktı. Babam ve annem o an ayrilmamizi istedi keşke keşke keşke o an bıraksaymisim. Telefonuna ulaşılmıştı haber vermedi ulaştığında ona haberi yokmuş gibi davrandı.Sinir krizleri geçiriyorduk. Şuraya gitmiste orada telefon bulamamış birsuru yalanlar yalanlar... Ben yine o zamanlar inandım affettim ailemi zor ikna ettim. Sonraki hafta Nisan için geldi ama üstü başı hazır değildi yağmurdan dolayı eve gidememiste... Babamın gömleğini giydi. Daha kız istemeyi yapamadı düzgün. Tek başına geldi. Sanki biz zorla evlendiriyoruz. Keşke hiç gelmeseydi.Annem babam nişana gelmeyen adamdan koca olmaz demişlerdi çok haklılarmis.
Gel zaman git zaman... derken onlar tuttuğumuz daireyi beğenmemiş bizi kendi üst katlarinda oturmamizi istediler. Tamam dedik. Ama sanki herşeyi kendileri yapmis gibi begenmemeler falan.
Nikah günü aileler bir araya geldi. Benim gozum kör olmuş aşktan.
Evlendik....
Ama gun gectikce herşey bitti aşk bitti sevgi var mı yok mu bilmiyorum.
Ailesi altkatimda oturuyor. İstenmeyen gelin ben ise hergun kayınvalidemle içiçe olmaktan panik bozukluk krizleri geçirdim. Kayınvalide çok konuşuyor herşeye ama herşeye karışıyor begenmiyor hicbirseyden mutlu değil.
Ve...
HAKARETLER HERGÜN...
KİBİRLİLİKLERİ....
Hergun hakaret işittim. Evet hergun ....
Yeni evlenmistik bana karışmayın dedim kadının tansiyonu yükseldi.
Tansiyonu yükseldi doğruysa. Kızı o gün izinliydi bunun uzerine eşime söyle o karina ağzını toplasin yoksa s.carim agzina şeklinde SMS göndermiş. Ben saygimi bozmadim.Zaten çok kabarimdir. Ama onlar ağızları bozuk saygısiz.
Hergun ama hergun hakaret işittim ve bazen küfür buna rağmen eşimi korudum 1 oğlum oldu evlendigimizin 3. Ayında HAMİLEYDİM... Halama dediğimde hiç sevinmedim demişti. Ne kadar doğru gelecegi görüyor büyüklerimiz.
Eşimin ilgisi bana hergecen gün azaldı o da HAKARET etmeye başladı bana bağırıyordu.
Oğlumuz bu yıl 6 yasina girecek.7 yil olacak evleneli.
Hergun vırvır zır zır konusan herseyi anlatan herşeye karışan tuvaletimize kadar karisan hergun hakaret eden kayınvalide.
Evlendigimizin ikinci senesinde eşim beni ALDATTI. Böylece herşeyi bitirmiş oldu. Ona olan bütün güzel duygular bu kadarmış. Fotoğraflarını gördüm sarmasdolas.ne var yani sarildiysam.ee ne olmuş o fotoğraf lar orada mı kalmış seklinde çok bağırdım kavga ettim sanki duvar ya hiç takmıyor beni . O an bosansaymisim keşke. Annem çocuğunuz var dedi herkes Bosan dedi.cocugumuz için herşey.
Oğlumuzun gelişimi geri hiperaktivite bozukluğu var .Yürümesi de geç oldu. Konusamiyor kelimesi cok az. Ozel egitime ve anaokuluna gidiyor . Herseyi benden biliyorlar herşey benim yüzümden olmuş gibi davranıyorlar.
Benim kendime olan saygimi kaybettirdiler. Panik bozukluk ve depresyon var bende.Her gün ağlıyorum.
Sık sık annemlere gidip oğlumla birlikte kalıyorum.
Bu eşimin ailesine batıyor.
Eşim babalık yapamıyor. Kabul etmiyor çocuğumuzun özel olduğunu. Sütünü yemeğini kıyafetlerinin alinmasinin babalik sanıyor.
En son yasadigimi anlatacağım.
Geçen hafta kayınvalide yine bendeydi. Zaten gittiği yok ki. Cikti kapıyı kapattım kapının onundeyken oglumun poşete takılıp düştügunu duydu. dizlerinin üstüne dustu. o an kapıyı patt patt vurdu aç aç diye bağırdi actim kapıyı. KÜFRETTİ... Hepinizin anasını s.ker.m dedi.Bana Osmanlı tokadı atmak için elini kaldırdı. Kapıyı açtım.Bagiracaksaniz gelmeyin dedim.evden çıkardım. Bütün bunlara halen olgunlukla yaklaşmaya çalışıyorum.O günden beri de eve almadım.Bu olay yaşanırken eşim yanımdaydı ve hiç birsey demedi.yokmus gibi davrandı. Ertesi gün kayınvalide kapıya geldi kapıyı aç dedi açmıyorum dedim. Çocuğu alicam dedi vermiyorum dedim. Ben iki tane çocuk büyüttüm sizin çocuğunuza ihtiyacım yok s.kt.r olup gidin dedi. Eşime, annene kapiyi açmadım dedim nasılsa söyleyecek kapıyı açmadı diye. Annen babaanne gibi davransin bana kimse hakaret edemez kufredemez dedim. Annem doğru demiştir birşey gormusturde demiştir annemin yanındayım ne derse anneme kapıyı aç dedi. Ben burada neyim duvar miyim açayım kufretsin hakaret etsin oylemi dedim.
Annemlere anlattım. Babam biraz konuştu eşimle. Sanki o evde yoktu annesi hakaret küfür ederken. Hiç takmıyor. Annem dememiştir dedi.annem vurmaz dedi.
Bir gün dayanamayıp hadi evinize gidinde kafamizi dinleyelim dedim sen beni evimden mi kavuyorsun dedi. Gitmedi.
Oturduğumuz apartman onların. Ama zulüm ve psikolojik işkence var. Yardım olsun diye yemekleri fazla yapıp bize getiriyorlardi.Esime en alt katin kirasini veriyorlar.Benim parami üstume altıma giyeceklerimi gibi kişisel şeyleri hep babam aldı.Evlenirken mutfak eşyalarından banyo örtülerine yatak odası salon takımı çocuk doğunca çocuk odası ve daha birçok şeyi babam aldı. Evlenmeden önce esime 4.000 lira verdi ikinci el ihtiyacımızı gören bir araba alsın diye. Babam şimdiye kadar anneme dahi 4.000 lirayı peşin olarak eline vermedi. Gelinlikten alyans yuzuklerimize kadar babam aldı.
Bana eşim haftada verdiği 20- 30 lirayı pek geçmez.
Benim zaten zorlandigim özel eğitim çocuğum var kendini bilmiyor.Adin ne deseniz söyleyemiyor. Hiperaktivite bozukluğu ve zihinsel olarak gelişim geriliği var onun üzüntüsü zaten yetiyor.
Bir de bunlarla uğraşıyorum.
Sürekli temizlik yapacakmisim ben hangi şeyle ilgileneyim.
Yollarda dengemi kaybediyorum.
Eşimle aramda cinsel beraberliğimiz yok.
Eve gelince ayaklarını uzatır yatar elinde
Babamlar birkaç ay daha çocuk için bekleseydin ne olduğu ortaya çıkardı diyorlar.İnsan 9 senede hiç mi anlamaz ben daha buraya ilk getirdiğin gün anladım dedi.
Eşim beni arkadaşlarıyla tanıştırmaya utanıyor fazla kilom var diye. Bir davet vardı 2-3 sene evvel sırf bu yüzden göturmedi.
Fil gibisin zayifla diyor. 22 kilo verdim devam ediyorum.
Evlendikten sonra 40 kilo aldım stresten.


*Birgün yemekteydik anneside bizimle ama atakta yemiyor
Esime nereye gideceğini sordum. Kayinvalide bizde sorulmaz gidecek işte sanane deyip
Yediğin önünde yemedigin arkanda sus dedi

*Gelin mi aldık anne baba yanına gitsin diye mi aldık

* Bir konusturamadiniz çocuğu

*Evlerinde tüfek var TEHDİT ediliyorum cocugun başına birsey gelirse seni tüfekle vurur adam (kayınpeder) dedi kayınvalide.

O kadar çok konu var ve anlatacaklarım var ki

Ben annem babam hasta olduk bunların yüzünden. Evlendim ama mutlu değilim.
Panik bozukluk ve depresyon var bende yolda dengemi bulamıyorum yere kapaklanacak gibi oluyorum. Yanımda oğlum olunca yada büyük bir içi dolu çanta torba, şemsiye gibi eşyalarla denge bulmaya çalışıyorum.Butun dengemi kaybettirdiler.Evde rahat oturamiyorum. Geçen haftadan beri hergun panik krizi geçirdim. Bu panik atak gibi. Bir sürü ilaç içiyorum.
O kadar aşk dolu olan biz ne hale geldik.
Aslında evlenmeden önce işaret vermiş de ben görememisim. Herkes evlenme dedi.
Bir de oğlumuza olan ilgisi az. Herşey benden bekleniyor. Çok yoruldum herseyi idare etmekten.
Oğlumun doğum günlerinde iki aile bir araya gelir o kadar. Kayınpeder gelmez.
Esim bir günde şunu dedi annemlere gidiyorum diye
Ben seni çekemiyorum artık bakamam bakıma muhtaç gibi bakıyoruz.bosaniriz biter dedi.
Aptal olduğunu geçiyorum.
Dedi.

*Tekrar evlendirmek istiyorlar eşimi bir çocuk yetmez bize ama çocuk senden olmaz dedi kayınvalide

* Eşim, makyaj yapsan da hicbirseye benzemezsin dedi.

*Geçen hafta yataktan atacaktı itti bir tekme atsam yere düşersin dedi.

*Beraber yemek yememiz çok az.yada geliyorum der gelmez.


O kadar çok anlatılacak var ki ...

Bunlar bazıları.
Düzelir benim eski sevdigim insan oluverir diye bekledikçe boşa beklediğimi düşünüyorum. bazen de Allah'tan ümit kesilmez diyerek bekliyorum. İyi dualarla Allah'tan diliyorum.
En son ki tutumu hiç hoş olmadı benim yanımda olmadığını anladım.
Çok kırdılar beni sevgimi tukettiler.Buyuk hayal kırıklığı yaşadım.

Aklıma geldikçe ekleme yaparım yada yaşadığımı yazarım.

Soruyorum size ne yapmalıyım.

Sonuna kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim.




konunuzun tamamını ve yorumları bile okumadan diyebileceği tek şey BOŞAN.
 
Bir yerde okumuştum, bilinç altımız eşlerimizi kendimizde eksik olan yönlerimizi geliştirmek için seçermiş. Bu adamı neden seçtiğinizi tekrar düşünün. Aşıktım, gözüm kördü sayılmaz. Fizik profesörü sevmediğinize göre kültür olarak birbirinize yakınsınız, üstelik kültür olarak yakın olmasanız ilişki dokuz yıl zaten sürmez. Bence sorun sizde. Kendinize yönelip, kendinizi gerçekleştirme yoluna girdiğinizde her şey kendiliğinden çözülecektir.
Ayrıca köylü olmak doğa ile iç içe ve uyum içinde yaşamak demektir, cahillikle alakası yoktur. Her kesimin cahili vardır.
 
Yarısına kadar okudum hala nasıl o evde durabiliyorsunuz? Kendi nisanına gelmeyen bi adamla allah aşkına ne akla hizmet evlendiniz ? Onca huzursuzluğa o kadar tehdit hakarete karşı nasıl onların altında oturdunuz? Bi de üstüne çocuk? Aldatmış gitmemişsiniz, yani eh be bacım bu kadarına taş çatlar siz ne yapıyorsunuz tam olarak ? :sinirli:
 
Saygı bitmiş kendilerini sadrazamin bir organi zannediyorlar bende annemde beklemedeyim.bakalım.
 
Neden bu kadar sabrediyorsunuz ikinci çocuk olmadan kaçın kurtarın kendinizi yapamadınız mı siz onlardan daha deli olun deli deliyi görünce comagını saklarmış eşiniz yönetilmeyi seviyor belli ama aldatılmışsın be gülüm durma orda çık git kimse bu kadar değersiz değildir yazık etme kendine
 
Okudum sonuna kadar bunca şeye nasıl katlandınız, hala katlanıyorsunuz, bir an önce boşanıp ailenizin yanına gidin, babanız çok iyi çok şanslısınız, kendinize yazık etmişsiniz, hala şu yaptığına çok kuruldum diyorsunuz bildiğin psikopat kendisi ve ailesi bir an önce gidin bir an önce
 
Konunun hepsini okudum ve siz nasıl boşanmıyorsunuz ? Şaşmaktayım size bunları yapan bi insana nasıl sevginiz kalır şaşıyorum. Pes yani.Umarım aklınız başınıza gelir boşanırsınız.
 
X