- 19 Mayıs 2020
- 46.607
- 208.992
- 548
Bakın o beğenmediğiniz aileniz bile görmüş bir şeyleri, bu hayatı reva görmemiş size. Sandığınız kadar düşman olsalardı sizi bu aileye hususi verirlerdi. Melek değillermiş, siz gençlikten toyluktan görmemişsiniz.
Bakın o beğenmediğiniz aileniz bile görmüş bir şeyleri, bu hayatı reva görmemiş size. Sandığınız kadar düşman olsalardı sizi bu aileye hususi verirlerdi. Melek değillermiş, siz gençlikten toyluktan görmemişsiniz.Terbiyesizlik yapmayın ben eşime asık olarak evlendim ama sonunun böyle olacağını kimse bilemezdi. Evlenmeden önce kayınvalidemde melek gibiydi eşimde.
Şimdi buna da eşime çok aşıktım, çocuk sahibi olmayı çok istedim BLA BLA diye cevap yazar muhtemelen. Şu konularda ailesi düzgün olan bir tane konu sahibi görmedim. Keşke ailelere sorabilme şansımız olsa kimbilir onlar neler neler anlatır...Yargılarim da, konuyu açtıktan sonrasi bize kalmış.
Ne düşündünüz ne hayal ettiniz? Bu kisiye kaçıp kabile hayati yasamayi mi?
Kendim istedim dedikten sonra sikayet etmek bana mantikli gelmiyor.
Ne sandiniz ki?
O kabilenin içine girip mutlu mutlu sorunsuz yasamayi hayal etmediniz sanırım?
Görünen köy kılavuz istemez.
Esiniz sizi annesine hizmet edin diye getirmiş, siz de kör gözle gitmişsiniz.
Sizi sevmemis bile, neleri layik görmüş.
Kuralmış gibi hemen doğurur sizin gibiler, sasirtani gormedim daha.
cok guzel hayatlariniz varmis gibi, bir de cocuk ortak ediyorsunuz o hayatlara.
Mesleğim var 26 yasMesleğiniz var mı ? Aileniz için değil kendiniz için çabalayın artık bence. Bu arada profildeki yaşınız doğru mu ?
Aslında bilindik hikayelerde gözümüz kör yaşımızda genç olunca böyle oluyor. Hep kaçıp hem de bir arada oturmak nasıl mutluluk getirebilir? Bide üstüne ilk aydan çocuk?Terbiyesizlik yapmayın ben eşime asık olarak evlendim ama sonunun böyle olacağını kimse bilemezdi. Evlenmeden önce kayınvalidemde melek gibiydi eşimde.
Benimde isteğim bu ayrılmak ve kendi hayatımı kurmakAmaç sizi kırmak yargılamak aşağılamak değil kimseyi yanlış anlamayın. Gözünüz açılsın diye söyleniyor. Olur da eşiniz sizin boşanma kararinizdan sonra melek rolü kesip aklınızı çelmeye kalkarsa sakın ola ki inanmayın diye. Bir kere işin içine şiddet girmiş. Sağlıklı bir durum değil. Kendinizi ve çocuğunuzu kurtarın. Birlikte güzel bir geleceğiniz olur inşallah
Şükür mesleğiniz varmış. Sizin yaşınızda ki insanlar daha yeni yeni evlilik düşüncesine girmişlerdir belki... Kendinizi toparlayın ve boşanın. Hayatınızın geri kalanı mahvolmasın bari.Mesleğim var 26 yas
Yapabilirsiniz içinizdeki güce inanın. Şiddete ve kötü muameleye maruz kalmaktansa biraz zorlanarak da olsa yeni bir hayat kurmak daha iyidir. Kadınlar isterse her şeyi yapabilirlerBenimde isteğim bu ayrılmak ve kendi hayatımı kurmak
haydi aile bir ise yaramiyor sahip cikmamis diyelim, diyelim yani..Şimdi buna da eşime çok aşıktım, çocuk sahibi olmayı çok istedim BLA BLA diye cevap yazar muhtemelen. Şu konularda ailesi düzgün olan bir tane konu sahibi görmedim. Keşke ailelere sorabilme şansımız olsa kimbilir onlar neler neler anlatır...
Barismayi dene ailenle?Beni yargilayin diye yazmadım bunları. Ailem içinde çok çabaladım evlenmeden öncede sonrada asla arkamda duran bı ailem olmadı benim.
Ev üstüne ev olmaz. Siz daha bir aile olmamışsınız. Eşiniz karsı olduğunun çocuğu olduğunun farkında bile değil. Ne yapın edin taşının o evden ayrılmayı düşünmüyorsanız eşiniz ikna olsun diye bir süre annenizin evine gidin. Ev tutmayana kadarda geri dönmeyin. Ayrılacaksanız da bir süre para vermeyin kv alamıyorum deyin sonra verecekler deyip oyalayın ev tutmak için paranız olsun. Umarım daha iyi maaşa çalışabileceğiniz iş bulursunuz bu zamanda asgari ücretle geçinmek çok zor. Allah yardımcınız olsunMerabalar lütfen dikkatli okuyun ve bana akıl verin !!!!
Bir konuda size danışmak istiyorum ben 5 yıllık evliyim 3,5 yaşında bir çocuğum var, kaçarak evlendim ve eşimin ailesi eltim ile birlikte aynı evde yaşıyoruz. Kaçmayı birlikte yaşamayı eltimle kalmayıda ben istedim evlenmeden önce ve eşime çok aşık olarak evlendim. Evlenirken herşeyim eksiksizdi ama ben altın istemedim eşime ailesine yük olmayayım Evlenince herşey değişti kısacası 1 ay sonra hamile kaldım kendi isteğimle eşim hamileyken şehir dışına çalışmaya gitti kayınvalidem iş yapmayida yaptirmayida çok sever hamileliğim boyunca çok kotu zamanlar geçirdim (aşağılama azarlama neymiş sinirliymis idare edecekmisiz) eşimin annesinden dolayı esimede sorun olmasın diye hiç bişey anlatmadım bende kayınvalideme cevap vermeden ne diyorsa yaptım eşimde annesini arayıp iş yaptırma karım hamile diyordu banada sorduğunda yapmıyorum deyip yemin ediyordum halbuki köpek gibi iş yapiyordum. Sonrası eşim geldi lohusa dönemim ve kızım 1 yasına gelene kadar herşey dahada kötü ilerledi annem kızıma kendi kızı gibi davrandı sen beceremezsin sen yapamazsınlar yine eşime anlatmadım 1 yasından sonra anlatmaya basladım eşim annesine evi ayırmak istediğini söyledi kıyametler koptu yine ben doldurmuş oldum 1 sene sabredin dedi (üzerinden 3 sene geçti). ise basladım evden kaçmak için bütün maaş eve gidiyor esiminde ve kızıma bişey beğenip alamıyorum bile gezme yok doğru duzgun. kayinpederimden haftalık harcligimizi alıyorduk. Kendi ailem önceden de ebliliktede hiç arkamda durmadi. Derken eşim iyice soğuk davrandı zaten bişey paylasamiyorduk aynı yatakta zor bı araya geliyorduk halada oyle cinsel ilgisizliği, hiç bir romantiklik yok, evde olmasam nerdeyim diye merak etmez aramaz, işten eve evden işe çoğu zaman bütün ilgisi sadece kızıma haftanın 4-5 günü evde okey masaları yatağa hep benden sonra gelir yada aşağıda uyur. Bir kere kavga esnasında kızımın önünde (2 yaşındaydı) beni dövdü dışarda herkesin içinde. Sonra çok yalvardı ama onu hiç atlatamadim. Gel gelelim 5 sene oldu 3 senedir çalışıyorum kendi evimiz için hiç bişey alamıyorum bütün maaş eve annem konuşurken kızıma benim kızım diye hitap ediyor bı arada ayrilirsaniz çocuğu vermem diye tehdit ediyordu. Eşimin ilgisizliği psikolojim bozuldu ağlama krizlerine giriyorum ve eşim bu şartlarda nasıl evi ayiracagiz diyor hala ayirmadık sabret biraz daha diyor. Evliliğimi bitirmek istiyorum sevgi bı yere kadar olmuyor bitti sevgimde zaten eskisi gibi değil, kızım babasız kalmasın diye çok denedim ama defalarca kavga etmemize rağmen eşimin bı çabası yok kizdigimda gönlümü almak için uğraşmaz. Ayrilsam arkamda duracak bı ailem yok kendim özelde asgari ücrete çalışıyorum kızımla nasıl gecinecegim eve her gün mutsuz gidiyorum ne yapacağımı bilmiyorum kafayı yiyicem artık bana bı yol gösterin lütfen artık dayanamıyorum kızın için sabret diyorum oda olmuyor iş bulayım diye bekliyorum karsıma bı fırsat cıkmadı ben ne yapacağım arkadaşlar eşimle kaç kere konuştum artık dayanamıyorum diye sabret düzelecek diyip duruyor 5 sene oldu hiç biseyin değiştiği yok sürekli bana annem seni çok seviyor inanmasanda diyor ama bir kere arkamdan beni eşime şeytan senin karın falan diye kotuledkginide duydum, dışarı çıkıp çıkmanıza bile karışıyor kayınvalidem ben kendimi salak gibi hissediyorum birilerinin güdümünde yaşamaktan yoruldum psikiyatriste gidip antidepresan kullanmaya karar verecek dereceye geldim ban bı akıl verin yalvarırım
Evlenmeden önce esimde hangi kötü huylar varsa, hala var. Hatta ben daha tahammülsüz olduğum için fazla fazla sinir oluyorum. Aşktan gözün kör olmuştur senin, gorememissindir gerçek yüzlerini. Yoksa melek falan olmadılar hiç bir zaman.Terbiyesizlik yapmayın ben eşime asık olarak evlendim ama sonunun böyle olacağını kimse bilemezdi. Evlenmeden önce kayınvalidemde melek gibiydi eşimde.
Üzgünüm ama kendiniz etmiş kendiniz bulmuşsunuz.Hangi kafa size kaynana elti birlik oturmaya, işsiz adama kaçmaya ikna etti???Merabalar lütfen dikkatli okuyun ve bana akıl verin !!!!
Bir konuda size danışmak istiyorum ben 5 yıllık evliyim 3,5 yaşında bir çocuğum var, kaçarak evlendim ve eşimin ailesi eltim ile birlikte aynı evde yaşıyoruz. Kaçmayı birlikte yaşamayı eltimle kalmayıda ben istedim evlenmeden önce ve eşime çok aşık olarak evlendim. Evlenirken herşeyim eksiksizdi ama ben altın istemedim eşime ailesine yük olmayayım Evlenince herşey değişti kısacası 1 ay sonra hamile kaldım kendi isteğimle eşim hamileyken şehir dışına çalışmaya gitti kayınvalidem iş yapmayida yaptirmayida çok sever hamileliğim boyunca çok kotu zamanlar geçirdim (aşağılama azarlama neymiş sinirliymis idare edecekmisiz) eşimin annesinden dolayı esimede sorun olmasın diye hiç bişey anlatmadım bende kayınvalideme cevap vermeden ne diyorsa yaptım eşimde annesini arayıp iş yaptırma karım hamile diyordu banada sorduğunda yapmıyorum deyip yemin ediyordum halbuki köpek gibi iş yapiyordum. Sonrası eşim geldi lohusa dönemim ve kızım 1 yasına gelene kadar herşey dahada kötü ilerledi annem kızıma kendi kızı gibi davrandı sen beceremezsin sen yapamazsınlar yine eşime anlatmadım 1 yasından sonra anlatmaya basladım eşim annesine evi ayırmak istediğini söyledi kıyametler koptu yine ben doldurmuş oldum 1 sene sabredin dedi (üzerinden 3 sene geçti). ise basladım evden kaçmak için bütün maaş eve gidiyor esiminde ve kızıma bişey beğenip alamıyorum bile gezme yok doğru duzgun. kayinpederimden haftalık harcligimizi alıyorduk. Kendi ailem önceden de ebliliktede hiç arkamda durmadi. Derken eşim iyice soğuk davrandı zaten bişey paylasamiyorduk aynı yatakta zor bı araya geliyorduk halada oyle cinsel ilgisizliği, hiç bir romantiklik yok, evde olmasam nerdeyim diye merak etmez aramaz, işten eve evden işe çoğu zaman bütün ilgisi sadece kızıma haftanın 4-5 günü evde okey masaları yatağa hep benden sonra gelir yada aşağıda uyur. Bir kere kavga esnasında kızımın önünde (2 yaşındaydı) beni dövdü dışarda herkesin içinde. Sonra çok yalvardı ama onu hiç atlatamadim. Gel gelelim 5 sene oldu 3 senedir çalışıyorum kendi evimiz için hiç bişey alamıyorum bütün maaş eve annem konuşurken kızıma benim kızım diye hitap ediyor bı arada ayrilirsaniz çocuğu vermem diye tehdit ediyordu. Eşimin ilgisizliği psikolojim bozuldu ağlama krizlerine giriyorum ve eşim bu şartlarda nasıl evi ayiracagiz diyor hala ayirmadık sabret biraz daha diyor. Evliliğimi bitirmek istiyorum sevgi bı yere kadar olmuyor bitti sevgimde zaten eskisi gibi değil, kızım babasız kalmasın diye çok denedim ama defalarca kavga etmemize rağmen eşimin bı çabası yok kizdigimda gönlümü almak için uğraşmaz. Ayrilsam arkamda duracak bı ailem yok kendim özelde asgari ücrete çalışıyorum kızımla nasıl gecinecegim eve her gün mutsuz gidiyorum ne yapacağımı bilmiyorum kafayı yiyicem artık bana bı yol gösterin lütfen artık dayanamıyorum kızın için sabret diyorum oda olmuyor iş bulayım diye bekliyorum karsıma bı fırsat cıkmadı ben ne yapacağım arkadaşlar eşimle kaç kere konuştum artık dayanamıyorum diye sabret düzelecek diyip duruyor 5 sene oldu hiç biseyin değiştiği yok sürekli bana annem seni çok seviyor inanmasanda diyor ama bir kere arkamdan beni eşime şeytan senin karın falan diye kotuledkginide duydum, dışarı çıkıp çıkmanıza bile karışıyor kayınvalidem ben kendimi salak gibi hissediyorum birilerinin güdümünde yaşamaktan yoruldum psikiyatriste gidip antidepresan kullanmaya karar verecek dereceye geldim ban bı akıl verin yalvarırım
Terbiyesiz. Evliligimde en azından esimlemutluydum ilk 1 yılımdan sonra değişti eşim. Çocuktan sonra . Ben hatalar yapmış olabilir ama evlenip dünyaya hemen tavuk gibi çocuk yumurtlayip gelecek planları kuramayan bilinçsiz cahil değilim şuan bı çabam zaten var kpss, farklı iş arayışları gibi. Ne kadar kötü iğrenç bı kalbiniz var ben yardım edin diye yazdım. Siz hakaret ediyorsunuz asagiliyorsunuz belliki bu yaşınıza kadar hiç yanlış yapmadan mükemmel yaşayarak gelmişsiniz.Yargılarim da, konuyu açtıktan sonrasi bize kalmış.
Ne düşündünüz ne hayal ettiniz? Bu kisiye kaçıp kabile hayati yasamayi mi?
Kendim istedim dedikten sonra sikayet etmek bana mantikli gelmiyor.
Ne sandiniz ki?
O kabilenin içine girip mutlu mutlu sorunsuz yasamayi hayal etmediniz sanırım?
Görünen köy kılavuz istemez.
Esiniz sizi annesine hizmet edin diye getirmiş, siz de kör gözle gitmişsiniz.
Sizi sevmemis bile, neleri layik görmüş.
Kuralmış gibi hemen doğurur sizin gibiler, sasirtani gormedim daha.
cok guzel hayatlariniz varmis gibi, bir de cocuk ortak ediyorsunuz o hayatlara.
Yapmışsınız işteevlenip dünyaya hemen tavuk gibi çocuk yumurtlayip gelecek planları kuramayan bilinçsiz cahil değilim
Bir insan kendi hayatı yetmezmiş gibi bir de çocuğunun hayatını bile isteye bu derece mahvedemez, sizi tebrik etmeye geldim sadece.. Geri kalanı arkadaşlar söyleyecek zaten..Merabalar lütfen dikkatli okuyun ve bana akıl verin !!!!
Bir konuda size danışmak istiyorum ben 5 yıllık evliyim 3,5 yaşında bir çocuğum var, kaçarak evlendim ve eşimin ailesi eltim ile birlikte aynı evde yaşıyoruz. Kaçmayı birlikte yaşamayı eltimle kalmayıda ben istedim evlenmeden önce ve eşime çok aşık olarak evlendim. Evlenirken herşeyim eksiksizdi ama ben altın istemedim eşime ailesine yük olmayayım Evlenince herşey değişti kısacası 1 ay sonra hamile kaldım kendi isteğimle eşim hamileyken şehir dışına çalışmaya gitti kayınvalidem iş yapmayida yaptirmayida çok sever hamileliğim boyunca çok kotu zamanlar geçirdim (aşağılama azarlama neymiş sinirliymis idare edecekmisiz) eşimin annesinden dolayı esimede sorun olmasın diye hiç bişey anlatmadım bende kayınvalideme cevap vermeden ne diyorsa yaptım eşimde annesini arayıp iş yaptırma karım hamile diyordu banada sorduğunda yapmıyorum deyip yemin ediyordum halbuki köpek gibi iş yapiyordum. Sonrası eşim geldi lohusa dönemim ve kızım 1 yasına gelene kadar herşey dahada kötü ilerledi annem kızıma kendi kızı gibi davrandı sen beceremezsin sen yapamazsınlar yine eşime anlatmadım 1 yasından sonra anlatmaya basladım eşim annesine evi ayırmak istediğini söyledi kıyametler koptu yine ben doldurmuş oldum 1 sene sabredin dedi (üzerinden 3 sene geçti). ise basladım evden kaçmak için bütün maaş eve gidiyor esiminde ve kızıma bişey beğenip alamıyorum bile gezme yok doğru duzgun. kayinpederimden haftalık harcligimizi alıyorduk. Kendi ailem önceden de ebliliktede hiç arkamda durmadi. Derken eşim iyice soğuk davrandı zaten bişey paylasamiyorduk aynı yatakta zor bı araya geliyorduk halada oyle cinsel ilgisizliği, hiç bir romantiklik yok, evde olmasam nerdeyim diye merak etmez aramaz, işten eve evden işe çoğu zaman bütün ilgisi sadece kızıma haftanın 4-5 günü evde okey masaları yatağa hep benden sonra gelir yada aşağıda uyur. Bir kere kavga esnasında kızımın önünde (2 yaşındaydı) beni dövdü dışarda herkesin içinde. Sonra çok yalvardı ama onu hiç atlatamadim. Gel gelelim 5 sene oldu 3 senedir çalışıyorum kendi evimiz için hiç bişey alamıyorum bütün maaş eve annem konuşurken kızıma benim kızım diye hitap ediyor bı arada ayrilirsaniz çocuğu vermem diye tehdit ediyordu. Eşimin ilgisizliği psikolojim bozuldu ağlama krizlerine giriyorum ve eşim bu şartlarda nasıl evi ayiracagiz diyor hala ayirmadık sabret biraz daha diyor. Evliliğimi bitirmek istiyorum sevgi bı yere kadar olmuyor bitti sevgimde zaten eskisi gibi değil, kızım babasız kalmasın diye çok denedim ama defalarca kavga etmemize rağmen eşimin bı çabası yok kizdigimda gönlümü almak için uğraşmaz. Ayrilsam arkamda duracak bı ailem yok kendim özelde asgari ücrete çalışıyorum kızımla nasıl gecinecegim eve her gün mutsuz gidiyorum ne yapacağımı bilmiyorum kafayı yiyicem artık bana bı yol gösterin lütfen artık dayanamıyorum kızın için sabret diyorum oda olmuyor iş bulayım diye bekliyorum karsıma bı fırsat cıkmadı ben ne yapacağım arkadaşlar eşimle kaç kere konuştum artık dayanamıyorum diye sabret düzelecek diyip duruyor 5 sene oldu hiç biseyin değiştiği yok sürekli bana annem seni çok seviyor inanmasanda diyor ama bir kere arkamdan beni eşime şeytan senin karın falan diye kotuledkginide duydum, dışarı çıkıp çıkmanıza bile karışıyor kayınvalidem ben kendimi salak gibi hissediyorum birilerinin güdümünde yaşamaktan yoruldum psikiyatriste gidip antidepresan kullanmaya karar verecek dereceye geldim ban bı akıl verin yalvarırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?