- 20 Şubat 2019
- 2.024
- 3.029
- 48
Öncelikle herkese iyi akşamlar dilerim. Nasıl ve nerden başlayacağımı bilmiyorum uzun yazacağım şimdiden kusura bakmayın ama tavsiyelerinize ihtiyacım var. 2 yıllık evliyim 5 yılın sonunda evlilik kararı aldık ve evlendik. 2 yıl boyunca çok çok nadir zamanlar mutlu olduğumu hissettim balayı dahil. Çünkü eşimin ailesi ile bazı sorunlar yaşadık düğün öncesi ve sonrası. Haklı olduğum çok fazla nokta vardı ama eşim ne bana ne ailesine hiçbir şey söylemedi. Hep sessiz kaldı. Onun sessiz kalması başta beni çok sinirlendirse de sonradan benimde bu konuda pasifleşmeme sebep oldu. Kırgın olsamda konuşmama kararı aldım bu konularda. Biz 2 yıldır hiç evli gibi değiliz. Birbirimizi merak etmeyiz daha doğrusu eşim beni bu duruma alıştırdı. Dışarda olsun akşam aramaz, şehir dışında olsun 3 gün sonra arar. Akşamları ayrı odalarda otururuz 2 yılda toplam 6 kere falan dışarda yemek yedik.
Benim de eşimin de okumalar yapması veya çalışması gerekiyor akşamları bu yüzden evde de ayrıyız sıklıkla ama film izlesek bile ayrı odalar ve bilgisayarlarda. Uyanık olduğu saatlerde en fazla 20 dk görüşürüz. Akşam sohbet muhabbet hiçbir bağımız yok. Bu süreçte bazı gelişmelerle yurtdışında 4 yıl kadar kalmam gibi bi durum oluştu. Eşimin de benim de masraflarımız karşılıyorlar ve dönüşte kariyerim için iyi. Eşim bu teklifi kabul etmemi söyledi (sonra mutsuz olursam onu sorumlu tutarım diye) ama kendisi gelmek istemiyormus onun da burda düzeni varmıs bu saatten sonra yurtdışına gitmek istemiyormuş, kısmen haklı... Gitme kararı aldıktan sonra aramız iyice açıldı gibi. Bana gitme dahil bişey dese gözünün içine bakıyorum ama sen karar ver diyor, kararım senle gitmek diyorum gelemem diyor. Bu gitme durumu oluşmadan önce de böyleydi. Sevgiliyken maddi durumu iyi değildi o yüzden ben pek sıkıştırmazdım görüşelim diye. Sessizdi ama aşk dolu sevgi doluydu. Birşey yok dese de artık evde saygılı 2 yabancı gibiyiz.
Kafamda neden böyle garip bir adamla evlendim ya da ben mi garip biriyim soruları var. Soruyorum birşey mi var neden böylesin hayır diyor ama inanın ev arkadaşlığı gibi. Zaten kesinlikle çocuk istemiyor. Ertesi günü hapı alıp getirmişliği var:) yogunmuşum çocuga nasıl bakacakmışım?
Sabah kalkıyorum istediklerim oldukça (kariyer anlamında) yapayanlız kalan bir insan gibiyim. Eşimin sigara,alkol gibi huyları yok. Kimseye derdimi anlatamıyorum ama senin eşin çok iyi, sessiz, ahlaklı diyorlar. Hiçbişey paylaşmıyorum bu evlilikte. Neredyse hiçbir özel günü kutlamadı 2 senede sanki masrafları paylaştığı biriyim. Kavga bile etmiyor. Siz de böyle misiniz ben mi abartıyorum? Sanırım ne olduğunu anlayamadığımız yıllarımız böyle geçecek..
Kusura bakmayın biraz karışık anlattım ama ayrıntı vermek istedim.
Bu işi daha fazla uzatmanın anlamı yok gibi. Çünkü siz evli değil sadece aynı evde yaşıyorsunuz.
