• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

evliliğimde bir çıkmaza girdim

ya sanırım annemin sözlerinden çok etkileniyorum, böyle ufak ufak bahsediyorum bana değişeceğine düzeleceğine karşı umut veriyor, her evlilikte olur, sinirliyken olur , geçer, bir şans ver hemen boşanma yoluna gitme gibi telkinlerde bulunuyor, annemi üzmek istemiyorum hemen hasta oluyor biraz onun sözlerinin de etkisi oldu üzmek istemedim
Annen asıl bu herifin yanında yitip giden zamanına, gençliğine üzülsün. Hayret bir şey .
Sen o hanzo ile aynı yatakta yatınca mı mutlu olacak ?

Sen mutlu ol o da mutlu olur merak etme.
Kendine bu hayatı layık görme. YAZIK
 
Anlattıklarınız, bir evliliğin doğal iniş çıkışlarından çok, sağlıksız bir ilişki dinamiğinin içinde olduğunuzu gösteriyor. Eşinizin ilgisizliği, ekonomik şiddet, ev işlerinde sorumluluk almaması, hakaret ve hatta fiziksel şiddet gibi davranışlar, bir evliliğin düzelmesi için tek taraflı sabırla geçiştirilebilecek şeyler değil. Özellikle geçmişte yaşanan boğaz sıkma olayını affettiğinizi söylüyorsunuz ama bunun tekrar yaşanmayacağının hiçbir garantisi yok. Şiddet içeren bir davranışın üstü kapatıldığında genellikle tekrarlanır.

Evliliğinizdeki temel sorunlardan biri de eşinizin değişmeye yönelik hiçbir çaba göstermemesi. Hem ev işlerini tamamen size yıkıyor hem de bunu değiştirmek için bir adım atmıyor. "Ben böyleyim, işine gelirse" tavrı, ilişkiye emek vermeye yanaşmadığını gösteriyor. Bir insan eşini sevdiğinde, onun yükünü hafifletmek için en azından çaba gösterir. Eşinizin bu konuda tamamen ilgisiz olması, kendinizi yalnız ve değersiz hissetmenize neden oluyor olabilir.

Tüm bunların üzerine başka kadınlara bakması ve sosyal medyada eski sevgilisinin adını araması, ilişkinizde ciddi bir saygı eksikliği olduğunu gösteriyor. İlgisiz bir eşin, evliliğe ve eşine duyduğu saygıyı koruması beklenirken, bu tür davranışlarla sizi daha da değersiz hissettirmesi kabul edilebilir değil.

Her evlilikte zor zamanlar olur mu? Evet, olur ama bu, ilgisizlik, şiddet, saygısızlık ve sorumluluktan kaçınmak gibi sorunları normalleştirmek anlamına gelmez. Şu an size gerçekten iyi gelecek olan şey, kendi hayatınızı ve mutluluğunuzu önceliklendirmek. Bu ilişkinin size uzun vadede ne kattığını ve ne götürdüğünü sorgulamalısınız. Yalnız hissettiğinizi söylüyorsunuz ama eşinizle birlikteyken de yalnız gibisiniz. Şimdi kendinize şu soruyu sorabilirsiniz: Bu evlilikte gerçekten mutlu olabilir miyim, yoksa kendimi sadece alışkanlık ve korkularla mı tutuyorum? Eğer cevabınız, değişim ihtimaline dair umutla devam ediyorsa, eşinizin bu değişime gerçekten istekli olup olmadığına bakmalısınız. Eğer o hiçbir çaba göstermiyorsa, siz tek başınıza bu ilişkiyi düzeltemezsiniz.

Annenizin sözlerinden etkilenmeniz çok doğal, çünkü onun sizi korumak istediğini ve sizin de onu üzmek istemediğinizi anlıyorum. Ancak burada önemli olan, sizin ne hissettiğiniz ve bu evlilikte gerçekten mutlu olup olamayacağınız. Anneniz iyi niyetle "geçer" diyor olabilir ama sizin yaşadığınız sorunlar, sadece ufak tartışmalar ya da sinir anlarında söylenen sözlerden ibaret değil. Şiddet, ilgisizlik, ekonomik baskı ve sorumluluk almama gibi çok temel sorunlar var ve bunlar zamanla kendiliğinden düzelmez.

Eşinizin değişeceğine inanıyor musunuz? Yoksa sadece annenizin telkinleriyle mi bekliyorsunuz? Eğer gerçekten değişecekse, bu konuda adım atması ve çaba göstermesi gerek, sadece sizin sabır göstermeniz yeterli değil. Sürekli umut etmek, ama hiçbir şeyin değişmediğini görmek sizi daha da yıpratabilir.

Annenizi üzmemek istemeniz çok anlaşılır ama kendi hayatınızı da düşünmelisiniz. Kendi mutluluğunuzu erteleyerek annenizi mutlu etmeye çalışıyorsanız, ileride pişman olur musunuz? Sırf anneniz üzülmesin diye bir evliliği sürdürmek, sizin ruhsal sağlığınızı nasıl etkiler? Bunları kendinize sormanız önemli. Bazen en iyi karar, kısa vadede üzücü olabilir ama uzun vadede sizi daha iyi bir yere götürebilir. Anneniz sizi sevdiği için böyle söylüyor ama eninde sonunda sizin mutlu olmanızı isteyecektir. Sizi gerçekten neyin mutlu edeceğini düşünüp, kararınızı ona göre vermelisiniz.

Unutmayın lütfen, sadece bir tane hayatımız var...

Çok teşekkür ediyorum öncelikle. Geçen gün şu soruyla karşılaştım ve kendime sordum; Bir yumurta olsaydın ve bir günlüğüne kendini kırılmamak üzere kime emanet ederdin sorusuna asla eşim diyemiyorum. Bir çocuk olsaydım bu ailede büyümek ister miydim sorusunu sorguluyorum cevabım hayır. Aslında bu evlilikte güven, saygı, iletişim denen bir şey kalmamış bunun farkındayım neyi bekledim ben de bilmiyorum 2 yıldır sanki hiç kendimde değilim kendimi tanıyamıyorum. Evlenmeden önceki ilişkilerimde asla kendimden en ufak bir taviz vermezdim, sağlıksız gördüğüm bir ilişkiyi anında bitirirdim kendime saygım vardı ama evlilik daha farklıymış beni çok değiştirdi iyi bir ders oldu..
 
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
Yol yakınken ve çocuk yokken boşan. Hangi bir huyu iflah olacak ki.Nerden baksan falso dolu adam.
 
Kızlar sanırım çocuklukta baskılandığımız konulardan gelecekte hep sınanıyoruz. Ailem çok baskıcıydı, her gün kavga gürültü içinde büyüdüm babamdan da çok dayak yedim. Anneme de ben derdim boşan anne arkandayız diye, ama annem asla boşanmadı hep katlandı sabretti bende de oradan gelen evlilikteki sorunlarla başa çıkılmalı algısı burada oluştu sanırım. Annem hep dul kalmaktan korktu ve elalem ne der diye yaşadı bu sanırım bana da geçti. Bazen sanki evlenip boşanınca insanların bana bakışı görüşü değişecekmiş gibi hissediyorum. Aslında bu algı toplumumuzda çoktan yıkıldı biliyorum ama yine de içten içe düşünüyorum.
 
İnşallah çocuk olmadan bosanirsin. Boşver anneni falan senin hayatın, zararın neresinden dönsen kâr bı kaç yılını daha heba etmeden bitir
 
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
Siz neşen bir hayvan sahiplenmiyorsunuz inanın size daha çok yararı olur.
 
Ben kumar alışkanlığı olan birinin kolay kolay bundan vazgeçeceğini düşünmüyorum.. Ortak bir bağınız yok, çocuk da yokken boşansanız daha mutlu olursunuz. Ne güzel çalışıyorsunuz da. Hayata bir kez geliyoruz ve bize hayatı zindan eden bir adamla seneleri öldürmek bana çok üzücü geliyor.. başka bi hayatın yok bir defa verildi. Bunun nasıl olacağı senin elinde.
 
merhabalar herkese, eşimle ilgili ne yapacağımı şaşırmış durumdayım bir çıkmaza girdim ve biraz buraya içimi dökmek istiyorum. 2 yıllık evliyim, ilk yıllarda evliliğin biraz oturması, aynı evde ev ortamında birbirimizi daha iyi tanımamız, alışmamız adına hep sabrettim değişecektir dedim ama sanırım benim eşim böyle ve fedakarlık sorumluluk nedir bilmiyor.



Eşimle aslında uzun yıllardır tanışıyorduk daha sonra bu tanışıklık ilişkiye dönüştü ve evlenmeden önce 3 yıllık bir beraberliğimiz oldu. O zamanlar her şey güzeldi, iletişimimiz iyiydi birlikte zaman geçirmekten keyif alıyorduk fakat aynı ev içinde çok zaman geçirmemiştik bu nedenle aslında evlenince farklı yönleriyle tanıştım gibi bir şey oldu. Eşim evlendiğimizden beri bana karşı ilgisizleşti artık aynı evin içinde iki farklı koltukta oturup saatlerce telefonuyla ilgilenebilen, evle ilgili tüm yükü üzerime yıkan, sorumluluk almaktan kaçınan, ekonomik şiddet uygulayan, ailesine karşı asla koruyamayan, önceliklerini bilemeyen, küfür eden, agresif tavırlar sergileyen, dışarıda kadınlara rahat rahat bakan bir bireye dönüştü. Dışarıda bulunduğu zamanlarda asla arayıp mesaj atmıyor, hastayken ilgilenmiyor, hiçbir hastane ziyaretime gelmiyor, hastalık bu geçer deyip geçiştiriyor, her şeyi yalnız yapıyorum. Örneğin işten eve geliyor saatlerce telefonundan at yarışlarını takip ediyor, arkadaşları ile bir araya gelip sanal bahis oynuyor her hafta sonu alkol alıyor vs. hafta içi ikimiz de çalışıyoruz hafta sonu en azından bir aktivite bir şey yapalım diyorum bugün şu arkadaşım ile görüşecektim deyip onlarla buluşup alkol alıyor eve gece geliyor. Bu arada o arkadaşları ile aynı sitede oturuyoruz orada olduğundan eminim herhangi bir aldatmadan şüphelenmiyorum, benim eşimin karakteri böyle gamsız ve sorumsuz onu anladım.



Bizim düğünden kalan borçlarımız vardı o yüzden dışarıda çok aktivite yapmıyorduk ben de anlayış gösterip evin alışverişini ya da ihtiyaçlarını karşılıyordum. Şimdi borçlar azaldı bakıyorum hala tüm yükü üzerime yıkıyor, kendiliğinden gelip alışverişe gidelim eve şunu alalım ihtiyaç var demiyor. Hiçbir özel günde bana bir kez bile hediye almıyor fakat annesinin doğum gününde ona çeyrek altınlı bileklik alıyor. Sanal bahise, at yarışlarına , alkole para ayırıyor ben bir şey istediğimde ya da hadi şunu yapalım dediğimde sıkışığım diyor. Biz bu uyguladığı ekonomik şiddet nedeniyle yine bir kavga etmiştik kredi kartı borcum vardı çok az bir kısmını ödeyememiştim ondan istedim vermedi tartışma büyüdü ve boğazımı sıktı, evden kovdu uzaklaştırma aldırdım daha sonra tabi olay soğudu barıştık o konuda affetmeyecektim hatalıyım. Ama yeni evlenmiştik ve şans vermek istedim.



Bir diğer rahatsız olduğum konu da ev işlerinde asla yardım etmemesi. Eşim üniversiteyi aile yanında okumuş hiç evden uzaklaşmamış evin tek erkeği iki de kız kardeşi var, bu nedenle asla sorumluluk almamış hep bir şeyleri onun yerine yapan biri olmuş. Hal böyle olunca bu bizim evliliğimiz de yansıdı. Örneğin ben bu hafta sonu erkenden kalkıp kahvaltı hazırlıyorum, akşama kadar temizlik yapıyorum eşim tüm gün aynı yerde döne döne telefonuyla ilgilendi yardım isteyince de “karışma lan bana, annem misin? ev işleri sana ait, ben böyleyim işine geliyorsa “ gibi cevaplar verdi. Tartıştık yine ve ben ne demek ben böyleyim bu evde tek yaşamıyorum senin de yardım etmen gerekiyor dediğimde beni böyle kabul ediyorsan et dedi , ben de demek ki değişecek kadar değer vermiyorsun dedim “aynen” dedi bu kadar gamsız yani. Daha sonra sinirle tartışma uzamasın diye dedim diye savunma yapıyor gerçekten trajikomik.



Yine bir diğer husus da ailesine karşı koruyup bir duruş sergileyememesi. Ben büyük kız kardeşiyle konuşmuyorum bazı saygısızlıklar yaptı, geçen onlara gittik dışarıdalardı iki kız kardeş ve akşam eve geldiler bizim salonda olduğumuzu bile bile hoşgeldiniz diyip selam bile vermediler, oysa küçük kardeşiyle bir sorunum yoktu. Bunu eşimle görüştüm canı sağolsun gibi bir cümle kurdu. Büyük kız kardeşiyle önceki tartışmamızda da mesela asla araya girip bir şey demedi beni haklı görmesine rağmen kıza bir çıkış sergilemedi tartışma bittikten sonra onu sakinleştirmeye gitti . Bu durumda ondan bir duruş beklerdim ve bunu yapmadı.



Ve son olarak belki en iğrenci dışarıda yürürken başka kadınlara rahat rahat bakması.. Geçen gün arkadaşlarımızla bir yere oturduk uzun zaman sonra ve yan masadaki bir kadına baktığını farkettim. Kadının dekoltesi ve orada bir dövmesi vardı ona bakıyordu bundan rahatsız oldum tartıştık ve bana kurduğu cümle “dövmesi ne diye anlamaya çalışıyordum” ?? gerçekten şaka gibi. Bunun yanında bazen instragramında da arama kısmında kız isimleri aratıyor bir kez de eski sevgilisinin ismini aratmış bu nedenlerle de tartışma oldu, anlayacağınız çok soğudum ve aramız fazlasıyla açıldı . Artık en ufak tartışmada kapıyı kitleyip yatar oldum çok sıkıldım. Kapıyı kitleyince de geçen gün yine küfür etti ben artık tartışmaktan yorulup kapıyı açmadan uyudum. Artık yan yana bile yatmak istemiyorum çünkü hijyenine bile dikkat etmiyor o derece saygısız, bunaldım. Biliyorum boşan diyeceksiniz ben de çoğu zaman istiyorum fakat sanırım kendi ailemden de çok sevgi görmediğim, kavgaların içinde büyüdüğüm için en ufak bir sevgi gösterisinde tekrar barışıyorum, her evlilikte böyle zamanlar oluyor mu merak ediyorum, yeni evliyiz ne yapmalıyım terapi işe yarar mı yoksa kestirip atmalı mıyım, çok sıkıldım ve soğumuş durumdayım her şeyden. Evlenmeden önce ben farklı bir ilde görev yapıyordum her şey çok güzeldi, arkadaşlarım, çevrem, ortamım… Evlendiğimden beri o kadar yalnız ve çaresiz hissediyorum ki..
şu terapi denilen şey size uygun degil canim.herkes ustune alinmasin terapi denilen 'şey'i. kocan tam bir adi s.rfsz ramazanda agiz bozmayacam ama oyle ve bunun tedavisi yok karakterdizliktir adı bunun.boşanmazsan yani kisaca hayatindan cikarmazsan ömur boyu cekersin.biryandan boylesi iyi baska kizlara musallat olmaz kocan eger onu seviyorum diyosan
 
Kusura bakmayın ama ben bu adamın evlenmeden önce hiç fire vermemesine inanmıyorum. Bu adam illa ki birkaç kötü huyunu sevgiliyken fark ettirmiştir. Ama siz ya üstünde durmamışsınızdır ya da evlenince değişir diye düşünmüşsünüzdür. Çünkü adamda kötü huy ve alışkanlıklar bir tane değil. Adamın ofsayt olmayan hareketi yok. Bi sizi aldatmamış o kalmış. Kumar, alkol, ilgisizlik, başka kadınlara bakma, ev işlerini kadının görevi sayma, eşe sevgisizlik, psikolojik ve fiziksel şiddet.. Bunlar ve dahası..
Bu evliliği terapi falan da kurtarmaz. Sizin eşiniz odun, öküz. Yontulmaz, adamın kişiliği bu, muhtemelen ailede böyle yetişti. Ve hayır, her evlilik böyle değil. Böyle olsa kadınlar kafalarında huni ile gezmek zorunda kalırlardı.
 
Anlatım bozukluğu yapmamak adına biraz fazla noktalama kullanmış olabilirim. Yazım tarzım biraz kopuk evet çünkü çok şey var aklımda ben bir kısmını yazdım sadece ve nereden başlayacağımı bilemedim

giphy.gif
 
Kusura bakmayın ama ben bu adamın evlenmeden önce hiç fire vermemesine inanmıyorum. Bu adam illa ki birkaç kötü huyunu sevgiliyken fark ettirmiştir. Ama siz ya üstünde durmamışsınızdır ya da evlenince değişir diye düşünmüşsünüzdür. Çünkü adamda kötü huy ve alışkanlıklar bir tane değil. Adamın ofsayt olmayan hareketi yok. Bi sizi aldatmamış o kalmış. Kumar, alkol, ilgisizlik, başka kadınlara bakma, ev işlerini kadının görevi sayma, eşe ilgisizlik, sevgisizlik, psikolojik ve fiziksel şiddet.. Bunlar ve dahası..
Bu evliliği terapi falan da kurtarmaz. Sizin eşiniz odun, öküz. Yontulmaz, adamın kişiliği bu, muhtemelen ailede böyle yetişti. Ve hayır, her evlilik böyle değil. Böyle olsa kadınlar kafalarında huni ile gezmek zorunda kalırlardı.

Son cümlenize çok güldüm :) Eşime evde hiç sorumluluk verilmemiş bunu kendi ailesi de söylüyor zaten, her isteğini yapmışlar, çayını bile kız kardeşleri getirmiş önüne. Bir gün yemekte ailesine evdeki sorumsuzluğuyla ilgili konuyu açtım “benim oğlum narin, sen değilsin” dediler. Ne demek istiyorsun dedim annesine, babası hemen araya girdi “yani sen iş biliyorsun oğlumuz bilmiyor demek istedi” diye. Bu sözlerine baya alınmıştım o gün. Yani öğretilmemiş hiç bir şey, eşim evde yatarken çıkardığı çorabı kıyafetleri bile kaldırmaz 2 dk alsan ölür müsün diye geçiştirir ben de 2 dk sürüyorsa sen al derim. Saçma sapan alışkanlıklar, pasaklılık yani..
 
Back