- 26 Ocak 2016
- 220
- 48
- 13
- 33
- Konu Sahibi DreamTheater_
- #1
Günaydın öncelikle herkeze teşekkür ederim yorumlarınız için
akşam eşim eve geldi yemek yedik biraz sohbet ettik güzellikle konuştuk
Eşim herşeyin farkında olduğunu ama onlarında ailesi olduğunu benim biraz alttan almam gerektiğini bazen heye diyip geçmem gerektiğni dile getirdi..
Bana senin annende bana bir çok laf etti söz etti ben senin hatrın için sustum cevap vermedim heye diyip geçtim sana yansıtmadım bile..
Seni anlıyorum herşeyde haklısın... yinede seni zorlamıcam görüşmek istemessen görüşmessin istersen görüşürüz onlarda evime gelirlerse gelirler gelmezlerse gelmezler bunun daha orta yolu yok dedi..
Evet eşim şurada haklı anneminde bir çok lafı sözü oldu doğru ama eşim benim hatrım için sustu görmezden geldi,
Ben düşündümde evlilik birazda fedakarlık ıstiyor
Bende senin hatrın için görüşeceğim dedim eşime..
Ama mesafeli olarak sürekli zırt pırt değil.. yine mesafemi koruyacağım
biz artık evliyiz evliliğimize sürekli dahil etmenin manası yok iki taraf içinde bu böyle dedim..
Belli sınırlar dahlinde çizgiyi aşmadan senin hatrına dedim.. Lütfen bir daha üzerime gelme her lafında ailleni katma ben yoruldum onlar için kavga etmekten
sürekli gidip gelemem kabul ediyorsan böyle dedim
eşim çok sevindi teşekkür etti..
Bende zaten sürekli ailemle görüşmüyorum sürekli gelmiyorlar bundan sonra da daha dikkatli olacağım dedi..
İnşallah eşim sınırı korur artık inşallah birşeyleri anlar..
eğer bu seferde anlamassa o zaman tavrım cok farklı ve kararım net olacak
Onların yüzünü görmek dahi istemiyorum nefret ediyorum.. Ama bu evliliğin hattrına eşimin hatrına bir kez daha katlanacağım mesafeli bir şekilde bu seferde değişen bir şey olmassa o zaman herkez kendi yoluna.. Nerden başlasam nasıl anlatsam derdimi bilemiyorum kimse yok beni anlıyacak derdimi anlatabileceğim sizlerden başka üye olup yazmak istedim çok doldum artık..
Eşim ile birbirimizi çok severek ve isteyerek aldık . fazla tanımadan ama belkide en büyük hatayı burada yaptım..
Ailem annem.. eşimi hiç istemedi hep eleştirdi görünüşü şöyle kişiliği şöyle söyle kötü şöyle şöyle... birsürü neden
Ne umutlar ne hayaller besleyerek evlendim oysa evlendiğim günden bugüne yüzüm gülmedi hep acı göz yaşı
Eşim beni anlamadı ben onu anlamadım 6 aylık evliyim henüz
Evliğin ilk zamanları bu kadar mı zor olurmuş bir çok sorunumuz oldu burda hepsini anlatmam imkansız
Ama eşimin baştan itibaren bu kadar aileci olması bu kadar anneci babası olması bu kadar onlarn derdine düşmesi beni artık çileden çıkarmıştı.. dayanamıyordum onlara.. sevmiyorum onları olmuyor yapamıyorum ( bir çok nedenim var kendimce) ben onlar gibi iki yüzlü değilim sabredemiyorum eşim için katlanmaya çalışıyorum olmuyor
Eşimin ailesine her gittimde yüzüm asıktı istemeden daraldm bunaldm her gittimizde kavga gürültü..kaynanamın sözleri herşey kısacası cok yorulmuştum artık
Eşim ise her defasında abarttığımı bencilce düşündüğümü bir çok şeyi dile getirdi..
Eşim istiyor ki sürekli ailesine gidelim sürekli içli dışlı olalım sürekli gelsinler sürekli onlar sürekli onlar ailesinin yanında o kadar mutlu ki.. beni ailesi olarak görmedi..
O kadar yalnızdım ki.. derdimi kimseye anlatamıyordum..
Annemle paylaşıyordum arada ( en büyük hatayı belkide burda yaptım annem her defasında beni doldurdu yangına körükle gitti beni hep arada bıraktı)..
Eşim ile son kavgamızda herşey koptu artık ve dönüm noktasındayım ben
Ben eşimin ialesi ile görüşmek istemiyorum tahammül edemiyorum onlara eşim hep gitmek istiyor hep ailesini istiyor birsürü neden
İnanın kaynanamın yüzünü görünce düşmanımı görmüşüm gibi sanki beni bu noktaya getirdiler
O eve gidince rahatsızlanıyorum
Ve eşim ile son kavgamız..
Ben: lütfen istediğin zaman ailene git gör onları cann ne zaman istiyorsa sana neden gittn demem nie gittn demem ne zaman istiyorsan cagır gelsinler ama her defasında beni sürükleme ben artık cok yoruldum yıprandım tükendim bittim..
Eşim bana seçenek sundu : Aileme gitmek istiyorsan gidersin gitmek istemiyorsan gitmessin bende yoruldum artık arada kalmaktan huzur istiyorum evimde bıktım usandım tükendim.. Bir gitmessin iki gitmessin 3. e onlarda anlarlar tüm bağlar kopar sende kurtulursun bende kurtulurum Ben gider görürüm ailemi iyi olmanızı cok istedim ama ben ne kadar istedikçe kopuldu sorunlar çıkıldı bunun başka bir çözümü yok ben yine senin ailene giderim sen iste yeter ki dedi.. Keşke uzak olsaydık herkez den .. ( eşim işine geldiği gibi davrandı hep ben onun ailesine gidersem oda benm kine gidelim dedi.. menfatt ilişkisine bindi.. ben iyi olrsam oda iyi oldu )
Ve ben şimdi düşünüyorum... ailesine gitmeye devam edersem bu sorunlar büyüyecek ben yine gitmek istemeyeceğim yine ister istemez suratımı asacağım yüzlerini görmek istemeyeceğim..
Bağlarımı koparsam eşim gitmeye devam etse( ki ona gitme görüşme deme gibi bir hakkım yok asla.. )
Belkide sürekli ailesine gitmeye başlayacak belkdie hemen hemen hergün.. Ben bağlarımı kopardığım için eşimle de belki cogu şey kopacak ve eşimde benim ailemle görüşmeyecek görüş git demeye hakkım olmayacak olamazda zaten
Ben şu an sanki dönüm noktasındayım onumde iki yol var ya bağlarımı koparacağım yoluma devam edeceğim görüşmeyeceğim o insanlarla..
Yada boyun büküp görüşmeye devam edeceğim..her zaman bu sıkıntıyı yaşayacağım
Hangi yol daha iyi hangi yol bilmiyorum cok doluyum psikolojım iyi değil beni maffettiler
Keşke bu noktalara gelmeseydik çok üzülüyorum..
Annem ise her defasnda beni arada bırakıyor bana yardım edin lütfen![KK43 :KK43: :KK43:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
kaçıp gitmek istiyordum herşeyden cok yoruldum bittim tükendim gücüm yok sanki
Demekki sadece başka sorunlar değilmi evlilik..
Eşim işinden evine evinden işine giden birisi oysa ne alkol ne sigra ne küfür ne hakaret hiç bir şey yok ama demekki bunlarla bitmiyormuş..
Ben ailesini istemedikorun yaşadkça eşi her gecen gün ailesine daha cok düşleşti..
Senin annen şöyle böyle dedikçe annesi ailesi daha cok kıymete bindi..
ve şimdi önümde iki yol var..
Ve annem cok pişmanım ona herşeyimi anlatıgım için
Ben mesafemi koydum ama yine değişmedi bir şey.
Şu an beni ikilemde bırakan ise ben görüşmesem eşimde benim ailem ile görüşmeyecek ve o zaman belki herşey çıgrından çıkacak
.
Eşim ay da yılda 1 gitmeme de razı gelmiyor
ben diyorum ki sen istediğin zaman git bende arada giderm diyorum yok kabul etmiyor ya onun dediği yada tamamen kopması ..
Bazıları demiş ki tek örnek vermemişsin bu insanlar sana ne yaptı die.. evet vermedim vermek istemedim çünkü sığmaz sığdıramam
Beni maffettiler ezdiler ağlattılar yıktılar kullandılar hizmetçi gibi gördüler kıskandılar oğullarını doldurdular her gitmemde göz yaşı döktürdüler.. eşimle arama girdiler ıftıralar attılar..
görümcem evime muska yaptı.. yatağımın altından buldum bunu..
kaynanam hergün beni aradı iğneledi..
eşyalarım serildi eşyalarımı çizdiler kıskançlıklarından..
ben onun işini gücünü görmedim için evini temizlemedğim için kötü gelin oldum.. iftiralar atıldı kaynanam herkezin içinde beni rezil etti aşağıladı dalga geçti..
o kadar cok sey var ki
akşam eşim eve geldi yemek yedik biraz sohbet ettik güzellikle konuştuk
Eşim herşeyin farkında olduğunu ama onlarında ailesi olduğunu benim biraz alttan almam gerektiğini bazen heye diyip geçmem gerektiğni dile getirdi..
Bana senin annende bana bir çok laf etti söz etti ben senin hatrın için sustum cevap vermedim heye diyip geçtim sana yansıtmadım bile..
Seni anlıyorum herşeyde haklısın... yinede seni zorlamıcam görüşmek istemessen görüşmessin istersen görüşürüz onlarda evime gelirlerse gelirler gelmezlerse gelmezler bunun daha orta yolu yok dedi..
Evet eşim şurada haklı anneminde bir çok lafı sözü oldu doğru ama eşim benim hatrım için sustu görmezden geldi,
Ben düşündümde evlilik birazda fedakarlık ıstiyor
Bende senin hatrın için görüşeceğim dedim eşime..
Ama mesafeli olarak sürekli zırt pırt değil.. yine mesafemi koruyacağım
biz artık evliyiz evliliğimize sürekli dahil etmenin manası yok iki taraf içinde bu böyle dedim..
Belli sınırlar dahlinde çizgiyi aşmadan senin hatrına dedim.. Lütfen bir daha üzerime gelme her lafında ailleni katma ben yoruldum onlar için kavga etmekten
sürekli gidip gelemem kabul ediyorsan böyle dedim
eşim çok sevindi teşekkür etti..
Bende zaten sürekli ailemle görüşmüyorum sürekli gelmiyorlar bundan sonra da daha dikkatli olacağım dedi..
İnşallah eşim sınırı korur artık inşallah birşeyleri anlar..
eğer bu seferde anlamassa o zaman tavrım cok farklı ve kararım net olacak
Onların yüzünü görmek dahi istemiyorum nefret ediyorum.. Ama bu evliliğin hattrına eşimin hatrına bir kez daha katlanacağım mesafeli bir şekilde bu seferde değişen bir şey olmassa o zaman herkez kendi yoluna.. Nerden başlasam nasıl anlatsam derdimi bilemiyorum kimse yok beni anlıyacak derdimi anlatabileceğim sizlerden başka üye olup yazmak istedim çok doldum artık..
Eşim ile birbirimizi çok severek ve isteyerek aldık . fazla tanımadan ama belkide en büyük hatayı burada yaptım..
Ailem annem.. eşimi hiç istemedi hep eleştirdi görünüşü şöyle kişiliği şöyle söyle kötü şöyle şöyle... birsürü neden
Ne umutlar ne hayaller besleyerek evlendim oysa evlendiğim günden bugüne yüzüm gülmedi hep acı göz yaşı
Eşim beni anlamadı ben onu anlamadım 6 aylık evliyim henüz
Evliğin ilk zamanları bu kadar mı zor olurmuş bir çok sorunumuz oldu burda hepsini anlatmam imkansız
Ama eşimin baştan itibaren bu kadar aileci olması bu kadar anneci babası olması bu kadar onlarn derdine düşmesi beni artık çileden çıkarmıştı.. dayanamıyordum onlara.. sevmiyorum onları olmuyor yapamıyorum ( bir çok nedenim var kendimce) ben onlar gibi iki yüzlü değilim sabredemiyorum eşim için katlanmaya çalışıyorum olmuyor
Eşimin ailesine her gittimde yüzüm asıktı istemeden daraldm bunaldm her gittimizde kavga gürültü..kaynanamın sözleri herşey kısacası cok yorulmuştum artık
Eşim ise her defasında abarttığımı bencilce düşündüğümü bir çok şeyi dile getirdi..
Eşim istiyor ki sürekli ailesine gidelim sürekli içli dışlı olalım sürekli gelsinler sürekli onlar sürekli onlar ailesinin yanında o kadar mutlu ki.. beni ailesi olarak görmedi..
O kadar yalnızdım ki.. derdimi kimseye anlatamıyordum..
Annemle paylaşıyordum arada ( en büyük hatayı belkide burda yaptım annem her defasında beni doldurdu yangına körükle gitti beni hep arada bıraktı)..
Eşim ile son kavgamızda herşey koptu artık ve dönüm noktasındayım ben
Ben eşimin ialesi ile görüşmek istemiyorum tahammül edemiyorum onlara eşim hep gitmek istiyor hep ailesini istiyor birsürü neden
İnanın kaynanamın yüzünü görünce düşmanımı görmüşüm gibi sanki beni bu noktaya getirdiler
O eve gidince rahatsızlanıyorum
Ve eşim ile son kavgamız..
Ben: lütfen istediğin zaman ailene git gör onları cann ne zaman istiyorsa sana neden gittn demem nie gittn demem ne zaman istiyorsan cagır gelsinler ama her defasında beni sürükleme ben artık cok yoruldum yıprandım tükendim bittim..
Eşim bana seçenek sundu : Aileme gitmek istiyorsan gidersin gitmek istemiyorsan gitmessin bende yoruldum artık arada kalmaktan huzur istiyorum evimde bıktım usandım tükendim.. Bir gitmessin iki gitmessin 3. e onlarda anlarlar tüm bağlar kopar sende kurtulursun bende kurtulurum Ben gider görürüm ailemi iyi olmanızı cok istedim ama ben ne kadar istedikçe kopuldu sorunlar çıkıldı bunun başka bir çözümü yok ben yine senin ailene giderim sen iste yeter ki dedi.. Keşke uzak olsaydık herkez den .. ( eşim işine geldiği gibi davrandı hep ben onun ailesine gidersem oda benm kine gidelim dedi.. menfatt ilişkisine bindi.. ben iyi olrsam oda iyi oldu )
Ve ben şimdi düşünüyorum... ailesine gitmeye devam edersem bu sorunlar büyüyecek ben yine gitmek istemeyeceğim yine ister istemez suratımı asacağım yüzlerini görmek istemeyeceğim..
Bağlarımı koparsam eşim gitmeye devam etse( ki ona gitme görüşme deme gibi bir hakkım yok asla.. )
Belkide sürekli ailesine gitmeye başlayacak belkdie hemen hemen hergün.. Ben bağlarımı kopardığım için eşimle de belki cogu şey kopacak ve eşimde benim ailemle görüşmeyecek görüş git demeye hakkım olmayacak olamazda zaten
Ben şu an sanki dönüm noktasındayım onumde iki yol var ya bağlarımı koparacağım yoluma devam edeceğim görüşmeyeceğim o insanlarla..
Yada boyun büküp görüşmeye devam edeceğim..her zaman bu sıkıntıyı yaşayacağım
Hangi yol daha iyi hangi yol bilmiyorum cok doluyum psikolojım iyi değil beni maffettiler
Keşke bu noktalara gelmeseydik çok üzülüyorum..
Annem ise her defasnda beni arada bırakıyor bana yardım edin lütfen
![KK43 :KK43: :KK43:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
kaçıp gitmek istiyordum herşeyden cok yoruldum bittim tükendim gücüm yok sanki
Demekki sadece başka sorunlar değilmi evlilik..
Eşim işinden evine evinden işine giden birisi oysa ne alkol ne sigra ne küfür ne hakaret hiç bir şey yok ama demekki bunlarla bitmiyormuş..
Ben ailesini istemedikorun yaşadkça eşi her gecen gün ailesine daha cok düşleşti..
Senin annen şöyle böyle dedikçe annesi ailesi daha cok kıymete bindi..
ve şimdi önümde iki yol var..
Ve annem cok pişmanım ona herşeyimi anlatıgım için
Ben mesafemi koydum ama yine değişmedi bir şey.
Şu an beni ikilemde bırakan ise ben görüşmesem eşimde benim ailem ile görüşmeyecek ve o zaman belki herşey çıgrından çıkacak
![KK43 :KK43: :KK43:](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
Eşim ay da yılda 1 gitmeme de razı gelmiyor
ben diyorum ki sen istediğin zaman git bende arada giderm diyorum yok kabul etmiyor ya onun dediği yada tamamen kopması ..
Bazıları demiş ki tek örnek vermemişsin bu insanlar sana ne yaptı die.. evet vermedim vermek istemedim çünkü sığmaz sığdıramam
Beni maffettiler ezdiler ağlattılar yıktılar kullandılar hizmetçi gibi gördüler kıskandılar oğullarını doldurdular her gitmemde göz yaşı döktürdüler.. eşimle arama girdiler ıftıralar attılar..
görümcem evime muska yaptı.. yatağımın altından buldum bunu..
kaynanam hergün beni aradı iğneledi..
eşyalarım serildi eşyalarımı çizdiler kıskançlıklarından..
ben onun işini gücünü görmedim için evini temizlemedğim için kötü gelin oldum.. iftiralar atıldı kaynanam herkezin içinde beni rezil etti aşağıladı dalga geçti..
o kadar cok sey var ki
Son düzenleme: