Ben de ilk evliliğimde vazgeçmek istedim hatta nikah bile olmuştu düğün günü bırakmak istedim ama cesaret edip yapamadım.Nihayetinde de 5 yıllık evlilikten ve 2 çocuktan sonra ayrıldık büyük problemlerden dolayı. Pişman mıyım?HAYIR!!! İki tane harika evlatlarım var ikinci evliligimi yaptım 8 yıldır beraberiz 1 tane daha evladım oldu.Mutluyum... Keşkelerim var elbet. Keşke ilk ve son olan yanımdaki,şimdiki kocam olsaydı ama nasip işte. İçinden atmıyorsa evlenme sonra delice seveceğin biri çıkıyor karşına ve hep Keşke demekle geçiyor hayatın.10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
Son gün dahi için korku ile doluydu açıkçası ancak şu an senelerdir evliyim ve hayatımın en güzel günleri evliliğimde hep10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
tabi bunda eş kişisi de etkili. İyi kalpli, ortak anlayışta biri ile bence evlilik harikaymış. Ha ama evlilik güzel demiyorum, bazı insanlarla evlilik çok güzel
Olumsuz bir olay yasanmadiysa, sevginiz hala devam ediyorsa evlenin. Büyük olasılıkla evlilik fobisi denilen şey. Kötü evlilikler olduysa çevrenizde ailenizde bunlara şahit olduysnaiz, okuduklarınz bile sizi etkilemis olabilir. Hiçbiri yokken bile insanlara var olan düzenlerini bozup yeni düzen kurmak korkutucu gelebilir kaygı verebilir. Hayat boyu alacağınız tüm kararlarınizda mutluluklar diliyorum10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
Eğer iyi biriyse ki.Nisanlilik döneminde böyle şeyler olurmuş.Yinede mantık çerçevesinde değerlendirin.10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
Ben direk imzayı attim geçtim.
Ama sorun pişmanım.Neden derseniz düğüne 7 ay kala nikah kiydim.Esim teklif etti.İsyerimde zorbalığa ugruyordum.İs mahkemesi uzun sürer dedi.Oncesinde de karsiydim.Nikah dönülmez yol şimdi herkese diyorum düğünden önce nikah yapmayın diye.
Bu duygu bende de vardı evlenince geçti, ama hicbir zaman bekarliktaki kadar rahat olmadım, bu da bir gerçek10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
Evlilik cok ciddi bir müessese ama sevdiğin insanla evlendikten sonra bu düşüncelerin kuruntu olduğunu düşünüyorsun vesvese hep var bitmiyor ki cok mutlu olsanda arada içinden geçiyor acaba evlenmese miydik diye10 gün önce de burada benzer bir konu açmıştım. Öncelikle tüm cevaplar için buradan tekrar teşekkür ederim. Bilmeyenler için de özet geçecek olursam: 27 yaşındayım ve yıllardır devam eden bir ilişkim var, öğretmeniz. İlişkimizi ailelere açıklayıp iş ciddiye bindiği andan itibaren evlilikten inanılmaz derecede korkmaya başladım. Daha o güne kadar evlenmeyi çok istiyordum oysa ki. Erkek arkadaşımdan bile uzaklaştığımı hissediyorum, hiçbir şekilde kötü bir davranışı veya söylemi olmamasına rağmen.. Babama söylediğimiz güne kadar sarmaş dolaş havalarda uçuyorduk hayallerle, birden söndü içim.
Evlilik öncesi depresyon diye bir şey var mıdır bilemiyorum fakat sanırım gerçekten bu bir tür depresyon. Gözüme haftalardır uyku girmiyor. Olumsuz hiçbir şey yaşanmadı, aileler çok iyi anlaşıyor. Erkek arkadaşım zaten çok saygılı çok naif bir insan. Maddi durumumuz da gayet iyi. Ama beynimin içini susturamıyorum. Ya evlenince soğursam, ya ne yaptım ben dersem, ya evlenecek kadar sevmiyorsam, ya aynı evin içinde yapamayıp gıcık olursam gibi düşünceler beni bitiriyor. (Daha önceki erkek arkadaşımda da bunları hissetmiştim) Güvensizlik duygusu mu bilemiyorum. Her an vazgeçecek gibiyim.
Aranızda böyle bir şey yaşayan oldu mu? Nikaha az kala vaz geçmek istediniz mi hiç? Yada sonra bu düşünceleriniz geçti mi?
Kısacası evlilik öncesi düşüncelerinizi çok merak ediyorum. Tecrübelerinizi okumayı çok isterim. Çok teşekkür ederim.
evlenince daha düzenli hayatin oluyor daha ciddi daha saygili sevgililik dönemine göre çok daha güzel rahat olun
