Burada bir konu vardi. Konu sahibi hem calisiyor hem ev isi yapiyordu. Bu yuzden tartistilar, adam aldırış etmedi. Ayin 15i kadinin maasi yatinca odemeler icin para istedi adam. Konu sahibi 1 ay para yollamadi, madem oyle ev isi bende sende evi gecindireceksin dedi. Adam is bolumu yapmayi kabul edip temizlik yapmaya basladi.
Dışarı çıkma konusunda ne yazık ki benim eşim de öyle
zorla çekiştirerek gezmeye götürüyorum. Kırk yılda bir kendi isteğiyle çıkar. Bunun dışında bu rutini biraz da siz kendinize reva görmüşsünüz. Git gide sınırlarınızı açacağınız yerde daraltmışsınız. Ya boykot yapacaksınız farkettirmeden, hiç bir şey yetişmeyecek. eşinizi direk karşınıza almak istemiyorsanız sessizce onun durumdan rahatsız olmasını sağlayacaksınız. Ya da açık açık konuşacaksınız rahatsız olduğunuz durumları kavgayı göze alacaksınız. Hani komşulara rezil oluyoruz dediniz ya gerekirse rezil olacaksınız. Ama kendinizi ezdirmeyeceksiniz. Evli 2 çocuklu adamın her akşam illa ben dışarı çıkıcam kötü huyum yok demesi abes. Ucretsiz izin alin o zaman. Bu sekilde sadece kendinizi yipratiyorsunuz. En azindan dinlenmis, kafayi toparlamis olursunuz.
Yani işe yaramış? Bundan umudum yok ki ters de tepebilir yollama der eminim yani
İşte borçlarımız varken de içime sinmiyor
Yaa demekki benim gibi eşini zorla çıkaranlar varmış yalnız değilmişim. Ama işte kavga çözüm getirmiyor küslük getiriyor sonra da çocuklar ortak konumuz olunca küslük de bitiyor evlilikte küslük de olmuyor illaki konuşuyorsun.Dışarı konusunda her yolu denedim bir tek erken gelme olarak olumlu bir dönüş oldu onun dışında dışarı çıkıyor her türlü erken geliyor sadece yani 12 den önce işte 10 buçuk ya da 11 gibi eskisine göre erken en azındanDışarı çıkma konusunda ne yazık ki benim eşim de öyle
Esiniz hem evde hem iste yorulmanizi icine sindirebiliyor ama.
Ya açıkçası konuyu bi gün yüzüme vurur diye endişeleniyorum yani bi de Çalışmak bana iyi geliyor ev temposu daha ağır bana yani çalışmazsam evde olsam sürekli yani alışkın değilim çalışmamakta beni kötü etkiler diye de düşünüyorum
Size yardım etmeyecek hanımefendi. Bunlar sizin görevleriniz değil ki size lütufta bulunuyor gibi yardım ediyor yazıyorsunuz. Görev paylaşımı yapacaksınız bu kadar. Neden her türlü dışarıya çıkacak böyle bir kural mı var anlamadım?
Isten ayrilmayin zaten. Sadece maasinizi evin giderlerine harcamayin. Yardimci tutun, haftada 2 kez disaridan yemek siparis verin. Mesela balik kizartmayi sevmiyorum ben, haftada bir eve siparis ederim, sizde ugrasmayin siparis verin. Maasinizi tamamen kendi konforunuz icin harcayin, robot supurge alin, haftada bir masaj yaptirmaya gidin vs. Tum yuku ben cekiyorsam 1 kurus vermem. Tolerans göstere göstere tepenize cikarmissiniz.
Ben de küs kalabilen bir insan değilim ama hakkım olanı da almam gerekir haksızlığa kesinlikle tahammülüm yok. O zaman burada bir çok kişinin dediği gibi paranızı kendinize saklayacaksınız, işler bitmeyecek. Yemek hazır olmayacak. Eşiniz de zor da kalacak bir şekilde elini taşın altına sokacak. Eğer eşinizi zora sokmazsanız bu düzeniniz böyle gidecek. Siz sadece daha fazla nasıl iş yüklenebilirim sorusuyla kalacaksınız.
Karşı çıktım yani işlerimiz hep aksıyor zaten o da yemeğini geç yiyor ortalık dağınık o da rahatsız olup topluyor bunlar oluyor ama ben çok yoruluyorum
Evet kendisinin böyle bir kuralı var ve tartışmaya kapalı bi konu bu. Artık büyük çocuğum bile diyor ki baba nereye diye soruyor eşim de bunu benden biliyor işte ben söylemiyormuşum çocuğa çocuk da görüyor ki tartışmalarımızı da duyuyor maalesef. Evlenmeden önce bilseydim böyle bişey olduğunu evlenmezdim çünkü ortak bi noktada buluşmak çok zor ve çoğu zaman da olmuyor artık sürat yapmıyorum trip atmıyorum unutuyorum yani
Bazen akşam 9 gibi yiyoruz aksıyor yani zaten. İşler de karman çorman oluyor bakıyorum saate 12 olmuş çocuklar uyuyacak çamaşırlar katlanacak bir sürü bir sürü iş. O da yapıyor böyle olunca yani aslında ben sıkılınca zorlanınca çıkma saatine kadar yapıyor bişeyler ama çıkması beni çok üzüyor çünkü bazen çocuk sesinden uzaklaşmak istersiniz. İşten geliyorum bi curcunadan diğer curcunaya atlıyorum çocuklar beni görmediği için gün boyu yapışıyorlar yemek yapmam da gerek derken başım şişiyor yani şöyle bi diğer odaya geçip uzanmak istiyorum kapıyı kapatıp ama olmuyor işte. Sürekli konuşuyorum tartışmaktan başka bi işe yaramıyor
Tartışsacaksınız gerekirse bin kere. Siz de ben yemek yapmıyorum ya da temizlik yapmıyorum bu tartışmaya kapalı bir konu diyin o zaman. Utanmadan yemek yapmadın mı ne yaptın bu saate kadar diye çalışan, okuyan ve çocuğu olan bir kadına soru sorabilen biri. Peki neden böyle bir bencil adamdan ayrılma yoluna gitmediniz? Merakımdan soruyorum sadece. Hadi onu da geçtim neden 2.çocuğu yaparak hayatınızı daha da zorlaştırmayı seçtiniz? Belki tek çocukla idare edilebilirdi ama iki çocukla çok zor bir hayat sürdürüyorsunuz. Allah kolaylık versin ne diyeyim.
Dışardan istiyordum ben de arada bu da gözüne batıyor çok sık olunca yine mi ben dışardan yemek istemiyorum falan deyip kendi yapıyor bazen. Yani biz eşitiz cümlesi ona çok uzak bunu diyince bi bozluyor ki gerçekten anlayamıyorum.Ama robot süpürge alıcam o da aklımda en azından ben işteyken bi işim yapılmış olur.
Evet bi çocuk varken bu kadar zor değildi 2 çocuk olunca işler çok ters gitmeye başladı bebeğim çok yaramaz bi de diğer çocuğum gibi değil nefes aldırmaz bi çocuk. Bi çocuğumuz varken bazı şeyler tolere ediliyordu ben de bu kadar çok şey beklemiyordum yani işlerim yetişiyordu bi kere. O da daha iyiydi daha çok şey yapıyordu 2. Çocuğu da daha çok o istedi bi de büyük çocuğum yalnızdı onun için de ben istedim. 2. Çocuk olunca o da çok değişti daha çok yük bindi omzuma hiç bir işe yetişemiyor oldum birdenbire yani. Ayrılmayı düşünmem seviyorum o da seviyor biliyorum ama 2. Çocuktan sonra çok değişt çok aksi sinirli tahammül edemeyen birine dönüştü bi gün iyi bi gün kötü yani dengesizlik çok var bu sizde de dengesizlik yaratıyor ister istemez
Bilmiyorum ben sevemezdim bana kıyabilen birini ve beni sevdiğini de asla düşünemezdim. Sevmekten çok başka şeyler anlarım ben. İlki de her koşulda size nefes olabilen birisi olmasıdır hayatı zindan eden birisi değil. Bence bu baskı da şiddetin bir türlüsü. Psikolojik olarak zorlandığım her şeyi de şiddet kabul edilirim ben.
