Biz 6 yıldır sevgiliyiz, hatta 3 ay sonra 7. yılımıza giriyoruz. 3 ay önce konuştuk, babama bizden bahsettim dedi, yakın zamanda annem annenle tanışmak istiyor dedi, 1 ay sonra tanıştılar, gayet iyi geçti ve sonra ben babasıyla tanıştım, o da iyiydi. sonra onun ailesi benim ailemle tanışmaya geldiler, bir hafta sonra bizimkiler onlara gitti misafirliğe. Kadınlar kendi aralarında yüzeysel olarak konuştular durumları. Karşı taraf da biz de niyetimizi olumlu olarak belli ettik. Bu pazar istemeye geliyorlar, yüzükler takılacak ama ben hala evlilik teklifi almadım. Bi iki defa çıtlattım konuyu, eksik olan bazı şeyler var hala dedim, bana güven her şeyin zamanı var dedi ama tık yok. Günlerdir ölü gibiyim, ulan bi evlilik teklifine bile değmiyor muyum bu kadar mı değersizim diye uzun zamandır moral bozukluğuyla geziyorum. Yahu tek istediğim net bir şekilde sorsun şu soruyu, illa öyle yüzüktü sürprizdi falan hiçbirşey istemiyorum. Dün bir anda tartıştık, konu buraya geldi, neymiş ben sürprizi bozmuşum, istemeden bir gün önce yapacakmış normalde, çok hazırlanmış falan. Yahu konu artık belli, onun daha babasıyla konuşmadan teklifi yapmış olması gerekirdi, aileler araya girdikten sonra olacak olan şey belli zaten, en son güne saklamak nedir? Gerçekten çok sinirli, üzgün ve kırgın hissediyorum. Söz gününe arkadaşlarımı çağırdım, hepsi soruyor teklifi nasıl aldın diye, almadım diyorum şaşırıyorlar, bir gram heyecanım kalmadı moralim gerçekten çok bozuk
Bende hala alamadım gerçi bir hazırlığımızda yok şuan hala yolun ortasındayız sonuna gelemedik
ben de almadım. adamla 7 senedir beraberdik. çevremden aldığım gazla bana evlenme teklif etmezsen istemeye geldiğin gece bilmiyorum ki ben ciddi bir teklif almadım kendisinden derim diye tehdit ettim de anca cafede uyduruktan teklif etti ve yüzük taktı 
zaten evlenme teklifinin de amacı budur 
