- 3 Haziran 2011
- 2.539
- 5.186
- 358
- Konu Sahibi Asalkarakter
-
- #61
Aşkitomla pazar keyfisi..........
Aşkitomla pazar keyfisi..........Bende değişecem artık. Kocişimle nargile keyfi diye post atacam.
Ah kesinlikle.Ben de sizin karşı tarafınızdan bakıp serzeniste bulunuyorum, evlenince çocuk olunca bekar olan arkadaşlar kıyın kıyın kaçacak yer arıyor. Ben bir doğum yaptım çil yavrusu gibi dağıldı herkes etrafımdan. Hayır yani çocuğumuz var evden zor çıkıyoruz diye, hemen harcamak mı gerekiyor insanı. Bu da çok bencilce bir hareket değil mi. Lohusa döneminde desteğe en çok ihtiyaç duyduğum zaman da hepsi buluşup tiyatro sinema gezme derdindeydi.
Aman aman ben almiyimBebekleri olduğunda gör sen esas ahahaha.
Ya sürekli minik ve sevimli ellerini, ayaklarını nasıl öpmek-yemek istediklerini anlatıp duracaklar ya da uyuyamıyorum, kusmuk kokuyorum çişimi bile rahat yapamaz oldum, yemiyo bişiyyy diye ortalama 2 senelik bir şikayet döngüsüne girecekler. Sonra tabi bi de kaka faslı var, bebenin durumuna göre sürekli bebeli konular konuşacaksınız.
Ben iki dönem atlattım böyle, ilki depresyonik her şeyden şikayet ettiğim dönem, ikincisi bebe fotoğraf ve vidolarıyla "Bak bak ehe çok komik ehe" diye insanlara musallat olup darladığım dönem. Allahtan çabuk fark ettim de geçti.
İyi yaptınız anlattınız, çok da alakasız değil aslında. Demek ki insan yapmam dediğini yapıyo mutlaka..Benimde çok cok yakın bir arkadaşım vardi acayip feminist ,oldukça özgür hic evlilikte gozu olmayan biriydi ..ben bi sevgilim olsa evlenirim modundaydim koca meraklısı derdi bana ...ben okul bitince ilk sevgilimle evlendim asla birbirimizi kısıtlamayız eşimle...istediğimiz zamanlarda bekar arkaslarimizla görürüsüz ozgur vakitlerimiz de vardir birlikte zman gecirdigimiz zamanlarimizda ....fenimist arkadasim ne yaptı kocasından izin alamadan annesine bile gidemiyor üstelik kaynanasıyla altlı üstlü oturuyor ve her hizmetlerini yapıyor ...yapabilir ona bisey demiyorum ama kendini ezdiriyor bekarken aslaa dediği şeyleri yapıyor benmiyim koca meraklısı o mu simdi üzülüyorum haline eşinden habersiz bırak görüşmeyi tlf bile edemiyor bana ...nie anlattım ki bunu ben nebilimmm öle aklıma geldi işte
Tam tersi hep anlatacağı çok şey vardı, çok dertli çok sıkıntılı zamanlardan geçti. O zamanlarda bile ikimiz de kendimizi bırakıp birbirimizi dinlemeyi bilirdik. Zaten öyle olmasa neden kafama takayım ki kafamız uyuşmuyo herkes kendi yoluna moduna girerdim. Yine de bilsem ki kasıtlı bir niyeti var, umrumda olmaz. Ama işte içine girdiği yeni hayatın heyecanına verdiğim için üzülüyorum. Çünkü tek bir kişiye ait bir gözlem değil bu, etrafta çok duyuyorum evlendikten sonra tavırları değişenleri. Yoksa niyetinden şüphe etsem hiç takılmadan çıkarırım hayatımdan.Ben degisimin evlilikle alakali olduğunu düşünmüyorum, ya da evlilikle yoğunluk, iş güç artıyor mazeretlerini de ciddiye alamıyorum. Fakat öncelikler değisiyor olabilir ve eskiden önemsediğimiz seyleri/kisileri daha az önemsiyor olabiliriz.
Konu tamamen değer vermekle alakali. 30 dakika bos bos konusmaktansa 10 dakika vakit ayirip gercekten birini dinlemek ve sonra nasil bir gelisme var mi? Daha iyi misin gibi kisa mesajlarla verdigin degeri hissettirebilmek çok zor değil. Elimizde surekli telefon, internet imkani varken bir 2 dakikamizi ayirip mesaj atmiyorsak bunun gerekcesi kesinlikle yogunluk olamaz.
Peki siz emin misiniz arkadasinizin degistigine? Belki hep boyleydi sadece kendi anlatacagi sey olmayinca sizi dinleyebiliyordu?
Arayıp sormakta bi sıkıntı yok ama konuşulan konular karşılıklı olarak cazip gelmiyo demek ki. Yani ister istemez durum ona dönüşüyo. Nişanlanan başka bi arkadaşım bana bunu açık açık söylemişti. Bi başka arkadaşı sevgilisinden ayrılmış mesela. Arayıp onu anlatmış. Bana dedi ki bak işte böyle şeyler dinlemek istemiyorum artık çok boş geliyo, bunu mu dinliyim şimdi. Ben bulmuşum hayalimdekini, bikaç ay sonra evli bi kadın olcam, napayım kavga etmiş de bilmem ne, demişti. Yani Konuşuluyo da ne konuşuyluyo o önemli. Yani biz de konuşuyoduk ama şimdi böyle diyen birine bu tarz bi şey yaşasan bi daha anlatamazsın mesela. Dediğim gibi benim tanıştığımda zaten evli olan insanlar da var çok iyi anlaştığım. Ama bekarken tanışıp sonradan evlenenlerde sıkıntı oluyo bende genelde.Arkadaş grubumun ilk evleniniydim. Her dertlerini yine dinledim, ben daha çok aradım sordum. En yakın çocukluk arkadaşım hariç hepsi mesafe koydular, ki o arkadaşım hala evli hala çok yakınız. Hami rahatsız bir tavrım olsano görüşmezdi. Öyle şunu ayarlayalım, herkes evlensin işlerine girmem. Evlilik övücülerden de değilimdir. Pembik gelin hiç değilimdir, eşimle aynı arkadaş grubundaydık, beraber gezer tozardık. Yani mesafe konacak olay da yoktu bana göre.
Diyeceğim ben size sorayım neden evlenene mesafe konuyor
Haklısınız tabi, zaten söylemek istediğim evlendin artık suçlusun gibi bi şey değil. Genel olarak tavırların değişmesi üzücü, hangi tarafsa değişen. Yani kaçınılmaz bi şey anladığım kadarıyla.. İki tarafta artık birbirini anlamamaya başlıyo galibaBen de sizin karşı tarafınızdan bakıp serzeniste bulunuyorum, evlenince çocuk olunca bekar olan arkadaşlar kıyın kıyın kaçacak yer arıyor. Ben bir doğum yaptım çil yavrusu gibi dağıldı herkes etrafımdan. Hayır yani çocuğumuz var evden zor çıkıyoruz diye, hemen harcamak mı gerekiyor insanı. Bu da çok bencilce bir hareket değil mi. Lohusa döneminde desteğe en çok ihtiyaç duyduğum zaman da hepsi buluşup tiyatro sinema gezme derdindeydi.
Maalesef benim çevremdekiler de öyle. Artık başka bi boyuta geçtim ve bu boyutta senin küçük saçma dert ve ihtiyaçlarına yer yok moduna geçiyolar.Benim cevremde gördügüm kadinlar resmen evlendim level atladim modunda oluyorlar ve zaten bu halleriyle otomatikmen gözümden düsüyorlar
Arayıp sormakta bi sıkıntı yok ama konuşulan konular karşılıklı olarak cazip gelmiyo demek ki. Yani ister istemez durum ona dönüşüyo. Nişanlanan başka bi arkadaşım bana bunu açık açık söylemişti. Bi başka arkadaşı sevgilisinden ayrılmış mesela. Arayıp onu anlatmış. Bana dedi ki bak işte böyle şeyler dinlemek istemiyorum artık çok boş geliyo, bunu mu dinliyim şimdi. Ben bulmuşum hayalimdekini, bikaç ay sonra evli bi kadın olcam, napayım kavga etmiş de bilmem ne, demişti. Yani Konuşuluyo da ne konuşuyluyo o önemli. Yani biz de konuşuyoduk ama şimdi böyle diyen birine bu tarz bi şey yaşasan bi daha anlatamazsın mesela. Dediğim gibi benim tanıştığımda zaten evli olan insanlar da var çok iyi anlaştığım. Ama bekarken tanışıp sonradan evlenenlerde sıkıntı oluyo bende genelde.
Bunu koruyabilmek önemli tabiki. Dediğim gini benim evlilerle bi sorunum yok. Zaten evliyken tanıştığım insanlar var çok iyi anlaştığım. Ama birini bekarken tanıyosam da sonradan evleniyosa o zaman sorunlar başlıyo. Çünkü bekar halini biliyosun, o kişiden farklı davranışlar bekliyosun. Beklentin karşılanmayınca sorun başlıyo. Evliyken tanışmışsan zaten öyle tanıyosun ve kafan uyuyosa görüşüyosun sorun olmuyo.Kişiye göre değişiyor tabii. Ama ben tek başına bir tarafta olduğunu düşünmüyorum. Arkadaşlıklar nasıl iki kişinin de isteğiyle başlıyorsa karşılıklı bozulmalar, yanlış anlamalar yada sinirlenmelerle bitiyor. Sizin de onu rahatsız eden bir şeyiniz olmuştur mutlaka.
Benim en yakın arkadaşım bekar. Evlenmek istiyor ama kısmet olmadı bir türlü. Ben kırarım diye ona darısı başına dahi dememişimdir. Gayet aynı samimiyette de ilerliyoruz. İkimiz de bu ara kilo aldık bunun üzerine caps atıyoruz bolca bu ara. Sürekli evlilik çocuk anlatmamaya özen gösteriyorum yani.
Ha şu var eskisi kadar başbaşa görüşemiyoruz. Ya eşim ya oğlum yanımda oluyor. Bazen oğlanı babasına satabilirsem bayram ediyoruz daha çok tat alıyoruz hatta. Bazen bana yatıya da geliyor.
Şikayet ettiğim şey görüşememek konuşamamak değil zaten farklı şehirlerdeyiz.Ben evliyim. Bazen arkadaslarimi gercekten cok ozluyorum. Eskisi gibi basit dertlere kafa patlatmayi, gulup eğlenmeyi ozluyorum. Ama iki kucuk cocugum var ve onlarin hepsi bekar. Onceki yillarda yine arada gorusmeye çalışırdık ama en son gecen temmuzda gorustuk topluca, sonra bir kez hamileyken kişa girmeden gorustuk. Sonra dogum yaptim,corona cikti gorusemedik. Telefonla gorusuyoruz, ama eskisi gibi olamiyor ki. Onlar calisiyor, benim cocuklardan vaktim kalmiyor. Vaktim olsa bile sıra gelmiyor kendime vakit ayirmaya calisiyorum. Bazen mesaji okuyorum cevap veremiyorim vs. Yani yapacak biseu yok herkesin hayat sartlari degisiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?