Evlendigime pişmanım!!!!

Eşiniz size küfürler etmiş, sizi ağlatmış, düğün sürecinde tüm maharetini (!) göstermiş, siz takı mı hesap ediyorsunuz? Kalın birkaç burma bilezik taksalardı eşinizi tüm bunlara rağmen sevebilecek miydiniz?

Tabi ki hayir hanımefendi. Ben sadece olumsuzlukları tek tek sıraladım. Yerin dibine batsın takıları. Takmadiklari halde havalarindan geçilmedi üstelik kocam olacak adam yüzsüzce düğündekileri bozdurup kınada anasının taktiği çeyreğin bile peşine düştü.
 
Bazen yanlış tercihler yapıyoruz kaderimiz mi kendi irademiz doğrultusunda bilinmez ama böyle biriyle hayat zor geçer.benim eski eşde buna benzer biriydi allah yardım etsin sana.

Çok teşekkür ederim. Umarım ben de sorunsuzca bosanirim yakın zamanda
 
Taniyamadim diye birsey olabilir mi yahu? 3 senede tanimayacaginizi dusunmuyorum ben acikcasi. Yalniz kalmamak için ona tutunmussunuz, o da faydalanmak için size tutunmuş bu sekilde bile bile devam etmişsiniz.
Hadi diyelim 3 sene tanimadiniz dugune bir gun kala edilen kufurleri de normal gorecek kadar saf olmaz insan. Siz herseyi göre göre, aman evleneyim de... Kafasiyla evlenmişsiniz.
Yorumunuza katılıyorum. Bile bile lades demişsiniz.
 
Ailenizi niye koşturdunuz bu adam için
Yazik dģilmi okadar emek çaba
Oyuncakmi bu işler
Evlenmeden önceki şyler evlenmeye uygun mu diye goze alinarak düşünülür
Evlendikten sora pişman olmak için değil kusura bakmayin.
Şimdi gözlemleyin gidermi gitmezmi
Herşye rağmen evlendiyseniz sindirmeyi unutmayi göze almşsiniz demektir.
Hayır sindirmeyi asla düşünmüyorum. Hayatımı bu iki yüzlü,ailemi ve beni en önemli günde üzen ve yıpratan adama harcamak istemiyorum. Kendinden tiksiniyorum.
 
Herseyi geçmişte bırakın ve net bir karar vererek geleceginiz için doğru adımlar atın. Hepimiz hatalar yapıyoruz üç günlük dünya bundan sonra mutlu ol. Boşanmak kurtuluş gibi size...
 
Hayır sindirmeyi asla düşünmüyorum. Hayatımı bu iki yüzlü,ailemi ve beni en önemli günde üzen ve yıpratan adama harcamak istemiyorum. Kendinden tiksiniyorum.
Ayrıca ailemi ben kosturmadim, babam adamcağız baktı bu damat bi is halledemeyecek o eşlik etti kosturdu ama yıprandı sinirlendi haliyle ama nikahsız evlenemezdim düğün gününün sabahında nikah gerçekleşti. Hata benim, ben bazı şeyleri göremeyip bu adama acıyıp affettim, gurbetteki yüzünü görüp adam sandım meğer tarla faresiymis kendi çöplüğünde. Herşeyi laf çıktı ailesi de aynı. Lütfen yorum yazarken düşünüp yazın incinebiliyorum, her insan hata yapıyor, siz gurbette hiç yalnız yaşadınız mı? Yaşasaydınız anlardınız..
 
Herkese merhaba,


Ben başımdan geçenleri anlatmak ve burada paylaşmak istedim. Hem aynı durumda olan insanlara ışık olmak hem de sizden gelen önerileri duymak için. Şimdiden teşekkür ederim hepinize.


Ben yurtdisinda yaşayan, eğitimli (doktora), kültürlü, iyi bir mesleğe sahip olan kendine yetebilen bir Türk kadınıyım. 15 yıldır yurtdisinda yaşıyorum. 3 sene önce duygusal bir çöküş ve yalnızlık psikolojisi yaşadığım bir dönemde burada eşimle tanıştım. Eşim lise mezunu, o da 20 senedir burada ve kendisi ticaret ile uğraşıyor. O dönemde herseyimle ilgilendi, yanımda oldu, yalnızlığımı paylaşıp bana el ayak oldu ve hayatıma girip kendini sevdirmisti. 3 senedir bir kavga bir barış ilişkimiz devam etti, her seferinde öfkesini kontrol edemeyip kalbimi kırdı sonrasında yalvar yakar özür kendini affettirdi. Gurbetteki psikoloji çok farklı oluyor, affettim acıdım. Eşim en ufak şeylere sinirlenebilen, bağırıp çağıran, ağzından çıkanı kontrol edemeyen, panik atak hastası bir insan (şuan psikolojik hasta olduğundan şüpheleniyorum) . Ben onu merhametli, dürüst, beni canından çok seven, güvenilir bir insan olarak tanıyıp sevmiştim, ta ki düğün için memlekete gidene kadar.


Düğün için memlekete gittik. Şehre vardık beni annemlere bıraktı ve sonrasında eşim tanıdığım insan olmaktan çıktı. Düğün öncesi ne aradı sordu ne yapılacak ne edilecek plan ne, nereye götüreyim seni neleri halledelim, hicbirsey sormadı, resmen beni yalnız bıraktı heryere babamla gittim, yaşlı babacım kosturdu eşim olacak adam öğlenin 1ine kadar kendi evlerinde uyurken. Adam nikah için ne gerekiyor diye bile bakmamış, liste olduğu halde. Kimliğini yurtdisinda bırakmış getirmemiş, bunlarla da benim babam uğraştı kendisine hadi oğlum şuraya gidecez bunu yapicaz diye kosturdu kendi ailesi değil. Ailesi ne nikah ne imam nikahı hiç birsey için çaba sarfetmedi. Herşeyi başkasının üzerinden telefon açarak halletmeye çalıştı asalak gibi ve tabi ki hiç birsey halledip sonuclandiramadilar. Bu eşim olacak adam düğüne son bir gün kala beni aldı düğün mekanı provasi için, arabada ona herşey için benim ve ailemin kosturdugunu bunun adil olmadığını herşeyi çift dikiş yaptığını kan bile vermeye zamanında gitmediğini söylediğimde bana bağırmaya hatta hakaret etmeye başladı. "Ben senin şoförün muyum lan, dün boktun bugün korktun, sen bana fırça atamazsın, manyak kadın, aileme ve bana laf edersen a..na korum".. Beni düğünden bir gün önce bu şekilde ağlattı hakaretlerle. O an vazgeçtim kesinlikle evlenmek istemiyorum dedim kendi kendime, o an onun ölümünü diledim tanrımdan yalan yok, ama herşey için çok geçti. Misafirlerimiz uzaktan geliyordu ve herşey hazırdı. Akşamında özür diledi ben sessiz kaldım sustum şu düğün bir geçsin dedim. Düğün oldu bitti. Gecesinde ayaklarıma kapanıp özür diledi ne için siz tahmin edersiniz, acaba gerçekten pişman mı yoksa başka birsey için mi... Ben bilemedim. Çok safım.
Ne ailesi ne kendi yine hicbirsey için kosturmadi. Ailesi ne beni ne benim ailemi yemeğe çıkardı, ne davet etti ne de benim ailemi ziyarete geldi. Düğünde onlar tarafından takılan altın ve para içler acisiydi. Kayinbabam hicbirsey takmazken kayinvalidem düşük ayar komik ince bir set taktı benim ailem düşünüp gerekeni onların oğluna takmisken. Bunun cabası oğulları düğün sonrası altınların yarısını bozdurup, arabaya harcadı ve bize yol harçlığı yaptı. Altınların çoğu benim ailem tarafından takıldı. Kendileri bir bilezik bile takmadı, sadece incecik komik bir set.


Nikahim babamın kosturmasi ve yardımıyla memur odasında oldu, güvenlik görevlileri şahidimiz oldu. Düşünün damadın ailesi yine yanımızda yoktu, ne görümcem ne kayinvalidem kuaföre bile gelmedi saçma bahanelerle. Herşeyde ailem yanımdaydı ailem kosturdu. Tüm bu süreçte ailem de ben de stres olduk üzüldük çok yıprandık ve şok yaşadık. Ben ailemi böyle insanlarla yüz göz ettiğim için okadar üzgün ve pişmanım ki. Şuan eşimi bir gram sevmiyorum, ailesinden de zerre hoşlanmıyorum. Ailecek kültürsüz cahil vasıfsız parasız fakat kendini 180 derece farklı gösteren tipler. Düğünden önce nişanda böyle değil normal gozukmuslerdi.


Kısaca en güzel günüm olacakken en kötü günlerimden biri oldu düğünüm. Sahte gülümsememle geçirdim koca düğünü.


Şuan evime döndüm. Evlendigim için çok pişmanım. Tek isteğim yoluma nasıl devam edeceğime karar vermek.
Eşim dönünce değişti bana kul köle oldu eskisi gibi ama neye yarar bir gram sevgi yok içimde nefret ediyorum kendisinden, ve zerre güvenmiyorum ona artık herşeyi laf herşeyi yalan geliyor, bana muhtaç burda oyuzden böyle diye düşünüyorum. Ailemi ve beni üzüp yiprattigi için kendinden ve ailesinden tiksiniyorum. Çözemiyorum, iki karakterini de gördüm artık. Ailesinin yanında esip gürleyen hakaretler edip bana it muamelesi yapan, benim aileme ilgisiz alakasız soğuk kalan insan müsveddesi. Buraya gelince kul köle ama yüz verince esip gurlemeye hazır ne olduğu belirsiz bir adam.


Ne yapacağımı bilmiyorum. Ailemi üzdüğüm için kendimi affedemiyorum. Okadar temiz saf güzel duygularla beni beklerken o gün için heyecanlı iken hepsi çok ama çok yoruldu üzüldü ve yıprandı, annemin gözyaşları gözümün önünden gitmiyor. Ben yanlış kişiyi seçtim, tanıyamadım benim hatam ve ailemi üzdüm istemeden yıprattım. Bazı şeyleri göremedim öncesinde. Bir insanı ailesinin içinde, kendi çöplüğünde tanımak lazımmış bilemedim... Evlenmeden önce bir tartışma sonrası kayinbabam söyle demişti "benim essek oğlum seni kaybeder de bosanirsaniz ben düğün parasını ondan çatır çatır geri almayı bilirim", ozaman şok olmustum, bir baba nasıl böyle bir laf eder dedim. Halbuki ozaman anlamalıydım..
Ayrılmanız dogru olan
Cocuk yapmayın mümkünse.
Bukadar agır olmasa da aynılarını yasadım hemen hemen.
Sadece benim esim hakaret vs etmedi
Etse zaten 1 dk durmam
Hem suclu hem güclü olmasın bi zahmet
Ama ne düğünümde ne dogumunda ailesi kılını kıpırdatmadı.
Hep benimkiler kostu
Ne gerek var ailelerimizi böyle insanlarla muhattap edelim.
Evlilige de hevesi kalmıyor böyle.
Gİtsin kendi cöplüğünden bulsun kız.
İnsan biyerden sonra elin enayisi ben miyim diyor?
 
Sonuçta herkes hata yapabilir yanlış kararlar verebilir. Onu niye yaptın diye yargılayıp suçlamaya gerek yok. Olanlar olmuş ve siz farkındalık kazanmışsınız artık. Çiftler arasında denge olduğunda bile evlilik yürütmek kolay değilken bir de böyle bir dengesizlik eklenince daha da zorlaşır. Şimdi düşünüp tamam mo devam mı kararınız almanız gerekir artık, göreceklerinizi zaten görmüşsünüz.
 
Sırf misafirlere ayıp olmasın diye geleceğinizi yaktığınıza inanamıyorum. Çocuklarıma öncelik olarak kendilerini sevmelerini en önemli olan şeyin kendileri olduğunu diğerlerinin ne diyeceğini umursamadan yaşamalarını öğütlüyorum. Bende maalesef başkaları ne der diye büyütülmüş bir insanım.

Artık bundan sonra zararın neresinden dönersem kardır diyerek boşanmanın çaresine bakacaksınız. Anlattıklarını bakılırsa bu adam müsveddesiyle bir ömür asla geçirilemez.
 
Ayrılmanız dogru olan
Cocuk yapmayın mümkünse.
Bukadar agır olmasa da aynılarını yasadım hemen hemen.
Sadece benim esim hakaret vs etmedi
Etse zaten 1 dk durmam
Hem suclu hem güclü olmasın bi zahmet
Ama ne düğünümde ne dogumunda ailesi kılını kıpırdatmadı.
Hep benimkiler kostu
Ne gerek var ailelerimizi böyle insanlarla muhattap edelim.
Evlilige de hevesi kalmıyor böyle.
Gİtsin kendi cöplüğünden bulsun kız.
İnsan biyerden sonra elin enayisi ben miyim diyor?

Kesinlikle aynı şeyi düşünüyorum. Size de Allah kolaylık versin bir de çocuğunuz var. Siz nasıl bir yol izlemeyi planlıyorsunuz? Ben de ailemi bu tip insanlarla muhatap ettiğim için çok ama çok pişmanım.
 
Herşeye babam koştudan sonrasını okumaya gerek duymadım. Evlenmeden önce adam sinyalleri yakmış zaten neden evlenipte güzel başınızı ağrıttınız ki.. O sığır gibi yatmış siz koşturmuşsunuz. Evlilik tecrübem yok ama bu tarz birinin evlenmek istemediğini anlardım ve aman ilerde değişir diyerek zamanımı bir hiç uğruna harcamazdım diye düşünüyorum. Geçmiş olsun
 
Kesinlikle aynı şeyi düşünüyorum. Size de Allah kolaylık versin bir de çocuğunuz var. Siz nasıl bir yol izlemeyi planlıyorsunuz? Ben de ailemi bu tip insanlarla muhatap ettiğim için çok ama çok pişmanım.
Benim esimle sorunum yok .
Sadece ailesinin hicbirsey yapmamasına ragmen ortada dolanmasına sinir oluyorm
Görüsmüyoruz cok fazla.
Gelip torunlarını görüp gidiyorlar
Biz gitmiyorz
Esim cantamın kapıda oldugunun farkında
Suan sadece görüsmüyorz zaten bosver diyor.
İlerisi icin bende kendimde pek heves görmüyorm ama😕
 
Yurtdışında yalnız olma psikolojisi çok başka. Insanlarda oralarda farkli kisiliklere bürünüyorlar malesef
Yani boşanın demek zor cümle ama biraz güç kazanmak için sizin kendinize değer vermeyi öğrenmeniz gerek sanırım
Önce kendiniz bunu unutmayın şimdi o akrabalar yaşamıyor bu hayatı herkes evinde mutlu mesut
 
Eşinizin karaktersizliğine eyvallah da, sizin de bu kadar eğitime rağmen karakteriniz oturmamış.

O küfürleri edecek adam düğünün ortasında bile terkedilir yahu..
Siz hala misafirler vardı, takılar yoktu derdindesiniz.

Bu gidişle hamile de kalırsınız. Sevmediğinize inanmıyorum. Sevmeseniz gayet de güzel boşarsınız.

Çıkın şu arabesk kaderim buymuş triplerinden de gerçekçi düşünün. İstiyorsanız düzeltin, istemiyorsanız boşanın..
 
Doktora yapmış eğitimli biri olduğunuzu düşünmüyorum çünkü öyle olsaydınız tüm bunlara da göz yummayacak kadar akıllı olurdunuz bence kusura bakmayın. Siz bile bile lades demişsiniz kendinize üzgünüm göz göre göre ateşe atlayarak kendinize borçlanmışsınız şimdi de bu borcunuzu kendinizi ve ailenizi o rezil insanlardan kurtararak ödemelisiniz.
 
Ayrıca ailemi ben kosturmadim, babam adamcağız baktı bu damat bi is halledemeyecek o eşlik etti kosturdu ama yıprandı sinirlendi haliyle ama nikahsız evlenemezdim düğün gününün sabahında nikah gerçekleşti. Hata benim, ben bazı şeyleri göremeyip bu adama acıyıp affettim, gurbetteki yüzünü görüp adam sandım meğer tarla faresiymis kendi çöplüğünde. Herşeyi laf çıktı ailesi de aynı. Lütfen yorum yazarken düşünüp yazın incinebiliyorum, her insan hata yapıyor, siz gurbette hiç yalnız yaşadınız mı? Yaşasaydınız anlardınız..

Tamam da babanız demedi kızım gel sen bu işten vazgeç bundan adam olmaz, evlenmeye niyeti olan düzgün insan bunları yapmaz diye. Sanki hepiniz elalem ne der dercesine düğünün olmasını istemişsiniz, başımıza ne geliyorsa hep bu millet ne der düşüncesinden geliyor.
 
X