bahar çok güzel yazmışsın tamamen katılıyorum sana çok zor bir karar bu...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın
- Konu Sahibi zaman
- Başlangıç Tarihi
Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
bahar çok güzel yazmışsın tamamen katılıyorum sana çok zor bir karar bu...
- 2 Haziran 2008
- 954
- 11
1980 Arkadaşım din konusunda mahremıyet olabileceğinden bahsetmişsin ama şöyle bir durum var dinimizde süt annelik,eger evlat edindiğimiz çocugu kendimiz emziremiyorsak bile çocuk kız olursa eşimizin kız kardeşi,çocuk erkekse bizim kız kardeşimiz onu emzirdiğinde arada bir mahremiyet kalmıyor.Zaten aklı başında olan bir insanın aklından böyle birşey geçmesi mümkün degil.
Ayrıca süt tamamen hormonlarla alakalı evlat edinipte kendi dogurmuş gibi sütü gelenler var.
Ayrıca süt tamamen hormonlarla alakalı evlat edinipte kendi dogurmuş gibi sütü gelenler var.
- 6 Temmuz 2008
- 5.647
- 22
- 42
birkeresinde sanırım burda okumuştum
nazi kamplarında toplanan bebeklerin kaldığı yerlerden birinde bütün bebekler yavaş yavaş ölmüş
sadece birtanesi ölmemiş
bunun nedenini araştırınca da gerçek ortaya çıkmış
orda çalışan kadınlardan biri meğerse bu bebeği çok sevmiş ve ağladığında onu sırtına bağlıyıp öyle silmiş yerleri
yanlış hatırlamıyorsam diğerlerine göre daha çelimsizmiş
sadece sırtına bağlamadan dolayı oluşan ten temasından dolayı yani şefkatten dolayı o bebek yaşamış
ben okuyunca şok olmuşttum
rabbim olmayanlara bu mübarek günde en hayırlısından evlat versin
olmayanlara da orada şefkat bekleyen bebeklere en hayırlısından sizin gibi ebeveyinler versin
nazi kamplarında toplanan bebeklerin kaldığı yerlerden birinde bütün bebekler yavaş yavaş ölmüş
sadece birtanesi ölmemiş
bunun nedenini araştırınca da gerçek ortaya çıkmış
orda çalışan kadınlardan biri meğerse bu bebeği çok sevmiş ve ağladığında onu sırtına bağlıyıp öyle silmiş yerleri
yanlış hatırlamıyorsam diğerlerine göre daha çelimsizmiş
sadece sırtına bağlamadan dolayı oluşan ten temasından dolayı yani şefkatten dolayı o bebek yaşamış
ben okuyunca şok olmuşttum
rabbim olmayanlara bu mübarek günde en hayırlısından evlat versin
olmayanlara da orada şefkat bekleyen bebeklere en hayırlısından sizin gibi ebeveyinler versin
- 12 Temmuz 2006
- 5.055
- 5.694
- 4 Nisan 2008
- 3.713
- 4.259
Akıl sağlığı tam olan bir insan yetiştirdiği evladı yerine koyduğu insana cinsel dürtülerle bakmaz heralde ne kadar saçma ! :umursamaz: .Zaten baba sadece spermini verir geride neye karışır ki_ 9 ay sonra kucağına bebek gelir.Çocuğu olmuş olur tek bir spermle.Evlat edindiğinde 1 sperm eksik oluversin! Duyguları aynı beslediği takdirde Yüce Rabbim ona namahrem koymaz ve AKLI BAŞINDA BİR ERKEK de büyüttüğü kızı yerine koyduğu insana böyle birşey hissetmez.Anne de ona keza Aklı başındaysa yüreği "anne kalbiyse" aklının ucundan dahi geçmez..
Akli dengesi yerinde olmayan kimselere de evlatlık verilmez diye tahmin ediyorum ..Böyle düşünülmesi bile çok kötü olmuş
lmaz:
- 5 Ocak 2010
- 1.311
- 12
- 45
bende bebeklerime 6 yıl sonra kavuştum . 3. denememizde allah isteyen herkesi evlat sahibi yapsın . ister doğumla ister sahip çıkmayla size anne diye sarılan birinin olması tarif edilemez bişey . allah herkesin hakkında hayırlısını versin .
cambebek sanada hayırlı uğurlu gelsin inşalla kızın canım .
cambebek sanada hayırlı uğurlu gelsin inşalla kızın canım .
- 7 Temmuz 2008
- 1.531
- 104
Böyle kararlari vermek kolay degil tabiki..Herkes kendi icin dogru olani yapmali bu konuda ver gercekleride görmeli herseye ragmen..! Hepimiz bu toplumun gidisatindan sorumluyuz..!
Sadece fikrimi paylasmak istiyorum:
Evlatlik konusuna sicak bakmiyorum...Etik olarak yalnis buluyorum..! Toplum negatif yönde etkileniyor...
Evlatlik aliyorsun, kendi nüfusuna geciriyorsun...sonra o cocuk asil kimligini kaybediyor..! Soy agacinda karisikliga sebebiyet veriliyor...! Bilmeden, kardesi ile evlenme konumuna bile gelebilir yillar sonra...!
Kendimce mantikli olan, bir cocuk secmek...ona hayati boyunca maddi & manevi destek olmak...Sevgi göstermek ve her yönüyle topluma kazandirmak..En önemlisi de, cocugun kendi kimligine zarar vermeden bunlari yapiyor olmak!
Hakkimizda HAYIRLISI! :1hug:
Cok hassas konular bunlar...
Sadece fikrimi paylasmak istiyorum:
Evlatlik konusuna sicak bakmiyorum...Etik olarak yalnis buluyorum..! Toplum negatif yönde etkileniyor...
Evlatlik aliyorsun, kendi nüfusuna geciriyorsun...sonra o cocuk asil kimligini kaybediyor..! Soy agacinda karisikliga sebebiyet veriliyor...! Bilmeden, kardesi ile evlenme konumuna bile gelebilir yillar sonra...!
Kendimce mantikli olan, bir cocuk secmek...ona hayati boyunca maddi & manevi destek olmak...Sevgi göstermek ve her yönüyle topluma kazandirmak..En önemlisi de, cocugun kendi kimligine zarar vermeden bunlari yapiyor olmak!
Hakkimizda HAYIRLISI! :1hug:
Cok hassas konular bunlar...
Son düzenleme:
- 15 Şubat 2009
- 7.046
- 40
tüm yasal zorluklara ve günümüzde sahip olabilecekken hatta olmuşken bebeklerini bile bile aldıranlara rağmen,sizin burda yaptığınız çok kutsal,muhteşem bir iş,
yürekten kutluyorum,eğer Rabbim bana da lutfetseydi kesinlikle ben de yapardım sanırım böyle birşey,
fakat her iki ebeveyninde bunu aynı oranda arzu etmesi çok önemli,
kadınlşar annelik arzusuyla bunu isteyebiliyorlar fakat erkekler uzak kalabiliyorlar,
ısrar etmeksizin bunu yapmak harika,
dinen evlatlık çocukların caiz olmadığı doğru,bunu belirteyim.
Ayrıca sadece bebekleri almak istemekten söz edilse de büyük çocukların da anne-baba özlemi çektikten sonra size kavuşması da güzel bir seçenek olsa gerek..
yürekten kutluyorum,eğer Rabbim bana da lutfetseydi kesinlikle ben de yapardım sanırım böyle birşey,
fakat her iki ebeveyninde bunu aynı oranda arzu etmesi çok önemli,
kadınlşar annelik arzusuyla bunu isteyebiliyorlar fakat erkekler uzak kalabiliyorlar,
ısrar etmeksizin bunu yapmak harika,
dinen evlatlık çocukların caiz olmadığı doğru,bunu belirteyim.
Ayrıca sadece bebekleri almak istemekten söz edilse de büyük çocukların da anne-baba özlemi çektikten sonra size kavuşması da güzel bir seçenek olsa gerek..
- 22 Mart 2009
- 2.353
- 30
21.yy da böyle bir düşünenin olabileceğini ne aklım alıyor ne de mantığım..evlat edinirsek erkek çocuk anneye,kız çocuk da babaya namahremmiş..
lütfen kendi sapkın düşüncelerinizi,başkalarına maletmeye çalışmayın..bebekliğinden itibaren yetiştirip büyüttüğün evlat için nasıl böyle bir düşünceye sahip olabilirsin..zaten bu düşünceye sahip olan bir insan kendi evladına da aynı art niyeti düşünebilir..şuan böyle bir düşünce için yorum yapmış olmama bile şaşırıyorum...bu niyette olan insanlar bizim toplumumuzda olduğu müddetçe biz dünyanın her tarafında 3.sınıf vatandaş olarak muamele görmeye devam ederiz...
baba ile kız çocuğu aynı odada yalnız kalamıycakmış..nasıl bunları yazabiliyorsunuz,midemi bulandırdı bu düşünceye sahip olan insanların var oluşu...
birde neymiş efendim aldığımız çocuğa eşimiz iyi davranıcakmıymış,ya evlatlık alındıktan sonra çocuğumuz olursa teraziyi eşit tutabilecekmiymişiz..zaten siz evlat sahibi filan değilseniz lütfen evlat edinmeyiniz,bu düşüncelere sahip birinin evlat edinmesi evlat edinilen çocuk için ileride büyük ruhsal çöküntüler yaşamasına sebep olabilir...
evlat edinmek isteyen çiftler kendilerini böyle bir sorumluluk almaya hazır hissetikleri için onlara sahip olmak istiyor,yoksa kuruma gidip biz yoldan geçiyorduk,kurumunuzu gördük,önünden geçerende aklımıza geldi,biz bir evlat edinelim dedik demiyor..kurumda yoldan geçen her insana evlatlık vermiyor..daha yazılıcak çok şey var size ama anlayabileceğinizi sanmıyorum....
size de 1-2 satır yazmazsam içim rahat etmeyecek...
Evlatlik aliyorsun, kendi nüfusuna geciriyorsun...sonra o cocuk asil kimligini kaybediyor..! Soy agacinda karisikliga sebebiyet veriliyor...! Bilmeden, kardesi ile evlenme konumuna bile gelebilir yillar sonra...!
böyle saçma bir düşünceyi hayatım da ilk defa duyuyorum...
arkadaşım; benim evlatlık aldığım çocuk kardeşi ile evleniyorsa sence bu benim suçum mu?yoksa onu o kuruma bırakıp giden ve 4 koca daha değiştirip her birinden 5'er tane daha çocuk yapıp onlarıda kuruma bırakan ebeveynin suçumu?bu çocuk kurumda kalsa da aynı risk yok mu?kurum çocukları 18 yaşından sona dışarı bırakıyor..bu çocuk 18 yaşından sonra gidip bilmeden kardeşiyle evleniyorsa(bu milyonda bir ihtimal gerçi) bu benim suçum mu?yoksa her kocadan 5 çocuk kazanan annesinin mi?ben evlatlık alsam da evlenebilir almasam da?
bu başlık evlat edinen ve burada evlat edinmek isteyen arkadaşlarımızın fikir alışverişinde bulunabilmesi için açılmış bir başlık..lütfen böyle ipe sapa gelmez düşünceleri yazıp,evlat edinmek isteyen ve anneliğin sadece doğurarak değil ona verilebilecek sevgiyle ve şevkatlede olunabileceğini hem kendilerine hemde çevresindeki insanlara kanıtlamaya hazır olan arkadaşlarımızın paylaşım alanı...damdan düşenin halini ancak damdan düşen anlayabilir...insanlar evlat sahibi olup,sonra da buraya gelip yok evlat edinmeyin erkekse size, kızsa eşinize günah,yok bilmeden kardeşiyle evlenebilir bu etik bir durum değil diyerek insani duygularımızı köreltmeye çalışmasın lütfen...
Son düzenleme:
- 11 Haziran 2008
- 6.643
- 3
bencede kesinlikle ana başlık olmalı bu konuda
- 22 Haziran 2007
- 3.523
- 2.320
- 31 Mart 2010
- 813
- 11
Çocuğuna evlatlık olduğunu ne zaman söylemesi gerektiği konusunda kararsız kalan arkadaşlara benim tavsiyem çocuğunuz konuşmaya başladığı zamanda onun anlayabileceği bir dille söylemenizder. Çocuk bunu bilerek büyüdüğünde ileride sıkıntı çekeceğini zannetmiyorum ne de olsa küçüklüğünden beri bileceği için bunu normal birşeymiş gibi kabul ederek büyüyecektir. Bu fikrimi destekleyen de bir olay anlatmak istiyorum size:
Bizim komşumuzun bir akrabasının uzun uğraşlara rağmen çocuğu olmamıştı. Bunlar raslantı eseri maddi durumu yetersiz çok çocuğu olan ve bir tanesine daha hamile kalıp aldırmayı düşünen bir bayanla tanışmışlar. Kommşumuzun akrabası da artık çocuğu olmayacağı için bu çocuğu aldırmamasını, kendisinin onu evlat edineceğini ve hamilelik süresi boyunca da tüm masraflarını karşılayacağını söylemiş. Hamile kadın ilk başta çocuğu aldırmayayım die böyle söylüyor falan die düşünse de sonuçta o da bir anne kendi karnında taşıdığı çocuğu karşısındaki insana güvenerek aldırmamaya karar vermiş. İşte zaman geçmiş ve çocuk doğmuş. Aynen söylediği gibi bizim komşumuzun akrabası da çocuğu kendi nüfusuna geçirdi ama yine kızının öz annesiyle ailecek görüşmeye devam ettiler. Çocuk konuşacak yaşa geldiğinde de onu kardeşlerinin yanına götürüp aslında onların onun öz kardeşi olduğunu falan uygun bir dille anlatmışlar. Çocuk fazla anlayamaz tabi bu yaşta ama böyle bir gerçek kafasının bir köşesinde yer alarak büyüdü ve bu ona normal bir durummuş gibi geliyor. Şimdi 5-6 yaşlarında olması lazım, yanında bulunduğu annesi yine onu öz kardeşlerinin yanına götürüyormuş orada oynayıp biraz zaman geçirince onu bakan annesinin yanına gelip eve gitmek istediğini söylüyormuş. Yani o çocuk bu yaşta herşeyi ilk başta bilinçsiz olarak öğrense de sonrasında benimsiyor ve herşeye ramen onu bakan gerçek sevgiyi veren annesini bu yaşında farkedip onu benimsiyor.
Bu benim çok hoşuma gitmişti umarım söyleme konusunda çelişkide kalan arkadaşlara örnek olabilir. Onların yanına gidebileceği kardeşleri olmadasa da bu durumu benimseyerek doğal bir durummuş gibi bilmesi daha iyi bence. Ne de olsa belirli bir yaştan sonra öğrenen çocuk yıkım yaşıyor beni bu yaşıma kadar kandırmışlar gibi fikirler oluşuyor kafasında. Hep ''Kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyi siz de bir başkasına yapmayın.'' sözünü doğru bulmuşumdur ve hala çelişki yaşayan arkadaşlar varsa onların da bu sözü düşünerek evlatlık edindikleri çocuğun yerine kendilerini koymalarını ve bu gerçeği ne zaman öğrendiklerinde en az yıkımı yaşayabileceklerini düşünerek ona göre hareket etmelerini tavsiye ediyorum. Sevgiler...
Bizim komşumuzun bir akrabasının uzun uğraşlara rağmen çocuğu olmamıştı. Bunlar raslantı eseri maddi durumu yetersiz çok çocuğu olan ve bir tanesine daha hamile kalıp aldırmayı düşünen bir bayanla tanışmışlar. Kommşumuzun akrabası da artık çocuğu olmayacağı için bu çocuğu aldırmamasını, kendisinin onu evlat edineceğini ve hamilelik süresi boyunca da tüm masraflarını karşılayacağını söylemiş. Hamile kadın ilk başta çocuğu aldırmayayım die böyle söylüyor falan die düşünse de sonuçta o da bir anne kendi karnında taşıdığı çocuğu karşısındaki insana güvenerek aldırmamaya karar vermiş. İşte zaman geçmiş ve çocuk doğmuş. Aynen söylediği gibi bizim komşumuzun akrabası da çocuğu kendi nüfusuna geçirdi ama yine kızının öz annesiyle ailecek görüşmeye devam ettiler. Çocuk konuşacak yaşa geldiğinde de onu kardeşlerinin yanına götürüp aslında onların onun öz kardeşi olduğunu falan uygun bir dille anlatmışlar. Çocuk fazla anlayamaz tabi bu yaşta ama böyle bir gerçek kafasının bir köşesinde yer alarak büyüdü ve bu ona normal bir durummuş gibi geliyor. Şimdi 5-6 yaşlarında olması lazım, yanında bulunduğu annesi yine onu öz kardeşlerinin yanına götürüyormuş orada oynayıp biraz zaman geçirince onu bakan annesinin yanına gelip eve gitmek istediğini söylüyormuş. Yani o çocuk bu yaşta herşeyi ilk başta bilinçsiz olarak öğrense de sonrasında benimsiyor ve herşeye ramen onu bakan gerçek sevgiyi veren annesini bu yaşında farkedip onu benimsiyor.
Bu benim çok hoşuma gitmişti umarım söyleme konusunda çelişkide kalan arkadaşlara örnek olabilir. Onların yanına gidebileceği kardeşleri olmadasa da bu durumu benimseyerek doğal bir durummuş gibi bilmesi daha iyi bence. Ne de olsa belirli bir yaştan sonra öğrenen çocuk yıkım yaşıyor beni bu yaşıma kadar kandırmışlar gibi fikirler oluşuyor kafasında. Hep ''Kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyi siz de bir başkasına yapmayın.'' sözünü doğru bulmuşumdur ve hala çelişki yaşayan arkadaşlar varsa onların da bu sözü düşünerek evlatlık edindikleri çocuğun yerine kendilerini koymalarını ve bu gerçeği ne zaman öğrendiklerinde en az yıkımı yaşayabileceklerini düşünerek ona göre hareket etmelerini tavsiye ediyorum. Sevgiler...
- 6 Kasım 2007
- 2.995
- 23
gecmıs olsun canım bende bekarken cok ıstırodum hala ıstıorum ama vermıorlar suan bana bırıncısı cocugum var ıkıncısı yasımdan dolayı vermıorlar 30 ve ustu gerekıormus yasın bende 22 yasındayım ve bırdaha dogum yapmam yasak ben kızım 5 yasına gelsın ıkı sene sonra ıstıorum oldukı vermeıdler gonulu annelık ıstıorum hem hafta sonlarıda eve getıre bılıyorsun... ınsallah gonlune gore bı bebek cıkar karsına - 22 Mart 2009
- 2.353
- 30
arkadaşlar bende hepinize çok teşekkür ediyorum benimle aynı duyguları paylaştığınız için...
evlat edinmek fikri zaten çok hassas bir konu,zorlu yollardan geçerek verilmiş bu karar da insanların destek olmak yerine köstek olarak yapmış oldukları yorumlara insan olarak kayıtsız kalamadım...
her kadın önce kendi çocuğu olsun ister tabi ki..böylesi yüce bir kararı vermiş olan arkadaşlarımızı tebrik etmek yerine,sapkın düşünceler beyan eden insanlara 1-2 satır yazmadan,sayfayı okuyup geçemedim....
bende 6 yıldır kendi çocuğum olsun diye uğraş veriyorum..2 ameliyat,1 aşılama,3 tüp bebek, sayısız yumurta takipleri ve yine sayısız tahliller yaptırmama rağmen olmadı...
her anne gibi bende hamile kalmayı,aş ermeyi,mide bulantısı yaşamayı,onu ultrasonda seyretmeyi,karnıma tekme attığını hissetmeyi, vucudumun;dünyaya benim kanımdan benim canımdan bir evlat getirmek için bozulduğuna şahit olmayı, doğduğunda eşime mi, yoksa bana mı bezediğini görmeyi ve daha saymakla bitiremeyeceğim güzelikleri eşimle beraber bende yaşamak isterdim...ama bunları yaşamak benim ve eşim için hayalden öte duygular değil...
çoğu insan için çok kolay olan hamilelik, örneğin; tcavüzle bile hamile kalan bayanları düşündüğümde ben ve benim gibi kader birliği yapmış arkadaşlarım için çok zor bir olay haline geldi, yaşadığım 6 yıllık süreç boyunca...
eskiden hamile kalan birini duyduğumda hiç şaşırmadan tepkiler verirken şuan bunu nasıl başardı diye şaşkınlıkla bakıyorum..
konuyu çok uzatmadan şöyle toparlamak istiyorum, her kadın önce kendi çocuğuna annelik yapmak ister..ama bu durum onun için imkansızsa evlat sevgisini yaşamak onun da hakkıdır..kendi çocuğuna veremediği,sevgiyi,şevkati başka bir annenin çocuğuna vererek, annelik özlemini ve hasretini gidermek onunda diğer anneler gibi en doğal hakkıdır..eğer bu durumda olan arkadaşlarımıza bu sayfada destek vericekseniz lütfen yazmaya devam edin...ama yok destek olmayacaksanız bırakın sapkın düşünceleriniz içinizde kalsın..
cambebek seni yürekten tebrik ediyorum...bende özel msj atamıyorum prosedürleri buradan bizimle paylaşırsan çok sevinirim...
evlat edinmek fikri zaten çok hassas bir konu,zorlu yollardan geçerek verilmiş bu karar da insanların destek olmak yerine köstek olarak yapmış oldukları yorumlara insan olarak kayıtsız kalamadım...
her kadın önce kendi çocuğu olsun ister tabi ki..böylesi yüce bir kararı vermiş olan arkadaşlarımızı tebrik etmek yerine,sapkın düşünceler beyan eden insanlara 1-2 satır yazmadan,sayfayı okuyup geçemedim....
bende 6 yıldır kendi çocuğum olsun diye uğraş veriyorum..2 ameliyat,1 aşılama,3 tüp bebek, sayısız yumurta takipleri ve yine sayısız tahliller yaptırmama rağmen olmadı...
her anne gibi bende hamile kalmayı,aş ermeyi,mide bulantısı yaşamayı,onu ultrasonda seyretmeyi,karnıma tekme attığını hissetmeyi, vucudumun;dünyaya benim kanımdan benim canımdan bir evlat getirmek için bozulduğuna şahit olmayı, doğduğunda eşime mi, yoksa bana mı bezediğini görmeyi ve daha saymakla bitiremeyeceğim güzelikleri eşimle beraber bende yaşamak isterdim...ama bunları yaşamak benim ve eşim için hayalden öte duygular değil...
çoğu insan için çok kolay olan hamilelik, örneğin; tcavüzle bile hamile kalan bayanları düşündüğümde ben ve benim gibi kader birliği yapmış arkadaşlarım için çok zor bir olay haline geldi, yaşadığım 6 yıllık süreç boyunca...
eskiden hamile kalan birini duyduğumda hiç şaşırmadan tepkiler verirken şuan bunu nasıl başardı diye şaşkınlıkla bakıyorum..
konuyu çok uzatmadan şöyle toparlamak istiyorum, her kadın önce kendi çocuğuna annelik yapmak ister..ama bu durum onun için imkansızsa evlat sevgisini yaşamak onun da hakkıdır..kendi çocuğuna veremediği,sevgiyi,şevkati başka bir annenin çocuğuna vererek, annelik özlemini ve hasretini gidermek onunda diğer anneler gibi en doğal hakkıdır..eğer bu durumda olan arkadaşlarımıza bu sayfada destek vericekseniz lütfen yazmaya devam edin...ama yok destek olmayacaksanız bırakın sapkın düşünceleriniz içinizde kalsın..
cambebek seni yürekten tebrik ediyorum...bende özel msj atamıyorum prosedürleri buradan bizimle paylaşırsan çok sevinirim...
Son düzenleme:
- 10 Mart 2010
- 1.035
- 47
burada evlatlık edinmeyi düşünmeyen ve atıp tutan ne kadar çok kişi var. ya madem evlat edinmeyi düşünmüyorsunuz ne diye yazıyorsunuz anlamıyorum. çok şükür burada evlat edinemyi düşünen herkesin aklı yerinde ve sizin bahsettiğiniz aşamaları - yok namahrem, yok ne zaman söylenecek? yok kendi çocuğunuz kadar severmisiniz bla bla bla... - çoktan kafalarında çözmüşlerdir. ben şu anda tüp bebek ile gebeyim. sırf eşime laf gelmesin diye çok uğraştık. eşim doğulu gerçi bu işin doğulusu batılısı olmaz ama akrabalarınca infertilite sorunu erkeklik ile eş değer tutuluyor. ilk çocuğum için mücadele vereceğim ama ikinci bebişimi kesinlikle yüreğimde büyüteceğim. bence o çocuklar zaten bizim kaderimiz. sadece başkaları aracı olmuş. en yakın arkadaşım evlat edindi. harika bir kızı var ve sülalecek bayılıyorlar. bi de o kadar uslu uslu o kadar akıllı ki şaşıp kalıyorum. bana müthiş destek oluyor arkadaşım. kendisi de benim evlat edinmemi bi o kadar istiyor. en azından bebişine ilerde arkadaş olur daha kolay atlatır diye düşünüyor.onları görünce o kadar mutlu oluyorum ki ne yalan söyliyeyim az birazda kıskanıyorum. bilmiyorumkismile rabbim benim evime de aynı neşeyi nasip etsin. :Saruboceq:
