- 3 Temmuz 2009
- 8.580
- 3.537
- 723
Hayatta yaşadığımız herşeyin bir nedeni var, kader alın yazısı veya başki bir şey kimine göre... Ama mutlaka bir nedeni var...
Ben hiç bebeğim olsun diye tedavi olmadım, çünkü kanser başşlangıcı nedeniyle rahim ağzım alınmıştı ta bundan 12 yıl önce, bebeği taşıyamazsı düşük riskin çok yüksek demişlerdi o dönemde ve ben bekardım daha... evlendim ve hep korunduk yıllarca, karnımda bebeğim ölmesin diye... Sonra başvurduk ve beklemeye başladık, sonrasında öğredim ki meğerse başka nedenlerle zaten hamile kalmam çok çok zormuş... yeni bir ameliyat oldum o dönemde, yumurtalığımı da aldılar. o ameliyatım 8 nisan 2015di, 8 nisan 2016 da kızıma kavuştum, başvurduktan sonra 20 ay bekledim...
hani adı kanser veya ameliyat sonuçta can sıkıcı süreçler... iyi ki onlar gelmiş başıma, iyi ki uğraşmamışım ben doğuracağım diye. kızımı kucağıma almak için yaşandıysa bunlar, iyi ki yaşanmış. Rabbime şükretmediğim tek bir gün tek bir an yok, kuzumu her kucağıma alışımda öyle büyük bir minnet var ki içim de... hep iyi ki diyorum...
ve evet hayırlı bir evlat olsun ama dualarım daha çok iyi birer anne baba olabilmekten yana artık... beklerken hayırlı bir evlat olsun diye dua ederken, artık kızıma hakettiği birer anne baba olabilelim, onu hep mutlu edebilelim diye dua eder oldum, olduk...
belki kimine göre biraz sancılı bir süreç bu süreç, özellikle belli olmayan bir kavuşm tarihini beklerken zor geliyor... Ama kaderimizi yaşıyoruz sonuçta, alnımıza bir bebek/çocuk yazılmış ve doğru zamanda doğru yerde kavuşacağız. sabır en güzel ödülünü onu ilk gördüğünüz an veriyor zaten.
bir ay sonra u yolcuşuğa çıkacaksınız siz de ama karar vererek ilk adımı atmışsınız zaten. şimdiden hkkınızda hayırlısı olsun diliyorum.
2,5 ay önce aldım kızımı kucağıma, belki forumun en isyankarlarındaydım, sürekli beklemekten şikayet ediyor depresyonun en dibine girip çıkıyordum. ah bilseydim kızımı bekliyorum, gık demez beklerdim...
sevgili hayal..........ışıltın zaten artık hep yanında....müsaadenle artık hep hayal diyeyim...biliyorsun nete girmek yazabilmak için vakit bulmak zor :)
benzer yanlarımız var...sanki bir tarafımsın....duygularımız temeniilerimiz hap aynı.yazını okurken kaç kere gözlüğümü sildim.gözyaşlarımız hiç bitmeyecek inan...ama farklı anlarda..yavrunun her büyüdüğüne tanık olduğunda ona bir mucizeymiş gibi bakacaksın...belki bakıyorsun da...bir insan yavrusunun ellerinde gözlerinini tanıklığında nasıl da büyüdüğünü akıllandığını mutlu olduğunu mutlu ettiğini hayatına anlam kattığını onun ve sizin hayatınızı anlamlandırdığını ........................................................................
uzaar gider...boşlukları siz dolduracaksınız sevgili anneler...........hepinize çok sevgiler....
denizden çok kısa:
6 yaşında artık....dün ilk kez saçlarını kestirdim...o ağladı ben ağladım...kıyamadım bu güne kadar kesmeye...bakabildiğim kadar bakacağım dedim saçlarına...ince telli olduğundan çok çitişiyordu...bildiğiniz yapağı oluyordu son zamanlarda....taratmayı da pek sevmezdi...özgür kız!değmeyin ona..pk zillidir...
velhaa sılı ....gitti uçları lüle lüle güzelim saçlar....
hem doğum saçı,hem ince telli,hem taratmıyordu...daha da gitmeseymişiz sıfıra vurmak gerekirmiş.....aneler ve anne adayları dikkatinize!