Merhaba arkadaşlar. Beni az çok tanıyanınız tanıyor aranızda. Bir hafta önce evi terk ettim. Şöyle anlatayım biz zaten aile binasında oturuyoruz alt kat biraz rutubet kokuyor üstelik ev çok küçük bebek de olunca artık yetmemeye başladı. Üstelik içi soğuk bir ev. Kapıları eski altından rüzgar giriyor vs derken geçen hafta evimde iki tane fareye rastladım ve eşime mesaj attm bir çözüm bulmasını istedim evimi taşı burdan dedim. Çünkü zaten üst kattakilerle de anlaşamıyoruz hem ev de iyi değil kendi de sürekli ya işte boş vakitlernde de bizimle değil yukarıya çıkıyor annesiyle babasıyla beraber ya da kahvede eve geldiği vakit geç oluyor ondan sonra da uyuyor zaten.Bende mesaj çektm ev bul bize dedm taşınalm burdan ben bebeğimi burda büyütmek istemiyorum hastalanacak dedm. (Bebeğim o sırada zaten hastalanmıştı bile öksürüyordu) eşimle mesajda birz tartıştık ardından bu eve geldi konuyu açtı bende anlatmaya çalışıyorum ısrarla yok diyor bahaneler uyduruyor bana sırf taşınmamak için şuan için taşınamam durumum yok diyor bunu diyen adamın maaşı da gayet yüksek elime beş kuruş para verdiği yok üstüme başima bir şey aldıgım yok hani harcasam tm dicm. Gerçekten kendi kök ailesi istediğinde hemen verir olmasa bile bulur. Ama bi bana ve kızıma yok. Neyse o konuşma tartışmaya döndü yine. Bana yine S*
** G (Defol) dedi ve üstüne de ben seni artık karım olarak görmüyorum dedi bana. Çok zoruma gtti çok sinirlendm hiç bir şey demedim sabah oldu önce kızımı hazırladm sonra eşyalarımızı geceden de kız kardeşime mesaj çektm bize iki koltuk ayarla dedm. Sabah eşyalarımızı hazrladıgımı görünce anladı ne kadar ciddi oldugumu. Geldi bu kızımı vermem sana deyince kes sesini buraya polis yığarım git demedn mi al işte gidiyoruz dedm. Kızı kucagıma aldm çıktm kırkı yeni çıkmış bebeğim ile
çıkarken de babası balkonda beni izliyordu agzında sigara ayak üstüne ayak atmş bana bakıyordu sanki zafer benmmiş dercesine. Hiç unutmicam o bakışını. Sabah bndm otobüse yolda da annem babamı aradım babam iyi yapmişsn kızım gelmekle dedi o küçücük bebekle 9 saat yol çektm. Geldm bir haftadır annemgildeym bezinden tutun mamasına kadar her şeyini alıyorlar bu arada emziriyordum üzüntüden olsa gerek sütüm de kesildi mecburen mamaya başladık. Ailesi herkese burcu gezmeye gtmş demişler utanmadan. Benim ailemden de kimse aramadı onları babam aramayacagız orta yolu bulmak gibi bir amacımız da olmayacak dedi Madem ki seni kıznla birlkte sokağa attılar asla oraya dönmüyorsn dediler bana. Anlayacağınız ailem bize sahip çıktı. (Birde ben ordan gelirken eşim demez mi size bakmazlar diye). Onun ailesinden de sadece abisi aradı beni onun dışında ne annesi ne babası birde namusları olcm utanmıyorlar halen hiç bir şey umurlarında değilmişler gibi davranıyorlar. Bu arada eşim arayıp duruyor sürekli bende kartlarımı söyledm ya evimi ordan tamamen taşıyacaksn dedm beni ve kızımı para konusunda mağdur etmeyeceksn dedm ya da bu iş bitti dedm. Bana da zaten Haziran'da tayinciyz başka yere gidip boşuna kira vermeyelm burda biraz daha sabredelim Haziran'da söz gideceğiz dedi. Ben yine de inanmadm tabi Ay başı geldi geçti bir ihtiyacnız var mı diye sormadı bize. Biliyorum annesi müsade etmiyor hakkım helal değil hiç birine bana ve kızıma bunları yaşattıkları için sırf annesinden babasından ayrı kalmamak için biz kızımla o acıları çekiyordk. Terk ettm arkadaşlar sonunda yapabldm bunu. Şimdi de yalvarıyor yakarıyor söz veriyorum tayin zamanı gitcz diye ama artık neye yarar tüm umutlarımı yıktı psikolojimi bozdular benm şimdi de kızım için ayakta durmaya çalışıyorm. P. Tesi günü gidip boşanma davası açmayı düşünüyorum sizce bunu yapmalı miyim arkadaşlar bir yanım onu halen çok seviyor ama diğer yanım da çok kırgın