Evde köpek bakmak

Çok iyi fikir. Tecrübem olmadığı için, bu fikir aklıma gelmediği için, sorunuzun cevabı bu.
Konuyu açma sebebim de böyle şeyleri öğrenmek işte.
Sizin internetten okuduklarınız tamamen köpeği sindirme üzerine uygulanan eğitimler. O köpeklerden bazıları sahiplerinden korkar hatta. Agresyona meyilli, dominant ırklarla baş edemeyenler uygular bunları. Köpek eğitimi sürekli yasak koymakla yapılmaz. Pozitif köpek eğitim tekniklerini araştırın. Köpeğe yeni bir çocuğunuz, çocuklarınızın kardeşi olarak bakın. Onunda kendi tercihleri olacak. Birlikte uzlaşarak yaşamalısınız. Yok tüyü yok kokusu derseniz olmaz.
 
Şaka mı bu? sizinle birlikte yaşayacak bir birey o. Mutfak hadi tamam anladık da bu kadarı çok aşırı ve saçma. Bence sizin kadar pimpirikli insanlar hayvan falan beslemesin. Allah muhafaza biyere falan işeyecek olsa döversiniz heralde siz bu gazla? Ya da muhtemelen sokağa atıverirsiniz değil mi? Çünkü zaten oyuncak alıyorsunuz çocuklarınıza?
Ordaki smileyden biraz şaka! (yani yapılabileceğine inanılmadan söylenmiş) olmadığını anlayabilseydiniz keşke, neyse.

Siz şaka mısınız? Nasıl köpeği döveceğimi düşünürsünüz, nasıl oyuncak aldığımı dersiniz?? Bu kadar ön yargı asıl saçma hatta ayıp olan!
 
Konu sahibi herkese atarlanıyorsunuz fakat ben sizin yazdıklarınızdan köpek bakabilecek sabırda olduğunuza inanamadım üzülerek affınıza sığınarak söylüyorum. Küçük ırk bir köpekten bahsediyorsunuz elbette lider lik vasfınız olacak ama böyle koltuğa cıkmayacak, odaya alınmayacak gibi kısıtlamalarla değil.
Benim 4 ayaklı oğlumda tabiri caizse it gibi korkar benden.
Otur dediğim gibi oturur git tasmanı getir dediğim gibi gider getirir gidiyoruz dediğim de benden önce kapıda hazır da bekler hayır dediğim hiçbir şeye yeltenmez. Ama bunların hepsi TEMEL İTAAT eğitimi ile oluyor. Onun haricinde evde istediği her yerde gezer, her yerde uyur. Genellikle de bizimle beraber uyur ve ben hamileyim.
Ve onlar o kadar hisli hayvanlar kii gün içerisinde koltukta oturmak varken karnımda kucağım da oturan köpek, hamile kaldığımdan beri karnımı koklayıp sadece ve sadece yanımda oturuyor.
O sizin çocuğunuz.. köpeğiniz veya robotonuz değil
Kusura bakmayın
 
Konu sahibi herkese atarlanıyorsunuz fakat ben sizin yazdıklarınızdan köpek bakabilecek sabırda olduğunuza inanamadım üzülerek affınıza sığınarak söylüyorum. Küçük ırk bir köpekten bahsediyorsunuz elbette lider lik vasfınız olacak ama böyle koltuğa cıkmayacak, odaya alınmayacak gibi kısıtlamalarla değil.
Benim 4 ayaklı oğlumda tabiri caizse it gibi korkar benden.
Otur dediğim gibi oturur git tasmanı getir dediğim gibi gider getirir gidiyoruz dediğim de benden önce kapıda hazır da bekler hayır dediğim hiçbir şeye yeltenmez. Ama bunların hepsi TEMEL İTAAT eğitimi ile oluyor. Onun haricinde evde istediği her yerde gezer, her yerde uyur. Genellikle de bizimle beraber uyur ve ben hamileyim.
Ve onlar o kadar hisli hayvanlar kii gün içerisinde koltukta oturmak varken karnımda kucağım da oturan köpek, hamile kaldığımdan beri karnımı koklayıp sadece ve sadece yanımda oturuyor.
O sizin çocuğunuz.. köpeğiniz veya robotonuz değil
Kusura bakmayın

Belki de koltuktaki yataktaki tüyleri temizlemenin de pratik bir yolu vardır bilmediğim, yapışkan roll örneğindeki gibi.
Mesela köpeğinizin sizinle beraber uyuduğunu söylemişsiniz, yatağınızın çarşafınızın temizlik düzeni nasıl. Hergün silkeleniyor mu, yoksa sadece birkaç günde bir mi? Belki de gerçekten birkaç günde bir silkelemek değiştirmek yetiyordur, öyle çok tüy olmuyordur.
Ben bilmediğim için yatağa çıksa hemen her yer tüy dolacak, o yatakta yüzüm gözüm tüylere bulaşmadan yatamayacağım sanıyorum. Demek ki öyle olmuyor, o kadar da dökülmüyor, ben kendimi boşu boşuna korkutuyorum...
 
Belki de koltuktaki yataktaki tüyleri temizlemenin de pratik bir yolu vardır bilmediğim, yapışkan roll örneğindeki gibi.
Mesela köpeğinizin sizinle beraber uyuduğunu söylemişsiniz, yatağınızın çarşafınızın temizlik düzeni nasıl. Hergün silkeleniyor mu, yoksa sadece birkaç günde bir mi? Belki de gerçekten birkaç günde bir silkelemek değiştirmek yetiyordur, öyle çok tüy olmuyordur.
Ben bilmediğim için yatağa çıksa hemen her yer tüy dolacak, o yatakta yüzüm gözüm tüylere bulaşmadan yatamayacağım sanıyorum. Demek ki öyle olmuyor, o kadar da dökülmüyor, ben kendimi boşu boşuna korkutuyorum...
Çarşafları hafta da 1 kez sadece değiştiriyorum.
Onun haricinde günde 2 kez dışarı da, her dışardan geldiğimizde kendi şampuanı ile patilerini ve poposunu yıkıyorum; 3 ayda 1 de parazitlerini yaptırıyorum. 3,5 yıldır köpekle yaşıyorum 1 kez bile köpek yüzünden hastalanmadım. Gayet sağlıklıyım.kendi kadın doğum doktorum da gebeliğime engel bir durumdan bahsetmedi söylediği sadece dışkısını eldivensiz kaldırma dedi. Tüy ciğerinize kaçınca kanser olunmuyor merak etmeyin. öyle saçmalık yok.
kıyafetler için tüy toplama yapışkanlarından alırsınız, köpeğinize tarak alın gün aşırı 2 günde bir tarayın tüylerini daha az döküyor böylelikle. Ya da daha sağlıklı tüyleri olması için daha az dökülmesi için vitaminler var onlardan alın. %100 çözüm değil tabi ki illa dökülüyor illa ki kıyafetlernzde koltuklarınızda yerlerinizde tüyler oluyor. Ama bunlar siz koltuğa çıkarmasanız da olacak, kucağınıza almasanız da olacak. O LA CAK.
 
Ordaki smileyden biraz şaka! (yani yapılabileceğine inanılmadan söylenmiş) olmadığını anlayabilseydiniz keşke, neyse.

Siz şaka mısınız? Nasıl köpeği döveceğimi düşünürsünüz, nasıl oyuncak aldığımı dersiniz?? Bu kadar ön yargı asıl saçma hatta ayıp olan!
"Biraz şaka" tam olarak nasıl oluyor? Konunun devamındaki tüm yorumlarda hala kucağa alınmadan, koltuğa çıkmadan, odalara girmeden yaşaması gerekliliğini gayet açık yazmışsınız. Bu konuda hiç şaka yapmış gibi durmuyorsunuz. Bir hayvan sahiplenmek (ki bu tabire bile karşıyım) demek, onu tüyüyle, hastalığıyla, çişiyle birlikte ömür boyu (en azından bir 13-15 yıl) kabullenmek demektir. Koltuğa çıkmasa bile onun tüyleri zaten evde havada uçuşacak ve bi şekilde sizin ve çocuklarınızın ağzına da burnuna da girecek. Saçma kurallarınız bunu engellemeyecek yani. Ve görünen köy klavuz istemez ki, siz o hayvancağızı hiçbir zaman bir aile üyesi olarak görmeyecek, ve kurallarınıza uymadığında (ve bilin ki asla uymayacak) kapının önüne koyabilecek potansiyeldesiniz. Lütfen bırakın siz hayvan falan sahiplenmeyin, bari günahına girmeyin.
 
Titizliğiniz normal kişilere göre daha fazla ise çok zorlanacağınızı şimdiden söylemek isterim. Bende katiyen evimde köpek bakamam derken bir anda küçük dostumuzu (hoş artık oğlumuz oldu o kadar çok seviyoruz) evimizde bulduk.

Hiç istemediğim halde petshop'dan 3 aylık bir yavru aldık, iyi ki ama iyi ki almışız ve onu ordan kurtarmışız. Bende sizin gibi o odaya giremez, buraya çıkamaz kuralları ile başladım bu yola. (ki benim daha çocuğum yok, 5 yıllık evliyim.) Ama bunlar olmuyor malesef, bizimkide küçük ırk, ama ona dayanamıyorsunuz ve heryere alıyorsunuz öncelikle bunu belirteyim. Ben çok titiz biriyim, ama oğlumuz bizimle birlikte yatağımızda yatıyor.

Bizim tüy problemimiz yok ırkından ötürü, ama çok küçük geldiği için tuvalet problemi yaşadık, başlarda evinize alışma kısmında çok zorluk çekiyorsunuz yalan yok. Tuvalet eğitimi almış ise aldığınız yerden, pedler var oraya yapıyor tuvaletini ama tabiiki kaçırıyor, kendi çocuklarınız gibi düşünün, onlardan hiç bir farkı yok. Zamanla öğreniyor, ilk aldığınız anda dışarıya alışacağını ve eve gelir gelmez sokakta gezeceğini düşünmeyin, ona alışma süreci tanıyın. Tabii ırkın bunda etkisi çok büyük, küçük ırklar biraz kaprisli oluyor malesef. Büyük ırklara oranla daha çok ilgi istiyorlar. Ben en çok tuvalet konusunda sıkıntı yaşadım, çünkü o kadar minikti ki dışarıda taşa bile basamamıştı ilk gezdiğinde, düşünün. Şuan 3 yaşında ve dışarıdan içeriye sokamıyoruz. Yaşı büyüdükçe zamanla herşey oturuyor.

Koku problemi hiç yaşamıyoruz açıkçası, ayda bir kendi şampuanıyla yıkanıyor. Biraz diş problemimiz var ama oda kendi ırkıyla alakalı bir sorun, ameliyat olacak kuzum. Yani düzenli bakımını yaparsanız, hiç bir sorun yaşamazsınız. Kokuyor diyenleri anlamıyorum açıkcası. Yıkamazsanız, bakmazsanız, dişlerini fırçalamazsanız tabiiki kokar. Kendiniz 1 hafta yıkanmayın bakalım kim duruyor yanınızda. Kişisel bakımları çok çok önemli onları atlamadan yapmanız lazım.

Aşı olarak senede bir kere kuduz, bronchine (parazit), mantar aşısı oluyor. Kışın 3 ayda bir, yazın ayda 1 dış parazit damlası, 3 ayda bir iç parazit hapı yutuyor. Evet masraflı, hele birde yamyam bir veterinere denk gelirseniz yandınız. Bu konuda iyi bir veteriner çok önemli, hayvan seven bir veteriner bulmaya çalışın para seven değil.

Birde küçük ırklar yalnız kalmayı pek sevmiyorlar açıkcası, bizim annelerimiz bu konuda çok yardımcılar. Tamamen çocuğunuz gibi düşünün, biyere giderken onlarıda evde yalnız bırakamıyorsunuz malesef. Geldiğimizde küsmüş oluyor. Çünkü biz sabah 8buçuk, akşam 6buçuk çalışıyoruz eşimle. Sürekli yalnız kalamıyor, anneme kayınvalideme de misafir olarak gittiği oluyor. Bu şekilde yardımcılarınız var mı mesela?

Daha çok şey yazabilirim ama gözünüzü korkutmayayım. Sizin sormak istediklerinizi cevaplarım ama.

Hayvan sevgisi bambaşka bişey. Biz şimdi çocuk düşünüyoruz, ve şuan ikinci çocuğumuz olacak şeklinde konuşuyoruz eşimle. Abisi olacak vs. şeklinde :)
 
Mesela internette okuduğum yazılarda köpeklerin kesinlikle kuralları olması ve esnetilmemesi gerektiği yazıyor. Kurt soyundan olmaları ile ilgiliymiş, bir öndere ihtiyaç duyarlarmış ve önderin (kural koyup uygulayan) oluşu kuralların oluşu onlara kendini iyi hissettiriyormuş.

Odalara girmeme de aynı mantıkta yasak. Kapısı kapalı duracak. Kapıyı açık tutup çık dışarı durumu köpeği yaralar evet ama sonuçta dış kapı da kapalı ve çıkmamalı.

Kucağa alınma meselesi kesinlikle abartıp tüylere bulaşmalarını engellemekten başka bişey değil, yoksa köpeğe dokunanı yakarım değil elbet.

Akşamları ailece olduğumuzda köpeğimiz çocuklar ile oyun oynayacak diye hayal ediyorum. Küçük bir top ile olabilir mesela, elleri ile olabilir... Çocuklar uyuduğunda ya da yorulup koltuklara çekildiğinde köpek de koltuğun yanına kıvrılırsa "onlar koltukta ben yerdeyim" diye mesele mi yaratır?
Onlar nasıl siteymiş öyle. Tabiki mesele yaratır yanına yatmak ister, kucağına atlamak ister. Bir bebek gibi düşünmek zorundasiniz almak bakmak için ama bence almayın sizde onu göremedim
Kılı tüyü yatağa cikmazda dokulmeyecek değil. Gardrop içinde duranlara bile ucabilirler. Her yerde olacaklar ama sizin buna katlanacaginzi sanmıyorum.
 
Bekarken evde köpek besledik yıllarca. Annemle babam ilgilendi. Yemeği gezmesi bakımı dişi ise adet dönemi. Tüy dökme dönemi vs ama çok güzel bir hayvan beslemek birisi ilgileniyorsa :) evlenince cesaret edemedim ben
 
bir köpek alacaksanız masraflarınada katlanın arkadaşım köpek sadece sevmekle önüne dandik mama koymakla bakılmıyor bunu konu sahibine değil herkese söylemek istiyorum.
bir canlıyı evinzde besliyorsanız. beslemeyi düşünüyorsanız adam akıllı bakarsanız ne tüyü dökülür ne bişey.

-tüy dökmesini ve kokosunun azalmasını istiyorsanız köpeğinize KALİTELİ mama ile beslemeniz gerekir.
-köpeğinizin salyası aksın istemiyorsanız su kabının yerini değiştirmeyecek şekilde aynı yerde ve altına havlu koyarsanız salya olmaz etraf.
-köpeğinizin AYLIK -İÇ PARAZİT zamanı gelince DIŞ PARAZİT YILDA 1 KERE KARMA AŞILARINI paranıza kıyıp yaptırırsannız köpeğin ağzından da öpseniz hastalk bulaşmaz.

bunları yapmayacaksanız köpekte almayın sevmeyinde. onlarında duygularıyla oynamayın.
 
Hayvanları çok seviyorum ama evde bakabilecek karakterde değilim. Çünkü çok büyük sorumluluk. Benim için onlar çocuktan farksız. Temizliği, kokuyu geçtim o masuma yeterince sahip çıkabilecek misiniz? Yoksa sadece çocuklarınız için bir oyun aracı mı olacak? Onu yeteri kadar dışarıda dolaştırabilecek misiniz? Yeteri kadar ilgilenebilecek misiniz? Ailenizden biri olmayacaksa hiç o masumun da duyguları ile oynamayın. Yazlık bir beldede yaşadığım için sokağa bırakılan o yavrucakların haline çok üzülüyorum. Sırf çocukları eğlensin diye o masumları alıp sonra sokağa bırakanlardan da nefret ediyorum.
 
hayvanları çok seviyorum ama bir köpek sahiplenmeyi ancak bahceli bir evim olursa ona özel bir alan ayırabilirsem o zaman düşünürüm.

bir kedim var, biz de ilk geldiğinde şuraya sokmayız şunu yapmayız yok mutfaga alışmasın falan diyorduk hehehe :KK70: hatta uzun bir süre yatak odasına sokmadık falan :KK70: şimdiki halimize bakıyorum da her gece her sabah kafama çıkıyor orda uyuyor, mutfakta yemek yaparken 10 cm yanımda tezgahta oturup izliyor, koltuklar vs desen her yer onun rahatsız etmemek için biz başka yerlere oturuyoruz falan filan...

tüyle baş edemedik, bir robot süpürge bir de kurutma makinesi aldık çözümü bulduk. onun için her şeyi yaparım, her türlü zahmete külfete katlandım katlanırım da ama köpek başka bir şey. köpekle yapamam. köpek kedi kadar temiz bir hayvan da değil. dışarı çıkmaz, sürekli kendi bakımını yapar çok daha kolaydır kedi.

isterseniz önce kedi sahiplenme fikrini bir düşünün.

Konu sahibinden özür dileyerek süpürgeyi soruyorum

Zira ben kedi ile olur mu diye düşündüm atlar mı sıkışır mı vs

Bir de markasını öğrenebilir miyim
 
Yazdiklarinizdan kanaatim evde bir hayvan beslemenin size uygun olmadığı.Zira sizinle beraber yaşayacak bir canlıyı benimseyemeyeck gibisiniz.
Köpek bu tüyüde dökülecek,hastada olacak hapsururda koltugada çıkar evide dağıtır.O bir canlı aynı bizimki hisleri ve ihtiyaçları olan.Şahsen bende çok istiyorum.hayvanlarida çok severim ama evdeki kıl,tüy dökme kontejyanını eşimle ikimiz dolduruyoruz çok şükür kedi,köpek lik yerimiz kalmiyor :)
 
Merhaba Hanımlar,

Çocuklar uzun zamandır evde köpek besleyelim istiyorlar. Ben de çok isterim ama bu güne kadar hiç cesaret edemedim, ya altından kalkamazsak diye hep "siz büyüyünce", "bahçeli eve çıkınca" vs deyip geçiştirdim. Kendim de çok özeniyorum, köpekleri çok seviyorum ve ama evin içinde temizlik ve bakımın altından kalkabilir miyiz diye tırsıyorum. Bu yüzden çocuklar istedikçe aslında "ayyy ben de istiyorum" demek geliyor içimden ama kendimi tutuyorum-tutuyordum:) Taki eşim sahiplendirilmek istenen çok tatlı bir köpeğin resmini gösterene kadar. Bayıldım, bayıldım ve kendimi tutamadım, çocuklardan çok "evet evet alalım" dedim, dolayısıyla çocuklar çok heveslendiler. Bir yanım köpek için heyecanlı, bir yanımda korkular. Tuvalet eğitimi olan, kısa tüylü, küçük cins köpeklerden. Köpeği gezdirme konusunda da tamamız. Tüyleri çok dökülmez sanıyordum ama dökülüyormuş. En çok tüy olayından korkuyorum. Evde iki çocuk var 4 ve 10 yaşında. Yatak odaları ve mutfak kapıları hep kapalı duracak köpek girmeyecek dedim, çocuklar tamam dediler. Yerlere terliksiz basılmayacak dedim, tamam dediler. Koltuklara bindirilmeyecek, kucağa alınmadan sevilecek oyun oynanacak dedim :KK57: tamam dediler. Çalışan biriyim, her akşam süpürge yapmak zorunda mı kalacağım? Koku ile başedebilecek miyim..... Off off, yorumlarınıza ihtiyacım var hanımlar :KK43:
Evcil hayvan demek hiç büyümeyen bir çocuk demek. Sorumluluk çok. 10 senedir köpekle birlikte yasayan arkadasim var. Öyle kucaga alma suraya buraya sokma vs. ile olmuyor. Banyosu var bakimi var tirnak kesimi var hasta olabiliyor ishal olabiliyor kontolleri aşıları duzenli gezdirmesi, tatilde sizinle gelmesi gitmesi ona uyan otel ayarlanmasi... bir birey daha aliyorsunuz yani yasantiniza. Ha cocuk bakimi ha hayvan dostlar. Ağır sorumluluk cok cok iyi düşünün. Oyle bir heves alinip sonra vay efendim uymadi bize olmasin. Maddi acidan da dusunun. Kopegin mamasiyla kuşun baligin mamasi bir degil. Vitamini eti vs... yani sözün özü buyumeyen çocuk. Ben de cok istemistim ama ben o sorumlulugu kaldiramam kendimi taniyorum.
 
Evet yazılanlardan anlaşıldığı gibi köpek sizde mutlu olmayacak sevildiğini hissedemeyecek zaten... O da evin bir ferdi olacak hatta çocuğu, ama siz daha ziyade bi personel gibi değerlendiriyorsunuz. Çocuğunuzu düşünüyorsunuz bunu anlıyorum fakat biraz daha büyüyünce alin madem, ergenlige girecek çocuğunuza ilaç olsun diye değil yara bandı mi canım bu hayvanlar
 
X