Evde köpek bakmak

biricik mericik .!.:

Merhaba Hanımlar,

Çocuklar uzun zamandır evde köpek besleyelim istiyorlar. Ben de çok isterim ama bu güne kadar hiç cesaret edemedim, ya altından kalkamazsak diye hep "siz büyüyünce", "bahçeli eve çıkınca" vs deyip geçiştirdim. Kendim de çok özeniyorum, köpekleri çok seviyorum ve ama evin içinde temizlik ve bakımın altından kalkabilir miyiz diye tırsıyorum. Bu yüzden çocuklar istedikçe aslında "ayyy ben de istiyorum" demek geliyor içimden ama kendimi tutuyorum-tutuyordum:) Taki eşim sahiplendirilmek istenen çok tatlı bir köpeğin resmini gösterene kadar. Bayıldım, bayıldım ve kendimi tutamadım, çocuklardan çok "evet evet alalım" dedim, dolayısıyla çocuklar çok heveslendiler. Bir yanım köpek için heyecanlı, bir yanımda korkular. Tuvalet eğitimi olan, kısa tüylü, küçük cins köpeklerden. Köpeği gezdirme konusunda da tamamız. Tüyleri çok dökülmez sanıyordum ama dökülüyormuş. En çok tüy olayından korkuyorum. Evde iki çocuk var 4 ve 10 yaşında. Yatak odaları ve mutfak kapıları hep kapalı duracak köpek girmeyecek dedim, çocuklar tamam dediler. Yerlere terliksiz basılmayacak dedim, tamam dediler. Koltuklara bindirilmeyecek, kucağa alınmadan sevilecek oyun oynanacak dedim tamam dediler. Çalışan biriyim, her akşam süpürge yapmak zorunda mı kalacağım? Koku ile başedebilecek miyim..... Off off, yorumlarınıza ihtiyacım var hanımlar

Genişletmek için tıkla...

Koltuğa bindirmeden kucağa almadan sevilecek mi :) pardon çok güldüm buna :) mümkün değil yalnız bu anlattığınız

Ben de 13 aylık bir bebek ve biri küçük ırk biri büyük ırk olmak üzere 2 köpek sahibiyim. Öncelikle evde bir çocuk ile bakımının zor olduğuna tamamen katılıyorum. Tüy konusunda ekstra özen istiyor. Günlük ev süpürmek gerekiyor. Bunun dışında bakımlarına çok dikkat etmek lazim. Özellikle parazitlerinin aksatilmamasi gerekiyor. Biz eşim ile görev dağılımı yaparak çözdük bakımlarını. Tabi bunun dışında köpekler çok duygusal hayvanlar oldukları için her an ilgi ve sevgi bekliyorlar. Yani anlayacağınız büyük sorumluluk ve fedakarlık istiyor. Eve yeni gelen bir bebek gibi düşünün. Onunla devamlı ilgilenmeniz gerekiyor.
Benim köpeklerim de mutfağa girmiyor ve koltuklarda yatmiyorlar. Kendi yataklarinda yatıyorlar genelde.
Kucağa almama konusuna gelince bakımları düzenli yapılmış bir hayvanın çocuklarınız ile temasından korkmayın. Ben oglumdan hiç esirgemiyorum. Bazen oğlum gidip büyük köpeğimin yanına yatıp onunla oyun oynuyor. Hiç müdahale etmiyorum. Nasıl oynayacaklarina onlar karar veriyor. Şimdilik bir sıkıntı da yaşamadık.

O köpeğe eziyet olacak sizin bu şekilde bakmanız. Biz kedimize kuyruguna basmamak için o anlık korkuyla kızdık küstü yüzümüze bakmadı.ne kadar uğraştık barışalım diye. Siz Bi de çocukların sevmesine de engel olacak gibisiniz. En iyisi bahçeli ev olunca bakın. Kafanız da rahat olur

Benimde kedim var, köpek büyük sorumluluk, sevgisi de başka, ben kediye bile zor bakarken köpeği hiç düşünmüyorum açıkçası

biricik mericik ne yaptınız merak ettim, köpeği aldınız mı evinize? Ne umarken ne buldunuz?

Şimdiki sahibi ile anlaşıp köpeği birkaç gün evimizde misafir ettik. Burada okuduklarımdan dolayı korkunç şeylerle karşılaşacağımı umarken, aslında buraya yazılanların bir çoğunun ezberden önyargıdan ibaret olduğunu gördüm. Şöyle ki, köpek sıfır beden demiştim. Dolayısıyla hayvancık zaten küçük olduğu için koltuklara çıkamıyor. Salonumun 60 m2 olduğunu söylemiştim, yavrucak da minicik olduğu için ve salon kapısı o eve geldiğinden beri kapalı olduğu için hiç diğer taraflara istemedi, bu alan onun için gayet yeterli oldu. Bu alan yeterli olmasaydı diğer odaları da açacaktım.

Köpeği günde 3 kere gezmeye çıkardık. Aslında keyifle planladığımız bu geziler benim için çok korkutucu oldu. Çünkü yavrucak küçücük olduğu için çevredeki diğer köpeklerden çok korktum. Hatta büyük bir köpek kedi görmüş gibi tepki verdi ömrümdem ömür gitti diyebilirim. O an böyle bir şeye uygun olmadığımızı anladım.

Çocuklar eşim ve ben harika birkaç gün geçirdik, doya doya sevdik, oynadık. Arada yine böyle birkaç günlüğüne almak için sahibi ile anlaştık ve küçük dostumuzu gerçek evine teslim ettik. Sahibi bize verirken çok oyuncu bir cins olmadığını, çok nazlı olduğunu, yemek yemeyerek protesto edebileceğini söylemişti. Ama çocuklarla öyle eğlendiler ki hem köpek bol bol oynadı, hem de hiç iştahsızlık yapmadı. Ayrılırken de resmen bizle vedalaştı, sahibi sevmiş sizi dedi :)

Kendi saçımdan tiksinen ben evde kedi köpek bakamam, o yüzden bir önerimde yok