Ev kadınları neden küçümseniyor

Valla herkese o gözle bakmıyorum ama aklıma geliyor istemeden
Meslek değil de kişisel beceri tabii o. Her kula nasip olmuyor
Kayınvaliden yüzünden adımız çıkacak hahahahaha
Aynen meslek çok başka bir şey, meslek dersem taş olurum

İşte ev hanımlığı zor değil. Konu da o zaten. Zor değil ev hanımlığı. Değil.


Bu konu yarışa dönmüş, sizler anneanne babaannelerinizden duymamışsınızdır belki ama bizim kuşağın anneanne babaannelerin doğumu taaaa Cumhuriyetin kuruluşuna denk geldiğinden biz çok duyduk, onlar da şimdikiler iş mi yapıyor bulaşıkları çamaşırları makine yıkıyor, süpürmek için bile makineleri var, evde kocadan başka bir şey bilmezler, kaynana kaynata kayın mı bakmışlar, biz ikisi kucağımızda biri karnımızda hem fabrikada hem evde çalışıyorduk diyorlardı

Onlar forumu bassa hepimizi topa tutarlar
 
Genel açıklama ; tabiki hem çalışan hem ev kadını olanların ultra zorlandığı kanısındayız hepimiz, ben genel anlamda söylediö hala da fikrimin arkasındayım; bir misafirliğe gidiyorsun,konu sahibinin dediği gibi herhangi biri başlıyor; ‘’ayy iş bulamadınmı canım evde oturuyor musun’’
Ben de diyorum ki küçümsenecek ne var? Evim 5+1 ve ev kadını olarak şuan zor yetişiyorum,misafir ağırlamayı seviyoruz misafir alıyorum onun hazırlığı oluyor evi komple detaylı temizleyim desem üç gün sürüyor bir temizlediğim oda diğer gün belki batıyor, ben bunlardan bahsediyorum yoks hem çalışan hem evine bakanın tabiki daha zorlandığını biliyorum, kıyasa veya yarışlara lüzum yok :)
 
Çalışmayı sevdiği için 8 sene bebek fikrini ertelemiş taze bir anne olarak ben de şu an bebeğimi büyütüyorum ve hiçbir mesai sürekli bakıma muhtaç bir canlıya bakmakla ve hiçbir iş/kariyer sevgisi bebek sevgisiyle bir tutulmaz diyorum. Isteyen kınasın ev kadınlarını, kurban olsunlar yavrusunu yetiştirmek için fedakarlık yapan her anneye
 
Bu konunun en eğlenceli kısmı oydu bence Mune, hiç değişmeyen bir yarış.
 
Isteyen kınasın ev kadınlarını, kurban olsunlar yavrusunu yetiştirmek için fedakarlık yapan her anneye
Sakin ol şampiyon, "ev kadını ol-a-mayanlar" da çocuklarıni gayet iyi yetiştiriyor , hatta onlar çocukları için herşeyde bı tık daha fazla kendilerinden fedakarlik yapmak zorunda kalabiliyor...

Kınayanları kınarken kınanacak duruma düşmeyelim diye hatırlatıyorum....
 
Bu konunun en eğlenceli kısmı oydu bence Mune, hiç değişmeyen bir yarış.
Kadınların kıyaslamaları ve yarışı hiçbir zaman bitmeyecek galiba Tahin Helva.
Erkeklerde var mı böyle kıyaslar dikkat etmedim de kadınlarda var, annelikten ev işine, eğitimden mesleğe, kültürden güzelliğe her şeyde yarışa ve kıyasa hazırız

Herkeşler bizi kıskaniyii hahahahaha

Bilmiyorum belki yanlış düşünüyorum ama kadınların kendilerini bir başkasıyla kıyaslaması, bunları kafaya takması dert etmesi tuhaf geliyor, insanın kıyası ya da yarışı sadece kendisiyle olur, tercihler, yetenekler, istekler, hayat görüşleri farklıdır çünkü, ne bileyim bazı şeyler de görecelidir bakış açısı değişir falan.
 
Çocuğumu büyütmek için iki yıldır evdeyim. Ev hanımlığı bana inanılmaz kolay geldi. Neden bu kadar dramatize ediliyor anlamıyorum.
Benim o kadar çok boş vaktim var ki bırakın doğranmış soğan almayı, normal soğanı bile taneyle alıyorum. ( Haftalık alışverişi bıraktım, günlük yapıyorum)
 
Etrafımda çalışmayan az kadın var. Bunlardan biri çok iyi bir okuldan, iyi bir bölümden mezun, hatta yüksek lisansı da var. Eşinin işi nedeniyle uzun süre yurtdışında kaldılar, o arada iki çocukları oldu, arkadaşım önemli bir hastalık atlattı derken 7-8 senedir evde. Ama onu küçümsemek aklımın ucundan bile geçmez. Kimsenin de ona aman evde koca parası yiyorsun dediğini sanmam. Çünkü evde ve çocuklu olmasına rağmen tek uğraşı ve gündemi temizlik, yemek, çocuk bakımı, ev gezmesi, pasta börek tarifleri filan değil. Kendisiyle muhabbet etmekten gayet keyif alıyorum.
Kitap okur, tiyatroya, konsere gider, finansal okur yazarlığı çok iyidir, gündemi takip eder, çocuklarını kültürel aktivitelere götürür, ilginç belgeseller güzel diziler izler vs vs. Belki sevmediği bir işte, ekonomik koşullar yüzünden, çok da iyi olmayan şartlarda çalışan bir kadın; arkadaşımı tanısa oh evde ne güzel boş boş yatıyor/kocasının parası var yiyor diyecek.

Başka bir örnek daha var etrafımda çalışmayan, yükseköğrenim görmemiş. Bütün dünyası ev işleri, çocuk bakımı olmuş. Bir sürü komşusu var, çok sosyal biri ve sürekli misafirlik, gitme gelme modunda. Kitap okumaz, dizi izlemez, bir hobisi yok. Bana göre pek çekici olmayan bir hayat tarzı var
Bu kişiyle de elbette iletişim kurarım bir yere kadar muhabbet ederim bir araya geldikçe. Sonuçta ev işi, çocuk bakımı çoğumuzun ortak konusu. Ama özellikle bir araya gelmeye çalışmam, bir yerden sonra konuşacak konu kalmaz, kafa yapılarımız uymaz.
Benim bu kişiyle arama mesafe koymam ve sığ biri olduğunu düşünmem onun çalışmaması kaynaklı değil. Tam aksine kendisinin alttan alta beni 'yeterince iyi ev hanımı' olarak görmediğini belli etmesi, çocuğum olduktan sonra dozu artırması ve ben işe dönerken beni zorbalaması oldu.

Yani şunu demek istiyorum. Hadsiz olmanın, karşıdaki insanı kendince küçük görmenin, sacma sapan yorumlar yapmanın, kiskanmanin/hasetlenmenin çalışmakla veya çalışmamakla ilgisi yok. Kişinin karakteriyle ilgisi var. Etrafınızda herhangi bir şey yüzünden - bu çalışmak/çalışmamak, çocuklu/çok çocuklu/çocuksuz olmak, zayıf/kilolu olmak, evli/bekar olmak olabilir- sizi kötü hissettiren, yargılayan, seçimlerinize saygı göstermeyen kim varsa mesafe koyun. Oh oldu bitti.
 
Yaa ne güzel bebisinizin evinizin tadını çıkarın, nasılsa yakında extra çocuk sorumluluğuyla iş hayatina geri döneceksiniz, büyüdükçe de iyi ki diyeceksiniz...
 
Son kısımda "fedakarlık" kısmını bilerek ekledim çalışan anneleri de kastederek. Ne ev kadınları yaranabiliyor ne çalışan anneler.
 
Bence hiç kolay değil ya. Bebekten bebeğe değişiyor. Ben eşim bebekle ilgilenmediği müddetçe duş alamıyorum. Kahve saatleri vs benim icin bir lüks mesela...
 

Utanmak neden gereksin ne münasebet?
Ben çalışıyorum, ilk zamanlarda eşimden de çok kazaniyordum birlikte yedik. Şu an eşim beni katladı yine birlikte yiyoruz. Ücretsiz izin kullandığım zamanlar oldu çok da güzel onun kazancını yedik

Bence orada şöyle bir ayrım var. Adam çalışır, çabalar yetişemez, kazancı sınırlıdır. Kadının da küçük bebek, sağlık sorunu vs özel durumu yoktur. Çalışabilecek durumdayken çalışmaz. O zaman işin içine bencillik ve karşıdaki kişiyi sömürme girer bana göre.
 
Erkeklerde yok bence, hiç denk gelmedim.

Olayı sadece çalışan, çalışmayan kadın diye ayırıp sanki her evde olan kadın aynı, her çalısan kadın aynı gibi görüp dar bir bakıştan yorum yapıyoruz birde. Kimse kimsenin yorgunluğuna, çocuğu için kendince yaptığı fedakarlığa tahammül de edemiyor enteresan bir şekilde. Benim açımdan kimin en çok yorulduğu hiç önemli değil, ben daha az yorulmanin derdindeydim, derdindeyim. O yüzden komik geliyor bunun yarış haline getirilmesi.
 
Bence hiç kolay değil ya. Bebekten bebeğe değişiyor. Ben eşim bebekle ilgilenmediği müddetçe duş alamıyorum. Kahve saatleri vs benim icin bir lüks mesela...
Eğer bebeğiniz küçükse evet zorluyor biraz . Benim kızım yürümeye başlayınca hayatım inanılmaz kolaylaştı .
 

 
Bence hiç kolay değil ya. Bebekten bebeğe değişiyor. Ben eşim bebekle ilgilenmediği müddetçe duş alamıyorum. Kahve saatleri vs benim icin bir lüks mesela...
Tatlım çok haklısın ama seninki ev hanımlığı zorluğu değil ki, bebek zorluğu...4-5 aylık bebeği olup çalışmak zorunda olanlar da o duşu kahve keyfini asla yapamıyor, çünkü mesaiden eve döndüklerinde tıpkı senin gibi full ev işleri + nonstop bebekleriyle ilgilenmeleri gerekiyor .
 
İlk defa bir konuyu baştan sona okudum çok eğlenceli Kendi iş yerim var + koca parası yememe rağmen burdaki hanımlar gibi rahat olamadım yazıklar olsun bana + yeni çamaşırlar yıkandı ütülenecek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…