3 yıllık bir sevgililik sonrasında eşimle evlenmek istedik fakat ailem istemedi kavga kıyamet sonrasında beni evden kovacak düzeye geldi durum. Ben evden kovulunca eşimle evlendik. Ailemden kimse yoktu düğünümde evlendikten sonra bu durum bana ağır geldi ve depresyona girdim sürekli ağlama krizlerine giriyordum ateşim yükseliyor ve her gece acilde soluğu alıyorduk. Aradan 2 ay geçti çocuk yapın psikolojin duzelir dediler eşimin de aklına yattı bu durum o dönemde çalışıyordum da derken 3. Ayda hamile kaldım. Çok sorunlu bi hamilelik geçirdim. Sürekli hastanedeydik artık iş o kadar ciddi bir boyuta geldi ki ya anne ya bebek ikisinden biri ölecek denildi tedavi olduk çok şükür bi şekilde zor günleri atlattık derken doğum kabus gibiydi ölümden döndüm lohusa zamanında eşim 18 gün askere gitti. anlaşamadığım bizden çıkmayan bir kaynana ve kayinbabam vardı. Zaten kadının aklı yerinde değil lohusayim bebeği sanki o dogurmuş gibi bi haller falan saçma sapan laf sokmalar. Hatta ilk hafta bebeği emziremedim sütun gelmiyor göğüslerin kör kalacak çocuğummmm aç kalacak vs sürekli psikolojik bir savaş daha verdim. Bebeğin 40 ı çıktığı gün eşim askerden geldi sonrasında sezeryan olduğum için onun ağrıları vardı kaynanam bebeği alıp gitmekle o kadar çok korkuttu ki beni bebeği alacak gidecek diye uyku uyuyamıyordum. Saçma sapan şeyler daha. Sonra ailemden kimsenin arayıp sormamasi hala kimseden barışmak için bi talep gelmedi biz gönderdiğimiz de reddedildi. Sonra ev aldık taşındık 6 aylık bebekle kaynanam bakıyordu çocuğa o sırada eve eşyaları attık ben yorgunum dedi evde yemek yok dedi evi supurecem dedi sürekli bahane bulup gelmedi bizim yerleşmemiz neredeyse 1 ayı buldu. Bu kadar sıkıntı çektik ve benim kendime ayıracak zamanım yok çocuk bana yapışık bi halde sırf kaynanama gitmesin diye kendime bağımlı bi çocuk yaptım sürekli oyun oyna bişeyler yap derken hiç birseye halim kalmıyor. Bütün bunlara rağmen akşam işten gelen eşim sen niye yorgunsun biraz enerjik ol hayat enerjimi alıyorsun gibi şeyler söylüyor. Sürekli yaptığım hersey en şikayetçi toparlanmaya çalışıyorum benimde kendime göre sıkıntılarım var 2 senelik evliyiz ve ailemden hala haber yok bide çocuk var kaynanam sürekli bizde. Hatta geçen gün öğretmenler günüydü aradılar gelecek dediler bende dedim ki eşimle zaman gecirecem başka zaman gelin bana sürpriz yapacakmış dedim hayır gelecez dedi de inatlasti benle ansızın çat kapı gelirler uyuyormuyuz uyanık miyiz sormazlar bile tüm bunlara rağmen sürekli şikayetçi benden neden enerjim yüksek değilmiş sürekli sorunluymuşum. Sabah bi hevesle kahvaltı hazırlamıştım güzel Bi masa kurmuşum gelir gelmez sen benim tişörtümde ufacık bir yer sökülmüş nasıl dikmezsin nasıl gözünden kaçar bu ne sorumsuzluk deyip başladı saydirmaya hakaret etmiyor ama o kadar kızma eleştirme ve suçlama dolu cümleleri varki insanı kırıyor ve böyle devam ettikçe daha çok modum düşüyor bu seferde yine astın suratını yine tüm enerjimi aldın falan deyip trip atıyor artık dayanılmaz bir hale geliyor ne yapmam lazım hiç bir fikrim yok. Tamam diyorum bugün çok iyiyim akşama öyle Bi sorunla geliyor ki daha çok modum düşüyor ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum artık