- 15 Mayıs 2021
- 7.455
- 24.753
-
- Konu Sahibi laraenve11
- #41
Bu soruyu sormanın bi anlamı yok ki hiçbişey aldatmayı haklı çıkarmaz nasıl erkek aldatınca karakter meselesi geri kalan bahanesi diyorsak bu da aynı şekilde söyleyeceği herşey bahane olacak bi sebep degil onun için niye aldattın diye sorma gereği duymamıştır kimse bana kalırsa bu hanım da bidaha evlenmeyi düşünmesin bi defa yapan yine yapar eski eş de en iyisini yapmış çok mutlu oldum hayatına devam edip mutlu bi ailesi olmasınaÇok şükür aradığım yorum.
Burada erkek aldatinca yapan bir daha yapar, karakter meselesi diyoruz. Kadın yapınca unut gitsin kimseye söyleme alnında yazmıyor ya diyoruz. Ne kadar ilginç değil mi? Kimse de sizin sorduğunuz bu soruyu bile sorma gereği duymamış.
Bu ailenizin ayıbıdır. Bunca zaman insan bir merak eder yahuGörmedim
Son derece ikiyüzlü bir toplumuz bu konuda malesef.Bedel ne ki abi? Errkek oğlum diye seviyorlar.
İnsanlar hata yapıp sonra da pişman olabilir. Her aldatan insan acımasız merhametsiz falan değil.Ben sizin esinizi aldatabilmenize şaşirdim acikcasi.Aldatacak karekterdeki insanlar vicdan azabi duymazlar psikolojileri bozulmaz kendilerince bir kilif bulup buna siginirlar.Ama sizin 10 yiliniza mal olmus hayatiniza hic bir insan sokamayacak kadar etkilenmissiniz.O nedenle aldatmaniza sasirdim.
Koca bir 10 yıl ve ödenmis bedeller bence artik kendinizi zincirlerden kurtarin. Allah birdaha aynı hataya düsürmesin ama mutlu olmak sizinde hakkınız.Herkese merhabalar. Ben yıllar önce bir hata yaptım. Eşimi aldattım. Yaklaşık 10 yıl oldu. Tüm arkadaşlarım ve ailem bana sırtını çevirdi. Yıllardır kimseyle görüşmüyorum. Yalnız yaşıyorum. Ama bunun cezası bitmiyor. Evet bu büyük bir hataydı. Ben de bunu kabul ettim ve bedelini çok ağır ödedim. Ailemden oldum. Arkadaşlarımdan oldum. Sağlığımdan oldum. Üzüntüden kısmı bir felç geçirdim ve hala tedavisi devam ediyor. Tabi psikolojik olarak da hala iyileşebilmiş değilim. O günden sonra hayatımı düzene soktum. İşe başladım. Zaten etrafımda kimse olmadığı ve bana destek olmadığı için çalışmak zorundaydım. İyi de oldu. Paramı biriktirdim ve kendime küçük de olsa bir ev aldım. Düzenimi kurdum. Ama bu olaylardan sonra kimseyle bir ilişki kurmadım. Ne evlilik amaçlı ne arkadaşlık. Herkesin beni kötü biri olarak gördüğünü düşünüyorum. Ya duyarlarsa önceden yaşadıklarımı diyorum. Bunun vicdan azabını hala yaşıyorum. Yeni birileri ile kesinlikle tanışmaya, arkadaşlık kurmaya korkuyorum. Bir yandan da bu hatanın bedelini ömür boyu mu ödeyeceğim diye düşünüyorum. Ölsem kimsenin haberi bile olmaz diye düşünüyorum. Eski eşim ise yeniden evlenmiş, çocukları bile olmuş. Herkes bir şekilde eskileri unutmuş, iyileşmiş ama ben iyileşemiyorum. Bana bir akıl verin lütfen. Teşekkür ederim.