Eski eşimi unutamiyorum yardım edin

sonundaoldu .!.:

Teşekkür ederim. Bence sen de güçlüsün gücünün farkına varmalısın.
Çok üzülüyorum ağlıyorum ama ona değil bize yaptıklarına. Ben kendi yaptıklarım ile onun yaptıklarını düşünüyorum inanılmaz nefret geliyor. Tiksiniyorum. Eğer karşısına bir kadın çıkarsa resmen birinin ahını almıştır neyim cezasıdır Acaba diyorum. Zaten bir kadın boşanıyorsa defalarca o aşamaya gelip durmuştur canına tak dediği anda boşanmıştır. Hemen o günlerimi düşünüyorum ve ohh be iyi ki kurtuldum o asalaktan diyorum.
Şimdi gelse özür dilese kabul eder miyim diye düşünüyorum etmem yani. Aynı şeyleri tekrar yaşayamam. Kimse düzelmez. İyi iyidir kötü de kötü. Önüne bak. Ben öyle yapıyorum

Genişletmek için tıkla...

akasayalar .!.:

Benim en korktugum seydir bu olay. Gercekten zor. Ama barismaya yanasmiyorsa hem doktoru degistirin hemde eski esinizle iletisimi kesin numaranizi degistirin.boyle olur gecmez. Bakin hayatiniza iyi biride girmis bu sans herkese vurmaz. Herzaman sunu dusunun disarda cok guzel adamlarda var. Bazi insanlarin evliligi o kadar guzelki. Evet belki mukemmel degil. Ama bir kocada arada hanimini kahvaltiya goturmuyosa sevindirmiyorsa gonlunu hos tutmuyorsa varsin olmasin. Yeni aday bunlari yapacak bir adamsa bence eskiye sunger cekin. Gercekten bu olayi yasim gectikce kavradim.disardada boyle guzel hayatlar varsa ben niye kendimi bunun elinde degersiz edeyimki

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Aslinda önce evli iken olan evlilik danışmanı ile devam ediyordum, sonra zaten ayrılık zamanı psk sizin çoktan bitmiş bir ilişkiniz vardı dediği gün bir aydınlanma yaşadım ve artık bir faydası olmadığını düşündüğüm için başka bir pskologa başladım. Bu doktorum baya iyi fakat ben bazı durumlardan ötürü seans aralarını bir süredir açmak zorunda kaldım. Devam ettiğim ilacı temin edemediğim için aniden bırakmak zorunda kaldım. Bunlar da beni kötü etkiledi.
Aslında artık yalvarma aşamasını geçtim ama ben kabullenmeye sorun yaşıyorum. Bu sürede tam acilarimin zirvesinde iken aniden hayatıma biri girdi çok iyi ve güzel bir insan ama şuan ona haksızlık mı ediyorum çünkü hala eskisini içimde tam olarak öldürmeden yeni biriyle birlikte olmak ne kadar doğru diye çok düşündüm. Şuanda hala eski eşimi özlemek değil de eski hayatıma bir özlem var olması bana vicdan azabı çektiriyor baska biri ile gorusmemeliyim diye düşündürüyor. Bunu da bir türlü halledemiuorum. Belki de hayatımın şansıdir yeni tanistigim kişi ama ben hâlâ ya neden olmadı neden başaramadım acaba bende mi sorun var yine farklı kişi aynı hikaye olursa diye düşünüp kendimi yiyip duruyorum. Eski eşim benim ilk görüştüğüm kişiydi belki de bu yüzden onunla sonsuza dek evli kalırım düşüncesi hakimdi bende bilmiyorum. Bilincaltimi yanlis yönetiyorum sanırım

Genişletmek için tıkla...

Yeni Hayat 2021 .!.:

Evet tamda dediğiniz gibi ;
"Bilincaltimi yanlis yönetiyorum sanırım"

Bakın ne kadar aklı başında şeyler yazmışsınız. Ve hiçbir şey tesadüfi değil, belki de gerçekten karşınıza çıkan kişi geçmişinizi tamamen unutturacak bir mutluluk yaşatacak size...

Genişletmek için tıkla...

Rookie violet .!.:

Ah canım ya, ailesi kotuleyince minnoş minnoş inanmış mı? Kıyamam depresyonun çaresini sizden ayrılmakta bulmuş, küfe gibi taşımış sonra atmış tüm dertler sıkıntılar gitmiş.Sizde böyle bir adam için ömrünüzü heba edin,öyle ağlayıp durun aferin,arada teldeki kuş eldeki kuş misali iki romantik paylaşım yapar,iki konuşur dertlesir egosunu tatmin eder" ne erkeğim be "diye hava atar durur.
Sizde bekleyin durun..........

Genişletmek için tıkla...

sonradanprenses .!.:

Acilen eski eş ile iletişimi kes. Öyle biri yokmuş gibi hayatına devam et. Onunla konuştukça hiç düzelmezsin. Eğer sağlıklı olmak istiyorsan kilit nokta eski eş ile iletişimde olmaman. Denendi onaylandı. Bırak zamanla geçsin o adamın tavsiyelerine ve sohbetine ihtiyacın yok.

Genişletmek için tıkla...

wendy .!.:

işinden olma, muhafazakarlık, sonrası dinden soğuma vs denince aklıma bi tek bi örgüt yüzünden işinden olması durumu geldi, sonrasında düzelmiş ama "sizce" ailesi yüzünden sizi terk etmiş, bence kim ne derse desin ailesi yüzünden değildir.

eski eşiniz sizi kullanmış, artık bitirmişsiniz yolunuza bakın lütfen. bence de psikoloğunuzu değiştirin.

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Teşekkürler, umarım ben de bu aşamaya gelebilirim. Ama bana güç verdi sözleriniz. Aynı şeyleri tekrar yaşama fikri gerçekten berbat. Ve kendisi de söyledi zaten eğer bir araya gelsek aynı şeyleri tekrar yaşarız keşke daha önce bosansaydik diyor. Ben boşanma sonrası Tr de mahalle çevre baskılarina dayanamadım ve ülke değiştirdim, burada da tamamen yalnız kalınca kendime gelemedimm. Hep onunla olsaydım bunlar başıma gelmezdi diye düşündüm. Bu da beni yıprattı. Ama çok haklısınız. Bana en çok zarar veren sey o kişinin kendisi ve geçmişte yaptıkları, hatta bazen yapması gerekip yapmadiklari.

Genişletmek için tıkla...

sonundaoldu .!.:

İnsanlara göre hayatımızı şekillendirmemeliyiz ama. Önemli olan kendimizin ne istediği. Mahalle kim oluyor ki? Benim o dört duvar arasında yaşadığımı ben bilirim onlar değil. Eğer uğraşın yoksa mutlaka uğraş bu kendine. Hayatını doldur onu düşünmeye anmaya zamanın kalmasın. Ben en çok gece düşünüyorum olan biteni onda da kahve içip film izliyorum uykum geliyor uyuyorum. Haftaiçi aşırı yoğun tempom. İş ev çocuklar derken dizlerim kırılıyor yorgunluktan
Bebeğim biraz büyürse ileride haftasonları da doldururum. Bak ben 11 aylık bebek ve 8 yaş çocuğumla ayrıldım. Depresyona girmeye fırsatım bile olmuyor. Mecburum yemek yapmak zorundayım işe gitmek zorundayım temizlik yapmak zorundayım onların ödevi dersi ilgilenmek zorundayım uzat gider liste.
Sen kendinle ilgilenebilirsin. Bol bol spor yap dizi izle yemek yap ye iç gez eğlen arkadaş edin kurslara katıl. Bu arada yeniden üniversite okumaya da karar verdim. Nasıl olsa emekliliğime 25 yıl var elbet biter

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Aynen bu durum benim de yani artık umudum falan neredeyse yok benim barisacagimiza dair ama aynen dediğiniz gibi artık olmaz ama arada konuşalım. biz eş olamadık ama iyi arkadaşız falan diye konuşmak istiyor, hatta bana kac kere kendiliğinden hiç aramiyorsun ben aramasam aradığın yok falan dedi. Engellemeden önce artık seninle konuşmak istemiyorum bana zarar veriyor gibi birşey söyleyip mi engellediniz yoksa hiç haberi olmadan engellediniz mi yani bir anda mi kopardiniz iletişimi, bu kez de ne kötü insanmış derse diye korkuyorum sonuçta bitmiş olsa da güzel hatirlanmak isterim.. bu konuda da cevap verebilirseniz çok sevinirim. Ama inanılmaz sevindim, demek ki benim gibi dusunup de ileride sevilip sevilen bı ilişki içinde olunabiliyor yeniden evlenmissiniz ve görünen o ki daha da mutlusunuz, bunlar çok güzel şeyler. Umarım darısı başıma yani kötü gunlerin geçmesini çok istiyorum

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Merhaba arkadaşlar herkese,
öncelikle bu satırları yazdığıma inanamıyorum bu ben miyim diyerek ama gerçekten hayret etsem de evet ben yaşadım bunları. Eşimle 1 buçuk yıllık birliktelik sonrası severek evlendik, aile yapısı ve kültür farklılıklarıni halledebilecegimizi düşündük. 5 bucuk yıl evli kaldık. Başlarda sorun da olmuyordu ama eşim haksızlığa uğrayıp yüksek mevkide olan işini kaybetti ve bundan dolayi çok ağır bir süreçten geçti, travmalarla birlikte bizim elimizde olmayan zorunlu ayrılık süreci yaşandı. Ama bu süreçte herşey çok iyiydi birbirimize bagliligimiz artmıştı. Eve geri döndüğünde ise iki yıl birlikte kalabildik. İlk 6 ay herşey yine güzeldi fakat eşimin ailesi ayrı kaldığımız süre ve devamında eşime beni kotulediler. Bu bana karşı soğumasına sebep oldu haliyle. Aynı anda birçok şey yaşandı normalde biz muhafazakar sayılabilecek insanlardık ve eşim dinden uzaklaştı birden ve alkole basladi. Elbette ki bu da bizi olumsuz etkiledi ve her gün kavga etmeye başladık. Bu sürede psk destek evlilik terapisi doktor kontrolünde ilaç desteği gibi şeyler devam etmesine rağmen bir türlü işler tam yoluna girmedi. Ufak tefek şeyler büyümeye başladı ve nihayetinde eşimin beni terk etmesiyle bir gün yapayalnız kaldım. Bu surede bence çoğunlukla haksız olmasına rağmen kendini yüzde 90 haklı görüyordu ve Eve geri donmeyecegini bir iki sene ayrı kalmamız gerektigini daha sonra istersek ve eğer ben tedavi olursam belki bir araya geliriz diye düşündüğünü söyledi. Bir buçuk ay bekledim. Bu sürede aradım konuşmaya çalıştım barışmak istedim defalarca girişimde bulundum ama asla eve donmedi. Ben de çevrenin de verdigi baskıya ve bu sonu bilinmez acıya dayanamayarak anlaşmalı boşanma davası açtım. Boşanma günü inanılmaz kotuydum ama dişimi sıktım süslenip gittim, boşanma esnasında eşim hakime cevap vermedigi için hakim üç kez sordu böyle yaparsanız bosanamazsiniz bile dedi. Ama nihayetinde boşandık. Hatta o gün sonrasında beni uzun zamandır gitmek istediğim yere kahvaltıya davet etti. Ben çok şaşırdım. Evli iken bu kadar düşünceli davransaydi ne olurdu diye. O gün eşimden ayrılana kadar sıktım dişimi ama sonrasında saatlerce gunlerce hatta aylarca ağladım. Şuan üzerinden 9 ay geçmesine rağmen hala daha da bahsederken gözlerim doluyor ve ağlıyorum.onceden asla evlilge sıcak bakmazdim ama bu kişi çok farklı geldi, beni asla birakmayacagini söylüyordu bu yüzden evlendim. Ama ayrıldık. Hatta ayrılık günü giderken yolda beni aradı sevgili iken dinledigimiz bir şarkıyı dinlediğini ve onu çok duygulandırdgini aracı durdurup ağladığını söyledi. Neyse ben uzun süre ilaç tedavisi ve psk destek aldım hala devam ediyorum, ancak bir türlü aklımdan çıkarmıyorum, nasıl olur da bu kadar yıl evli kalmış severek evlenmiş kişi bir günde unutur ve herşey biter diye aklım almıyor. Benim hala aklıma bazı şeyler geldiğinde gözlerim doluyor hatta hüngür hüngür ağlıyorum ama o gayet rahat hayatına devam ediyor hiç birşey olmamış gibi davranıyor benim aklım almıyor. Arada konuşuyoruz kabullenmem gerektiğini falan söylüyor. Ben kabullenemiyorum bu süreç ne zaman bitecek. Hayatıma yeni biri bile girdi bu sürede hatta çok da güzel bir insandi ama ona rağmen ben hala bazı günler kahroluyorum bu yüzden o kişiyle de devam edemeyeceğimi dusunuyorum sonuçta eskiye üzülüyor olmam o kişiye de haksızlık olur diye düşünüyorum.
En çok kabullenemedigim şey anıları bu kadar kolay silmesi, hiç yaşanmamış gibi davranması.. bu acı sürekli benimle mi kalacak? ben artık onun için veya onunla basaramadigim şey için üzülmek istemiyorum. Olmadık bir zamanda birden mutsuz olmak ağlamak huzunlenmek istemiyorum, ben de hiç yaşanmamış gibi davranmak istiyorum ama yapamıyorum. Bu konuda tecrübesi olan varsa yardımcı olabilir mi ?

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Yani aslında gerçekten akılsız biri değilim, bu hale düşmek bu saçma lafları etmek bana göre değil, bı aşk peşinde aptal olacak biri de değildim ama nasıl bu hale düştüm anlayamıyorum işte. bilemiyorum kimseyi yadirgamamak gerek demek ki yaşamam dedjgin şeyi bir gün başına gelince goruyosun sen de yaşayabiliyormussun bunu anladım. Evet karşıma çıkan kişiye inanamıyorum bu sanal gerçeklik heralde diyorum, ama elbette korkuyorum sonuçta erkeklere yönelik algimda artık kötü bı profil çizdim kafamda herkesi aynı kefeye koyma hastalığına yakalandım. Umarım herşey güzel olur, bu kişiyle görüşmeye devam edip eski ile iletişimi kesersem.belki de herşey guzel olur mu diyosunuz ?

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Merhaba arkadaşlar herkese,
öncelikle bu satırları yazdığıma inanamıyorum bu ben miyim diyerek ama gerçekten hayret etsem de evet ben yaşadım bunları. Eşimle 1 buçuk yıllık birliktelik sonrası severek evlendik, aile yapısı ve kültür farklılıklarıni halledebilecegimizi düşündük. 5 bucuk yıl evli kaldık. Başlarda sorun da olmuyordu ama eşim haksızlığa uğrayıp yüksek mevkide olan işini kaybetti ve bundan dolayi çok ağır bir süreçten geçti, travmalarla birlikte bizim elimizde olmayan zorunlu ayrılık süreci yaşandı. Ama bu süreçte herşey çok iyiydi birbirimize bagliligimiz artmıştı. Eve geri döndüğünde ise iki yıl birlikte kalabildik. İlk 6 ay herşey yine güzeldi fakat eşimin ailesi ayrı kaldığımız süre ve devamında eşime beni kotulediler. Bu bana karşı soğumasına sebep oldu haliyle. Aynı anda birçok şey yaşandı normalde biz muhafazakar sayılabilecek insanlardık ve eşim dinden uzaklaştı birden ve alkole basladi. Elbette ki bu da bizi olumsuz etkiledi ve her gün kavga etmeye başladık. Bu sürede psk destek evlilik terapisi doktor kontrolünde ilaç desteği gibi şeyler devam etmesine rağmen bir türlü işler tam yoluna girmedi. Ufak tefek şeyler büyümeye başladı ve nihayetinde eşimin beni terk etmesiyle bir gün yapayalnız kaldım. Bu surede bence çoğunlukla haksız olmasına rağmen kendini yüzde 90 haklı görüyordu ve Eve geri donmeyecegini bir iki sene ayrı kalmamız gerektigini daha sonra istersek ve eğer ben tedavi olursam belki bir araya geliriz diye düşündüğünü söyledi. Bir buçuk ay bekledim. Bu sürede aradım konuşmaya çalıştım barışmak istedim defalarca girişimde bulundum ama asla eve donmedi. Ben de çevrenin de verdigi baskıya ve bu sonu bilinmez acıya dayanamayarak anlaşmalı boşanma davası açtım. Boşanma günü inanılmaz kotuydum ama dişimi sıktım süslenip gittim, boşanma esnasında eşim hakime cevap vermedigi için hakim üç kez sordu böyle yaparsanız bosanamazsiniz bile dedi. Ama nihayetinde boşandık. Hatta o gün sonrasında beni uzun zamandır gitmek istediğim yere kahvaltıya davet etti. Ben çok şaşırdım. Evli iken bu kadar düşünceli davransaydi ne olurdu diye. O gün eşimden ayrılana kadar sıktım dişimi ama sonrasında saatlerce gunlerce hatta aylarca ağladım. Şuan üzerinden 9 ay geçmesine rağmen hala daha da bahsederken gözlerim doluyor ve ağlıyorum.onceden asla evlilge sıcak bakmazdim ama bu kişi çok farklı geldi, beni asla birakmayacagini söylüyordu bu yüzden evlendim. Ama ayrıldık. Hatta ayrılık günü giderken yolda beni aradı sevgili iken dinledigimiz bir şarkıyı dinlediğini ve onu çok duygulandırdgini aracı durdurup ağladığını söyledi. Neyse ben uzun süre ilaç tedavisi ve psk destek aldım hala devam ediyorum, ancak bir türlü aklımdan çıkarmıyorum, nasıl olur da bu kadar yıl evli kalmış severek evlenmiş kişi bir günde unutur ve herşey biter diye aklım almıyor. Benim hala aklıma bazı şeyler geldiğinde gözlerim doluyor hatta hüngür hüngür ağlıyorum ama o gayet rahat hayatına devam ediyor hiç birşey olmamış gibi davranıyor benim aklım almıyor. Arada konuşuyoruz kabullenmem gerektiğini falan söylüyor. Ben kabullenemiyorum bu süreç ne zaman bitecek. Hayatıma yeni biri bile girdi bu sürede hatta çok da güzel bir insandi ama ona rağmen ben hala bazı günler kahroluyorum bu yüzden o kişiyle de devam edemeyeceğimi dusunuyorum sonuçta eskiye üzülüyor olmam o kişiye de haksızlık olur diye düşünüyorum.
En çok kabullenemedigim şey anıları bu kadar kolay silmesi, hiç yaşanmamış gibi davranması.. bu acı sürekli benimle mi kalacak? ben artık onun için veya onunla basaramadigim şey için üzülmek istemiyorum. Olmadık bir zamanda birden mutsuz olmak ağlamak huzunlenmek istemiyorum, ben de hiç yaşanmamış gibi davranmak istiyorum ama yapamıyorum. Bu konuda tecrübesi olan varsa yardımcı olabilir mi ?

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Merhaba arkadaşlar herkese,
öncelikle bu satırları yazdığıma inanamıyorum bu ben miyim diyerek ama gerçekten hayret etsem de evet ben yaşadım bunları. Eşimle 1 buçuk yıllık birliktelik sonrası severek evlendik, aile yapısı ve kültür farklılıklarıni halledebilecegimizi düşündük. 5 bucuk yıl evli kaldık. Başlarda sorun da olmuyordu ama eşim haksızlığa uğrayıp yüksek mevkide olan işini kaybetti ve bundan dolayi çok ağır bir süreçten geçti, travmalarla birlikte bizim elimizde olmayan zorunlu ayrılık süreci yaşandı. Ama bu süreçte herşey çok iyiydi birbirimize bagliligimiz artmıştı. Eve geri döndüğünde ise iki yıl birlikte kalabildik. İlk 6 ay herşey yine güzeldi fakat eşimin ailesi ayrı kaldığımız süre ve devamında eşime beni kotulediler. Bu bana karşı soğumasına sebep oldu haliyle. Aynı anda birçok şey yaşandı normalde biz muhafazakar sayılabilecek insanlardık ve eşim dinden uzaklaştı birden ve alkole basladi. Elbette ki bu da bizi olumsuz etkiledi ve her gün kavga etmeye başladık. Bu sürede psk destek evlilik terapisi doktor kontrolünde ilaç desteği gibi şeyler devam etmesine rağmen bir türlü işler tam yoluna girmedi. Ufak tefek şeyler büyümeye başladı ve nihayetinde eşimin beni terk etmesiyle bir gün yapayalnız kaldım. Bu surede bence çoğunlukla haksız olmasına rağmen kendini yüzde 90 haklı görüyordu ve Eve geri donmeyecegini bir iki sene ayrı kalmamız gerektigini daha sonra istersek ve eğer ben tedavi olursam belki bir araya geliriz diye düşündüğünü söyledi. Bir buçuk ay bekledim. Bu sürede aradım konuşmaya çalıştım barışmak istedim defalarca girişimde bulundum ama asla eve donmedi. Ben de çevrenin de verdigi baskıya ve bu sonu bilinmez acıya dayanamayarak anlaşmalı boşanma davası açtım. Boşanma günü inanılmaz kotuydum ama dişimi sıktım süslenip gittim, boşanma esnasında eşim hakime cevap vermedigi için hakim üç kez sordu böyle yaparsanız bosanamazsiniz bile dedi. Ama nihayetinde boşandık. Hatta o gün sonrasında beni uzun zamandır gitmek istediğim yere kahvaltıya davet etti. Ben çok şaşırdım. Evli iken bu kadar düşünceli davransaydi ne olurdu diye. O gün eşimden ayrılana kadar sıktım dişimi ama sonrasında saatlerce gunlerce hatta aylarca ağladım. Şuan üzerinden 9 ay geçmesine rağmen hala daha da bahsederken gözlerim doluyor ve ağlıyorum.onceden asla evlilge sıcak bakmazdim ama bu kişi çok farklı geldi, beni asla birakmayacagini söylüyordu bu yüzden evlendim. Ama ayrıldık. Hatta ayrılık günü giderken yolda beni aradı sevgili iken dinledigimiz bir şarkıyı dinlediğini ve onu çok duygulandırdgini aracı durdurup ağladığını söyledi. Neyse ben uzun süre ilaç tedavisi ve psk destek aldım hala devam ediyorum, ancak bir türlü aklımdan çıkarmıyorum, nasıl olur da bu kadar yıl evli kalmış severek evlenmiş kişi bir günde unutur ve herşey biter diye aklım almıyor. Benim hala aklıma bazı şeyler geldiğinde gözlerim doluyor hatta hüngür hüngür ağlıyorum ama o gayet rahat hayatına devam ediyor hiç birşey olmamış gibi davranıyor benim aklım almıyor. Arada konuşuyoruz kabullenmem gerektiğini falan söylüyor. Ben kabullenemiyorum bu süreç ne zaman bitecek. Hayatıma yeni biri bile girdi bu sürede hatta çok da güzel bir insandi ama ona rağmen ben hala bazı günler kahroluyorum bu yüzden o kişiyle de devam edemeyeceğimi dusunuyorum sonuçta eskiye üzülüyor olmam o kişiye de haksızlık olur diye düşünüyorum.
En çok kabullenemedigim şey anıları bu kadar kolay silmesi, hiç yaşanmamış gibi davranması.. bu acı sürekli benimle mi kalacak? ben artık onun için veya onunla basaramadigim şey için üzülmek istemiyorum. Olmadık bir zamanda birden mutsuz olmak ağlamak huzunlenmek istemiyorum, ben de hiç yaşanmamış gibi davranmak istiyorum ama yapamıyorum. Bu konuda tecrübesi olan varsa yardımcı olabilir mi ?

Genişletmek için tıkla...

Yakmur123 .!.:

Of çok kötü oldum okurken severek ayrılmak... Kimseye yaşatmasın rabbim sizede kolaylık versin su gibi akıp geçsin aklınızdan kalbinizden biran önce

Genişletmek için tıkla...

lightgiver .!.:

Aile kotuledı eşim benden soğudu bu en büyük yanılgıdır. Adamın içinde varmış. 6 ay dıolar en fazla acıya gerısı hastalıkmış. Benımde unutamadıgım bırı vardı yıllarca oturup düşünüp agladım o ne yaptı buldu bırını evlendı çocukta yaptı. Ben kaldım. Kaybolan yıllarıma üzülüyorum. Psıkologunuzu degısın

Genişletmek için tıkla...

Yeni Hayat 2021 .!.:

Eskinin hatalarını, yeniye maletmemeli.
Siz içinizi ferahlatan yerde, ferahlatan kişilerle vakit geçirerek üstesinden gelirsiniz. Gerçekten yazılarınızda belli oluyor bu. Sıyrılıp çıkacağınıza inancım tam. Yeni kişiye de eskiye dair detay vermeyin. Yüzeysel, bilmesi gerektiği kadarını bilsin. Herşeyin en iyisini Allah bilir. Gelecek günleriniz, geçmişinizden fersah fersah güzel olsun

Genişletmek için tıkla...

akiltutulmasi .!.:

Erkekler mi daha kolay unutup yeni düzen kurabiliyor yoksa ben hastalık derecesinde mi üzülüyorum bilmiyorum. Sizin için de çok üzüldüm umarım hayatınız eskisinden çok daha güzel olur ya da olmuştur..

Genişletmek için tıkla...