öyle Pişmanim Ki,eşimle 1.yilimizda Evlendik Nasil Olsa Hiçbirşeyimizi Saklamamiştik Birbirimizden Ya Zaman Kaybetmenin Ne Anlami Var Nasilsa Seviyoruz Ya,henüz 1 Ay Oldu Evleneli,evimden Gelin çikarken 1 Damla Göz Yaşi Bile Dökmemiştim Ama 1 Aydir Ağliyorum,eşimle Evimizi Kendimiz Kurduk O Kadar Sikintilar çektikki Bu Süreçte,var Olupta Yanimizda Olmayan Ailesi,karmakarişik Bir Düzenin Içine Girdim,ve Ben Malesef Ki çok Pişmanim,ailemin Uyarilarini Dinlemeden Evlendim
Abim özellikle Nikahima Birkaç Gün Kala Emin Misin şuan Bulunduğun Durumdan çok Daha Kötü Bir Duruma Düşüeceksin,kaldirabilecek Misin Dediğinde öyle Emindim Ki Kendimden,
Ama Evlendim Daha Ertesi Günü Bilmediğim Neler, Ne Borçlar çikti önüme,çalişan Bir Bayanim Ve Inanin Artik Kendime Ait Bir Paket Sigaram Bile Olmuyor,
Sabahin 6:30 Unda Kalkip Gece 9 Da Eve Geliyorum Ve Boşuna çabaliyorum...sevgi Fedakarliktir Elbet Ama öyle Vadireler Atlattikki Artik Tam Borçlarimiz Azaldi Derken önüme Geçmişten Kalan Borçlari çikiyor,daha şimdiden Pişmanin Bir ömür Diye çikmiştik Bu Yola Ama Sanirim öyle Olmayacak,önüm Karanlik Yarin Ne çikacak Diye Korkuyla Yaşiyorum,kizlar Aklinizi Kullanin Mantik Evliliği Yapin Daha 23 Yaşindayim Ve Kendimi 40 Li Yaşlarda Hissediyorum,birgün Boşanacağimi Bilerek Bu Evliliği Yürütmeye çalişiyorum,allah Hepimiz Için Hayirlisini Verir Inşallah,
( cesaretim kırıldı vallaaa
