üniversteye başlayana kadar zırt pırt şeylerden tiksinirdim yıkanmış bardaklardan bile huylanırdım
üniversitede :)) alıştırdılar hemde bin beter
çay alır derse gelirdim arkamı döndüğümde çayım 3 kişinin elinde dolaşırdı :)
bi baktım millette yüzsüzlük son nokta bende ipi bıraktım :) titizlik falan gitti..
birde biyolojicilerin bir hikayesi vardır;
ilk yıl kimse kimsenin ne bardağını kullanır ne çatalını
ikinci yıl artık aynı bardaktan çay içerlerler
üçüncü yıl aynı çataldan yemek bile yerler :))
dördüncü yıl yerde buldukları çikolatayı alıp yerler herşey özünde karbon nede olsa
şaka bir yanada bende tiksinmiyorum ama tiksinmek emek sevmek yada sevmemek değil :)
alışkanlık diyelim buna
böyle alışmışsınız huylanıyorsunuz
herkesin bi hassas noktası vardır..
diş fırçasını falan kullanamam ama aynı bardaktan su içebilirim tostunun yarımını yiyebilirim oda benden tiksinmez..
:))