Bana da öyle oldu yani konuşma sıklığı yetmedi yapsam da olmadı kısaca. En iyisi o kadar yapmamak dedim
Bana da öyle oldu yani konuşma sıklığı yetmedi yapsam da olmadı kısaca. En iyisi o kadar yapmamak dedimAilem gibi görmüyorum. Benim değil eşimin ailesi onlar.
İlk evlendiğimizde eşim telefonla konuşurken arada alıp konuşurdum. Baktım memnun olmuyorlar, artık hastalık, tebrik, başsağlığı gibi sebepler dışında telefonla konuşmuyorum.
Her konuda da böyle oldu. Memnuniyetsiz davrandıklarını gördükçe yaptığım şeyleri de bıraktım.
Sınırı çizmeme müsade edilmiyor ki. Yani bi baskı yok ama üzülüyor eşim. Bugün hamilelik haberini verdi mesela aldılar telefona hayırlı olsun dediler sonra çocuklarıyla konuşmaya devam ettiler kapatırken eşim ya ona geldi sen de bir şey de diyor. Ya kapat gitsin işte ben demek istesem alır telefonu derim zaten.Eşin ailesiyle ailen gibi olman çok zor gibi geliyor. İstisnalar vardır tabi o da denk gelene iyi biri denk geliyo vallaCanınızı sıkmayın çekirdek ailenize yansıtmayın sınırınızı çizin açık açık kaç yaşında reşit bir bireysiniz. İstedikleri gibi davranamayacaklarını bilsinler, yoksa tepenize çıkıyolar samimiyet altında.
Ben bir kere arasam onlar on kere arıyor işte. Sohbet açıyorlar saçma sapan konuşuyorlar benim de altınlar umrumda değil karşılık görür müyüm onu da bilmiyorum yeterki beni rahat bırakın dedim eşime de. Hele şimdi hamileyim iki düşüğüm var öncesinde rabbim sağlıkla ilerletsin ama inşallah sevindiril olup boğmazlar diyorum hele bir de erkek olursa Allahhhh.ilk evlenirlen öyle olacak sandım. benim annemin de gelini var ama bizle esitti her zaman. ben de öyle olacak sandım ama olmadı. kv hiç kızı yok 4 errrrkeeekkko yüzden anladığını sanmıyorum. ilişkimize vs karışmaz veya kısıtlamazlar. esimden çekindikleri için esim ve ben istediğimiz zaman istediğimizi yapabiliyoruz karışmazlar. ama arkadan konusuyor tabii ki ama ben istediğimi yaptıktan sonra banane valla.
o yüzden de ailem gübi görmüyorum. olamazlar da. bir yanlışımı gördüklerinde gelip bana söylemek yerine konu komşuya veya diğer gelinlere söylüyor. bu da bana itici geliyor. bir kere oturup benimle derdini konustuğu yok.
benimkiler de sanki evlenmemi bekliyorlarmış gibi düğünümden 1 ay sonra altınlarımı istediler. o zaman da esime dedim altınlar umrumda değil, ailen bunlar senin. ama bizim ihtiyacımız olduğunda aynı desteği gösterirler mi? esim de bilmiyorum dedi. kısa zamanda da göstermediklerini gördük. ama benim umrumda bile değil. esim su an diyor ki seninle evlenmeseydim ailemin gercek yüzünü göremeyecektim. bu bana yeter. en azından artık herkes ona göre davranıyor.
ayy ne rezillikler valla boşver. ben hala arar, sorarım. saygısızlık etmem ama o kadar. dahil olmalarına asla izin vermiyorum. planlarımı vs anlatmam. sohbet etmem uzun uzun. onlar da cizdiğim sınırı görüyor. arkadan atıp tutuyorlar ben hiçbirini duymamış gibi davranıyorum valla. bir de onlarla böyle basit muhabbetlere giremem
ayy bizimkiler gururlu ya ben ararım hepBen bir kere arasam onlar on kere arıyor işte. Sohbet açıyorlar saçma sapan konuşuyorlar benim de altınlar umrumda değil karşılık görür müyüm onu da bilmiyorum yeterki beni rahat bırakın dedim eşime de. Hele şimdi hamileyim iki düşüğüm var öncesinde rabbim sağlıkla ilerletsin ama inşallah sevindiril olup boğmazlar diyorum hele bir de erkek olursa Allahhhh.
Doğru söylüyorsunuz da işte eşiniz de huzursuz oldu mu sizin de huzurunuz olmuyor. Aman ne bileyim ya.ayy bizimkiler gururlu ya ben ararım heponlar çok nadir ararlar. ama iste aramıyorum diye laf ederler. bizimkilerin 3 tane erkek torunu var zaten ona rağmen kv esime erkek olur inşallah diyor ben hamile kalamıyordum hem esimde hem de bende sorun vardı. kv esimde sorun olduğunu öğrenince bana gelip ‘sende de sorun var ama dimi?’ demişti o yüzden ben artık onların da bana iyi niyetle yaklaşmadıklarını düsünüyorum. o yüzden de umursamıyorum. esimin abisi hadsiz hadsiz kalkıp ‘aman ne büyük iş çocuk yapmak. çok mu gerek vardı’ falan dedi hamile olduğumu öğrenince. ki biz altınlarımızı beyefendi kendine araba almak için bankaya faiz ödemesin diye vermistik ona. insanın sıradan tanıdığı yapmaz insana bunu bizim aile yapıyor işte. valla kuzum önemli olan sensin. hiç keyfini bozma. kalkıp biri bana bir sey diyemez hiçbirine saygısızlık yapmadım aksine onlar bana yaptı. o yüzden içim rahat. esime de diyorum benim tek derdim esimle kurduğum ailem. diğerleri naparsa yapsın bana bi sey olmaz.
benim esim Allahtan kinciDoğru söylüyorsunuz da işte eşiniz de huzursuz oldu mu sizin de huzurunuz olmuyor. Aman ne bileyim ya.
İşte böyle olması için benim eşimin de sizin eşinizle aynı mantalitede olması lazım ama değil.benim esim Allahtan kincisu an bir tek babası ve annesiyle konusuyor. diğerlerini sildi, yoklarmış gibi davranıyor. bir de biz uzaktayız yani isteseler de çok etkileyemiyorlar bizi. onlar böyle yaptıkça esim daha da hırslandı ve onların bize borçlu olduğu her seyi esim tek basına başardı. he onlar utandı mı? hayır. ama en azından gelip biz sunu yaptık, bunu yaptık diyemiyorlar. düsün esimin maasında bile söz hakları vardı. yok ne almışız, yatırım yapmış mıyız? esim bana bilezik yaptordı 2 tane onda bile kalkıp gram yap neden bilezik yaptın diye laf ettiler en azından artık bunların önünü kestik. dün bile esimi arayıp akıl veriyor bence doğumu su doktorda yaptırın diye. ödü kopuyor doğumda esime yardım etmek zorunda kalırlar diye. cünkü esim hepsine yardım etti zamanında. 5 bin tl maas alırken her ay 4.500 tl abisinin taksitlerini ödedi senelerce. son 35 bin lira ödemesi kalınca bizim borcumuzmuş gibi ödemedik diye ortalığı ayağa kaldırdılar. benim altınlarımdan düşmüşler onu da ya rezillikler valla. sen esinle iyi oldukca kudururlar zaten boşver. ben hep geri durdum bu konularda. çünkü esim bir de benim yüzümden arada kalsın istemedim. asla bizim ilişkimizi etkilemesine izin vermedim bu durumların. artık tamamen onlardan uzak bir dünyadayız ve mutluyuz. siz de öyle yapın
Ay tabiki görmüyorum, hayatıma sonradan girmiş insanları ailem gibi görmek kendi aileme haksızlık olur. Yarın eşimi boşasam onla birlikte onlarda çıkıcak hayatımdan, hata kaç sene önce bir tartışma yaşadık o günden beri ne kendilerini görüyorum, nede seslerini duyuyorum. Çok şükür.Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Ben de tam olarak böyle düşünüyorum. Bu iç içe olma isteğini anlayamıyorum. Aynı insanların damatlarına olan mesafelerini görünce daha anlamıyorum.hayatıma sonradan girmiş insanları ailem gibi görmek kendi aileme haksızlık olur. Yarın eşimi boşasam onla birlikte onlarda çıkıcak hayatımdan,
emin ol bir yere kadar oluyor o. benim esim de öyleydi. hatta bana bir keresinde sen ailemle aram bozulsun istiyorsun falan dedi. ben de o günden sonra sustum hep. bu sefer kendisi her seyi görüp konusmaya başladı. artık ne babası ne annesi ne abileri hepsine o sınırı koydu. dün bile babasını arayıp hiçbir sey benden önemli değil, beni artık rahat bırakın dedi. babası da mecbur tamam oğlum siz iyi olun yeter falan dediİşte böyle olması için benim eşimin de sizin eşinizle aynı mantalitede olması lazım ama değil.
Benimki benim haklı olduğumu bildiği konuda bile manipüle ediyordu beni ilk başlarda. Niye arada kalıyordu. O tarafa laf anlatamıyordu anlamıyorlardı çünkü. Tatsızlık da olsun istemiyordu.
Bir de anne babaya öyle diklenmek de yok bunlarda hele babaya tövbe haşa peygamber gibi onlar için.
Çekiştirmiyorum aslında. Ailesiyle eski samimiyetimin olmayacağını gerekçeleriyle bildirdim bayağı da rahattım doğrusu. Düne kadar. Bir olay oldu ve sevmiyorsun dedi. Ben de eski sevgim yok evet dedim haklı olduğun noktalar var ama ailem sonuçta ben seçmedim asgari seviyede o sevgiyi geri getirmen lazım falan filan dedi. Yok yani insanlar aradı mı tüylerim ürperiyor eşim de fark etti bunu. Elimde değil.emin ol bir yere kadar oluyor o. benim esim de öyleydi. hatta bana bir keresinde sen ailemle aram bozulsun istiyorsun falan dedi. ben de o günden sonra sustum hep. bu sefer kendisi her seyi görüp konusmaya başladı. artık ne babası ne annesi ne abileri hepsine o sınırı koydu. dün bile babasını arayıp hiçbir sey benden önemli değil, beni artık rahat bırakın dedi. babası da mecbur tamam oğlum siz iyi olun yeter falan dedizaman ver aninde sonunda fark ediyor onlar da her seyi. ama sen de bir taraftan çekiştirince erkek kendini arada kalmış hissediyor ve iki tarafa da tutunmaya calisiyor. ben ne zaman gözünü açmaya çalışmayı bıraktım esimin onlara karsı sesi yükselmeye başladı.
o konuda sanırım ben de esinize katılıyorum. ben esim demeden veya o beklentiye girmeden haftada bir falan ararım kv. nasılsın napıyorsun vs kapatıyorum hemen uzatmıyorum. esim sırf bu yüzden defalarca bana senin hakkını ödeyemem demistir. kalkıp esime beni kötülemelerini istemiyorum. kalkıp senin karın bizi aramıyor vs demesinler diye. he esim beni savunur ama ne gerek var. haftada 5 dk sohbet etmek bana bir sey yapmaz diye düsünüyorum. ama mesela eltilerimle ve esimin abileriyle konusmuyorum. ararlar açmam falanÇekiştirmiyorum aslında. Ailesiyle eski samimiyetimin olmayacağını gerekçeleriyle bildirdim bayağı da rahattım doğrusu. Düne kadar. Bir olay oldu ve sevmiyorsun dedi. Ben de eski sevgim yok evet dedim haklı olduğun noktalar var ama ailem sonuçta ben seçmedim asgari seviyede o sevgiyi geri getirmen lazım falan filan dedi. Yok yani insanlar aradı mı tüylerim ürperiyor eşim de fark etti bunu. Elimde değil.
O kadar tiksindirdiler ki sevgi gösterisi algında yaptıkları Boğucu hareketleriyle.
İyi de haftada bir max 10 günde bir ben de kaynanamı arıyorum. O istiyor ki babasını da arayayım konuşmak istemiyorum onunla sinirlerimi bozuyor. Ve konuşma sıklığım yetmiyor. Üç günde birken de yetmiyordu.o konuda sanırım ben de esinize katılıyorum. ben esim demeden veya o beklentiye girmeden haftada bir falan ararım kv. nasılsın napıyorsun vs kapatıyorum hemen uzatmıyorum. esim sırf bu yüzden defalarca bana senin hakkını ödeyemem demistir. kalkıp esime beni kötülemelerini istemiyorum. kalkıp senin karın bizi aramıyor vs demesinler diye. he esim beni savunur ama ne gerek var. haftada 5 dk sohbet etmek bana bir sey yapmaz diye düsünüyorum. ama mesela eltilerimle ve esimin abileriyle konusmuyorum. ararlar açmam falanona bir sey demiyor esim, onlar da bir sey diyemiyor cünkü evlendiğim günden beri bana saygı göstermediler. siz de bence asgari düzeyde muhabbet olsun esiniz için. naber nasılsınız düzeyinde. zaten bundan fazlasını isteyen o samimiyeti size vermek zorunda.
o farklı valla. aramak zorunda değilsiniz. ben kayınpederimi sadece kaynanama ulaşamadığım durumlarda arıyorum. bir de işte bayramlarda falan. onun dışında ne konusayım babasıyla benİyi de haftada bir max 10 günde bir ben de kaynanamı arıyorum. O istiyor ki babasını da arayayım konuşmak istemiyorum onunla sinirlerimi bozuyor. Ve konuşma sıklığım yetmiyor. Üç günde birken de yetmiyordu.
İşte bunlarda lider baba. Hatta kaynanayı hiç arama hep kayınpederi ara kaynana neden beni aramıyorsun demez. Değişik yani anladınız mı.o farklı valla. aramak zorunda değilsiniz. ben kayınpederimi sadece kaynanama ulaşamadığım durumlarda arıyorum. bir de işte bayramlarda falan. onun dışında ne konusayım babasıyla ben
valla zor. Allah kolaylık versin. ama esinizi de anlıyorum ben. onun için de zor bu durum maalesef. aile huzurunuz için biraz taviz verebilirsiniz belki. ama kesinlikle bir sınır olduğunu bilsinler. sacma sapan dahil olmasınlar sırf arayıp soruyorsunuz diyeİşte bunlarda lider baba. Hatta kaynanayı hiç arama hep kayınpederi ara kaynana neden beni aramıyorsun demez. Değişik yani anladınız mı.
Çok fazla ataerkil.
Aman bacım konunun başını okudum eski kaynanam ve kaynatam mi gördüm. Hiç bulaşma saygını koru ama mesafenide koru yoksa sonunda eşinle sana olur olan haberin olsun.Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?