15. Seneden sesleniyorum
Sonuç şuan görüşmüyoruz , uzağız zaten ama bu kültürü değiştirmek çok zor.
Biz yıllarca eşimle kavga ettik, herkes zamanla alıştı bana ama eşinizde o kültürden ne yapsanız değişmiyor. Eşim üzülmesin aman derseniz, o zaman oturup siz üzüleceksiniz.
Ben en son köylerine gittiğim de( ki mecburi hizmet , her sene gitmek zorundaymışız) dönüşte patladım, yıktım bütün ilişkileri, eşimle de ayrılma durumuna geldik ama taviz vermedim, onlar arayıp arayı bulmaya çalışıyorlar ama ben açmıyorum, sadece kayınpederimle konuşuyorum canım isterse.
Ama kabul etmek lazım, bu evlilik devam ettiği sürece sınırları belirlemek kaidesi ile hep hayatınıza olmak durumundalar malesef. Biz de illa ki yüzyüze geleceğiz bir şekilde
Ben çok yapamadım ama benden size tavsiye, ilişkileri kökünden bitirmek bu aile yapısında doğru değil, eşiniz varsın yeri geldiğinde üzülsün, sizin belirlediğiniz sınırlarda arayın, telefonları açın, umursamayın, istediğinizi yapın ama bağı da tam koparmayın.