esimin ailesine o kadar cok uyuyor ki yazdiklariniz.nerdeyse ayni aileden mi bahsediyoruz dicem. onlar da ayni sekilde, birbirlerini ariyorlar hep ama gorev icabi gibi ariyorlar. esime, hatta bana da sunu arayin bunu arayin diye emir veriyorlardi. ve k.valideye isterse 2 gunde bir gidelim gelmiyosunuz etmiyosunuz diyordu. ben evlendigimde tam pandemi zamaniydi ve aksam 8 den sonra disari cikmak yasak oldugu halde k.valide ve k.peder kafayi yemis gibi, niye gelmiyosunuz diyordu. salak salak bu soylemlerine tahammul edemiyordum sizin gibi. evlendigimin ilk yiliydi. memleketime gitmistim bayram tatili icin.memlekete gitmeden once de k.valideye gitmeden gule gule demistik. memleketw gidince k.valide "niye beni aramiyosun" demez mi? ben şokkk. ben de o kadar dolmusum ki artik, tersledim yeter artik ya diye. sonra baya bi bosladi beni. sonraki senelrde de arama mesafe koymaya calisinca hir cikardilar. ama simdi gorusmuyorum. hic alakam kalmadi. cunku gercekten yasama sevincimi somuruyorlardi. boyle insanlar birakin kultur farkini, direkt kendileri gibi olmamizi, kendi evlatlari gibi davranmamizi istiyorlar. ama bizim isimiz dustugunde veya ihtiyacimiz oldugunda anne baba gibi degil el gibi davraniyorlar. sirf bu insanlara aman hzursuzluk cikmasin aman esimle aram bozulmasin derseniz basiniz cok agrir, ki ben 3 bucuk sene bu hatayi yaptim ama simdi cok rahatim.