Eşinizin ailesini kendi aileniz gibi görüyor musunuz ?

Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Benim yıllardır çok iyidir Allah razı olsun ayağını taşa değdirmesin. Beni kızından üstünden tutar, ben de maddi manevi birseye ihtiyacı olduğunda koşarım. Anne - Baba sevgisini göremedim ben maalesef ama kayınvalidem kendi sevgisi ile kapatmaya çalışıyor. Mesela sadece yakın zamandan bir örnek veriyim, estetik ameliyatı oldum hastanede refakatçim olarak kayınvalidem kaldı. Annem gelmedi çalısmasını bahane ettiği için. Tamam kalp ameliyatı olmadım kabul ama insan annesinide görmek istiyor yanında. Eve geldik kayınvalidem 1 hafta baktı ve hiç oturmadı habire temizlik ve yemek yaptı. Dinlensin kendi işlerini de halletsin diye evine bıraktık, annem geldi o gün de ben bana bakmaya geliyor zannettim :) Annem geldi yemek bile yapmadı benim el lezzetim uymaz şimdi size dedi dışardan söyleyin dedi. Biz anneme yemek ısmarladık karnını doyurabilsin diye:) Allah var bir tek masayı kuru bezle sildi tek yardımı o oldu sonrada odaya geçip ezanı beklerken film izledi namazını kıldı uyudu işe gitti:) bütün temizliği eşim yaptı. Şimdi biri annem biri kayınvalidem. Belkide yanlız büyüyüp hayata çok erken atıldığım için özel günlere, önemli günleri asla önemsemem. Bayram geldi hiç kimsenin bayramını kutlamadım çünkü gerçekten benim için önemsiz ben görmedim böyle şeyleri çünkü 2. Gün kayınvalidemi aradım kusura bakma önemsemiyorum biliyorsun dedim sıfır trip “biliyorum bebeğim o yüzden hiç önemli değil. Nasılsınız iyi misiniz? Tamam ben arkadaşlarımla geziyorum öpüyorum dedi kapattı:) Annem babam ölürse üzülür müyüm evet üzülürüm ama kayınvalideme birsey olursa yıkılırım. He tek eksi yönü çok konuşuyor susmuyor:KK66:)
 
aynen sevmek zorunda degilsin freya_ nin dedigi gibi saygi duy
Bende görmüyorum firsat bulsalar bir kasik suds bogacaklar kiskanclar oglani elindne almisiz iyi kullanamamislar bir guzel parasini yiyimde rahatlasinlar 🤣🤣
Evlendirmeselerdi o zaman. Evlendirirken kendilerine de yeni evlat aldıklarını düşünüyorlar sanırım. Yani sen ne yaptın ki benim için anne babam gibi olasın ? Bi kez bana bizi mi seviyorsun aileni mi demişlerdi ailemi demiştim ona da küsmüşlerdi 🤣
 
Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?

İstesende göremezsin çünkü can bağı yok.
Sizi bağlayan tek şey eşiniz.
Tabiki saygı duyuyorum karşılıklı sevgi saygımız sürüyor ama kendi annem kadar candan asla olmaz.
Onların ve eşimin bana gösterdiği saygı sevgi kadar karşılık alırlar.
Ama şöyle bi durum var ayrım yapmam. Kendi anneme ne alıyorsam veya yapıyorsam eşimide kendi annesine yapmaya teşvik ederim.
 
Evlendirmeselerdi o zaman. Evlendirirken kendilerine de yeni evlat aldıklarını düşünüyorlar sanırım. Yani sen ne yaptın ki benim için anne babam gibi olasın ? Bi kez bana bizi mi seviyorsun aileni mi demişlerdi ailemi demiştim ona da küsmüşlerdi 🤣
ayy ben sok siz kimsinizde ailemle kendinizi kiyaslarsiniz kiz ben anne diyorsam sen niye kizim diyemiyorsun mesela beklentide süperler
😂
 
Alıngan insanlarla uğraşmak gerçekten zor benim görümcem de öyle aslında aile boyu böyleler amcalar da bu şekilde sürekli küserler birbirlerine diyorum ya konuşurken tedirgin oluyorum acaba neyime alınacaklar şimdi diye.
Ay anlıyorum seni benimkiler de öyle ama ben artık takmıyorum isteyen küsüp gidiyor isteyen arkamdan konuşuyor hiç oraları olmuyorum bir kaç gün sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar çok garipler. Çözdüm hepsini ama alışamadım asla. Tabi artık asla takmıyorum. Sizde öyle yapın takmayın boşverin onlar kendi kendilerine küsüp kendi kendilerine yine konuşuyorlar.

Ha bu arada çevremde kayınailesiyle çok iyi olan da kötü olanda eş ölünce yada boşanma olunca gelini ve çocuklarını aşırı derecede dışlıyorlar. Oyuzden çok da önemsemeyin bence.
 
Benim yıllardır çok iyidir Allah razı olsun ayağını taşa değdirmesin. Beni kızından üstünden tutar, ben de maddi manevi birseye ihtiyacı olduğunda koşarım. Anne - Baba sevgisini göremedim ben maalesef ama kayınvalidem kendi sevgisi ile kapatmaya çalışıyor. Mesela sadece yakın zamandan bir örnek veriyim, estetik ameliyatı oldum hastanede refakatçim olarak kayınvalidem kaldı. Annem gelmedi çalısmasını bahane ettiği için. Tamam kalp ameliyatı olmadım kabul ama insan annesinide görmek istiyor yanında. Eve geldik kayınvalidem 1 hafta baktı ve hiç oturmadı habire temizlik ve yemek yaptı. Dinlensin kendi işlerini de halletsin diye evine bıraktık, annem geldi o gün de ben bana bakmaya geliyor zannettim :) Annem geldi yemek bile yapmadı benim el lezzetim uymaz şimdi size dedi dışardan söyleyin dedi. Biz anneme yemek ısmarladık karnını doyurabilsin diye:) Allah var bir tek masayı kuru bezle sildi tek yardımı o oldu sonrada odaya geçip ezanı beklerken film izledi namazını kıldı uyudu işe gitti:) bütün temizliği eşim yaptı. Şimdi biri annem biri kayınvalidem. Belkide yanlız büyüyüp hayata çok erken atıldığım için özel günlere, önemli günleri asla önemsemem. Bayram geldi hiç kimsenin bayramını kutlamadım çünkü gerçekten benim için önemsiz ben görmedim böyle şeyleri çünkü 2. Gün kayınvalidemi aradım kusura bakma önemsemiyorum biliyorsun dedim sıfır trip “biliyorum bebeğim o yüzden hiç önemli değil. Nasılsınız iyi misiniz? Tamam ben arkadaşlarımla geziyorum öpüyorum dedi kapattı:) Annem babam ölürse üzülür müyüm evet üzülürüm ama kayınvalideme birsey olursa yıkılırım. He tek eksi yönü çok konuşuyor susmuyor:KK66:)
Anlıyorum sizi sizin yaşadığınız da elbetteki zordur. Yerinizde olsam yine kendi ailem gibi görebilir miydim bilmiyorum. Benim anne babam her zaman fedakardı. Hele babam. Güzel bir baba kız ilişkimiz yoktu ama akıtırdı sürekli. Hiçbir zaman geleneksel bir saygı anlayışı olmadı. Bacak bacak üstüne de atardım sigaramı da yakardım kendi içmese de laf etmezdi. Bir şey yapmak istemesem sorgulamazdı. Şimdi karşı tarafta bi kurallar silsilesi ve değişik beklentiler. Yani ben sizi nasıl anne babam gibi görebilirim.
 
Ay anlıyorum seni benimkiler de öyle ama ben artık takmıyorum isteyen küsüp gidiyor isteyen arkamdan konuşuyor hiç oraları olmuyorum bir kaç gün sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar çok garipler. Çözdüm hepsini ama alışamadım asla. Tabi artık asla takmıyorum. Sizde öyle yapın takmayın boşverin onlar kendi kendilerine küsüp kendi kendilerine yine konuşuyorlar.

Ha bu arada çevremde kayınailesiyle çok iyi olan da kötü olanda eş ölünce yada boşanma olunca gelini ve çocuklarını aşırı derecede dışlıyorlar. Oyuzden çok da önemsemeyin bence.
Ay Ben önemsemiyorum eşim önemsiyor bana kalsa keşke küssünler. Eşim üzülüyor. Huzursuz oluyor.
 
İstesende göremezsin çünkü can bağı yok.
Sizi bağlayan tek şey eşiniz.
Tabiki saygı duyuyorum karşılıklı sevgi saygımız sürüyor ama kendi annem kadar candan asla olmaz.
Onların ve eşimin bana gösterdiği saygı sevgi kadar karşılık alırlar.
Ama şöyle bi durum var ayrım yapmam. Kendi anneme ne alıyorsam veya yapıyorsam eşimide kendi annesine yapmaya teşvik ederim.
Ben de bana gösterilen saygı kadarını gösterince sıkıntı oldu zaten 😂
 
Ben kendi ailem gibi görürüm kayinvalidemi , kayinpederim 5 sene once vefat etti o da babam gibiydi bana Allah rahmeti ile muamele etsin inşallah. Her gün kv demi ararım, en az 15 dakika konusuruz günlük, ondan da Allah razi olsun , düşük yaptım evimde hastanede geldi gunlerce bana bakti kendi kızı yok , beni kızı yerine koydu. Kayinpederimin vefatindan sonra kv dem tek kaldı, sonucta 2 oğlu var ve evliler , bizden başla kimsesi yok , kendi annem nasilsa kv dem de oyle bana.
Rabbim annelerimizi basimizdan eksik etmesin inşallah, ahirete göçüp giden annelere de babalara da rahmeti ile muamele etsin inşallah 🤲
 
Hayır kendi ailem gibi görmem hiç kimse benim annem gibi babam gibi olamaz görmem ama görüyomuş gibi gösteririm çok şükür ki uzağım onlar dünyanın bi ucunda etliye sütlüye karıştırtmam
 
Ben kendi ailem gibi görürüm kayinvalidemi , kayinpederim 5 sene once vefat etti o da babam gibiydi bana Allah rahmeti ile muamele etsin inşallah. Her gün kv demi ararım, en az 15 dakika konusuruz günlük, ondan da Allah razi olsun , düşük yaptım evimde hastanede geldi gunlerce bana bakti kendi kızı yok , beni kızı yerine koydu. Kayinpederimin vefatindan sonra kv dem tek kaldı, sonucta 2 oğlu var ve evliler , bizden başla kimsesi yok , kendi annem nasilsa kv dem de oyle bana.
Rabbim annelerimizi basimizdan eksik etmesin inşallah, ahirete göçüp giden annelere de babalara da rahmeti ile muamele etsin inşallah 🤲
Amin inşallah, işte bu ilişki karşılıklı belirleniyor maalesef beni de mecbur bırakmasalardı birçok şeye belki de daha rahat hissedecektim.
 
Ay Ben önemsemiyorum eşim önemsiyor bana kalsa keşke küssünler. Eşim üzülüyor. Huzursuz oluyor.
Bebek olunca eşinizin de çok fazla bu tür şeylerin aklına geleceğini sanmıyorum çünkü bebek çok yorucu ve yoğun bir hayat demek. Kocalar genelde çocuklar olduktan sonra sadece kendi çekirdek ailelerine yoğunlaşıyor. Benimde bir ailem var kimsenin naziyla niyazıyla uğraşamam diyorlar. Emin olun beziydi mamasıydı ek gıdasıydı derken kocalar maddi olarak yetişme derdine düşecek.
 
Yoo gormuyorum cunku benim ailem degil. Ayda 2 kere evlerine giderim 2 kere de telefon acarim. Mesafeli bir iliskim var. Memnunum. Arada karismaya calisir ama sınırımı korurum.
 
Kayınvalidemle kafam esince arar konuşurum ama kayinpederimle özel günler hariç telefon görüşmem olmaz. Ne konuşacağım kendisiyle uzun uzun? Benim babamla görüşmelerimde annemle olan kadar uzun olmaz mesela. Kayinpederin ne derdi varmış sizinle? Esiniz size dediği gibi babasına da kadınlar kendi arasında iletişim kurar sen niye bu kadar gelin de gelin diyorsun diye uyarsaymis aradaki muhabbet bitme noktasına gelene kadar.

Eşimin ailesini kendi ailem gibi görmüyorum bu arada ama eşimin onlara karşı sorumluluğu var bu beraber yaşadığımız için dahil oluyorum buna bir şekilde. Çok büyük sorunlarımız olmadı ve hayatımda var olacaklar, yoklarmis gibi davranmam mümkün değil.
 
Kocamın tarafından katlanabildigim tek kişi kocam oda el mahkum😂Asla sorun yok aramızda ailesiyle ama yinede tahmulum bazen çok azalıyor neden aramiyorsun diyolar bende bilmem hiç düşünmedim bunu heralde boş vaktim yok diyorum yine aramıyorum.Kendi annemi elbette her gün arıyorum çünkü benim annem o beni doğurdu büyüttü yani elin insanlarına anne baba diyoruz gayet yeterli olmalı onlar için sanki gelin alınca sözleşmeli personel almışlar gibi davranmalri çok sinir bozucu
 
Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Eşinizin ailesini kendi aileniz gibi görmek zorunda değilsiniz.
Ben kendi aileme de hep bir sınır koyarım. Fazla samimiyet hep sorun getirir kim olursa olsun. Hep bir sınır olmalı bana göre. Tabi bu benim kişiliğim. Arkadaş çevremden de sınır koymayanların hep sorun yaşadığıbı da gördüm.
Örneğin, eşimin anne babasının gelinleri de var damatları da var. Hepsi anne baba der, fazla samimiydiler ama hepsiyle de sorun yaşarlar. Ben hiç anne baba demedim hep bir mesafem vardı ama benden yana hiç zarar görmediler. Aksine saygı ve sevgi görürler ve bana diğerlerine göre daha hassas davranırlar.
Arada sınır, saygı ve vicdan olmalı bana göre.
Bir örnek daha vereyim, ben kendi ailem için de eşimin ailesi için de eşimle tartışmam muhtabım kimse o an orada cevap veririm. Ve beni böyle kabullendiler. (kendi anne babam da dahil).
Eşimi de karıştırtmam ilişkilerime. Ben bir bireyim. Onu zora sokacak şey yapmam zaten.
 
Kendi ailem gibi iyilik yaparım sonsuz yardımlarım olmuştur yeri gelmiştir karşılığını almamışımdır ama nasılsınız diye arar mıyım nadir onlar daha çok arar.
 
Kocamın tarafından katlanabildigim tek kişi kocam oda el mahkum😂Asla sorun yok aramızda ailesiyle ama yinede tahmulum bazen çok azalıyor neden aramiyorsun diyolar bende bilmem hiç düşünmedim bunu heralde boş vaktim yok diyorum yine aramıyorum.Kendi annemi elbette her gün arıyorum çünkü benim annem o beni doğurdu büyüttü yani elin insanlarına anne baba diyoruz gayet yeterli olmalı onlar için sanki gelin alınca sözleşmeli personel almışlar gibi davranmalri çok sinir bozucu
En güzel tarif buydu ben de katılıyorum 😂
 
Ben göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Kendi annem babam gibi gormesem de yakin hissettigim teyzem gibi goruyordum.

Artik gormuyorum, yasli diye insanlara saygi duymak zorunda oldugumuzu da dusunmuyorum.

Saygi hakedilir, haketmeyene edebimiz cercevesinde normal davraniriz olur biter, fazlasini bekleyen, evlatlik bekleyen haketsin.


Ama sizin konunuzda ben, kendilerinden nefret ettirecek / sevmeyecek spesifik bir olay okuyamadim, sadece fazla mi ilgi bekliyorlar, ben mi yanlis yorumladim?

Seyi kacirmisim, altinlarinizi kendilerine ev almak icin mi istediler?
 
Bebek olunca eşinizin de çok fazla bu tür şeylerin aklına geleceğini sanmıyorum çünkü bebek çok yorucu ve yoğun bir hayat demek. Kocalar genelde çocuklar olduktan sonra sadece kendi çekirdek ailelerine yoğunlaşıyor. Benimde bir ailem var kimsenin naziyla niyazıyla uğraşamam diyorlar. Emin olun beziydi mamasıydı ek gıdasıydı derken kocalar maddi olarak yetişme derdine düşecek.
Hiç sanmıyorum. Ailesini mutlu ve mesut etme yükümlülüğü devam eder. Çünkü en ufak bir alınmada uzak olduğumuz için direkt yoklama amacıyla ailesini arıyor yokluyor alındılar mı yoksa normaller mi. Şu an daha kararlıyım önceden kıyamıyordum. Ama yanlış yaptığım bir şey yok.
 
X