Eşiniz ne diyor peki ? Görüşme sıklığınıza ya da mesafenize karışıyor mu ? Üzülüyor mu daha doğrusu.
Eşiniz ne diyor peki ? Görüşme sıklığınıza ya da mesafenize karışıyor mu ? Üzülüyor mu daha doğrusu.Yoo gormuyorum cunku benim ailem degil. Ayda 2 kere evlerine giderim 2 kere de telefon acarim. Mesafeli bir iliskim var. Memnunum. Arada karismaya calisir ama sınırımı korurum.
Diyorum ya öyle büyük bir şey olmadı ama küsmeleri alınmaları irrite etti beni. Ya da beni kendilerine benzetmeye çalışmaları. Kendilerine ev alacaklar evet daha sonra oraya gittiğimizde biz ev alırken bize de destek çıkacaklarını söylüyorlar ne kadar güvenilir bilemiyorum ama umrumda bile değil 150 gr altın takmışlardı hepsini istediler.Kendi annem babam gibi gormesem de yakin hissettigim teyzem gibi goruyordum.
Artik gormuyorum, yasli diye insanlara saygi duymak zorunda oldugumuzu da dusunmuyorum.
Saygi hakedilir, haketmeyene edebimiz cercevesinde normal davraniriz olur biter, fazlasini bekleyen, evlatlik bekleyen haketsin.
Ama sizin konunuzda ben, kendilerinden nefret ettirecek / sevmeyecek spesifik bir olay okuyamadim, sadece fazla mi ilgi bekliyorlar, ben mi yanlis yorumladim?
Seyi kacirmisim, altinlarinizi kendilerine ev almak icin mi istediler?
Maalesef öyle biz en başında sınırları koruyamadık aslında eşim kendince uyarmaya çalıştı beni babamın gereksiz samimiyetleri vardır diye ama tanımadığım için anlayamadım ne demek istediğimi. Samim olmak da mesele değil alınmalar küsmeler beni soğuttu çocuk gibi alındıkları şeyleri bir görseniz.Eşinizin ailesini kendi aileniz gibi görmek zorunda değilsiniz.
Ben kendi aileme de hep bir sınır koyarım. Fazla samimiyet hep sorun getirir kim olursa olsun. Hep bir sınır olmalı bana göre. Tabi bu benim kişiliğim. Arkadaş çevremden de sınır koymayanların hep sorun yaşadığıbı da gördüm.
Örneğin, eşimin anne babasının gelinleri de var damatları da var. Hepsi anne baba der, fazla samimiydiler ama hepsiyle de sorun yaşarlar. Ben hiç anne baba demedim hep bir mesafem vardı ama benden yana hiç zarar görmediler. Aksine saygı ve sevgi görürler ve bana diğerlerine göre daha hassas davranırlar.
Arada sınır, saygı ve vicdan olmalı bana göre.
Bir örnek daha vereyim, ben kendi ailem için de eşimin ailesi için de eşimle tartışmam muhtabım kimse o an orada cevap veririm. Ve beni böyle kabullendiler. (kendi anne babam da dahil).
Eşimi de karıştırtmam ilişkilerime. Ben bir bireyim. Onu zora sokacak şey yapmam zaten.
Gayet saygili ve mesafelisiniz bence sorun etmeyin takmayin. Mesela ben dunyaya bir daha gelsm yada yeniden evlensem agac kovugundan cikmis biriyle yada cocuk esirgemede buyumus hayatta kimsesi olmayan biriyle yada tum ailesinin reddedigi gormek istemeyecegi kimsesiz bir adamla evleneyim diyorum. Baska turlu yok ya zorBen göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Aynen öyle. Bir de bunu damatlarına yapmıyorlar yani kimse damadı daralmıyor bizi neden aramadın diye. Ya kardeşim ben evlenirken senet mi verdim sizi sürekli arayacağım diye.Kocamın tarafından katlanabildigim tek kişi kocam oda el mahkumAsla sorun yok aramızda ailesiyle ama yinede tahmulum bazen çok azalıyor neden aramiyorsun diyolar bende bilmem hiç düşünmedim bunu heralde boş vaktim yok diyorum yine aramıyorum.Kendi annemi elbette her gün arıyorum çünkü benim annem o beni doğurdu büyüttü yani elin insanlarına anne baba diyoruz gayet yeterli olmalı onlar için sanki gelin alınca sözleşmeli personel almışlar gibi davranmalri çok sinir bozucu
Diyemez babasına. Dese yanlış anlayacak ona da küsecek konuşmayı çok sevmiyor diyene kadar canı çıktı.Kayınvalidemle kafam esince arar konuşurum ama kayinpederimle özel günler hariç telefon görüşmem olmaz. Ne konuşacağım kendisiyle uzun uzun? Benim babamla görüşmelerimde annemle olan kadar uzun olmaz mesela. Kayinpederin ne derdi varmış sizinle? Esiniz size dediği gibi babasına da kadınlar kendi arasında iletişim kurar sen niye bu kadar gelin de gelin diyorsun diye uyarsaymis aradaki muhabbet bitme noktasına gelene kadar.
Eşimin ailesini kendi ailem gibi görmüyorum bu arada ama eşimin onlara karşı sorumluluğu var bu beraber yaşadığımız için dahil oluyorum buna bir şekilde. Çok büyük sorunlarımız olmadı ve hayatımda var olacaklar, yoklarmis gibi davranmam mümkün değil.
Gayet saygili ve mesafelisiniz bence sorun etmeyin takmayin. Mesela ben dunyaya bir daha gelsm yada yeniden evlensem agac kovugundan cikmis biriyle yada cocuk esirgemede buyumus hayatta kimsesi olmayan biriyle yada tum ailesinin reddedigi gormek istemeyecegi kimsesiz bir adamla evleneyim diyorum. Baska turlu yok ya zor
Ben yeni evlenecek tanıdıklarıma baştan her şeyi düşünerek yapın ve sınırlarınızı bilin diye uyarıyorum. Sonrası çok zor oluyor.Maalesef öyle biz en başında sınırları koruyamadık aslında eşim kendince uyarmaya çalıştı beni babamın gereksiz samimiyetleri vardır diye ama tanımadığım için anlayamadım ne demek istediğimi. Samim olmak da mesele değil alınmalar küsmeler beni soğuttu çocuk gibi alındıkları şeyleri bir görseniz.
İnşallah teşekkür ederimBen yeni evlenecek tanıdıklarıma baştan her şeyi düşünerek yapın ve sınırlarınızı bilin diye uyarıyorum. Sonrası çok zor oluyor.
İnsanların yaşı ilerledikçe çocuklaşabiliyor.
Tahmin edebiliyorum nasıl olduğunu
Ama dediğim gibi bence bu sınır herkese karşı olmalı sonra zarar görmemek için.
Umarım zamanla düzeltirsiniz her şeyi
Yoo niye uzulsun. O da benim ailemle ayni sekildedir. Uzulecek birsey yok. Ozellikle benim calistigim gunlerde cocugumuzu alip gider gorusur kendi.Eşiniz ne diyor peki ? Görüşme sıklığınıza ya da mesafenize karışıyor mu ? Üzülüyor mu daha doğrusu.
Aynen öyle bu sefer yapacağıM bir şeyi sırf onlar dedi diye yapmıyorum. Birileri benden bilmem kaç sene önce bu evrene geldi diye neden her dediklerini yapma mecburiyetim oluyor ?Olmazki .Bilmem kaç sene başında pür dikkat büyüttüğün evlatla bir olmazki.Annem gibi olmazki olamazki.Yani olmasida gerekli degilki şart değilki.Zaten saçmalık burada Kimse kimseye bayilmiyor lafta görüntüde madem gelin diye bir kelime var kızım niye? madem damat diye bir kelime var oğlum niye? Kayınvalide kaynana kayınpeder denirken anne babayı kim uydurmuş.Esimle kardesmi olduk da anne baba sahibi olduk bonus gibi.Saygi olsun karşılıklı ne aileler ne evlenenler mecburi iluskilere zorlanmasa insanlar içinden gelerek sevse saysa bu sorunlar olmaz .Sorun dayatmalarda sorun illa bunu böyle yapacaksın denmesinde sorun boyun egdirmek olayına dönüyor.Kimin dediği olacak yarışına.
Bunlarda birlikte hareket ediliyor. İlerde onların yaşadığı yere gitme durumumuz var eşim memur şu an ayrı yerdeyiz ben de özeldeydim ama bıraktım çalışmıyorum. Eğer gidersek hele bir de çalışmazsam bilemiyorum ne olurYoo niye uzulsun. O da benim ailemle ayni sekildedir. Uzulecek birsey yok. Ozellikle benim calistigim gunlerde cocugumuzu alip gider gorusur kendi.
Koparana kadar zorlamak ilişkileri.İkinci evliliğimi bu kafada olmayan biriyle yaptım.Zorlamak insanları sahtekarlığa itiyor.Mış gibi yapıyor insanlar .severmiş sayarmiş merak edermiş gibi.Aslinda gitsede rahatlasak sussada bı kendimize gelsek diyor insanlar içlerinden ne kadar çirkin işte.Zoraki sevgide saygıda olmuyor hep bir diken üstü .Yetişkin olgun bir eş ailesi değilse karşıdaki bir o kadar çirkin bir hal alıyor insanlar .İnşallah bir gün insanlar karşıdakinin de bir insan olduğunu ve onu zorlayarak ne evlat yapamayacaklarını ne ona anne baba yerini tutamayacaklarini ve böyle saygınlık değil tiksinti uyandirdiklarini farkeder.Aynen öyle bu sefer yapacağıM birli şeyi sırf onlar dedi diye yapmıyorum. Birileri benden bilmem kaç sene önce bu evrene geldi diye neden her dediklerini yapma mecburiyetim oluyor ?
Dünyanın kaç yerinde böyle gerçekten ? Ve bunu yapmadım diye de huysuz sayıldığım bi coğrafyada yaşıyorum. Şimdi hamileyim eminim ki hamile kız sürekli aranır diye saracaklar.
Neden boşandınız özel değilse cevaplar mısınız ? Bu tür şeylerden mi ?Koparana kadar zorlamak ilişkileri.İkinci evliliğimi bu kafada olmayan biriyle yaptım.Zorlamak insanları sahtekarlığa itiyor.Mış gibi yapıyor insanlar .severmiş sayarmiş merak edermiş gibi.Aslinda gitsede rahatlasak sussada bı kendimize gelsek diyor insanlar içlerinden ne kadar çirkin işte.Zoraki sevgide saygıda olmuyor hep bir diken üstü .Yetişkin olgun bir eş ailesi değilse karşıdaki bir o kadar çirkin bir hal alıyor insanlar .İnşallah bir gün insanlar karşıdakinin de bir insan olduğunu ve onu zorlayarak ne evlat yapamayacaklarını ne ona anne baba yerini tutamayacaklarini ve böyle saygınlık değil tiksinti uyandirdiklarini farkeder.
Buna evet diyecek kişi yok denecek kadar azdır. Tabi ki kendi ailen gibi olmaz. Ne kadar da olsa farklı aile kendi canım kanın olmaz. Ama saygı duyulurBen göremiyorum. Gören var mı gerçekten merak ediyorum. En başında iyiydim aramak için can atardım ama daha sonra soğuttular üç kez arasam dördüncüyü neden aramıyorsun serzenişine geçtiler. Arama sıklığım asla yetmedi. Ve öyle uzun aralıklarla da değildi iki günde bir kayınbabam ayrı kaynanam ayrı arıyordu. Ve saatlerce konuşuyorlardı.
Artık biz senin anne babanız bizde öyle bizde şöyle. Zamanla bunalttı beni bu durum. Aleni bir şekilde söylemediler ama eşim huzursuz oluyordu.
Ve çok farklı iki kültürdeniz her aramada farklı bir adetlerinden bahsettiler. Ben daha rahat yetiştirildim baktığımda onlarda hayat sanki görevlerle yürütülüyor. Personel görev listesi gibi listem vardı sanki bir ara. Asla anlayamadım onları onlar da beni.
Örneğin bi cenazemiz oluyor tam bir hafta boyunca başın sağ olsun diye arıyorlar. Aynı kişiler arıyor bu arda.
ben de herhalde konuştuklarını unutuyorlar diyordum dilediniz ya sorun yok diyorum alınıyorlar konuşmak istemiyorum diye.
Beni yanlarına çağırıyorlar rahat edemem diyorum buna da alınıyorlar bizi sevmiyor diye.
Neyse orda kendi adetlerin buraya gelince de bizim adetlere uyarsın diyorlar.
Her şeye ama her şeye alınıyorlar. Ben de tedirgin oluyorum her konuşmada huzursuzluk çıkacak diye. Böyle olunca konuşmaları azalttım eşim en başında anlamasa da daha sonra anlayış gösterdi. Ailesinin saçmaladığını görüyordu çünkü ama ona kalsa onlar da öyle görmüştü kendi çocuklarına da aynısını yapıyorlardı bana özel değildi.
Ama ben onların çocuğu değilim onlar da benim anne babam değil. Sorsan gelin pek kıymetli.
Bizde hediyeleşme vardır yani büyük küçük içinden ne gelirse alır ebeveynler. Bir tane bir şeylerini görmedim şimdiye kadar ha almak zorunda değiller tabii ki. Sinirime giden külfet olan konularda hiç ağızlarını açmamaları.
Ev alacaklar altınları istediler tuhaf gelse de kabul ettim yeter ki beni rahat bıraksınlar dedim. Bir sıkıntım olursa zaten kendi anne babam arkamda.
Yani saygımı da bozmadım hiç sadece farklılıklar var ve onlar gibi olamıyorum olmak da istemiyorum açıkçası her şey kurallı çünkü.
Eşim onlara karşı eski sevgimin olmadığını biliyor sebeplerimi de sunuyorum anlıyor ama üzülüyor muhtemelen. Yine haftada bir arıyordum ki o bile fazla bence. Şimdi hamile olduğumu öğrendim öncesinde düşüklerim var eşim anne babamın adı geçti mi ürküyorsun ama asgari düzeyde sevginin geri gelmesi lazım kabuk etmesen de onlar da senin ailen artık diyor. Sıkıldım artık gerçekten bu durumdan. Ve insanlar için gelin olmakla damat olmak aynı şey değil beni gün aşırı saçma sapan aradıkları gibi damatlarını arayamıyorlar mesela.
Üç sene oldu son zamanlarda rahatsız etmiyorlardı ama şimdi bebek girince araya telefona girişeceklerdir eminim. Bekliyordum da zaten.
Siz nasılsınız eş ailesiyle ?
Eşiniz ilişkilerinize karışıyor mu ?
Ve siz benim yerimde olsanız ne yapardınız ?
Yok benim boşanma nedenimi unuttum ben.Ben kimseye anne baba demem.Kimsede mecbur edemez beni.Ben zorlandigim yerde yakarım köprüleri karakter olarak değişmedim hiçbir koca beni zorlayamaz hiç kimse konu koca da değil.Benim annem bir tane.Saygi bilmemne duymak değil başka bir kadına anne demek.Kizimin da demesini öyle biriyle evlenmesini istemem şahsen damadım olursa bir gün oda bana anne demesin istemem yani.Saygi duysun herkes iyi gecinsin evinde mutlu olsun.Oyle birinin üzerinde tahakküm kurmak isteyen kaynanalarida sevmem.Herkes doğurduğuna annelik yapsın gelinine damadına değilNeden boşandınız özel değilse cevaplar mısınız ? Bu tür şeylerden mi ?
Maalesef karşıdaki insanların feraset seviyesi de önemli. Benim karşımdaki insanların ilişkileri kendi Köyleri ve yakın köylerle sınırlı.
Hep tarlada bahçede çalışmış insanlar. Büyükşehirde yaşıyorlar şu an ama tam bir geleneksel iç anadolu kafası.
Ben Karadenizliyim her zaman denize kıyısı olan bir yerde büyüyen insanın içtaraflara göre daha açık olduğunu düşünürüm.
Bunlarda tek doğru kendileri.