Eşimle Yaşadığımız Sorunlar

begonvil001 .!.:

30 yaşındayım

Geçtiğimiz hafta samimi olduğu çocukluktan beri görüştüğü arkadaşları geldi, onlarla konuşuyor işte onlara diyor,
artık zevk almıyorum hiçbirşeyden. Yaptığım işten de sıkıldım. Farklı bir alana yönelcem, tekrar üniversite sınavına gircem falan diyor. Eksik hissediyorum kendimi diyor.

Hala babasının aslında kurtulma ihtimali olduğunu ama yapamadığını söylüyor. Bunun pişmanlığını duyduğunu söylüyor. Yani Amerika ve Küba da dahil olmak üzere her yerle konuştu hepsi en fazla 20 ay yaşar dedi. Buna rağmen hala pişmanlık hissediyor.

Bu da haliyle beni yoruyor üzüyor. Akrabalarım, anne babam misafirliğe geliyor, onlarla sadece nasılsın iyimisin muhabbeti yapıyor, sonrası sus pus. Konuşmuyor eskisi gibi ilgi alaka göstermiyor. Yani benim de canım sıkılıyor buna diğer akrabalarımın da ailemin de.

Yani soyutladı kendisini tamamen ve işin garibi artık bana sormuyor, bana anlatmıyor.

Genişletmek için tıkla...

begonvil001 .!.:

Bunu kendisine teklif ettim. Ben sorunlarımı ve içinde olduğum durumu biliyorum zaten dedi.

Psikolojik destek almaya gitsem, orada da bana teselli verecek, işte geçer bunlar alışırsın vb. şeyler söyleyecek dedi geçti.

Yani benim teselliye ihtiyacım yok, kendi başıma kafamı toparlamaya, hazmetmeye ve kabullenmeye ihtiyacım var diyor.

Yani psikolojik destek meselesini kabul ettiremedim.

Genişletmek için tıkla...