- 24 Ekim 2019
- 1.386
- 7.588
-
- Konu Sahibi songuel1989
- #21
Merhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.
Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?
Sizi sizden başkası kurtaramaz hanımefendi. Degil insanin bazen anne babasida degil eşten çoluk cocuktan bahsetmiyorum bile öncelikle kendinizi düşüneceksiniz siz kendi kendinizin kurtarıcısı ve doktoru olacaksınız. O adamı eşten saymayın bile. Boşanmak için neyi bekliyorsunuz. İnsanlar senelerce durup 60 70 yaşında bile boşandığı oluyor. Hayata bir kere geliyoruz. Hicbirimizin bu fani hayat için başka yaşama şansı yok. Hayatı neden kendinize zehir ediyorsunuz. Ayrica siz her yaz eşiniz ama eş demeye bin şahit olan kişi istiyor diye eziyet çekmek için ailesine gitmek zorunda değilsiniz. Şu adamlara kul köle olmayın yahu. Sizi ezmiş sindirmis farkedin kendinize gelin. Siz değerlisiniz eşiniz veya saçma ailesi kimse sizden üstün değil. Kendinize değer vermeyi öğrenin. Psikolojik destek alın lütfenMerhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.
Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?
Çalışıyormuş zatenNeden ?neden bunu kendinize ve çocuklarınıza yapıyorsunuz?
Nerde yaşıyorsunuz? Avrupaysa hemen bosanin orda sosyal hizmetler daha güçlü.
Neden çalışmıyorsunuz da bu adama dilenci olmuşsunuz .
Kendi aileniz nerde ? Gitsin kalsın annesinin dibinde sizde kendi aileniniz yanın özgürce yaşayin .
Bakın bu kadarı çok ,hangi cağida yaşiyorsunuz .
Allah aşkına ne demek dişari çıkmak konuşmak yasak ?.
Vallaha eşine kölelik yapmak yerine girin bir işe ,fabrikada olur ,yaşayin özgürce .
Bakın nasıl eski neşeniz enerjiniz geri geliyor .
BoşardımMerhaba. Daha yeni üye oldum. 15 yillik evliyim 35 yasindayim. 2 cocugum var 14 ye 9 yasindalar. Yurt disinda yasiyorum.
Esim ve ben calisan insanlariz. 1 sene boyunca calisiyoruz cabaliyoruz türkiyeye gitmek icin. Ama maalesef bütün yaz tatilimi ailesinin evinde gecirmek zorundayim. Onlarda biraz geri kalmis. Hersey onlara Göre ayip. Ben acigim diye üstüme kuma getireceklerdi. Neler yapmadilar neler. Esim beni hic bir sekilde savunmadi bugüne kadar. Onlar 20 kisiler ve her sene gittigimizde bu 20 kisinin yemegini icmesini ben karsilamam zorundayim. Misafir gidiyorum ama onlar icin bir otel parasi birakiyorum. Ekmek bile getirmiyorlar ve utanmadan sürekli biseyler istiyorlar. 15 yildir bu durumu yasiyorum ve buna artik tahamüllüm yok. Bu sene yine oraya gidecekmisiz. Artik sabrim tasti ve mutfak dolabinda ne var ne yok yere döktüm ve cok agir küfürler ettim. Pismanda degilim. Esim cok anneci. Sadece o degil. Bütün dogurdugu cocuklari cok anneci. Esimin kardesi hergün 10 15 Video gönderiyor annesini cekerek. Esimin cevaplari ve annesine duydugu o sevgi benim midemi cok bulandiriyor. Esim cok kücük yasta baba evini terk etmis bi insan. Nedense biz evlendikten sonra annesi ona cok degerli gelmeye basladi. Bunuda söyleyeyim, biz izine gittigimiz zaman bana disari cikma yasagi var. Erkekler dolasiyormus beni kimse görmesin diye 6 haftami güzelim türkiyede hapiste geciriyorum. Bana konusmak yasak, annesi üzülürmüs üzüntüden ölürmüs. Artik okadar saygisiz oldumki. Annem ölür dediginde Gebersin diye cevap veriyorum. Cok nefret etmeye basladim. Esim bana gelince cok bencil bir insan. Benim cok hayallerim vardi. Bugüne kadar hic birini yerine getiremedim. Bana bir ayakkabi veya baska bisey almazdi. Herseyi yalvararak yaptiriyorum. Bazen yalvarmam senelerce sürüyor. Mesela sinemaya gitmek istedim yeni evliyken. 10 senemi aldi. Benimle bas basa kalmak istemedi hic. Simdide Ben istemiyorum artik. Gecende abisiyle konusmalarini duydum ve cok üzüldüm. Bana cok iftira atti abisi ve esim hic bir karsilik vermedi. Benim eve girdigimi duymadi ve ben o konusmalari hepsini telefona kayit ettim. Anneleri biraz yasli ve biraz hasta. Onu yikamami felan istiyorlar. Kadin ama daha herseyi kendi yapabiliyor. Ben onu yikamak istemiyorum. Tabiiki birgün yatalak olursa basim gözüm üstünde yeri var. Seve seve bakarim. Ama o zaman simdi degil. Cok delidolu bir insandim. Artik ne gülebiliyorum ne de gelecegimi görebiliyorum. Babalari 4 sene önce yasliliktan vefat etti. O yasarkende babam babam diye agliyordu. O öldü anne Anne diye aglamaya basladi. O ölse teyze dayi kuzenler var. Ben hepsinin ölmesini mi beklemek zorundayim nefes almak icin? Siz ne yapardiniz?
Çalışmalı yoksa kocası okadar parayı ailesine nasıl rahatça harcayacakTürkiye'de erkekler görür diye dışarı çıkmak yasak ama yaşadığın yerde çalışmama izin var. İş yerinde erkekte vardır heralde. Hazır para geliyo tabi. Senin ailen yokmu. Neden çekiyorsun
Ben aslinda hic pes etmeyen bir insanim. Son nefesime kadar sürdürmek istedim bu evliligi.
Diger zamanlar nasil bir eş. Beni burdada cok yalvartiyordu herseye. Ilk 10 yil benimle zaman gecirmezdi. Ben calismaya basladim adam beni kaybetme korkusuyla yasiyor burda. Giyiniyorum süsleniyorum. Burda kendime bisey dedirtmiyorum artik.Cocuklar büyümüs. Diger zaman nasil bir es pek yazmiyor, ama genel olarak böyleyse sahsen uzatmazdim. Erken evlenmenin dezavantajlari bunlar. Burda (Almanyadayim) bir cok türk 20 yaslarinin basinda evleniyor/evleniyordu heleki 90 larda felan. Ondan sonra da bosanmalar cok oluyordu. Cünkü 19 yasinda veya daha erken sectigin adamin daha karakteri bile oturmamistir.
Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bencebu nedir yav!
Bence sizin için hiç zor değil. Tüy gibi hafiflersiniz benceBosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.
Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.
Ha bu arada. Bu siteye yazmamin bir sebebide türkiyedeki kadinlarin düsüncelerini almak istedim. Kendimi sorguladim. Belki hani yasadigim normaldir. Belki bütün kadinlar aynisini yasiyor ama Ben avrupada büyüdüm diye bilmiyorum. Gördümki normal degil. Simdi bir adim daha atarim.Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bencebu nedir yav!
kimse bosanmak icin evlenmiyor ki?Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.
Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.