Eşimle sürekli kavga ediyoruz

Songuel yazmanızdan dolayı Avrupa ülkesinde yaşadığınızı düşündüm. Avrupa’nın göbeğinde medeniyette bu hayatı çekmeniz reva mı?
Eşek gibi tüm sene çalışıp, senelik izninizde bir tatil yapmamanız, gidip koca ailesine eşeklik yapmanız reva mı? Yani ne denir bilemedim, inanılır gibi değil.

Ne kendinize gün yüzü göstermişsiniz, ne çocuklarınızı güzel tatil anılarıyla büyütebilmişsiniz. Ana baba diye diye kendinizin ve çocuklarınızın hakkına da girmişsiniz, bu da bir kul hakkı yazıktır yahu.

3 senedir evliyim Almanya’ya geldim. İlk geldiğim yıl hala pandemiden tam açık değildi turizm, ona rağmen şimdiden Fransa, İtalya, İspanya, Çekya bir sürü ülke bir sürü şehir gördüm. Bu yaz da gemi turu ile 7-8 şehir ve 3 ülkelik tur aldım. Sene içinde küçük seyahatlerim de olur muhtemelen. Yani kendimi yerinize koydum da size hem kızdım hem üzüldüm.

Bari bu saatten sonra gönderin gitsin o koca olacak adamı da uyusun anasının koynunda. Siz de yaz bitmeden tatil alın İtalya’dan İspanya’dan nereden olursa güzel bir şehir seçin ve çocuklarınızla keyfini çıkarın, ama Allah aşkına yapın.
 
Üstünüze kuma getirmeye çalışmışlar,sinemaya bile gidememişsiniz. Yurt dışında size yaşattıkları hayata bakın. Çekilecek çile değil, keşke daha önce bıraksaydınız
 

Eşiniz sizi savunmadıysa ne diye 2 çocuk doğurup evli kaldınız?
 
Bal kadın, sana bir soru soracağım, kendini hiç mi sevmiyorsun? Kendine bunu mu layık görüyorsun? Biliyorum söylemesi kolay. Ama sende bıktın artık. Bu dağdan inme, hala kabile hayatında kalmış, gelişmemiş, gelişime ayak diremiş, evrimini tamamlayamamış, mezopotamya eşeklerine sence de fazla taviz vermedin mi? Sen ne zaman hayatini yaşayacaksın düşün bunları
 
Sizi sizden başkası kurtaramaz hanımefendi. Degil insanin bazen anne babasida degil eşten çoluk cocuktan bahsetmiyorum bile öncelikle kendinizi düşüneceksiniz siz kendi kendinizin kurtarıcısı ve doktoru olacaksınız. O adamı eşten saymayın bile. Boşanmak için neyi bekliyorsunuz. İnsanlar senelerce durup 60 70 yaşında bile boşandığı oluyor. Hayata bir kere geliyoruz. Hicbirimizin bu fani hayat için başka yaşama şansı yok. Hayatı neden kendinize zehir ediyorsunuz. Ayrica siz her yaz eşiniz ama eş demeye bin şahit olan kişi istiyor diye eziyet çekmek için ailesine gitmek zorunda değilsiniz. Şu adamlara kul köle olmayın yahu. Sizi ezmiş sindirmis farkedin kendinize gelin. Siz değerlisiniz eşiniz veya saçma ailesi kimse sizden üstün değil. Kendinize değer vermeyi öğrenin. Psikolojik destek alın lütfen
 
Çalışıyormuş zaten
 
Boşardım
Boşamayacaksam da yazın türkiyeye gitmezdim
sadece eşimi gönderirdim
 
Şu anda yaşadığın duygusal yalnızlık ve hayal kırıklığı, zamanla sana zarar verebilir. Eşinle açık bir iletişim kurarak duygularını ve yaşadıklarını onunla paylaşman önemli olabilir. Belki de profesyonel bir yardım almak, ilişkinizdeki zorluklarla başa çıkmanıza yardımcı olabilir.

Eşinin ailesinin seni göz ardı etmesi veya saygısızlık etmesi gerçekten üzücü. Kendi sınırlarını çizmek ve kendini korumak da önemli. Onların beklentilerine karşı durmak ve kendi mutluluğunu sağlamak için cesur adımlar atabilirsin.

Birlikte karar verdiğiniz bu yılki ziyaret konusunda, kendi ihtiyaçlarını ve sınırlarını göz önünde bulundurman önemli. Eğer gitmek istemiyorsan ve bu senin için sağlıklı değilse, eşinle bu konuda açık bir şekilde konuşman ve alternatif çözümler bulman gerekebilir.
 
Cocuklar büyümüs. Diger zaman nasil bir es pek yazmiyor, ama genel olarak böyleyse sahsen uzatmazdim. Erken evlenmenin dezavantajlari bunlar. Burda (Almanyadayim) bir cok türk 20 yaslarinin basinda evleniyor/evleniyordu heleki 90 larda felan. Ondan sonra da bosanmalar cok oluyordu. Cünkü 19 yasinda veya daha erken sectigin adamin daha karakteri bile oturmamistir.
 
Cevaplariniz icin cok tsk ederim.

Ben calisiyorum kendi parami kazaniyorum.

Bosanmaya gelirsek, Ben aslinda hic pes etmeyen bir insanim. Son nefesime kadar sürdürmek istedim bu evliligi. Cocuklarimda Benim cok mutsuz oldugumun farkinda ve onlarda oralara gitmek istemiyor.

Benim annem babam benim yasadigim sehirde yasiyorlar. Ben burda istedigim zaman disariya cikiyorum.

Ama türkiyede hapis hayati yasiyorum. Tabiiki iyi anlastigim aile üyeleri de var. Benim memleketim oraya 500 600 km uzaklikta. Babaannem, halalarim felan orda. Oraya hic gitmeyiz. Ordaki ailem artik benimle bu yüzden konusmuyor. Ben esime her zaman diyordum. Bana 1 hafta ayir, gerisini ailende geciririz. Yok anasi üzülürmüs. Bir kere benim memlekete gittik ve cok kalamadik. Cabuk gelin baba ölüyor. Gitmek zorunda kaldik. 4 yil sonra öldü. Ben bu sene aslinda evleri baslarina yikip o evden cikmak istiyorum. Arabayla gidecez. Cocuklarimida arabaya atip kendi memleketime gitmek istiyorum kocamsiz. O annesine doysun. Bende herkesi sasirtmis olim. Siz bu planima ne dersiniz? Baska yapabilecegim bisey varmi? Ben gitmesem cocuklari götürür. Ben cocuklarimin orda bensiz kalmalarini istemiyorum.
 
Türkiye'de erkekler görür diye dışarı çıkmak yasak ama yaşadığın yerde çalışmama izin var. İş yerinde erkekte vardır heralde. Hazır para geliyo tabi. Senin ailen yokmu. Neden çekiyorsun
Çalışmalı yoksa kocası okadar parayı ailesine nasıl rahatça harcayacak
 
halâ devam ettiginize göre bi sorun yok bence:)
Boşanma diye bir şeyden haberdar mi değilsiniz yoksa?
Onlar tuhaf ama, bu duruma katlanan siz daha tuhafsiniz.
Bu seneki tatilde bol eglenceler:)
 
Diger zamanlar nasil bir eş. Beni burdada cok yalvartiyordu herseye. Ilk 10 yil benimle zaman gecirmezdi. Ben calismaya basladim adam beni kaybetme korkusuyla yasiyor burda. Giyiniyorum süsleniyorum. Burda kendime bisey dedirtmiyorum artik.

Depremden dolayi tasinmak zorunda kaldi annesi. O yeni ev carsiya yakin. Gecen sene herkesi sasirttim ve cocuklarimi alip kafeye oturdum. Bunun kavgasi cikti. Gecen sene 4 hafta gittik ve ben 4 hafta boyunca yemek yapmadim. Cocuklarim icin azar azar yaptim kimse yemesin diye. Kötü insan ilan edildim. Ama artik taş olsa catlar. Cok saygisizca cevaplarim basladi. Aslinda Ben bu degilim. Cok saygiliyimdir. Zıkkımın kökününden tut daha kötü seylere kadar. 14 yil yaptim ettim onu görmüyorlar. 4 hafta greve girdim beni en kötü insan ilan ettiler.
 
Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bence bu nedir yav!
Bosanma nedir bilirim. Ama ben bosanmak icin evlenmedim. Cok sevdim kocami. Ama otuzumdan sonra beynime tak etti anliyormusunuz. Diger 10 yili saymiyorum bile artik. Sustugumu cahilliyime veriyorum. Tabiki simdi bu yasimda bosanmayi düsünüyorum. Cocuklarimda büyüdü artik.

Kendi ayaklarimin üstündede durabilecek herseyim var. Ama o adimi atamiyorum. O Adim cok zor bir adim.
 
Bence sizin için hiç zor değil. Tüy gibi hafiflersiniz bence
 
Son nefesinize kadar surdurecek baska bir sey bulun bence bu nedir yav!
Ha bu arada. Bu siteye yazmamin bir sebebide türkiyedeki kadinlarin düsüncelerini almak istedim. Kendimi sorguladim. Belki hani yasadigim normaldir. Belki bütün kadinlar aynisini yasiyor ama Ben avrupada büyüdüm diye bilmiyorum. Gördümki normal degil. Simdi bir adim daha atarim.
 
kimse bosanmak icin evlenmiyor ki?
Size değer vermeyen, sevmeyen, tatil diye gittiginiz yerde "seni kimse gormesin" diye akilalmaz sebep ile sizi eve kapatan muhtemel bir sapikla evlisiniz zaten.

Siz de boyle biriyle sonuna kadar gidicem kafasindasiniz halâ, valla tutan cikmaz ki gidin yani, bize ne, söyler geceriz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…