Eşimle ikinci evliliklerimiz, çıkmazdayım

Olan olmuş evlenmişsiniz ve mutsuzsunuz. Artık çözüme odaklanmak zorundasınız. Çözüm boşanmaksa bosanın. Böyle kendi kendinizi yer bitirirsiniz, çocuğunuza da faydanız olmaz.

Size zarar vereceğini hiç sanmıyorum, gözünüzü korkutmak istiyor muhtemelen.
Çocuk konusuna gelince bu davranışlarına şahit olduğum için çocuğumuzu benim yanımda görmeni istiyorum dersiniz. Bebeğiniz şimdi çok birşey anlamaz, büyüyene kadar da herşey rayına oturmuş olur. Mutsuzsaniz şimdi ayrılmanın tam zamanı. Allah evladınızı size bağışlasın, umarım gönlünüzce olur herşey.
 
Siz de biraz abartmıyor musunuz,eski eşle filan görüşmek çok gereksiz sizin için.Bu onların çocuğu ,onlar halletsin.
Normalde öyle öfkeli değilse eşin insan bu sabır taşı değil ya bir yerde dayanamamıştır.Aman çocukların psikolojisi diye diye büyükler mahvoldu.
Belli ki zamanında gereğinden fazla şımartılmış çocuk, şimdi ektiklerini biçiyorlar.
Katılıyorum, insanlar robot değil , her hareketimizi sürekli kontrol edemeyiz. Evet vurmamaliymis ama adamı nerdeyse potansiyel katil gibi görecek konu sahibi. Çok ilgili bir babaydi başta ondan etkilendim diyor. Okuldan atılma , sınıf arkadaşlarına şiddet evde annesinin kontrol edemeyeceği kadar sinir krizi, taş olsa çatlar.
 
Empati kuruyorum. O cocuk benim cocugum olsa 2 tokat yediginde tepkim ne olurdu? Cocugun davranissal sorunlari icin ebeveyn danismanligi aliyorlar mi mesela? Uzmanlar cocuk hakkinda ne diyor, ne oneriyor? Anne baba ne kadarini uyguluyor? Bu sorunlar sizin sorununuz gibi gorunmese de cevaplari eşinizle ilgili fikir sahibi olmaniza yarayacak. Ufacik cocugu tartaklamak isin en kolayi. Bu cocuk bi anda kavga etmeye meyilli olmamistir. Ana baba davranislari en buyuk etken. Bosanir misiniz bosanmaz misiniz bilemem. Sadece cocuga cok uzuldum. Hircinliginin altında buyuk bir ilgi acligi yatiyor
 
Katılıyorum, insanlar robot değil , her hareketimizi sürekli kontrol edemeyiz. Evet vurmamaliymis ama adamı nerdeyse potansiyel katil gibi görecek konu sahibi. Çok ilgili bir babaydi başta ondan etkilendim diyor. Okuldan atılma , sınıf arkadaşlarına şiddet evde annesinin kontrol edemeyeceği kadar sinir krizi, taş olsa çatlar.
Her hafta okulda olay çıkarıyorsa çocuk bayağı sorunludur tahminim. 2. Sınıfta okuldan atılan birisini ilk kez duyuyorum örneğin.
 
Her hafta okulda olay çıkarıyorsa çocuk bayağı sorunludur tahminim. 2. Sınıfta okuldan atılan birisini ilk kez duyuyorum örneğin.
İnanın ben de şaşkın durumdayım. Ödemeleri taksitli şekilde yapıyorlar örneğin şuan 2. Sınıf çocuk ama aralık ayından itibaren önümüzdeki yıl yani 3. Sınıfın ödemelerine başlamışlardı , işte okul direkt biz ödediğiniz miktarı iade ediyoruz ilişiği kesiyoruz diye ilettiler
Eşim gitti kamera kayıtlarına bakmak istedi nedir ne değildir kavgalarını görmek için evet cidden kız erkek farketmeksizin vuruyor çocuk biz eşimle beraber konuşmuştuk eşim yanımda dedi bak ben annene asla vurmadım kadınlara vurulmaz xx ablana da hiç vurmadım onlar narindir biz vurmamalıyız kadınları korumalıyız sen de kız arkadaşlarını anneni anneanneni babanneni korumalısın onlar bir kadın diye uzun uzun anlattık beraber biz bunları konuştuk ama yine tekme tokat kıza dalmıs en son kızı olan bir aile çok ciddi sorun çıkarmış kıza saldırdığı için orada ben de çok kızdım bir kıza asla el kalkmamalı elbette erkeğe de yapmamalı biraz kadına siddet hassas noktamız.. aslında çocuk ne bende ne annesinde eşimin bizlere bağırıp vurduğuna şahit olmadı hiç eskiden de olmamış anne de teyit ediyor çocuk önünde kavga tartışma yapılmıyor bizde onlarda da yapılmamış hiç..
 
Empati kuruyorum. O cocuk benim cocugum olsa 2 tokat yediginde tepkim ne olurdu? Cocugun davranissal sorunlari icin ebeveyn danismanligi aliyorlar mi mesela? Uzmanlar cocuk hakkinda ne diyor, ne oneriyor? Anne baba ne kadarini uyguluyor? Bu sorunlar sizin sorununuz gibi gorunmese de cevaplari eşinizle ilgili fikir sahibi olmaniza yarayacak. Ufacik cocugu tartaklamak isin en kolayi. Bu cocuk bi anda kavga etmeye meyilli olmamistir. Ana baba davranislari en buyuk etken. Bosanir misiniz bosanmaz misiniz bilemem. Sadece cocuga cok uzuldum. Hircinliginin altında buyuk bir ilgi acligi yatiyor
İnanın psikolog konusunda çok hakim değilim benim önerim anne baba olarak birlikte süreci yönetmeleri lazım olursa ben de her daim gelirim diye de ilettim ancak anne tek başına süreci yönetiyor eşim gitmiyor bir kez gitti sonra devam etmedi cocugu anne götürüp getiriyor sürece hakim değil ki olması gerek hep söylüyorum
 
Mesela geçen bir konu vardı burada bir üyenin eşi iç çamaşırsız oturuyordu evde o konuya benzer durumlar bizde de var komik gelecek belki bahane gelecek günde iki kez üç kez duş alır ama bana hijyenik gelmiyor rahat rahat iç çamaşırsız yatağa girmek ister mesela benim de hijyen takıntım var kimseye bunu da söyleyemedim yakınlarıma vs belki normal diyenler de olur adam çalışıyor geliyor rahat etmek istiyor olabilir diye belki olabilir eski eşim öyle değildi duştan çıktığı gibi giyinirdi öyle yatardı bu tam tersi bu hareketler beni uzaklaştırdı cinsellikten de
Kesinlikle boşanın , adam her açıdan berbat...
 
Kesinlikle hiç hijyenik değil gerçekten cinsellikten soğudum çok duş alır ama işte duştan sonra giymiyor adam birbirimize giriyoruz resmen salonda koltuklara devamlı örtü seriyorum her gün o örtüler yıkanır çünkü güvenmiyorum orayada öyle oturuyor yatıyor gibi hissediyorum.. Yani böyle küçük gibi görünse de ben soğuyorum bana kendini savunması şu çalışıyorum geliyorum rahat etmek istiyorum sıcak boxer yakıyor vs diyor ama evde bebek var yatağa koltuğa yatıyor bebek eli ağzında kavga etmekten gına geldi bu konu yüzünden mesela
En son dün böyle uzaklaşıyorum senden itici geliyorsun canım cinsellik bile İstemiyor resmen şeyden soğudum dedim ya tartıştık ama çözüm yok
Evlerden ırak , ay bebek var o evde, bacım kurtul bu pislikten midem bulandı benim taaa buralardan...
 
Bir hareketim karşı tarafa mide bulandırıcı gelirse yapmayı bırakırım çünkü birinin bana iğrenerek bakmasını asla istemem. Yani kimin hoşuna gider ki birisinin kendi hk böyle düşünmesi? Bunu ciddiye almaya insanlar bana pek toplum insanı gibi gelmiyor.
Bekar evlerinde pislikten ölsünler diyesim geliyor yani

Onun dışında ayrılık süreçleri nasıl oldu? Sancılı mı değil mi? Sancılı değilse bile bir çocuk anlar. Sabah anne baba kavga etsin akşam o çocuk onu anlar, dile getirmez belki sadece.

Sizin bakmanız konusunda da size de hak verdim sizi suçluyanlara da çünkü o çocuk onu da anlar. O evi kendi evi hissedemiyor sizi de içten içe yabancı gibi görüyor belki de. İnanılmaz derece anlamadığımız kadar çok şeyi anlıyor yani çocuklar.

Bu arada ayrılık dönemi sancılı olsun veya olmasın bir yuvanın yıkılması çocukların tüm düzenini bozuyor, en basiti evden 1 insan eksilmiş oluyor. Aile kavramı çok karışmaya başlıyor.

Ben küçükken baba annem ayrıldı çok sakin sessiz bir çocukluğum vardı ama tabi olanı biteni anlıyordum her neyse bunun acısı ergenlikte çıktı.
Çok kötü bir ergenlik yaşadım, tedavi gördüm. Tedaviye hızlı cevap verdim ama tabi annem perişan oldu bu süreçte.

Ne yazık ki aile içi sorunlarda en çok çocuklar etkileniyor. Baba bu arada tam olarak ne yaptı çocuğa? Sadece sarstı mı?
Yani anlattığınız kadar bende öcü görmedim babayı. Bir üye yazmış kendi hayatından örnek vermiş ben de eline vurdum çocuğumun diye, savunmuyorum bu durumu ben de ama bazen sanırım insanlar o raddeye geliyor. Baba yapmaması gereken bir şeyi yapmış, çocuğu belki daha kötü etkiledi ama o çocuk o babanın canından can. Baba anlattığınız kadar kötü olsa bir yerde belli ederdi kendini evlenmezdiniz. Bu konuda eşinizin üstüne çok gitmeyin bence. Ayrıca boşanmanızı meşrulaştırmak için de boşanmak istiyorum ama o istemiyor tehditvari söylemleri oldu dediğinizi düşünüyorum. Sen mutlu mu olacaksın boşandıktan sonra? tehdit cümlesi değil sonuçta.

Olay için siz de farkındasınız yapabileceğiniz bir şey yok ya da eşinize ısrar esin, eski eşle tanışın psikiyatri süreçlerini konuşun. Çocuk için ne yapabilirsiniz onu konuşun ayrıca siz de çift terapisi alın ondan sonra boşanmaya karar verin.

Sizin çocuğunuz da aile kavramından uzak büyümesin. Ben büyüdüm asla tavsiye etmiyorum, (anormal evliliktense boşanmak daha iyi onu asla kast etmiyorum) ortadaki durumu düzeltme imkanı varken de boşanan insanlara çok sinirleniyorum. Artık bu dünyada düşünmeniz gereken, hayatının şekillenmesi size bağlı olan bir insan var çünkü. Atanacağınız her adımı 10 kez düşünün ki, elinize bakan sorumluluğu size ait olan bir canın hayatını mahvetmeyin, zorlaştırmayın.
 
İnanın psikolog konusunda çok hakim değilim benim önerim anne baba olarak birlikte süreci yönetmeleri lazım olursa ben de her daim gelirim diye de ilettim ancak anne tek başına süreci yönetiyor eşim gitmiyor bir kez gitti sonra devam etmedi cocugu anne götürüp getiriyor sürece hakim değil ki olması gerek hep söylüyorum

Sizlik bisey yok aslinda. Ben sadece esiniz hakkinda fikir sahibi olabilirsiniz diye soyledim. Şöyle soyleyeyim bende bosandim. Ebeveyn danismanligi almıştık biz. Akla gelmeyecek seyleri dahi sorduk. Hem annenin hem babanın tutarli ve ayni davranmasi gerekiyor cocuga vs vs. Cocugun babaya hisleriyle anneye hisleri baska oluyor. Sizin bebis biraz daha büyüdüğünde daha net göreceksiniz. Ikinizden de farkli seyler ogrenecek. Cocugun psikolojik gelisimine dahil olmayip tartaklamayi benim içim almıyor. Kendi cocugunuzu cok iyi koruyun lütfen
 
Evde çocuk varken iş çamaşırsız nasıl geziyor anlamadım.
Ben de onu anlamadım, çocuğa nasıl o şekilde görünebiliyor Allah korusun. Biz bebeğimiz doğduğundan beri dikkat ediyoruz giyinme mahremiyet olaylarına ki o da öyle öğrensin diye. Bu bebek yenidoğan değil 1 yaşında bi de görüyor aklı eriyordur artık, bebek ya bişey olmaz diyip öylece dolaşmak sapıklık
 
Ben de onu anlamadım, çocuğa nasıl o şekilde görünebiliyor Allah korusun. Biz bebeğimiz doğduğundan beri dikkat ediyoruz giyinme mahremiyet olaylarına ki o da öyle öğrensin diye. Bu bebek yenidoğan değil 1 yaşında bi de görüyor aklı eriyordur artık, bebek ya bişey olmaz diyip öylece dolaşmak sapıklık
Aynen. Ben de ona şaşırdım. 9.5 aylık kızım var. Bu konuda çok dikkatli ve temkinliyim.
 
Bu hikayeleri okudukça şunu düşünüyorum. Bir insan boşanmış bir erkekle evlenirken yüz bin düşünmeli.
Bir çocuğu sırf boşandık diye sürekli şımartırsan sonra basedemezsin .
Iki insan ortada buyuk bir problem yoksa çocuğu annesiz babasız büyütmemeli çocuğun gerçekten dengesi bozuluyor .
Siz bu evliliği hangi motivasyonla yaptınız bilmiyorum ama eşiniz sizi bırakmaz . Adama sorun çıkaran taraf değilsiniz . Ikisi de çocuktan bikmislar emin olun o kadın da sizjnle evli olduğu için mutludur . Kıssadan hisse önceden evlenmiş cocuklu adamla veya kadınla evlenirken yüz kere düşün . O dövülen çocuğa da yazık kendi elleriyle çocuğu canavar haline getirmisler şimdide baş edemiyorlar .
söylemek istediğim herşeyi özetlemişsiniz kesinlikle.
 
Evlerden ırak , ay bebek var o evde, bacım kurtul bu pislikten midem bulandı benim taaa buralardan...
ilk eşi, sırf bu yüzden bile boşanmış olabilir valla

edep diye bir şey var

mahrem hayat, eşe karşı bile olsa

hijyen önemli

bebeğin hijyeni önemli

bebek de olsa, mahrem hayat olmalı. bebek, anne ya da babayı görmemeli.

ne biçim adam ya diyesim geldi valla kusura bakmayın
 
Herkese merhaba.. Site yönetimi bilgisi dahilinde kullanıcı adımı eşim bildiği için yeni üyelik açtım akıl alıp kapatacağım..
Konu biraz uzun malesef..

Aslında bu konuyu hiç açacağımı düşünmezdim.

Eşimle ikimizin ikinci evliliği benim çocuğum yoktu onun vardı evlenirken. Çocuğu 3-4 yaşlarındayken boşanmışlar. Bizim sorunumuz çocuğu veya eski eşi değil. Tam tersi benim sorunum direkt eşim.

Şu an müşterek ortak bir bebeğimiz var 1 yaşında. Şu an evliliğimiz sallantıda eskisi gibi hissetmiyorum eşime karşı ufak tefek sorunlarımız vardı ama ona karşı hislerim de değişti malesef.. Anlaşamıyoruz ben ak diyorum o kara. Ev içinde davranışları vs acayip soğuttu kendinden.. bazen diyorum ki eski eşi kendini kurtardı belki de..

Eşimle evlenirken eski eş dahil hiçbir sorun yoktu gözümde çok iyi bir baba iyi bir insandı. Evlenmeden bir sene sevgiliydik tanıdığımı düşünüyordum. Çocuğuyla çok ilgiliydi sık sık baba oğul vakit geçirirlerdi. Oğlu 8 yaşlarında. Çocuğunun annesi de iyi eğitimli iyi bir kariyeri olan bir kadın. Bizim aramızda da bir sorun olmadı. Çocuk gelip giderken merhabalaştıgımız oldu çocuğunu almaya gelirken giderken vs.

Çocuğun yaklaşık 3 4 yıldır bir psikolog süreci var. Öfke sorunu diyorlar. Anaokulundan bu yana öfkeli davranışlar sergiliyormuş. Şöyle ki evet bir şeye tutturuyor onun yapılmasını istiyor ki çocuktur tabii ki ister. Ama devamlı vuruyor babasına babaannesine , Psikolog, psikiyatri hepsine gidiyor ve yaklaşık 2 ay önce annesinin ilaç verdiğini öğrendik eşimle ilaç prospektüsünde otizm ve şizofrenide kullanıldığı yazıyordu. Eşim çok öfkelendi ama ben annesi daha iyi bilir diye yatıştırdım öfkelenmeden konuşun dedim konuşmuş annesi çocuğun çok ciddi ev içinde öfke sorunu olduğunu ve psikiyatri önerisi ile ilaca başladığını söyledi sebeplerini vs anlatmış biraz yatıştı eşim.

Çocuk koleje gidiyor bilinen tanınan bir kolej. Yaklaşık bir yıldır her hafta çocuğun birilerini dövdüğü gerekçesi ile anne babası aranıyor. En son bir kaç çocukla kavga etti diye okuldan attılar. İlişiği kesilmiş ya bu çocuk 2. Sınıfa gidiyor aklım almadı benim. Neyse karışmamam gerek belki de ama çocukla hiçbir sorunumuz yok ne bana ne de kardeşine saygısızlığı olmadı. Kardeşini sever her hafta 2-3 gün bizimle Çocuğun öğretmeni kardeşi oldu diye kıskançlık yapıyor demiş bilemiyorum çocuk gelişimci değilim ben de yeni anneyim hassas davranıyoruz eski eşle dahi sorunumuz yok çocuk için gerekirse yemeklere çıkın gidin konuşun dememe rağmen eski esle eşim bir araya gelmiyorlar. Boşanma sebepleri aldatma vs değil. Neden boşandıklarını anlayabiliyorum eşim kendinden çok soğutuyor saçma sapan konuşmalar boş boğazlık eleştiri huyu her şeyi eleştirmesi her şeyi en iyi kendi bilmesi vs vs evlenmeden bu kadar gerçek yüzü yoktu. Kimse de uyarmadı beni ağzı çok iyi laf yapıyor iyi bağlıyor kendine başta. Neyse

Geçen haftalarda annesi çocuğu dövmüs eşime ben dayanamıyorum artık öfke sorunu var kriz geçirdim vurdum bir kaç tane demiş eşim de hak vermiş. Bence yanlış.. ama müdahale edemiyorum.

Bir olay yaşadık. Olay tam olarak geçen hafta gerçekleşiyor.

Biz benim ailemle aynı apartmanda yaşıyoruz.. Eşim oğlunu getirdi kardeşini görsün oynasınlar diye. 1 saat kadar oynadık annem kuzenim teyzem vs vardı oturuyorduk. Sitenin bahçesinde bir sürü insan komşular hepimiz vardık. Eşimin işi çıktı çocuğu da eski eşe bırakması gerekti. (Ben sorumluluk alma taraftarı değilim ne kadar iyi olsakta babası yokken kalmasını pek doğru bulmam biz iyi bakarız ama çocuk bu düşer bisey olur annesine babasına hesap vermek zorunda kalırız) çocuk öfke sorunu yaşadı o an gitmek istemedi yerlere yattı ağlıyor bağırıyor ben eşime dedim işini ertele biraz daha oynasınlar vs erteleyemedi gitmesi gerekti çocukta ısrar kıyamet gitmicem sen git diyor babasına ben de dedim hani annesini ara istersen o gelip alsın bilgisi dahilinde olsun ona da eşim yok gerek yok dedi ama bir anda öfkelenip çocuğu alıp sarsmaya başladı öfke krizi yaşadı teyzemle annem şok geçirdi bebeğim gördü o anı şahit oldu ben bağırıyorum bırak çocuğu diye çocuk kriz geçiriyor eşim kriz geçiriyor çocuk eşime saldırıyor vuruyor eşim de gözü döndü iki tane vurdu o an.. ya anlatılmaz bir olaydı şok geçirdik hepimizin gözünde sakin iyi bir babayken herkes eşimden nefret ediyor şuan..

O gün olay olurken ben çocuğun annesini arayacağım dedim teyzem durdurdu karısma lütfen annesi de babasına hak verir sen kötü olursun dedi arayamadım..

Sonra çocuğu aldı gitti eşim. O günden sonra ben iyice soğudum.. Kendi bebeğim için endişeleniyorum. Oğlu göz bebeğiydi ama aslında uzun zamandır farkediyorum çocuğu sürekli manipüle edip bazı şeyleri dayatıyor. Eski eşiyle ayrılınca da ara ara görüşüyorlarmış çocuk için bazen evine gidiyormuş olabilir sorun değil ben hayatında yoktum ki şu an bile gerekirse gidebilir. Hatta geçen gün yine konuşurken bana dedi ki oğlumun rutinleri bozuldu eskiden böyle böyleydi. Tamam dedim çözüm buysa eski eşinde tamamsa git çocuğun evine hani bu çözümse , saçmalama diyor o zamanda. Ne işim olur ayrıyız ben evliyim niye gideyim diyor. Ben boşanmayı düşünüyorum bu evlilikte zaten mutlu değilim son zamanlarda eşimin bu öfke sorunları çok fazla var siddete hiç girmemişti ama oğluna bunu yapan bana ve bebeğe neler yapmaz çok endişeliyim annemlere de rezil olduk çok üzgünüm ne yapacağımı bilmiyorum çocuğun annesiyle konuşmak istiyorum ama uygun olur mu bilmiyorum. Eşim o günden sonra konuşmuş anneyle anlatmış böyle böyle vurdum ben de diye annesi iyi yapmışsın başka türlü eğitemeyiz demiş :KK43: son zamanlarda hep stresliyiz evde çocuk ne zaman gelse babayla arası stresli sık sıkta geliyor hep böyle mi olacağız çocuğa da çok üzülüyorum kendi oğlum da görüyor bu stresi ben zaten kavga kıyametle büyüdüm boşanıp sakince büyütmek istiyorum ama boşanırsak benim çocuğumu da arada alacak gözden uzak kim bilir nasıl olur çok kötüyüm :KK43: Son zamanlarda keşke eski eşiyle barışsa diyorum o raddeye geldim artık eskisi gibi hiç değilim. Eski eşte cocugu verme zamanlarını sıklaştırdı olabilir babası varken tabi ki istediği kadar gelsin ama kadına kalsa eşim yokken ben ve ailemle olabilir sorun etmiyor ama ben ediyorum sorumluluk alamam eşim yokken.. yarı yarıya bakım çocuk anne baba da zaten.. ki diyorum ki çocuğun sorunları var gerekirse git eskisi gibi madem rutini bozuldu diyorsunuz boşandınız diye sorunları varsa vakit geçirin vs yok diyor evli adamın işi olmaz o artık yabancı diyor bu sefer de anlamadım bisey gerçekten gitme desem suç git desem suç. Ben boşanmak istiyorum geçen biraz çıtlattım konuştukta ben bir daha annesi babası ayrı çocuk yetiştirmek istemiyorum ayrılamayız hayatı sana dar ederime getirdi şok geçirdim hayatımda böyle diyeceğine ihtimal vermemiştim inanamadım.. korkutmaya çalışıyor aklınca. Eski eşiyle barışmasını çok istiyorum çocuğun sorumluluğunu anne baba olarak alsınlar ama eşim barışmak istemez biz birbirimizi sevmiyoruz çocuk için bile çok sık görüşmüyoruz diyor mesela okula gösteriye giderdik eski eş bir tarafta eşim bir tarafta yani aynı yerde de olunabilir ne olacak ki ben böyle olmak istemem normal insanlar olabiliriz dediğimde eşim sen beni gözden çıkarmışsın ondan böyle rahatsın diyor ayrılmak istemiyor.. ben suan ona karşı sevgi hissedemiyorum hiç iyi değilim
Boşanmış adamlarla evlenenlerin hiç anlamış değilim ,iyi olsaymış zaten kadın boşamazmış
 
Çocuk nerede huzurluysa orda kalsa belki hırçınlığı geçer eğer sizinle mutluysa hep sizde kalsa annesini yaz tatillerinde görse belki o zaman okulda sorun yaşamaz alışır çocuğa çok üzüldüm
 
Herkese merhaba.. Site yönetimi bilgisi dahilinde kullanıcı adımı eşim bildiği için yeni üyelik açtım akıl alıp kapatacağım..
Konu biraz uzun malesef..

Aslında bu konuyu hiç açacağımı düşünmezdim.

Eşimle ikimizin ikinci evliliği benim çocuğum yoktu onun vardı evlenirken. Çocuğu 3-4 yaşlarındayken boşanmışlar. Bizim sorunumuz çocuğu veya eski eşi değil. Tam tersi benim sorunum direkt eşim.

Şu an müşterek ortak bir bebeğimiz var 1 yaşında. Şu an evliliğimiz sallantıda eskisi gibi hissetmiyorum eşime karşı ufak tefek sorunlarımız vardı ama ona karşı hislerim de değişti malesef.. Anlaşamıyoruz ben ak diyorum o kara. Ev içinde davranışları vs acayip soğuttu kendinden.. bazen diyorum ki eski eşi kendini kurtardı belki de..

Eşimle evlenirken eski eş dahil hiçbir sorun yoktu gözümde çok iyi bir baba iyi bir insandı. Evlenmeden bir sene sevgiliydik tanıdığımı düşünüyordum. Çocuğuyla çok ilgiliydi sık sık baba oğul vakit geçirirlerdi. Oğlu 8 yaşlarında. Çocuğunun annesi de iyi eğitimli iyi bir kariyeri olan bir kadın. Bizim aramızda da bir sorun olmadı. Çocuk gelip giderken merhabalaştıgımız oldu çocuğunu almaya gelirken giderken vs.

Çocuğun yaklaşık 3 4 yıldır bir psikolog süreci var. Öfke sorunu diyorlar. Anaokulundan bu yana öfkeli davranışlar sergiliyormuş. Şöyle ki evet bir şeye tutturuyor onun yapılmasını istiyor ki çocuktur tabii ki ister. Ama devamlı vuruyor babasına babaannesine , Psikolog, psikiyatri hepsine gidiyor ve yaklaşık 2 ay önce annesinin ilaç verdiğini öğrendik eşimle ilaç prospektüsünde otizm ve şizofrenide kullanıldığı yazıyordu. Eşim çok öfkelendi ama ben annesi daha iyi bilir diye yatıştırdım öfkelenmeden konuşun dedim konuşmuş annesi çocuğun çok ciddi ev içinde öfke sorunu olduğunu ve psikiyatri önerisi ile ilaca başladığını söyledi sebeplerini vs anlatmış biraz yatıştı eşim.

Çocuk koleje gidiyor bilinen tanınan bir kolej. Yaklaşık bir yıldır her hafta çocuğun birilerini dövdüğü gerekçesi ile anne babası aranıyor. En son bir kaç çocukla kavga etti diye okuldan attılar. İlişiği kesilmiş ya bu çocuk 2. Sınıfa gidiyor aklım almadı benim. Neyse karışmamam gerek belki de ama çocukla hiçbir sorunumuz yok ne bana ne de kardeşine saygısızlığı olmadı. Kardeşini sever her hafta 2-3 gün bizimle Çocuğun öğretmeni kardeşi oldu diye kıskançlık yapıyor demiş bilemiyorum çocuk gelişimci değilim ben de yeni anneyim hassas davranıyoruz eski eşle dahi sorunumuz yok çocuk için gerekirse yemeklere çıkın gidin konuşun dememe rağmen eski esle eşim bir araya gelmiyorlar. Boşanma sebepleri aldatma vs değil. Neden boşandıklarını anlayabiliyorum eşim kendinden çok soğutuyor saçma sapan konuşmalar boş boğazlık eleştiri huyu her şeyi eleştirmesi her şeyi en iyi kendi bilmesi vs vs evlenmeden bu kadar gerçek yüzü yoktu. Kimse de uyarmadı beni ağzı çok iyi laf yapıyor iyi bağlıyor kendine başta. Neyse

Geçen haftalarda annesi çocuğu dövmüs eşime ben dayanamıyorum artık öfke sorunu var kriz geçirdim vurdum bir kaç tane demiş eşim de hak vermiş. Bence yanlış.. ama müdahale edemiyorum.

Bir olay yaşadık. Olay tam olarak geçen hafta gerçekleşiyor.

Biz benim ailemle aynı apartmanda yaşıyoruz.. Eşim oğlunu getirdi kardeşini görsün oynasınlar diye. 1 saat kadar oynadık annem kuzenim teyzem vs vardı oturuyorduk. Sitenin bahçesinde bir sürü insan komşular hepimiz vardık. Eşimin işi çıktı çocuğu da eski eşe bırakması gerekti. (Ben sorumluluk alma taraftarı değilim ne kadar iyi olsakta babası yokken kalmasını pek doğru bulmam biz iyi bakarız ama çocuk bu düşer bisey olur annesine babasına hesap vermek zorunda kalırız) çocuk öfke sorunu yaşadı o an gitmek istemedi yerlere yattı ağlıyor bağırıyor ben eşime dedim işini ertele biraz daha oynasınlar vs erteleyemedi gitmesi gerekti çocukta ısrar kıyamet gitmicem sen git diyor babasına ben de dedim hani annesini ara istersen o gelip alsın bilgisi dahilinde olsun ona da eşim yok gerek yok dedi ama bir anda öfkelenip çocuğu alıp sarsmaya başladı öfke krizi yaşadı teyzemle annem şok geçirdi bebeğim gördü o anı şahit oldu ben bağırıyorum bırak çocuğu diye çocuk kriz geçiriyor eşim kriz geçiriyor çocuk eşime saldırıyor vuruyor eşim de gözü döndü iki tane vurdu o an.. ya anlatılmaz bir olaydı şok geçirdik hepimizin gözünde sakin iyi bir babayken herkes eşimden nefret ediyor şuan..

O gün olay olurken ben çocuğun annesini arayacağım dedim teyzem durdurdu karısma lütfen annesi de babasına hak verir sen kötü olursun dedi arayamadım..

Sonra çocuğu aldı gitti eşim. O günden sonra ben iyice soğudum.. Kendi bebeğim için endişeleniyorum. Oğlu göz bebeğiydi ama aslında uzun zamandır farkediyorum çocuğu sürekli manipüle edip bazı şeyleri dayatıyor. Eski eşiyle ayrılınca da ara ara görüşüyorlarmış çocuk için bazen evine gidiyormuş olabilir sorun değil ben hayatında yoktum ki şu an bile gerekirse gidebilir. Hatta geçen gün yine konuşurken bana dedi ki oğlumun rutinleri bozuldu eskiden böyle böyleydi. Tamam dedim çözüm buysa eski eşinde tamamsa git çocuğun evine hani bu çözümse , saçmalama diyor o zamanda. Ne işim olur ayrıyız ben evliyim niye gideyim diyor. Ben boşanmayı düşünüyorum bu evlilikte zaten mutlu değilim son zamanlarda eşimin bu öfke sorunları çok fazla var siddete hiç girmemişti ama oğluna bunu yapan bana ve bebeğe neler yapmaz çok endişeliyim annemlere de rezil olduk çok üzgünüm ne yapacağımı bilmiyorum çocuğun annesiyle konuşmak istiyorum ama uygun olur mu bilmiyorum. Eşim o günden sonra konuşmuş anneyle anlatmış böyle böyle vurdum ben de diye annesi iyi yapmışsın başka türlü eğitemeyiz demiş :KK43: son zamanlarda hep stresliyiz evde çocuk ne zaman gelse babayla arası stresli sık sıkta geliyor hep böyle mi olacağız çocuğa da çok üzülüyorum kendi oğlum da görüyor bu stresi ben zaten kavga kıyametle büyüdüm boşanıp sakince büyütmek istiyorum ama boşanırsak benim çocuğumu da arada alacak gözden uzak kim bilir nasıl olur çok kötüyüm :KK43: Son zamanlarda keşke eski eşiyle barışsa diyorum o raddeye geldim artık eskisi gibi hiç değilim. Eski eşte cocugu verme zamanlarını sıklaştırdı olabilir babası varken tabi ki istediği kadar gelsin ama kadına kalsa eşim yokken ben ve ailemle olabilir sorun etmiyor ama ben ediyorum sorumluluk alamam eşim yokken.. yarı yarıya bakım çocuk anne baba da zaten.. ki diyorum ki çocuğun sorunları var gerekirse git eskisi gibi madem rutini bozuldu diyorsunuz boşandınız diye sorunları varsa vakit geçirin vs yok diyor evli adamın işi olmaz o artık yabancı diyor bu sefer de anlamadım bisey gerçekten gitme desem suç git desem suç. Ben boşanmak istiyorum geçen biraz çıtlattım konuştukta ben bir daha annesi babası ayrı çocuk yetiştirmek istemiyorum ayrılamayız hayatı sana dar ederime getirdi şok geçirdim hayatımda böyle diyeceğine ihtimal vermemiştim inanamadım.. korkutmaya çalışıyor aklınca. Eski eşiyle barışmasını çok istiyorum çocuğun sorumluluğunu anne baba olarak alsınlar ama eşim barışmak istemez biz birbirimizi sevmiyoruz çocuk için bile çok sık görüşmüyoruz diyor mesela okula gösteriye giderdik eski eş bir tarafta eşim bir tarafta yani aynı yerde de olunabilir ne olacak ki ben böyle olmak istemem normal insanlar olabiliriz dediğimde eşim sen beni gözden çıkarmışsın ondan böyle rahatsın diyor ayrılmak istemiyor.. ben suan ona karşı sevgi hissedemiyorum hiç iyi değilim
Emin olun çocuğun kullandığı psikiyatrik ilacın zararı bu yaşadıklarından çok çok az olur. Ayrıca anne baba da ebeveynlik terapisine gitsin.
 
Herkese merhaba.. Site yönetimi bilgisi dahilinde kullanıcı adımı eşim bildiği için yeni üyelik açtım akıl alıp kapatacağım..
Konu biraz uzun malesef..

Aslında bu konuyu hiç açacağımı düşünmezdim.

Eşimle ikimizin ikinci evliliği benim çocuğum yoktu onun vardı evlenirken. Çocuğu 3-4 yaşlarındayken boşanmışlar. Bizim sorunumuz çocuğu veya eski eşi değil. Tam tersi benim sorunum direkt eşim.

Şu an müşterek ortak bir bebeğimiz var 1 yaşında. Şu an evliliğimiz sallantıda eskisi gibi hissetmiyorum eşime karşı ufak tefek sorunlarımız vardı ama ona karşı hislerim de değişti malesef.. Anlaşamıyoruz ben ak diyorum o kara. Ev içinde davranışları vs acayip soğuttu kendinden.. bazen diyorum ki eski eşi kendini kurtardı belki de..

Eşimle evlenirken eski eş dahil hiçbir sorun yoktu gözümde çok iyi bir baba iyi bir insandı. Evlenmeden bir sene sevgiliydik tanıdığımı düşünüyordum. Çocuğuyla çok ilgiliydi sık sık baba oğul vakit geçirirlerdi. Oğlu 8 yaşlarında. Çocuğunun annesi de iyi eğitimli iyi bir kariyeri olan bir kadın. Bizim aramızda da bir sorun olmadı. Çocuk gelip giderken merhabalaştıgımız oldu çocuğunu almaya gelirken giderken vs.

Çocuğun yaklaşık 3 4 yıldır bir psikolog süreci var. Öfke sorunu diyorlar. Anaokulundan bu yana öfkeli davranışlar sergiliyormuş. Şöyle ki evet bir şeye tutturuyor onun yapılmasını istiyor ki çocuktur tabii ki ister. Ama devamlı vuruyor babasına babaannesine , Psikolog, psikiyatri hepsine gidiyor ve yaklaşık 2 ay önce annesinin ilaç verdiğini öğrendik eşimle ilaç prospektüsünde otizm ve şizofrenide kullanıldığı yazıyordu. Eşim çok öfkelendi ama ben annesi daha iyi bilir diye yatıştırdım öfkelenmeden konuşun dedim konuşmuş annesi çocuğun çok ciddi ev içinde öfke sorunu olduğunu ve psikiyatri önerisi ile ilaca başladığını söyledi sebeplerini vs anlatmış biraz yatıştı eşim.

Çocuk koleje gidiyor bilinen tanınan bir kolej. Yaklaşık bir yıldır her hafta çocuğun birilerini dövdüğü gerekçesi ile anne babası aranıyor. En son bir kaç çocukla kavga etti diye okuldan attılar. İlişiği kesilmiş ya bu çocuk 2. Sınıfa gidiyor aklım almadı benim. Neyse karışmamam gerek belki de ama çocukla hiçbir sorunumuz yok ne bana ne de kardeşine saygısızlığı olmadı. Kardeşini sever her hafta 2-3 gün bizimle Çocuğun öğretmeni kardeşi oldu diye kıskançlık yapıyor demiş bilemiyorum çocuk gelişimci değilim ben de yeni anneyim hassas davranıyoruz eski eşle dahi sorunumuz yok çocuk için gerekirse yemeklere çıkın gidin konuşun dememe rağmen eski esle eşim bir araya gelmiyorlar. Boşanma sebepleri aldatma vs değil. Neden boşandıklarını anlayabiliyorum eşim kendinden çok soğutuyor saçma sapan konuşmalar boş boğazlık eleştiri huyu her şeyi eleştirmesi her şeyi en iyi kendi bilmesi vs vs evlenmeden bu kadar gerçek yüzü yoktu. Kimse de uyarmadı beni ağzı çok iyi laf yapıyor iyi bağlıyor kendine başta. Neyse

Geçen haftalarda annesi çocuğu dövmüs eşime ben dayanamıyorum artık öfke sorunu var kriz geçirdim vurdum bir kaç tane demiş eşim de hak vermiş. Bence yanlış.. ama müdahale edemiyorum.

Bir olay yaşadık. Olay tam olarak geçen hafta gerçekleşiyor.

Biz benim ailemle aynı apartmanda yaşıyoruz.. Eşim oğlunu getirdi kardeşini görsün oynasınlar diye. 1 saat kadar oynadık annem kuzenim teyzem vs vardı oturuyorduk. Sitenin bahçesinde bir sürü insan komşular hepimiz vardık. Eşimin işi çıktı çocuğu da eski eşe bırakması gerekti. (Ben sorumluluk alma taraftarı değilim ne kadar iyi olsakta babası yokken kalmasını pek doğru bulmam biz iyi bakarız ama çocuk bu düşer bisey olur annesine babasına hesap vermek zorunda kalırız) çocuk öfke sorunu yaşadı o an gitmek istemedi yerlere yattı ağlıyor bağırıyor ben eşime dedim işini ertele biraz daha oynasınlar vs erteleyemedi gitmesi gerekti çocukta ısrar kıyamet gitmicem sen git diyor babasına ben de dedim hani annesini ara istersen o gelip alsın bilgisi dahilinde olsun ona da eşim yok gerek yok dedi ama bir anda öfkelenip çocuğu alıp sarsmaya başladı öfke krizi yaşadı teyzemle annem şok geçirdi bebeğim gördü o anı şahit oldu ben bağırıyorum bırak çocuğu diye çocuk kriz geçiriyor eşim kriz geçiriyor çocuk eşime saldırıyor vuruyor eşim de gözü döndü iki tane vurdu o an.. ya anlatılmaz bir olaydı şok geçirdik hepimizin gözünde sakin iyi bir babayken herkes eşimden nefret ediyor şuan..

O gün olay olurken ben çocuğun annesini arayacağım dedim teyzem durdurdu karısma lütfen annesi de babasına hak verir sen kötü olursun dedi arayamadım..

Sonra çocuğu aldı gitti eşim. O günden sonra ben iyice soğudum.. Kendi bebeğim için endişeleniyorum. Oğlu göz bebeğiydi ama aslında uzun zamandır farkediyorum çocuğu sürekli manipüle edip bazı şeyleri dayatıyor. Eski eşiyle ayrılınca da ara ara görüşüyorlarmış çocuk için bazen evine gidiyormuş olabilir sorun değil ben hayatında yoktum ki şu an bile gerekirse gidebilir. Hatta geçen gün yine konuşurken bana dedi ki oğlumun rutinleri bozuldu eskiden böyle böyleydi. Tamam dedim çözüm buysa eski eşinde tamamsa git çocuğun evine hani bu çözümse , saçmalama diyor o zamanda. Ne işim olur ayrıyız ben evliyim niye gideyim diyor. Ben boşanmayı düşünüyorum bu evlilikte zaten mutlu değilim son zamanlarda eşimin bu öfke sorunları çok fazla var siddete hiç girmemişti ama oğluna bunu yapan bana ve bebeğe neler yapmaz çok endişeliyim annemlere de rezil olduk çok üzgünüm ne yapacağımı bilmiyorum çocuğun annesiyle konuşmak istiyorum ama uygun olur mu bilmiyorum. Eşim o günden sonra konuşmuş anneyle anlatmış böyle böyle vurdum ben de diye annesi iyi yapmışsın başka türlü eğitemeyiz demiş :KK43: son zamanlarda hep stresliyiz evde çocuk ne zaman gelse babayla arası stresli sık sıkta geliyor hep böyle mi olacağız çocuğa da çok üzülüyorum kendi oğlum da görüyor bu stresi ben zaten kavga kıyametle büyüdüm boşanıp sakince büyütmek istiyorum ama boşanırsak benim çocuğumu da arada alacak gözden uzak kim bilir nasıl olur çok kötüyüm :KK43: Son zamanlarda keşke eski eşiyle barışsa diyorum o raddeye geldim artık eskisi gibi hiç değilim. Eski eşte cocugu verme zamanlarını sıklaştırdı olabilir babası varken tabi ki istediği kadar gelsin ama kadına kalsa eşim yokken ben ve ailemle olabilir sorun etmiyor ama ben ediyorum sorumluluk alamam eşim yokken.. yarı yarıya bakım çocuk anne baba da zaten.. ki diyorum ki çocuğun sorunları var gerekirse git eskisi gibi madem rutini bozuldu diyorsunuz boşandınız diye sorunları varsa vakit geçirin vs yok diyor evli adamın işi olmaz o artık yabancı diyor bu sefer de anlamadım bisey gerçekten gitme desem suç git desem suç. Ben boşanmak istiyorum geçen biraz çıtlattım konuştukta ben bir daha annesi babası ayrı çocuk yetiştirmek istemiyorum ayrılamayız hayatı sana dar ederime getirdi şok geçirdim hayatımda böyle diyeceğine ihtimal vermemiştim inanamadım.. korkutmaya çalışıyor aklınca. Eski eşiyle barışmasını çok istiyorum çocuğun sorumluluğunu anne baba olarak alsınlar ama eşim barışmak istemez biz birbirimizi sevmiyoruz çocuk için bile çok sık görüşmüyoruz diyor mesela okula gösteriye giderdik eski eş bir tarafta eşim bir tarafta yani aynı yerde de olunabilir ne olacak ki ben böyle olmak istemem normal insanlar olabiliriz dediğimde eşim sen beni gözden çıkarmışsın ondan böyle rahatsın diyor ayrılmak istemiyor.. ben suan ona karşı sevgi hissedemiyorum hiç iyi değilim
Alayisli ve olgun bir insana benziyorsunuz. Esinizin ilk esinden olan cocuguna da ne kadar sefkatle yaklasiyorsunuz. Ben tabii bir bebegi olan bir anneye bosan ya da bosanma diyecek haddi kendimde görmem. Ama esinizin davranislari ciddi problemli, insan bazen sinirine hakim olamayip kendini kaybedip sonradan pisman olacagi seyler yapip soyleyebiliyor. Cocuk egitiminde herkes hatalar yapiyor. Ama adam cocuktan beter kriz gecirmis resmen cocugu sarsmis, tokatlar savurmus. Bir de pisman bile olmamis. Cocugun annesi de bir ayri dunya.Iyi yaptin vurdun falan demis kadin. Zor bir donem geciren bir cocukla bas edecek donanimda degiller belli ki. Cocuga uzuldum ama bu konuya da bir yere kadar mudahil olabilirsiniz sonucta. Demem o ki bu olayin sizi dehsete dusurdugu kadar var. Bence duygularinizi esinize acikca bagirip cagirmadan ifade edin o olayin sizi ne kadar soguttugunu, guven yitimi yasadiginizi, dehsete dustugunuzu icinizdeki herseyi. Belki insani ve yapici bir caba gorursunuz. Bir pismanlik, yuzlesme falan gorursunuz. Baktiniz hicbir caba yok, sogumaniz ve guvensizliginiz suruyor bosanma her zaman basvurulabilir bir secenek olarak orada duruyor zaten.
 
X