Eşimle her hafta sonu kavga ediyoruz boşanmam gerek mi ?

kbra_0606

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
19 Eylül 2024
17
20
28
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
 
Bir an önce kurtarın kendinizi bu adamdan.

Çalışıp kazanmak için çaba göstermiyor. Kendi kazandığınız parayı size zehir ediyor. Kendisi yetmezmiş gibi kardeşine de bakıyorsunuz. Adam evde boş boş oturmasına rağmen markete bile siz gidiyorsunuz.

Siz sinir krizi geçireceğinize adam geçiriyor bir de.

Gidip tedavi olmuyorsa, az çok demeden çalışıp kazanmıyorsa geç olmadan kurtarın hayatınızı.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Deli bu adam normal değil bir an önce boşa kurtul şundan hem asalak hem deli hem de manipulatör boşanmazsan seni hasta eder. Şu forumda ilk kez birine boşan diyorum. Çünkü başka yolu yok bu işin. Bu adam insanın ömrünü çürütür
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Vallahi yazdım yazdım sildim. Bu adam size hayatı şimdiden zehir etmiş. Verin ceketini eline s.gitsin yaa elin ruh hastası adamıyla uğraşırken kendi sağlığınızdan olacaksınız değer mi?
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.

Mis gibi boşanman gerekiyor
İyi bir iş bulmak zor kabul ediyorum ama erkek adam karısı çalışırken yatmaz
Basit işlerde asgari ücret bile olsa çalışır
Kendi beceriksizliğinin acısını sizi ezerek çıkartıyor
Sonuç nereye varacak, çektiğinize değer mi .... bence değmez yol yakınken dönün
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
hiç ama hiç normal biri değil eşiniz.. kendinize yazık etmeyin lütfen.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Esiniz hasta. İş bulmanin derece yapmakla ne alakası var. Siz de diyorsunuz ben 3. lukle bitirdim. Elinizde diploma var mi var. Derece ne alaka. İkide bir bunun vurgulamayin.
 
Hiç erkek yüzü görmemiş kadın çekmez bu sorunlu herifi, ben bazı işi gücü yerinde mesleği olan kadınları anlamıyorum, yüzünüze bakıp bakabilecek tek adam bu mu, ondan mı bırakamıyorsunuz? Bi de kardeşi gelmiş promosyon olarak. Sizler olmasanız bu kadar açı kim besleyecek?
 
Öncelikle neden işi gücü belli olmayan adamla evlendiniz onu anlamadim ?
İşi gücü yoluna koysaydi ona göre evlenseydiniz .
Onun dışında market alışverişine siz gitmeyin eşiniz gitsin çok biliyorsa o alsın siz niye kendinizi yoruyorsunuz.
Ayrıca psikolog psikiyatrist gibi insanlara şahıs kendi istegiyle gitmeli yoksa bir faydasini göremez.
Umarım tez zamanda kendinizin farkına varıp bosanirsiniz.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Tam böyle tanıdığım bi çift var .
Kadın ev temizliğine gidiyor , para kazanıyor .
Adam evde borsa , iddia ile para kazanıp zengin olacağını zannediyor .

Kadının 2 kızı var . Kızlarım babasız kalmasın diye boşanmıyor .

Yaşınız genç , işiniz var .
Babanız hayatta olsa , sizi böyle sorumsuz birine emanet eder miydi ?

Evin geçimi erkeğin sorumluluğundadır .
Onun yüklerini almayın .
Çabalasın , uğraşsın .


Eşinize güzel bi ders verin , aklı başına gelsin .
Hala aklı başına gelmezse de , boşanın .
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Ayril? Sana degeri vermeyen adam seni yerden yere vuruyor. Calismak icin emek vermiyor dul kalmamak icin mi bosanmiyorsun? Böyle iliski yürümeyecegi akli basinda olan bi insan da düsünürdü..
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
En baştan o kadar çok fedakarlık yapmışsınız ki şimdi yüz verdiniz astarıni istiyor. Hem eve beş kuruş para getirme hemde aldığı plastik kaba laf et. Var mı böyle bir şey ya. Utanmaz adam. Resmen tepenize çıkmış eş değil şımarık erkek çocuğu olmuş başınıza. Bu adam kendi hasta ama zamanla sizi de hasta eder. Hiç durmayın psikiyatriye gitmeyi kabul etmiyorsa ne hali varsa görsün. Bu zamana kadar her şeyi kendiniz yapmışsınız bundan sonra da yaparsınız. Allah yardımcınız olsun 🙏
 
X