Eşimle her hafta sonu kavga ediyoruz boşanmam gerek mi ?

asalaklığına "benim ortalamam kötü, derecem kötü, tecrübem yok" diye bahane bulanı ilk kez görüyorum
ne derecesi ne ortalaması ablacım kim bakıyor ortalamaya dereceye falan?
tecrübesi olmayan insan tecrübesiz personel kategorisinde işe başlar, en kötü ihtimalle 2 sene içinde o da tecrübe kazanıp daha iyi muamele görmeye başlar
hepimiz iş hayatına ilk girdiğinde tecrübesizdik ki ne var bunda
ama suç sende. neden çalışmaya etmeyen bi erkekle evlendin ki?
erkeğin çalışmayanı, evde yata yata g.t büyüteni hiç çekilmiyor
hatta erkeğin evden çalışanı bile çekilmez emin ol
Ben de eşimde çalışıyoruz. Hayatımızda en çok kavga ettiğimiz dönem ikimizinde adli tatil olup evde vakit Geçirdiğimiz dönem. Aman herkes enerjisini stresini atıp iki insan görüp gelsin eve
Bütün dediklerinize 10/10 katılıyorum
 
Ben biraz daha farkli dusunuyorum. Bence esiniz cok zor bir durumda. Boyle durumlarda insan kendini caresiz ve memnuniyetsiz hisseder ve nazinin en cok gececegi kisiye karsi sacmalar. Bu hakli demek degil, sakin yanlis anlamayin.
Ama bence caresiz, yetersiz ve kotu hissediyor. Bunu acikca soylemesine gerek yok, davranislari belli ediyor. Maddi acidan yetersiz olmak erkekleri gercekten cok fazla zorlayan bir sey.
Ben yerinizde olsam kendini iyi ve faydali hissedebilecegi seylere yonlendiririm onu. Bu arada illa kendi meslegini yapip kendi sektorunde de calismak zorunda degil bence.
Burada dikkat etmeniz gereken tek nokta, o sicak kahve olayi. Allah korusun, bu davranis ve benzerleri tehlikeli durumlara yol acabilir. Esiniz gorusmese bile belki siz kendiniz için psikolojik destek alip, yolunuzu daha rahat belirleyebilirsiniz. Muhtemelen esiniz buna ayiracaginiz paraya da karsi cikacaktir fakat "ya sen gideceksin ya ben, bu parayi ben bu ise coktan ayirdim" seklinde net bir tavir alin.
İşte iyi insanla kötü insanın farkı bu durumlarda belli oluyor. İyi insan zor zamanlarında çaresizliğinin yetersizliğinin acısını koltuğumun altında nasılsa gidemez diye eşinden ya da başka bir aile bireyinden çıkarmaz. Kadın psikoloğa götürememiş adamı, nereye yönlendirecek daha? Beyefendi 30una kadar iş tutmadan gelebilmiş, para yerken iyi iş yapmaya gelince bin türlü bahane.
 
İşte iyi insanla kötü insanın farkı bu durumlarda belli oluyor. İyi insan zor zamanlarında çaresizliğinin yetersizliğinin acısını koltuğumun altında nasılsa gidemez diye eşinden ya da başka bir aile bireyinden çıkarmaz. Kadın psikoloğa götürememiş adamı, nereye yönlendirecek daha? Beyefendi 30una kadar iş tutmadan gelebilmiş, para yerken iyi iş yapmaya gelince bin türlü bahane.
Aynen öyle yetersizlik hissini 30 küsür yaşındaki insan eşinden çıkaracaksa biri yetişkin biri çocuk mu farklı şeylere yönlendirsin bu yaşına kadar yolunu çizmediyse.Herkesin zorlu zamanları psikolojisi bozuk olduğu dönemleri olabilir ancak ben bunu sadece gayreti varsa hoş görebilirim
 
Herkes kendi iş alanında çalışmak zorunda değil. Eşim 1 yıl boyunca avukatlik stajı yaparken para verilmiyor diye aksam amelilige gitti hamallık yaptı eşya taşıdı
Tahsili olan bir adamdan bahsediyoruz
Ama para lazımsa geçim gayesi varsa yapacak bir şey yok.
"Not ortalamam kötü " 10 numara bahane ya. Çalışmaya gönlüm yok demiyor da. Sinirleniyorum gerçekten böylelerine. Geçim zorluğu görmemişler resmen
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Tabii ki de bu ruh hastasından bir an önce kaçıp kurtulman lazım
 
Aynen öyle yetersizlik hissini 30 küsür yaşındaki insan eşinden çıkaracaksa biri yetişkin biri çocuk mu farklı şeylere yönlendirsin bu yaşına kadar yolunu çizmediyse.Herkesin zorlu zamanları psikolojisi bozuk olduğu dönemleri olabilir ancak ben bunu sadece gayreti varsa hoş görebilirim
Depresyona mı girecek, yetersizlik hissine mi kapılacak tükenmişlik sendromu mu yaşayacak pazartesi tribine mi girecek napıyosa çekilsin köşesinde yaşasın bunalımlarını. Bi de kardeş takmış zaten peşine, ulan kadın olmasa açsın işte otur edebinle lokmalarını sayan yokken. Ama yoook çok erkeğiz ya illa bi horozlanıcaz.
 
Depresyona mı girecek, yetersizlik hissine mi kapılacak tükenmişlik sendromu mu yaşayacak pazartesi tribine mi girecek napıyosa çekilsin köşesinde yaşasın bunalımlarını. Bi de kardeş takmış zaten peşine, ulan kadın olmasa açsın işte otur edebinle lokmalarını sayan yokken. Ama yoook çok erkeğiz ya illa bi horozlanıcaz.
Kendince yapacağı erkeklik seviyesi ancak bu demek ki
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Bu kadar olaydan sonra seni boşarım diye tehdit mi ediyor asalak aç bakalım davayı nasıl köpek oluyor
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Psikolojik sıkıntıları var kesinlikle yani artık işsizlikten mi neyden bilmiyorum normal değil
 
Durumunuza çok üzüldüm. Sanırım eşiniz işsizlik psikolojisiyle depresyonda suan . Erkeklerin maddi konularda genel anlamda kadınlardan daha fazla etkilendiğini düşünüyorum . 14 tl için değil aslında 14 tl yi düşünmek zorunda kaldığı için bu hale geliyor eşiniz .
14 tl yi düşünmek istemeyen adam kalkar doğru düzgün is bulur, evine bakar. Boş hayaller peşinde evde salak salak oturmaz. Ayrıca konu dediğiniz gibi de değil...adamın çalışmaya g.tü yok. Bazı insanların çalışmamak için hep bir bahaneleri vardır; ya is kurma peşindedirler ya emir altında çalışmak onlara gore değildir ya da iş bulamıyorlardir ki buna bir tarafimla gülüyorum.
 
14 tl yi düşünmek istemeyen adam kalkar doğru düzgün is bulur, evine bakar. Boş hayaller peşinde evde salak salak oturmaz. Ayrıca konu dediğiniz gibi de değil...adamın çalışmaya g.tü yok. Bazı insanların çalışmamak için hep bir bahaneleri vardır; ya is kurma peşindedirler ya emir altında çalışmak onlara gore değildir ya da iş bulamıyorlardir ki buna bir tarafimla gülüyorum.
Ben de öyle söylüyorum Aslında bu adam para kazanıp 14 tl ye laf eden birisi olsa net cimri der geçersin suan durum daha vahim. Konu nasıl kızzzz
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Offf sinir hastası. Boşan gitsin.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Bosanin elalemin delisini çekmek zorunda değilsiniz.Hem evde yatıyor hem size kan kusturuyor,bir de kardeşinin yanında efeleniyor.Yaşınız genç,çocuk yok bu adam düzelmez sizin gibi narin, kırılgan sessiz birini bulmuş dilediği gibi at koşturuyor başka kadın olsa o plastik kabı ona yedirirdi .Siz alttan ala ala tepenize cikarmişsiniz.Omrum uzun ,sabrım var ben bu deliyi adam ederim derseniz buyrun.... ömrünü heba etmek isteyen birine ne denir ki????
 
Adam Hem kendine hem kardeşine baktırıyor ve kazanmadığı paranın hesabını soruyor bu insanlar korkutup mu sindiriyor anlamadım aksi durumda böyle birşeyi kabul etmek mümkün değil. Evde ayı gibi yatan adama değil 14 1 tl mi vermem kapının önğnde bulur kendini. (Sağlık durumları hariç)
 
Valla kahveyi okuyana kadar parasızlıktan ve yetersiz hissetmesinden hep bunlar iş bulunca düzelir belki dicektim ama vazgeçtim.Kafasına sıcak kahve dökecek kadar ruh hastasıysa sana kezzap atmayacağı ne malum.Kaç kurtar kendini tedaviyi bile reddediyor diyorsun böylesi senide hasta eder.
 
  • Beğen
Reactions: Gif
X