Eşimle her hafta sonu kavga ediyoruz boşanmam gerek mi ?

Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Ben çalışmıyorum bütün evin yükü eşimin omzunda diye mahcup olacağına çok yanlış davranıyor hepsini geçtim sıcak kahveyi başından dökmesi psikolojik sorunlu oldugunu gösteriyor ve sizi cezalandırıyor ve bastırıyor.bence eşiniz işe girse biraz düzelse bile hemen çocuk düşünmeyin.Allah yardımcınız olsun ve sabır versin.
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Kızım sen gerçekten nasıl böyle hasta ruhlu biriyle evlendin ? Boşan acil kurtar kendini , kendi de ne halt yiyorsa yesin
 
Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü.
Bu geri zekalıyı boşamanız için daha ne yapması gerekiyor?
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Durumunuza çok üzüldüm. Sanırım eşiniz işsizlik psikolojisiyle depresyonda suan . Erkeklerin maddi konularda genel anlamda kadınlardan daha fazla etkilendiğini düşünüyorum . 14 tl için değil aslında 14 tl yi düşünmek zorunda kaldığı için bu hale geliyor eşiniz .
 
Evde tembel hayvan gorevi görüyor es kişisi
Issiz kalmak sorun değil. Hayat hiçbirimize tozpembe olmuyor. İşsiz kalabiliriz. Alanimizin dışında çalışabiliriz. Önemli olan çabalamak. Ne yazikki eşinizde çaba kalmamış.
İş sebebiyle psikolojik bir yıpranma eşiğinde olduğu aşikar. Fakat önce kabul edip ardından çözümlemek eyleme dökmek gerekiyor.
Bu süreçte işsiz oturacagina alani dışında bir yerde pek ala çalışabilir.
 
Ben biraz daha farkli dusunuyorum. Bence esiniz cok zor bir durumda. Boyle durumlarda insan kendini caresiz ve memnuniyetsiz hisseder ve nazinin en cok gececegi kisiye karsi sacmalar. Bu hakli demek degil, sakin yanlis anlamayin.
Ama bence caresiz, yetersiz ve kotu hissediyor. Bunu acikca soylemesine gerek yok, davranislari belli ediyor. Maddi acidan yetersiz olmak erkekleri gercekten cok fazla zorlayan bir sey.
Ben yerinizde olsam kendini iyi ve faydali hissedebilecegi seylere yonlendiririm onu. Bu arada illa kendi meslegini yapip kendi sektorunde de calismak zorunda degil bence.
Burada dikkat etmeniz gereken tek nokta, o sicak kahve olayi. Allah korusun, bu davranis ve benzerleri tehlikeli durumlara yol acabilir. Esiniz gorusmese bile belki siz kendiniz için psikolojik destek alip, yolunuzu daha rahat belirleyebilirsiniz. Muhtemelen esiniz buna ayiracaginiz paraya da karsi cikacaktir fakat "ya sen gideceksin ya ben, bu parayi ben bu ise coktan ayirdim" seklinde net bir tavir alin.
 
İşçi anne babanın çocuğuyum
Babam 1 sene işsiz kalmıştı. Sağlık durumu spesifikti ve iş bulamiyordu
Bu süreçte annem evi gecindirirken Babam evde yemekleri yapıyordu çamaşırları yakıyordu. Koşulları biraz esnetmek ve durum kötü olsa bile o an için en azından adapte olmak bu kadar zor olmamali
 
Merhaba, arkadaşlar
Yaşım 28 , kurumsal bir firmada mühendisim.
1 yıllık evliyim. Eşimle aynı bölümden mezunuz. Ben den 2 yaş büyük . Mezun olduktan sonra samimi olup ben iş hayatina atıldım çalışırken sevgili olduk. 2 yıl nişanlı kaldık. Bu süre içinde ben iş den ayrıldım hiç boş durmadan yüksek lisansa başladım iş bulamadığım için eşimle ayrı ayrı şehirlerdeydik bu süreçte. Maddi açıdan ailesi hiçbirsey yapmadı. Ben babasız büyümüş bir kız çocuğuydum her işime bu yaşa kadar kendim koştum. Maddi açıdan birşey beklemedim. İkimiz yaparız dedim herseyi ve öylede oldu. Eşimin ailesi tarafında düğün dahi yapmadık. Sadece nikah oldu. Neyse evlendik. 2 yıl nişanlı 1 yıl evliyiz . Eşim hala evde iş bulamıyor bir türlü. Evde E ticaret yapmaya çalışıyor bir şekilde para kazanmaya çalışıyor ama bir türlü tutturamiyor 31 yaşına gelecek hala işi yok. Ben üniversiteyi üçüncülükle bitirdim. Bana dediği benim ortalamam yok beni kim ne yapsın beni almazlar . Benim tecrübem yok. Hep bu şekilde erteledi. İlk evlendik ben eşya dahi aldirmadim ailesine de kendisine özel bir şirkette çalıştığım için onunda işi belli olmadığı için eşyalı ev de oturduk. Sonrasinda ben daha kurumsal bir isim olunca şehir değiştirme durumunda kaldık. Eşya aldık . Düğün takılarımizla da araba almıştık. Bir yandan eşya borcu bir yandan arabanın borcunu ödüyoruz. Aldığım maaş komple borca gidiyor. Geçen bimden plastik kaplara para veriyorsun diye evde kavga çıkardı. Sürekli birilerinin yanında tartışma çıkarıyor. Eve gelmişim işten bir hosgeldin demek yerine. Elimde ki market poşetini alıyor ne almışım diye bakıyor. Ona göre gereksiz birşey almissam kavga çıkarıyor. Her hafta sonu kavga ediyoruz. Bu artık giderek artıyor. LinkedInden ona is bulup atıyorum. İş bulursa düzelir diyorum. En son olayi anlatayım. Kız kardeşi üniversite okumaya bizim yanimizda abisi kayıt yaptırdi ama yurt çıkana kadar bizde evde kız kardeşi var. Markete gidecektim. Evden iş yaptığı için subsızdırmayan bir cam kap al dedi. Onun istediği gibi evin yakınlarında bulamadım. Markette sulu boya kutuları var plastik 2 bölmeli onu aldım. Belki bir parça koyar lazım olur diye. 14 TL verdim . Eve geldim bunu nasıl alırsın . Ben bunu mu al dedim sana diye kavga çıkardı. Kız kardeşide duyuyor bende bu kadar büyüteceksen iade edeyim dedim. Git ver dedi. Ben ter su içinde kalmışım ama marketten geldigimde bir yandan da eşim hem söyleniyor hem de kahve makinesine kahve koydu kendine . Neyse bende dedim ki 14 liralık bir kap kadar değerim yok dedim bunun için iade etmeye göndermez eşini insan dedim. İyice sinirlendi ve o plastik kabı kırdı. Parçaladı. Seni bosayacagim . Bugün eve gelmeyeceğim dedi. Bir yandan ağlıyor kafasını mutfak lavobasina dayadı düşündü düşündü sonra kahve makinesinden çıkan kahveyi sıcak sıcak başından aşağı döktü. Ben bağırdım kız kardeşi bağıriyor. Ben bir yandan ağlıyorum. Yine ben buz dolabından yara yanık kremini çıkardım alnına sürdüm. Ama ben çok yoruldum. İş yerinde sürekli bunu düşünüyorum. Hafta içi psikiyatriden randevu aldım. Ben hasta değilim gitmeyeceğim dedi. Gitmedi . Ben ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum.
Hem calışmıyor hemde senin aldıklarına laf söyleyip kavga ediyor ben olsam direk boşarım merak ettim niye ona bu kadar musamma göstermişsin şuan eşine o kadar kızdım ki yanımda olsa kavga ederdim onla inan saygısız terbiyesz birsidir.K.bak içimde tutamayıp yazdım
 
Egitimli ayaklari yere saglam basan bir kadinin boyle tembel agresif ruh hastasi birini cekmesini anlayamiyorum. Ben olsam bi kahve daha isitir eline verirdim buyur bunu da basindan dok derdim.
Mesleginde is bulamiyorsa baska sektorlere yonelsin. Gidip bim de calissin beyfendi nolmus yani. Tembel herif.
 
asalaklığına "benim ortalamam kötü, derecem kötü, tecrübem yok" diye bahane bulanı ilk kez görüyorum
ne derecesi ne ortalaması ablacım kim bakıyor ortalamaya dereceye falan?
tecrübesi olmayan insan tecrübesiz personel kategorisinde işe başlar, en kötü ihtimalle 2 sene içinde o da tecrübe kazanıp daha iyi muamele görmeye başlar
hepimiz iş hayatına ilk girdiğinde tecrübesizdik ki ne var bunda
ama suç sende. neden çalışmaya etmeyen bi erkekle evlendin ki?
erkeğin çalışmayanı, evde yata yata g.t büyüteni hiç çekilmiyor
hatta erkeğin evden çalışanı bile çekilmez emin ol
 
X