- 12 Kasım 2018
- 2.340
- 4.553
-
- Konu Sahibi Nenekorkud
- #101
İki kızımda yengeç
İki kızımda yengeçYengecev kusu ilgi manyagi duygu delisi bisi. ben ikizler burcuyum ama onun yannda kendimi tutarlilik abidesi olarak goruyorum
Hangimiz kaybetmedikKizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Yazdigim metinde zaten 7 tane paragraf var bir edebiyat ogretmeni olarak garanti verebilirimçok uzun okuyamadim ..arada paragraf atsaydin cok iyi olurdu
demek ki daha cok paragraf lazimmisYazdigim metinde zaten 7 tane paragraf var bir edebiyat ogretmeni olarak garanti verebilirim
ama sanirim sizin paragraf taniminiz farkli
Birkez daha dertlenirsem söz daha čok paragraf birakacagimdemek ki daha cok paragraf lazimmis
ya paragraftan kastım şu meselBirkez daha dertlenirsem söz daha čok paragraf birakacagim
Konusmaya calistigimda soylediklerimi degil kemdi duymak istedigiklerini duyuyor aynenOturup, konuşulmayacak biri olarak gördüm. Bence iyice düşünün ve bir karar verin. Bu şekilde mutsuz bir evliliği sürdürmek insanı yıpratır. Çocuk için herşey anneden bekleniyor. Sanki çocuğu tek başımıza yapıyoruz. Şaka gibiler yani.
Anlasildi merkezya paragraftan kastım şu mesel
Kizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunkuSorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerleBen ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirlBen delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz.
Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisi
(daha boşluklu yani )
Ufak bir cinnet sana çözüm olabilir. Kır tabak çanak, dağıt biraz karşında konuşturma ağzına geleni saydır. Sonra bir güzel trip at. İçini dök yani. Adam seni anlama istemiyor belli ki.Gayet sakin ve ilimli bir sekilde konusmayi cok denedim. Her seferinde gideceksin ayrilacaksin yolunu yapmaya calisiyorsun diyor. O kadar ozenle seciyorum kelimelerimi yanlis anlamasin diye ama o hep buna yoruyor sozlerimi malesef
Direkt yazip okudum goggleda
--NARSİSTİK KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLAN EŞE YAKLAŞIM İÇİN 7 ÖNERİ;
Tartışmaya girmeyin Tartışmada haklı çıkarsanız muhtemelen size öfkelenir, hatta kinlenir. Tartışmaya girmemek ve susmak sizin için daha karlıdır.--
Nokta atisi resmen
Hic de huyum degil biliyor musunUfak bir cinnet sana çözüm olabilir. Kır tabak çanak, dağıt biraz karşında konuşturma ağzına geleni saydır. Sonra bir güzel trip at. İçini dök yani. Adam seni anlama istemiyor belli ki.
Su nedenle duygusal dedim : bir an tartistigimda daha once doldugum icin sonrasinda ufak bir konudabazen ifadesiz durunca karsisinda ya da nefret dolu baktigimda benden nefret ettgni hissedebiliyorum ben kotu biriyim senin gozunde diyor gozleri doluyor kendi kendine. Ya da gorevdeyken siir yaziyor bana apayri bir dunyada apayri bir adam sanki. Bazen durduk yere bana bakip dalip gidiyor basliyor kahraman tazeoglu gibi sacma cumlelere. Ya da duygusal bir film izlerken doluyor gozleri gidip isiklari kapatiyor farketmeyeyim diye. Daha bunun gbi duygusal oldugunu dusundugum bircok sey var. Yani kendi tanimima gore duygusal. Ama bunlarin hepsi sinirlenmedigi surece boyke. Sinirlendigi zaman ben ona sarilip sakinlestireyim istiyor. Donup gittigimde ya da laf soyledigimde cildiriyor daha da sacma sapan agresif tavirlara gidiyor. Sonra yine benden bir adim gelmwzse küsüp domuz gibi geziyor evde beni gormezden gelerek. Biraksam aylarca belki gezer oyle. Ama ben gerginlige dayanamiyorm o nedenle eninde sonunda adim atiyorum malesefNarsist kisilik bozuklugu tum dunya nufusunun sadece 1%'inde gorulen, patolojik bir durumdur ve dunyada elini attiginizda narsiste carpma gibi bid durum yok. Bu sitede her kaba sabah davranislari olan insana narsist denmesinden gina geldi, kavramlarin ici bosaltiliyor boylece, iyi ki bir iki psikoloji icerikli kelime ogrendik ulkece. Psikiyatristler bile kisilik bozuklugu tanisini uzun sure gozlem sonucu koyarlar, boyle yazidan anlasilacak kadar kolay bir durum degil.
Ben sizin yazinizda esinize neden duygusal dediginizi anlamadim, cunku tamamen huysuz ve gergin bir profil anlatmissiniz, duygusal degil ki.
Ben burda ilk defa birine narsist yazdım. Ha narsist kişilik bozukluğu boyutu ile narsist kişilik özelliği arasında fark vardır. Bazı durumda mesleki özelliklerine ikincil bu narsist davranış biçimini benimseyebilirler. O copy paste yaptiginiz bilgi eskiye ait. Artık toplumda yaygın gizli narsist diye bir kavram bile var. Konu sahibinin eşinde narsistik özellik ve davranış biçimi var. Ama kaynağını aldığı yeri ve boyutunu, kişilik bozukluğu düzeyinde olup olmadığını ancak detaylı psikiyatrik muayene belirler.Narsist kisilik bozuklugu tum dunya nufusunun sadece 1%'inde gorulen, patolojik bir durumdur ve dunyada elini attiginizda narsiste carpma gibi bid durum yok. Bu sitede her kaba sabah davranislari olan insana narsist denmesinden gina geldi, kavramlarin ici bosaltiliyor boylece, iyi ki bir iki psikoloji icerikli kelime ogrendik ulkece. Psikiyatristler bile kisilik bozuklugu tanisini uzun sure gozlem sonucu koyarlar, boyle yazidan anlasilacak kadar kolay bir durum degil.
Ben sizin yazinizda esinize neden duygusal dediginizi anlamadim, cunku tamamen huysuz ve gergin bir profil anlatmissiniz, duygusal degil ki.
Su nedenle duygusal dedim : bir an tartistigimda daha once doldugum icin sonrasinda ufak bir konudabazen ifadesiz durunca karsisinda ya da nefret dolu baktigimda benden nefret ettgni hissedebiliyorum ben kotu biriyim senin gozunde diyor gozleri doluyor kendi kendine. Ya da gorevdeyken siir yaziyor bana apayri bir dunyada apayri bir adam sanki. Bazen durduk yere bana bakip dalip gidiyor basliyor kahraman tazeoglu gibi sacma cumlelere. Ya da duygusal bir film izlerken doluyor gozleri gidip isiklari kapatiyor farketmeyeyim diye. Daha bunun gbi duygusal oldugunu dusundugum bircok sey var. Yani kendi tanimima gore duygusal. Ama bunlarin hepsi sinirlenmedigi surece boyke. Sinirlendigi zaman ben ona sarilip sakinlestireyim istiyor. Donup gittigimde ya da laf soyledigimde cildiriyor daha da sacma sapan agresif tavirlara gidiyor. Sonra yine benden bir adim gelmwzse küsüp domuz gibi geziyor evde beni gormezden gelerek. Biraksam aylarca belki gezer oyle. Ama ben gerginlige dayanamiyorm o nedenle eninde sonunda adim atiyorum malesef
Merhaba yazdıklarınızı dikkatli bir şekilde okudum, bittiğinde aklıma ilk gelen şey eşinizin size karşı hazmedemediği bir durum olduğu. Tabi ki sizi tanımıyorum bu bir varsayımdan ibaret. Geçmişte zoruna giden ve hala (belki kendisi bile adını koyamıyordur) içten içe dert ettiği bir şeyler olabilir mi? Siz çoğu zaman ılımlı yaklaşmaya çalışmışsınız fakat "sadece ben iyi olursam iyi davranıyor" diye düşünmeniz eşinizi sizden uzaklaştırıyor olabilir. Erkekler düz varlıklardır diye genel bir algı olmasına karşın ben onların da hislerine karşı çok yorulduklarını ve bin bir düşünceyle savaştıklarını düşünenlerdenim. Yalnızca bu duygularının farkında olup hislerinin adını koyamadıkları için bizim kadar açık dile getiremiyorlar, erkeklik gururunu önde tutuyorlar. Biz kadınların gururu yok mu, tabi ki var kendimden biliyorum. Aynı evin içinde küslük olmamalı. Hele ki bir prensesiniz var ve onun gergin bir ortamda büyümesi ilerde farklı sorunlara yol açabilir biz yetişkinler bazen göremesekte onlar her şeyi hisseder ve içlerine işler bu ortam, bu enerji. Benim naçizane tavsiyem siz eşinizi sevip sevmediğinizi, onsuz bir hayat yaşamak isteyip istemediğinizi enine boyuna bir düşünün. Belki eşinizi kabullenmeniz gerekiyordur ve vazgeçmek istemediğinizden emin olduktan sonra onun için alttan aldığınız şeyler gözünüze batmayacaktır. Sizin ayrılmak için yol yaptığınızı düşündüğünü söylemiş, demek ki sizin ikilemde olduğunuzun farkında. Kendinden vazgeçilme ihtimali olduğunu hisseden birey agresifleşebilir, ters ve eleştirel konuşabilir, bunu da bir düşünün.Kizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Adamin akli basinda oldguna emin miyiz?Kizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?