Esimle cebellesmekten tüm güzel huylarimi kaybettim ben...

Konuşmak zor böyle bir adamla. Farklı bir şey söyliycem; eşinizin sevdiği, güvendiği, dinleyebileceği sır tutabilen bir yakınınıza veya arkadaşınıza sorunlarınızı anlatın ve ondan eşinizle konuşmasını rica edin. Elinizde yazılı bir sorunlu davranışlar listesi olsun, onun üzerinden çalışırsınız.
Kimseyle bu konuda pek birsey paylasamam. Yani hele ki bu tarz bir durumu cevremden birine anlatirsam ve o da esime akil verirse daha da berbat olur her sey ozelimizi noye acik ediyorsun muhabbetine girer
Böyle birisine eşinizle birlikte karar verin ve onu dinleyin. İlişkinizi düzeltmek ve bu cendereden çıkmak için sorunlarınızı paylaşabileceğiniz, dinleyebileceğiniz samimi birisi vardır yaa. Eşinizi de sizi de seven ve dolduruşa getirmeyecek aklı başında birini bulabilirsiniz bence. Siz karşılıklı iletişimle sorunlarınızı çözemiyorsunuz, eşiniz psikoterapiye yanaşmıyor. Eşinizin kendi kendine değişeceğini mi sanıyorsunuz? İyi de başka ne yapılabilir ki?
 
Sizde ona karşı ketum olacaksınız. Çoğu şeyi duymazdan gelip cevap vermeyeceksiniz. Yüz ifadeniz bile değişmemeli. Cinsellik konusunda nasılsınız. Az cinsellik yaşayanlarda da böyle şeyler oluyor gibi geliyor
Cinsellik konusunda tam ruh esim ama gunluk hayatta sinirlenince odun yarmasi gbi ruhsuz sabit fikirli
 
Böyle birisine eşinizle birlikte karar verin ve onu dinleyin. İlişkinizi düzeltmek ve bu cendereden çıkmak için sorunlarınızı paylaşabileceğiniz, dinleyebileceğiniz samimi birisi vardır yaa. Eşinizi de sizi de seven ve dolduruşa getirmeyecek aklı başında birini bulabilirsiniz bence. Siz karşılıklı iletişimle sorunlarınızı çözemiyorsunuz, eşiniz psikoterapiye yanaşmıyor. Eşinizin kendi kendine değişeceğini mi sanıyorsunuz? İyi de başka ne yapılabilir ki?
Terapi konusunu acacagim ama kabul etmezse de kafama bir estigi anda giderim yapacak baska bir sey yok malesef 😕
 
Kisilik bozuklugu tanisi alabilecek biri gibi gorundu bana, uzmani degilim.
Bu kadar pervasiz olma sebebi nedir?
Yani herhangi bir yaptiriminiz yok belli ki.
Aksine o kusmesin, o kizmasin, o hep hakli olsun tavriniz onun yaptirimlarini beslemis gibi gorunuyor.
Ne yapmalisiniz bilmiyorum ama ne yapmamalisiniz biliyorum.
Cocuk egitmeye gucum var diyorsaniz onun da kusmesinin, kizmasinin onemli olmadigini, birinin her zaman hakli olmasinin imkansiz bir sey oldugunu hissettirmeniz, anlatmaniz, umursamamaniz lazim.
Dunya neden onun etrafinda donuyor?

Yani abartarak, butun kotu ozelliklerini yazdiniz diye dusunuyorum.
Sakinlesince canim kocam diyecek gibisiniz.
Cunku su haliyle cekilebilir bir tablo degil.
Evet sakin oldugu zamanlarda cok iyi ama bir seye takilip da sinirlendigi anda baska bir insana donusuyor. İlk zamanlarimizda her lafin karsilik verirdim ben de kuserdim umursamazdim ama bir zaman sonra yoruyor bu tarz seyler. Yani ben gunluk hayatin stresini evimde yasayacaksam ne anladim ki bu isten. Baktim bazen sinirlenince sussam olur mu diye. Oldu. Ben karsilik vermeyince sakinlesip anladi hatasini ama benim de sabrimin sonuna yaklasiyorum sustuklarim karsisinda biraz da kendini tutsa her halta sinirlenmemek icin,buna degdigini dusunurdum ancak anladm ki ben a konusunda sussam bu defa b konusunda sorun cikiyor. B yi umursamasam karsima c konusu cikiyor🤦🏼‍♀️
 
anlattığınız hiçbir şeyde eşiniz de duygusalmış ya da iyi biriymiş diyeceğim bir şey okuyamadım maalesef. duygusal ve iyi olan insan öncelikle dışarıya karşı değil ilk önce eşine karşı böyle olur. ben işiyle bağdaştırmayacağım kusura bakmayın, kimse başına silah dayamamıştır çünkü asker ol diye. işi disiplin gerektiriyorsa, iş iştir ev evdir. ne demek çocuk düşünce "sen ne biçim annesin" demek.. yani bu cümleyi düşman düşmana kullanmaz. ya da evlilikte hep tek taraf alttan alacaktır diye bir şey yok, bugün alttan aldığınız için hatasını anlıyordur belki, yarın alttan aldığınız için daha da çok hata yapar. siz de hep sustuğunuz için bir gün patlarsınız. bu erkeklerin de neden terapiye bu kadar düşman olduğunu anlayamayacağım, kendileriyle zorları var.
 
Esin narsist. Senin ışığını, enerjini çalıyor. Seni manipüle ediyor. İyi anne değilsin diyerek, rahatça yemek yemeni bile engelleyerek, senin yaptığın herşeyi küçümseyerek seni baskiliyor ki kendini daha yüce hissetsin. İşin zor. Konuşmak vs yaramaz. Sen ya hiç umursama ki o zaman dozunu arttıracak ya da ne olursa olsun deyip cazgirligin dibine vur. Yaz google narsist eş diye anlarsın.
 
anlattığınız hiçbir şeyde eşiniz de duygusalmış ya da iyi biriymiş diyeceğim bir şey okuyamadım maalesef. duygusal ve iyi olan insan öncelikle dışarıya karşı değil ilk önce eşine karşı böyle olur. ben işiyle bağdaştırmayacağım kusura bakmayın, kimse başına silah dayamamıştır çünkü asker ol diye. işi disiplin gerektiriyorsa, iş iştir ev evdir. ne demek çocuk düşünce "sen ne biçim annesin" demek.. yani bu cümleyi düşman düşmana kullanmaz. ya da evlilikte hep tek taraf alttan alacaktır diye bir şey yok, bugün alttan aldığınız için hatasını anlıyordur belki, yarın alttan aldığınız için daha da çok hata yapar. siz de hep sustuğunuz için bir gün patlarsınız. bu erkeklerin de neden terapiye bu kadar düşman olduğunu anlayamayacağım, kendileriyle zorları var.
Esimin gozunde fazla dik duruslu biriyim. Kolay kolay kendimi salip da aglamam ya da sinirlenmem. Ama o her halta gemileri yaktigi icin beni de zivanadan cikartabilecek tek sozu anneligim. Bu nedenle ordan vurup da beni de sinirlendirmeye calisiyor durum bu🤦🏼‍♀️
Terapi bir nevi yenilmislik gibi geliyor sanirim onlara anlayamadim ben de
 
Esimin gozunde fazla dik duruslu biriyim. Kolay kolay kendimi salip da aglamam ya da sinirlenmem. Ama o her halta gemileri yaktigi icin beni de zivanadan cikartabilecek tek sozu anneligim. Bu nedenle ordan vurup da beni de sinirlendirmeye calisiyor durum bu🤦🏼‍♀️
Terapi bir nevi yenilmislik gibi geliyor sanirim onlara anlayamadim ben de
ama bu da çok kötü bir şey değil mi, eşiniz neden sizi vurmaya çalışıyor ki.
sevip evlenmişsiniz, ne güzel bir bebeğiniz var.. yani bu kadar çatışacak, insanın en vurulmayacak yerinden vuracak ne var. bunu bir de eşiniz yapıyor. eş yani adı üstünde.
 
Esin narsist. Senin ışığını, enerjini çalıyor. Seni manipüle ediyor. İyi anne değilsin diyerek, rahatça yemek yemeni bile engelleyerek, senin yaptığın herşeyi küçümseyerek seni baskiliyor ki kendini daha yüce hissetsin. İşin zor. Konuşmak vs yaramaz. Sen ya hiç umursama ki o zaman dozunu arttıracak ya da ne olursa olsun deyip cazgirligin dibine vur. Yaz google narsist eş diye anlarsın.
Direkt yazip okudum goggleda
--NARSİSTİK KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLAN EŞE YAKLAŞIM İÇİN 7 ÖNERİ;
Tartışmaya girmeyin Tartışmada haklı çıkarsanız muhtemelen size öfkelenir, hatta kinlenir. Tartışmaya girmemek ve susmak sizin için daha karlıdır.--
Nokta atisi resmen 😆
 
Direkt yazip okudum goggleda
--NARSİSTİK KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLAN EŞE YAKLAŞIM İÇİN 7 ÖNERİ;
Tartışmaya girmeyin Tartışmada haklı çıkarsanız muhtemelen size öfkelenir, hatta kinlenir. Tartışmaya girmemek ve susmak sizin için daha karlıdır.--
Nokta atisi resmen 😆

Benim kv narsistik kişilik bozukluğu o yüzden deneyimliyim. Üstelik kızı da borderline. Sürekli küser, hayal aleminde Görseniz anlamazsınız bu neyine narsist olmuş diye tıfıl, salak, ne konuştuğu dinlenir ne yaptığı yenir. Önce ben de anlamadım. Kendimi sucladim, oyle yaptım, açıklama yaptım, tartıştım ki tam istediği kozu eline verdim. En sonunda ondan daha cazgır oldum. Şimdi çok nadir kızım için görüşüyorum. Ağzını açtırmam. Canavarla savasirken ben canavarlastim.
 
ama bu da çok kötü bir şey değil mi, eşiniz neden sizi vurmaya çalışıyor ki.
sevip evlenmişsiniz, ne güzel bir bebeğiniz var.. yani bu kadar çatışacak, insanın en vurulmayacak yerinden vuracak ne var. bunu bir de eşiniz yapıyor. eş yani adı üstünde.
Tartisma aninda artik ne yasiyor hissediyorsa hirsini almak icin yapiyor. Ben de inadina sakinligimi korudukca daha da sinir oluyor sanrm kendi acizligi karsisinda
 
Benim kv narsistik kişilik bozukluğu o yüzden deneyimliyim. Üstelik kızı da borderline. Sürekli küser, hayal aleminde Görseniz anlamazsınız bu neyine narsist olmuş diye tıfıl, salak, ne konuştuğu dinlenir ne yaptığı yenir. Önce ben de anlamadım. Kendimi sucladim, oyle yaptım, açıklama yaptım, tartıştım ki tam istediği kozu eline verdim. En sonunda ondan daha cazgır oldum. Şimdi çok nadir kızım için görüşüyorum. Ağzını açtırmam. Canavarla savasirken ben canavarlastim.
Ben de gun gectikce degismeye basliyorum. O deli dolu hallerim sirf elma yiyorum diye mutlu oldugum anlarim sanki birer birer gidiyor. Tum pozitifligimi kizima aktariyorum artik sadece. Esimle ugrasmak beni de degistiriyor her gecen gun. Tipki konu basligimda da dedigim gibi malesef ...
 
Kizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Eşinizle maalesef zı
Kizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Eşiniz ile maalesef farklı kişilik yapısındasınız. Bende eşimle yüzde 80 uyumsuzum ama kendi aile ve arkadaş çevremde olmamızdan dolayı çocuklarımla ondan bağımsız geziyoruz. Dışarı çıkmayı da sevmez. Çoğu kişiye uymayan bir görüş olsa da eşden ayrı çocukların da eğlendiği sosyal hayat bu durumu kurtarıyor. Çocuk olunca size müdahalesi azalmadı mı? Bir psikolog sosyal medyada, eşim beni gezdirmiyor diye soru soran birine, sizin ayaklarınız yok mu diye cevap vermişti. Çok hoşuma gitti. Belki paylaşım azalıyor ama tartışma da azalıyor. Ben böyle çözüm buldum. Çocuklar da mutlu. Siz daha 4 yıllık evlisiniz çatışmalar da çok normal. . İnşallah en kısa sürede gönül ferahlığına erişirsiniz. Biraz zaman...
 
Ben de gun gectikce degismeye basliyorum. O deli dolu hallerim sirf elma yiyorum diye mutlu oldugum anlarim sanki birer birer gidiyor. Tum pozitifligimi kizima aktariyorum artik sadece. Esimle ugrasmak beni de degistiriyor her gecen gun. Tipki konu basligimda da dedigim gibi malesef ...
Askerler, cerrah gibi emir komuta zinciri olan mesleklerde yaygın. Zaten özellikle senin gibi ışığı yüksek, mutlu tipleri bilinçaltı çekerler ki kendilerine ışık olsun. Dedim ya işin zor. Benimki en azindan kv idi. Bosansam dahil bu bu salak kadını ve avare kızını cekmiycem dedim. Çıktım işin içinden.
 
Eşinizle maalesef zı

Eşiniz ile maalesef farklı kişilik yapısındasınız. Bende eşimle yüzde 80 uyumsuzum ama kendi aile ve arkadaş çevremde olmamızdan dolayı çocuklarımla ondan bağımsız geziyoruz. Dışarı çıkmayı da sevmez. Çoğu kişiye uymayan bir görüş olsa da eşden ayrı çocukların da eğlendiği sosyal hayat bu durumu kurtarıyor. Çocuk olunca size müdahalesi azalmadı mı? Bir psikolog sosyal medyada, eşim beni gezdirmiyor diye soru soran birine, sizin ayaklarınız yok mu diye cevap vermişti. Çok hoşuma gitti. Belki paylaşım azalıyor ama tartışma da azalıyor. Ben böyle çözüm buldum. Çocuklar da mutlu. Siz daha 4 yıllık evlisiniz çatışmalar da çok normal. . İnşallah en kısa sürede gönül ferahlığına erişirsiniz. Biraz zaman...
İnsallah her sey nasil guzel olacaksa oyle yol bulsun... Gezme konusunda esimle alakam yok zaten, o ev kusu kolay kolay sevmez cikmayi. Ciksak da arkadas cevremiz cagirir illa oyle gider. Onun haricinde kizim yeni dogdugu zamanlar hem okul hayatim hem annelik tam yurutemedim ama su an adapte oldum. Atiyorum kizimi bebek koltuguna binip arabama istedigm yere gidiyorum ona minnetim yok ama geri donunce eger bir seye kafa takmissa surat yapiyor ya da hic yokmusum gibi davranip küsüyor. İlk baslarda suclu hissediyordum ama artik sallamiyorum
 
Askerler, cerrah gibi emir komuta zinciri olan mesleklerde yaygın. Zaten özellikle senin gibi ışığı yüksek, mutlu tipleri bilinçaltı çekerler ki kendilerine ışık olsun. Dedim ya işin zor. Benimki en azindan kv idi. Bosansam dahil bu bu salak kadını ve avare kızını cekmiycem dedim. Çıktım işin içinden.
Ne yaparsınız bilemem. Ama sizi degersizlestirmesine izin vermeyin. Ben sonra en çok buna pişman oldum.
 
Askerler, cerrah gibi emir komuta zinciri olan mesleklerde yaygın. Zaten özellikle senin gibi ışığı yüksek, mutlu tipleri bilinçaltı çekerler ki kendilerine ışık olsun. Dedim ya işin zor. Benimki en azindan kv idi. Bosansam dahil bu bu salak kadını ve avare kızını cekmiycem dedim. Çıktım işin içinden.
Keske kv olsa daha kolay olurdu gercekten. Benm kv bile bazen diyor bana. Kendi de cekmis esinden.... Eldeki malzeme gerisi sana kalmis diye😕
 
X