Onceden yasadigimiz ve onun zoruna giden bir sey tabi ki var: her şey.. verdigim her tepki yaptigim her tavir. Yillar sonra bile hatirlar uzuldugunu ifade eder. Ben onun kadar hassas olmadigim icin hatirlamam bile konuyu. Ancak duygularini pek benmle paylasmaz. Sadece ciddi ciddi bu ayrilma meselesini konusmak istedigimde resti ceker o kadar. O an ne hisseder ne yasar bilmemMerhaba yazdıklarınızı dikkatli bir şekilde okudum, bittiğinde aklıma ilk gelen şey eşinizin size karşı hazmedemediği bir durum olduğu. Tabi ki sizi tanımıyorum bu bir varsayımdan ibaret. Geçmişte zoruna giden ve hala (belki kendisi bile adını koyamıyordur) içten içe dert ettiği bir şeyler olabilir mi? Siz çoğu zaman ılımlı yaklaşmaya çalışmışsınız fakat "sadece ben iyi olursam iyi davranıyor" diye düşünmeniz eşinizi sizden uzaklaştırıyor olabilir. Erkekler düz varlıklardır diye genel bir algı olmasına karşın ben onların da hislerine karşı çok yorulduklarını ve bin bir düşünceyle savaştıklarını düşünenlerdenim. Yalnızca bu duygularının farkında olup hislerinin adını koyamadıkları için bizim kadar açık dile getiremiyorlar, erkeklik gururunu önde tutuyorlar. Biz kadınların gururu yok mu, tabi ki var kendimden biliyorum. Aynı evin içinde küslük olmamalı. Hele ki bir prensesiniz var ve onun gergin bir ortamda büyümesi ilerde farklı sorunlara yol açabilir biz yetişkinler bazen göremesekte onlar her şeyi hisseder ve içlerine işler bu ortam, bu enerji. Benim naçizane tavsiyem siz eşinizi sevip sevmediğinizi, onsuz bir hayat yaşamak isteyip istemediğinizi enine boyuna bir düşünün. Belki eşinizi kabullenmeniz gerekiyordur ve vazgeçmek istemediğinizden emin olduktan sonra onun için alttan aldığınız şeyler gözünüze batmayacaktır. Sizin ayrılmak için yol yaptığınızı düşündüğünü söylemiş, demek ki sizin ikilemde olduğunuzun farkında. Kendinden vazgeçilme ihtimali olduğunu hisseden birey agresifleşebilir, ters ve eleştirel konuşabilir, bunu da bir düşünün.
Evet istesem gidebilirim ama gitmiyorum...Beni tutan sana olan sevgim, degişebilecegine olan güvenim...Beni gitmeye mecbur bırakma diye konuşmaya, duzeltmeye calişiyorum ama artık yoruldum, diyemiyor musun?Konu bir defa oraya geldi hemen agzinda tek bi sozler var : tabi gidersin elinde imkanin var bana ne minnetin var ki isine gelmedi mi bas git tutan ne var seni zaten diyor
Evet diyebilirim ama karsimdaki insan sinirlendiginde bile evet ben sinirlendim demiyor beni sen sinirlendirdin diyorEvet istesem gidebilirim ama gitmiyorum...Beni tutan sana olan sevgim, degişebilecegine olan güvenim...Beni gitmeye mecbur bırakma diye konuşmaya, duzeltmeye calişiyorum ama artık yoruldum, diyemiyor musun?
Hayır hiç öyle düşünme. Umarım bunu yapacak hale gelirsin. Çünkü o zaman kendini düşünmeye başladığın nokta olacak.Hic de huyum degil biliyor musunbir defa denedim boyle mutfakta tartisirken alayim elime bir tabak calayim yere diye raflara bakip tabak secerken gulesim geldi neyse feda ettim bitane ama aklim hala o tabakta. İse yaradi mi sanmam cnku yalandan yere yaptigimi anladi tek tepkisi sana yakismiyor bunlar demek oldu. Umarim gercekten bunu yapacak hale gelmem bir gun...
Eşin narsist. Otokontrol geliştirmelisin.Evet diyebilirim ama karsimdaki insan sinirlendiginde bile evet ben sinirlendim demiyor beni sen sinirlendirdin diyoryani ben cileden cikarip kizdiriyorsun hem de degismemi istiyorsun. Oyleyse beni kizdirma ben zaten iyiyim diyor yani esim aslinda melek onu seytanlastiran benmisim gibi goruyor
Ya bu deveyi gudeceksin ya bu diyardan gideceksin demişti babam ben buna benzer cümleler sarfederken ,, asla muhattap olmamayı dene yani ne kavga et ne alttan al sessiz kal epey ise yariyorKizlar merhaba. Uzun zamandir kafa yordugum ama icinden bir turlu cikamadigim problemimi sizlerle paylasmak ve fikrinizi almak istiyorum.
Lutfen bana empati kurup bir akil verin ben nasil dusunmem gerektigini bilmiyorum cunku
Sorun evliligim... Soyle gerekli bilgileri paylasayim sizlerle
Ben ogretmenim esim ise asker. İsi geregi benden daha stresli ve sinirli. Ben delidolu kipir kipirim o ise asiri sakin ve sessiz. Ben gezip tozmayi severim o ise hani tv karsisina koy saatlerce oturur o tiplerden. Dort yil oldu evleneli. Yeri geldi ben alttan aldim yeri geldi karsi ciktim bir seyleri duzelttim sandim ama sadece ben oyle sanmisim
Ailelerimiz bize pek karismaz benimkiler de esiminkiler de yilda bir defa anca goruruz. Ara sira kaynanam doldurur esimi beni de kendi annem. Ama bir zaman sonra kendimize geliriz.
Dunyalar tatlisi bir kizimiz var 2 yasinda sayilir. Kizim dunyaya gelmeden once de tartisirdik ama simdi daha da artti. Ya da benim tahammul seviyem doldu bilmiyorum.
Problemimiz esimin asiri duygusal olmasi. Ama sadece kendi acisindan. Yani duygusaldir deyip de karsisindakini anlayan tiplerden degil. Disari cikarim sanki her gun disardayim gibi surat yapar. Arkadasimla telefonda konusurum amma da konustun ha deyip tavir yapar. Geceleri kizimin huysuzluklarindan dolayi uyuyamam o nedenle kizim sabah karsi ya da oglen uyudu mu onla uyurum tatil zamanlari ona bile laf eder. Surekli uyuyormusum gibi. Her gun dort cesit yemek bekler. Ben senden yemek istemiyorum der ama yapmadim mi domuz gibi gezer evde. Yemek yerken de surekli cocukla ilgilen der. Yani yanimda kizim elnde catali kagisi kendi yemegini yer arada ben de veririm cnku artik bireysellesmesi gerektir bu konuda. Ama esim surekli cocuga bak ilgilen der durur. Aslinda ister ki esim kendi yiyecek ben de oyle kut gibi durup bakacagim sadece kizimla ilgilenecegim yemek yiyip yiyememem onemli degil. Surekli benimle ugrasir durur. Kitap okurum gelir beni lafa tutar ama ben kinusmak istesem canim isim var der savusturur.
Aslinda karakterini begeniyorum esimin. Akli basinda sorumluluk sahibi bilincli bir insan. İlgili bir baba. Yeri geldi mi yemek de yapar temizlik de. Ama sadece iyi oldugumuzda iyi bir insan. Velev ki bir seyden tartistik ve ben onu hakli gormedim o zaman aman Allahim. Kacacak delik ara kendine. O derece huysuz agresif ketum. Ben adim atmasam yumusatmasam gunlerce gezer o sekilde.
Arkadaslarimiz hep der sanslisin esin cok iyi falan diye ama inanin her gun ayri bir sebepten beni gucendiriyor. Disariya karsi ne kadar kibarsa ve sinirlense bile sakin kalsa da ecde tam tersi. Mesela bir gun kizim odada kosarken duser hemen baslar sen ne bicim annesin diye soylenmeye. Sen de babasisin madem ben kotuyum sen bak dersem eger kiyamet koparır evde. Ama canim sinirlenme olmaz bir sey merak etme falan diye alttan alsam susar. Ama inanin yuregim tukendi artik. Aslinda esim iyi biri ama bana iyi gelmedigini dusunuyorum. Surekli alttan alan taraf ben oldukca degistim gibi geliyor zoruma gidiyor. Bir filmde gormustum "seninle cebellesecegim diye tum guzel huylarimi kaybettim ben" diyordu. Kendimi oyle kapana kisilmis hissediyorum bazen
Konusmak asla cozum degil. Cnku empati yoksunu bir insan esim. Yani sozlerine kirildim desem ben daha cok kirildim sana der. Sana küserim bak desem ben sana küsüm zaten naparsan yap der doner gider.
Ne hissetmem lazim? Sizce nasil bir sey bu? Ben neyle karsi karsiyayim goremiyorum yolumu nasil cizmem lazim? Sizler bunlari yasasaniz ne hissedersiniz?
Daha neler sizin evlilige bakis acinizla benimki asla ayni olamaz esimi seviyorum ve onsuz bir hayat dusunemiyorum sorunlarimiz vardi astik ve baska sorunlarda yasayabiliyoruz cunku biz bir omur geciriyoruzburada zaten neden terapistle uğraşılmaması gerektiğinin yanıtını siz kendinizce vermişsiniz. bir insanın değiştirilmesine ihtiyaç olduğunu düşünüyorsanız, zaten o insan sizin için doğru değildir. ve evet, boşanmak bu durumlarda harika bir çözüm. geride kalan hayatınızın içine s.çmak yerine hayatınızı o insnaın ellerinden geriye alıyorsunuz
Su an o moddayim zaten gormezden gelmeye calisiyorum her seyiyleYa bu deveyi gudeceksin ya bu diyardan gideceksin demişti babam ben buna benzer cümleler sarfederken ,, asla muhattap olmamayı dene yani ne kavga et ne alttan al sessiz kal epey ise yariyor
Tesekkur ederimBir edebiyatçı olarak az çok sanata yatkin bir kisiliginiz vardir naif kibar ince ruhlu birisinizdir diye düşünüyorum. Ozel kuvvetler astsubayi nerden bulup evlendiniz Allah aşkına ogretmen sinifi falan olsa gene anlayacagim da... Çok farklı seyler yasiyorsunuz eşinizi anlamaniz eşinizin de sizi anlamasi zor bence bilemedim
Konunuzun tamamını okudum ve sizin adınıza çok üzüldüm. Gerçekten çok zorlanıyor olmalısınız. Erkek kadın hiç farketmez yapmadığı bir şey yüzünden suçlanmasına sinir olurum ( çocuk oynarken düşüyorsa siz kötü bir anne asla olamazsınız. Dediğiniz gibi o kötü bir baba demek ki onun düşüncesine göre ).Tesekkur ederimedebiyat okumak kitaplarla ilgilenmek vs ister istemez benim hayata bakisimi degistiriyor-olumlu yonde-
Esimin is hayati yasadigi gordugu olaylar da onun hayatini etkiliyor-olumsuz yonde-
Evet aslinda esimle ben tamamen farkli pencerelerden bakiyoruz her sye. Evlenme konusunda da kader diyemem ben kendim ettimboyuna posuna duygusalligina takildim ama hayati paylasmaya gelince tamamen farkli bir boyut bilemiyorum ne yapilir zamanla her yontemi deneyecegim olmazsa herkes kendi penceresine doner napalim
Evliligin ilk zamanlarinda sacma sapan konulardan cok tartisma oluyor gercekten. Ben yillar icinde absurt tavirlarimi torpuledim saglikli bir evlilik icin. Ayni olgunlugu esimden de bekliyorum ama kisasa kisas yapmadan anlamayacak sanirim. Ben de bana küstü mü küsecegim, kizip da yemek yemiyor mu baska bir gun alakasiz bir durumda ben de küsüp yemeyecegim belki empati kurabilir.Konunuzun tamamını okudum ve sizin adınıza çok üzüldüm. Gerçekten çok zorlanıyor olmalısınız. Erkek kadın hiç farketmez yapmadığı bir şey yüzünden suçlanmasına sinir olurum ( çocuk oynarken düşüyorsa siz kötü bir anne asla olamazsınız. Dediğiniz gibi o kötü bir baba demek ki onun düşüncesine göre ).
Ben evlendiğim ilk zamanlar çok kavga ettik eşimle. Gerek aileler yüzünden gerekse eşimin iş değişikliği sebebi ile. Dışardan bakan herkes için hayatımız mükemmeldi ama biz evde bazen birbirimizi yiyorduk. Eşime bir sustum iki sustum baktım bu iş böyle olmayacak. En sonunda patladım. Ben patladıkça o kendini topladı. İlk zamanlar aileme o kadar kötü davrandı ki , bende ona inat onun ailesi ile iyiyken kötü oldum. Benim annemlerde bir şey yemedi ona inat kayınvalidelerde bir şey yemedim. Ama onu annesine de söyledim. Kayınvalide anlayışlı biridir düzelecek iyi olacak dedi. Aldı karşısına oğlunu konuştu. Şimdi her şey çok iyi. Acaba bir aile büyüğü ile mi konuşsanız ? Belki faydası olur mu ?
Şu an hamileyim bazen o kadar korkuyorum ki acaba böyle mi olur diye ?
Ben anladigi dilden konusmaya baslayarak,onun gibi bagirip cagirarak ona terapi yapmaya basladimÇalışan kadından 4 çeşit yemek bekleyen eş bence çok da iyi değil ya. Çocuk düşünce sizi suçlayan eş de çok da iyi değil. Küsünce çok ketum olmak da çok da iyi değil. Bilemedim.çift terapisine gitseniz eşiniz katılır mı?
Kizlar zaman ayirip da ilgilendiginiz icin hepinize tesekkur ederim
Sizlerden edindigim birkac fikir dogrultusunda bugun esim yine sacma sapan tavirlara girdiginde ilk defa gercekten cirkeflestim. Actim agzimi yumdum gozumu. Dondu kaldineden bu sekilde tepki verdin agzini niye bozuyorsun dediginde de sana senin gibi biri lazim benim nazik tavirlarim sana degmiyor beni sen bu hale getirdin simdi defol git tepemden dedim belki de yillardan beri ilk defa bu cumleyi kurdum adam nerdeyse aglamakli oldu bana kendimi kotu hissettiriyorsun bu nasil cumle dediginde ben de defalarca oyle hissettim hadi git su kosede sen de hisset biraz hala karsimda misin sen s*trngit bile dedim kendime inanamiyorum ve resmen utandi karsimda mahcup lutfen boyle konusma kendine gel diye sarilmaya calisiyor. Dediginiz gibi sanirim biraz dislerimi gosterip de cirkeflesince anladigi dilden konusmus oldum şaka gibi esimle insan gibi konusmak yerine sokak agziyla konustugumda beni anliyor ama sinirimin gectigi gordugunde kaldigi yerden devam edecek bpotansiyeli var hala. Ama devam edecegim buna valla rahatliyormus insan kabuklarimdan ciktim gibi sanki hahahha
Kesinlikle oyle. Kayinvalidem esine karsi asiri sessiz. Adam ortaligi birbirine katsa tamam hayatim haklisin sen sakin ol deyip duran bir tip. İlerleryen zamanlarda da esimi buyuturken ayni tavri gostermis. Hala bir araya geldigimizde esim sacma sapan bisi yapsa ben uyarsam kv hemen der haklisin oglum sen dogrusun canim taman der ayni tepkiyi benden goremeyince cildiriyor haliyleBu tipler böyle psikologa falan gitmezler onlara göre çok gereksiz bir para tuzagidirAma size sen iyi değilsin diyip biryerlere götürmeye kalkışir.buyuk ihtimalle babasını rol model aliyordur .genelde bu gibi durumlarda ezik kv de vardır saçlarını süpürge etmiştir ancak sinsi sinsi alttan karıştırır ortalığı. hatta analarını görünce daha çok cosuyorlar. Geri adım atmayın sinirlarinizi çizin.
Yaa zaten aileler ekstra zorluk katıyor bazen evliliklere. Oysa onların büyük olarak sizlere daha çok yardımcı olmaları gerekirdi. İnşallah ortak bir çözüm bulursunuz.Evliligin ilk zamanlarinda sacma sapan konulardan cok tartisma oluyor gercekten. Ben yillar icinde absurt tavirlarimi torpuledim saglikli bir evlilik icin. Ayni olgunlugu esimden de bekliyorum ama kisasa kisas yapmadan anlamayacak sanirim. Ben de bana küstü mü küsecegim, kizip da yemek yemiyor mu baska bir gun alakasiz bir durumda ben de küsüp yemeyecegim belki empati kurabilir.
Esimin annesi beni pek sevmez, arasira eser kafasina kendinden bir seyler anlatir ama surekli bana ettigi tek soz benim oglum degismez ya sen idare edersin ya da gidersin eldeki malzeme bu der durur
Kendi annem de ayni sekilde ne cekiyorsun ki ayril gitsin deryani biz ayrilsak esimle sanirim iki taraf da gobek atacak oyle bir sahiplenme var bizde bunun farkindaligi bile bizi olumsuz etkiliyor olabilir
bebeginizi saglikla kucaginiza alin insallahher insanin karakteri farklidir umarim sizler boyle bir sey yasamazsiniz. Yasarsaniz da er gec bas etme yontemi i buluyor insan