Ah keşke böyle böyle bir şey yaptım sinirlenmeyi bıraktım diyebilsem ama yok, ben de bilmiyorum valla. Ama bir şeyi 100 kere söyleyip de yapılmayınca artık insanüstü bir sakinlik evresine geçtim galiba
Benim en sinir olduğum şey eşimin bardak tabaklarını ofisinde masasında bırakmasıydı. Yüzbin defa söyledim ofis mutfağın yanında geçerken lavaboya bırak diye. Ama yok her sabah uyanıyorum yine ofis masasında bardaklar dizili. En son oturup konuştum sakince. Yani bu davranışı devam ettirmenin amacı ne özellikle mi yapıyorsun diye. Çünkü ben bana bir şey bir defa söylense yaparım hemen, o yüzden bu davranış beni çıldırtıyor. Bu arada bu bardak bırakma olayı bir yıl sürdü yani bir yıl boyunca ben bırakma diye söyledim. Sakince konuşunca bu konuda değişti. Şimdi yapmıyor, çok nadir unutsa da artık laf etmiyorum. Onun dışında evde yapılacak bir iş olduğunda gerçekten ittirmem gerekiyor sürekli yap yap yap diye. Ama gün içinde sürekli rahatsız ediyorum ki benden kurtulmak için gidip yapması gerekiyor.

örneğin sigorta yaptırıyoruz gidip bir imza vermemiz gerek sadece, haftalarca ertelendi, en son bir sabah dedim bugün gidiyoruz ona göre. Bazen ültimatom vermek gerekiyor, çocuk gibi kalk gidiyoruz yapıyoruz şeklinde. Tabii sizin bir de bebek var eğitiminiz devam ediyor o yüzden işiniz zor. Ama sürekli sinirlenmek, söylenmek insanı çok yıpratıyor.
Oturup konuştunuz mu hiç bu konuyu? Neden böyle davranıyorsun diye. Belki de sakince oturup konuşmaya ihtiyacınız vardır, yani bu durumun sizi yıprattığını etkilediğini güzelce anlamasını sağlarsanız belki değişir.