- 2 Ekim 2014
- 8.630
- 6.513
- 248
- 37
- Konu Sahibi napicam_ben
-
- #21
psikolağa falan gitseniz belki düzelir...
Ben sizde atlatacak o enerjiyi gördüm sadece 3 küçük çocuğun verdiği yorgunlukla karşılıklı sinirleriniz yıpranmış ki bu da asilmayacak birsey degil arada yeter ki sevgi saygı olsunALLAH RAZI OLSUN ,gerçekten çok iyi geldi cümleleriniz ,o kadar yalnız ve çaresizim ki ,eşimi de seviyorum ,içimde sevgi kalmasa bu kadar şeye katlanmazdım , herşeyin üstesinden beraberce kalktık bunu da atlatırız diye telkin ediyorum kendimi ..
evet ben son olaydan çok yıprandım ama yine de en azından çocuklarıma karşı buna sorumlu hissediyorum kendimi ,işi gücü olan madddi sorunu olmayan biriyim ,başkası olsa çoktan belki de bırakıp giderdi ama yarın çocuklarımın yüzüne herşeyi denedim ama olmadı demeliyim en azından ,keşke bunu da deneseydim de sizi babasız bırakmasaydım demek istemiyorum bir anne olarak ,ah annelik ahhBen sizde atlatacak o enerjiyi gördüm sadece 3 küçük çocuğun verdiği yorgunlukla karşılıklı sinirleriniz yıpranmış ki bu da asilmayacak birsey degil arada yeter ki sevgi saygı olsun
kimse 3 çocuğa gelmiyor ben ikizlerime bile bakıcak kimse bulamadım ,parayla da gelmiyorlar , o sorumluluk çok zor ,kaldıki 3 çocuğa kimse gelmez ,keşke biri olsa çok aradım ama bulamadım .siz eşinizle beraber tüm hayatınızı çocuklara bağlamışsınız ve birbirinizi unutmuşsunuz sanırım.
aile terapisti ne der bilmiyorum ama acaba bakıcı gibi bir şey mi tutsanız hani tontik bir teyzeyi yatılı bile alabilirsiniz. hem çocuklarınıza bakmakta çok sıkıntı yaşamazsınız hem de mesela 1 akşam hadi biz dışarda yiyelim yemeğimizi diyip eşinizle dışarı falan çıkabilirsiniz, çocuklarınızı bıraktığınız biri olur.
bir de ben erkeklerde ilk çocuktan sonraki çocuklara alışma durumunda çok ciddi problemler yaşanabiliyor diye duymuştum. sizin ilk çocuklarınız ikizmiş eminim onları 3 yaşına getirmek zor olmuştur. tam eşiniz bu hayata alışmışken 3.bir çocuk ile hepten başa dönüp, daha da zor bir hayata başlamak onu iyice yıpratmış olabilir.
bizim tıbben çocuğumuz olmuyordu ikizler tüp bebek ,doktorlar hiç ihtimal vermiyordu ,3 .sürpriz oldu planlı değildi ..3 numaraya cok acele etmissiniz.Cozulur umarim sorununuz.Allah evlatlariniza saglikli uzun omur versin insallah.
yok yanlış anlamıyorum ,unutmak karşınızdaki insana bağlı ,tabiki unutulmuyor ama hafifliyor ,ben şiddetli bir şiddet görmedim ,derecesine göre de değişiyor olabiliryanlis anlamayin konu denk geldi aklimda olani sormak istedim gorulen siddet zamanla sevgi ile unutuluyor mu
peki bu siddet baya siddetli olsa karsi taraf hatasini fark edip bambaska bir insan olsa ?yok yanlış anlamıyorum ,unutmak karşınızdaki insana bağlı ,tabiki unutulmuyor ama hafifliyor ,ben şiddetli bir şiddet görmedim ,derecesine göre de değişiyor olabilir
bilemiyorum hiç yaşamak lazım , ben de aynı durumdayım ,zaman göstericek sanırım ..ama bir defalık şiddet bambaşka biri olduysa bence unutulabilir .. kimse şiddet görmesin de unutmak zorunda da kalmasın inşallahpeki bu siddet baya siddetli olsa karsi taraf hatasini fark edip bambaska bir insan olsa ?
iyi bir psikstristin size faydasi olacaktir zaten evlilik terapistine gitmeniz cok iyi esin psikatristi yonlendirilirse faydasi olacaktir verdigi ilaclarin faydasi olur ben yakinlarimdan biliyorum.öyle yorgunum ki nerden nasıl başlasam bilemiyorum .
10 yıllık bir ilişki ve 7 yıllık evliyim .eşimle çok severek evlendim .
3 tane çocuğumuz var ,ikimiz de çalışıyoruz , çocuklarım ikizlerim 3 yaşında ufak oğlum da 15 aylık .
iki yıl içinde 3 çocuğumuz oldu ,kimsemiz yok ,ikizler kreşe gidiyor ufağı da üst komşum bakıyo..
çocuklara baştan beri eşimle beraber baktı ,çok yardımcı olur sağolsun , o olmasa ne yapardım bilmiyorum ..
herkesin parmakla gösterdiği ,çocuklarıyla çok ilgilenen ,çok iyi anlaşan bir çiftiz .herkes bize gıpta eder..
fakat 3 numara olduktan sonra yaklaşık bir yıldır çok gerginiz ikimiz de , sanırım göz değdi bize ,çok kavgalar ettik ,çok boşanmaya kalktık fakat hep aramızdaki sevgiden dolayı hep vazgeçtik ,malum çocuklar ufak .
eşim yaklaşık 6 aydır en ufak şeye sinirleniyo ,bağırıp çağırıyor ,üzerime yürümeler ,elinin altında ne varsa fırlatmalar ,bazen hakaret .
en son iki gün önce şiddet uyguladı bana ,telefonumu atıp kırdı ,kaçtım odadan ,başka odaya geçtim kapıyı aç dedi açmadım kapıyı kırdı ,çıkan sese komşular zile bastılar bişey mi oluyor diye ,o derece bir kavga oldu evde ,ben de çok gergindim o gün sürekli bağırıp çağırdım ona üzerine çok gittim sanırım. ama hiç böyle bir şey yapmadı bugüne kadar ..
normalde çok iyi bir insan fakat sinirlenince hiçbirşeyi gözü görmüyor .
3 yıldır bir çocuk hengamesi içindeyiz ,e arkadaşlarıyla ortak bir şey bile yapamıyor malum çünkü ben tek başıma 3üne yetişemiyorum ,bu durum ikimizi de çok germiş durumda ..
tanıyamıyorum adamı artık .neyse son olaydan sonra ne kadar hata ettiğini farketti ,aslında hep farkında sonradan özür diliyor herşeyi yapıyor ama sinir anını kontrol edemiyor ...kendisi de farkediyor ,olaydan sonra özür diledi ,ayaklarıma kapandı ellerim kırılsaydı dedi ,ağladı ,herkes bize gıpta ediyor nasıl yaptım keşke çıkıp evden gitseydim ,çok güzel bir ailemiz var ama başaramadım ben de çok bunaldım filan dedi ,ağlaştık bi süre ..
boşanalım artık yoksa ben sana zarar vermek istemiyorum buna hakkım yok dedi ,çok pişman ..
eşimi çok seviyorum ,bunları yazarken gözlerim doluyo ..
yalnızlığın hayatın yorgunluğunun vermiş olduğu şeyler bunlar biliyorum ..
eşimden ayrılmayı da çok düşündüm ,şiddete çok karşı biriyim fakat hem pırlanta gibi 3 evladım ,hem çok iyi bir eşim var ,bunları kaybetmek istemiyorum ,kolay olanı değil zor olanı tercih etmekten yanayım .
bir aile terapisti buldum ,ona gidicez perşembe günü .
eşim de farkında öfkesinin ve bir daha böyle bir şey yaşanmıycak ,yaşanırsa çıkıp evden gidicem bi süre ayrı kalır ikimiz de sakinleşiriz diyor.
bu arada bundan 2 ay önce üzerime yürüdüğünde çok bunalıp evi terketmiştim ,annemde kaldım ,anneme bişey söylemedim ama boşanmayı ciddi ciddi düşünmüştüm ,sonra vazgeçtim yukardaki sebeplerden..
derdimi anlatıcak kimsem bile yok inanın ,burada paylaşmak istedim ..
herkes emininm şiddetten sonra olmaz diyecek ama ben bu yuvayı yıkmak istemiyorum ..aslında ben de üniv.mezunuyum ,boşansam geçinirim de ,sorun olmaz ama ben bu ilişkiyi kurtarmak istiyorum
kafam karışık biraz da aslında ..aile terapisinden fayda gören oldu mu onu sormak istiyorum biraz da ..
herşeyin düzelmesini ve eski günlerimize dönmeyi çok istiyorum
ALLAHım bana akıl fikri ver
amin cok gecmis olsun anlayisiniz icin tesekkurlerbilemiyorum hiç yaşamak lazım , ben de aynı durumdayım ,zaman göstericek sanırım ..ama bir defalık şiddet bambaşka biri olduysa bence unutulabilir .. kimse şiddet görmesin de unutmak zorunda da kalmasın inşallah
ayyy inşallah yaaa ,terapist önce bi görüşelim duruma göre eşinizi başka bir uzmana da yönlendirebiliriz dedi ,sanırım psikiyatristten bahsediyor ,bilmiyorum belki bende de sorun vardır ,gidip görücez inşallahiyi bir psikstristin size faydasi olacaktir zaten evlilik terapistine gitmeniz cok iyi esin psikatristi yonlendirilirse faydasi olacaktir verdigi ilaclarin faydasi olur ben yakinlarimdan biliyorum.
öyle yorgunum ki nerden nasıl başlasam bilemiyorum .
10 yıllık bir ilişki ve 7 yıllık evliyim .eşimle çok severek evlendim .
3 tane çocuğumuz var ,ikimiz de çalışıyoruz , çocuklarım ikizlerim 3 yaşında ufak oğlum da 15 aylık .
iki yıl içinde 3 çocuğumuz oldu ,kimsemiz yok ,ikizler kreşe gidiyor ufağı da üst komşum bakıyo..
çocuklara baştan beri eşimle beraber baktı ,çok yardımcı olur sağolsun , o olmasa ne yapardım bilmiyorum ..
herkesin parmakla gösterdiği ,çocuklarıyla çok ilgilenen ,çok iyi anlaşan bir çiftiz .herkes bize gıpta eder..
fakat 3 numara olduktan sonra yaklaşık bir yıldır çok gerginiz ikimiz de , sanırım göz değdi bize ,çok kavgalar ettik ,çok boşanmaya kalktık fakat hep aramızdaki sevgiden dolayı hep vazgeçtik ,malum çocuklar ufak .
eşim yaklaşık 6 aydır en ufak şeye sinirleniyo ,bağırıp çağırıyor ,üzerime yürümeler ,elinin altında ne varsa fırlatmalar ,bazen hakaret .
en son iki gün önce şiddet uyguladı bana ,telefonumu atıp kırdı ,kaçtım odadan ,başka odaya geçtim kapıyı aç dedi açmadım kapıyı kırdı ,çıkan sese komşular zile bastılar bişey mi oluyor diye ,o derece bir kavga oldu evde ,ben de çok gergindim o gün sürekli bağırıp çağırdım ona üzerine çok gittim sanırım. ama hiç böyle bir şey yapmadı bugüne kadar ..
normalde çok iyi bir insan fakat sinirlenince hiçbirşeyi gözü görmüyor .
3 yıldır bir çocuk hengamesi içindeyiz ,e arkadaşlarıyla ortak bir şey bile yapamıyor malum çünkü ben tek başıma 3üne yetişemiyorum ,bu durum ikimizi de çok germiş durumda ..
tanıyamıyorum adamı artık .neyse son olaydan sonra ne kadar hata ettiğini farketti ,aslında hep farkında sonradan özür diliyor herşeyi yapıyor ama sinir anını kontrol edemiyor ...kendisi de farkediyor ,olaydan sonra özür diledi ,ayaklarıma kapandı ellerim kırılsaydı dedi ,ağladı ,herkes bize gıpta ediyor nasıl yaptım keşke çıkıp evden gitseydim ,çok güzel bir ailemiz var ama başaramadım ben de çok bunaldım filan dedi ,ağlaştık bi süre ..
boşanalım artık yoksa ben sana zarar vermek istemiyorum buna hakkım yok dedi ,çok pişman ..
eşimi çok seviyorum ,bunları yazarken gözlerim doluyo ..
yalnızlığın hayatın yorgunluğunun vermiş olduğu şeyler bunlar biliyorum ..
eşimden ayrılmayı da çok düşündüm ,şiddete çok karşı biriyim fakat hem pırlanta gibi 3 evladım ,hem çok iyi bir eşim var ,bunları kaybetmek istemiyorum ,kolay olanı değil zor olanı tercih etmekten yanayım .
bir aile terapisti buldum ,ona gidicez perşembe günü .
eşim de farkında öfkesinin ve bir daha böyle bir şey yaşanmıycak ,yaşanırsa çıkıp evden gidicem bi süre ayrı kalır ikimiz de sakinleşiriz diyor.
bu arada bundan 2 ay önce üzerime yürüdüğünde çok bunalıp evi terketmiştim ,annemde kaldım ,anneme bişey söylemedim ama boşanmayı ciddi ciddi düşünmüştüm ,sonra vazgeçtim yukardaki sebeplerden..
derdimi anlatıcak kimsem bile yok inanın ,burada paylaşmak istedim ..
herkes emininm şiddetten sonra olmaz diyecek ama ben bu yuvayı yıkmak istemiyorum ..aslında ben de üniv.mezunuyum ,boşansam geçinirim de ,sorun olmaz ama ben bu ilişkiyi kurtarmak istiyorum
kafam karışık biraz da aslında ..aile terapisinden fayda gören oldu mu onu sormak istiyorum biraz da ..
herşeyin düzelmesini ve eski günlerimize dönmeyi çok istiyorum
ALLAHım bana akıl fikri ver
hayır üzülmedim sorunuza ,hayır eşim bana çok düşkündür ,olaydan sonra iki gündür tüm evin işini yapıyor ,gece uyanıyorum beni öpüyor buluyorum ,dün akşam uyuyordum ,çok üzgünüm çok canım karım nasıl yaptım bunu ben diye beni seviyorken buldum gözümü açınca ,zaten onun da sevgisinin bittiğini düşünsem hiç devam etmezdim ,beni sevmeyen adamla hiç devam edemem çünkü ...arkadaşlara katılıyorum, bence de önce elinizden geleni denemelisiniz, ben de o enerjiyi hissettim sizde
birçok çift de çocuktan sonra hele ki 2.-3. çocuktan sonra benzer evrelerden geçiyor, alışma süreci bazen zor olabiliyor
birlikte yemeğe çıkmak, sinemaya gitmek, bara gitmek vb. aşkı-ilişkiyi canlı tutan şeyler
bu atraksiyonlar insanın hayatından çıkınca insan duygularını kaybetmese bile unutuyor bazen
yalnız ben yazdıklarınızda şu noktaya takıldım:
"boşanalım artık yoksa ben sana zarar vermek istemiyorum buna hakkım yok dedi ,çok pişman .."
"eşim de farkında öfkesinin ve bir daha böyle bir şey yaşanmıycak ,yaşanırsa çıkıp evden gidicem bi süre ayrı kalır ikimiz de sakinleşiriz diyor."
bunlar bana hani şu klasik replik vardır ya filmlerde "sen benden çok daha iyilerine layıksın", onu hatırlattı
soracağım soru belki sizi üzebilir ama
eşiniz gerçekten boşanmak istiyor ama vicdanı elvermiyor olabilir mi? yani siz hala seviyorsunuz da, o sadece çocukları düşündüğü ve size karşı vicdanı elvermediğinden boşanamıyor ama duygusal yönden boş olabilir mi? (bu dediğim durum da stres yaratır onda)
hayır üzülmedim sorunuza ,hayır eşim bana çok düşkündür ,olaydan sonra iki gündür tüm evin işini yapıyor ,gece uyanıyorum beni öpüyor buluyorum ,dün akşam uyuyordum ,çok üzgünüm çok canım karım nasıl yaptım bunu ben diye beni seviyorken buldum gözümü açınca ,zaten onun da sevgisinin bittiğini düşünsem hiç devam etmezdim ,beni sevmeyen adamla hiç devam edemem çünkü ...
İkiz çocuklardan sonra 3. çocuk için neden acele ettiniz o kadar.
Hemen 1 sene dolmadan tekrar hamile kalmışsınız, büyük cesaret.
Eşinizin yaptığı kabul edilir bir şey değil.
En azından pişmanmiş, ne diyebiliriz ki.
Siz zaten devam ettirmeye kararlısınız.
sebebini yukarda yazmıştım ,planlı olmadı hamilelik sürpriz oldu ,plansız yani ..İkiz çocuklardan sonra 3. çocuk için neden acele ettiniz o kadar.
Hemen 1 sene dolmadan tekrar hamile kalmışsınız, büyük cesaret.
Eşinizin yaptığı kabul edilir bir şey değil.
En azından pişmanmiş, ne diyebiliriz ki.
Siz zaten devam ettirmeye kararlısınız.
çocukları olmuyormuş
ikizler tıbbi yollarla olmuş
doktorlar bir daha hamileliğe hiç ihtimal vermemişler
sürpriz olmuş
önceki mesajlarda açıklamıştı konu sahibi
sebebini yukarda yazmıştım ,planlı olmadı hamilelik sürpriz oldu ,plansız yani ..
ben her görüşe açığım ,en son yolu da deneyeceğim elbette ,en azından çocuklarım için.
ben hem paylaşıp rahatlamak hem de sizlerden fikir almak için açtım konuyu ,belki benim de hatalarım vardır , her görüşe açığım yani..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?