Diyaloglar hayatın olağan akışına aykırı maalesef :/
Bir çalışan iş yerinde sinir krizi de geçirse ambulans bile gelse, hastaneye bile kaldırılsa, krizin nedeni kulaktan kulağa yayılmakla beraber 1. halkadan çevresi hariç diğer çalışanlar nedenini bilmiyormuş gibi yapar. Geçirilen bir kriz üzerine ekip arkadaşına geçmiş olsun dilemek başka bir şey, nedenini bildiğini göstererek yardım teklif etmek bambaşka bir şey.
Hanımlardan biri yazmıştı yukarıda, ben de kadının kocasından şiddet görse dahi, kriz geçirse dahi, nedenini sadece kendine yakın bulduğu insanlara anlatacağını düşünüyorum. Ve sadece kendini yakın hisseden biri sorar "yapabileceğim bir şey var mı?" diye.
Çok ilginç buldum ya. Çok çok ilginç buldum.
İlk silinen mesaj, size anlatabileceği şiddet ve kriz konusu hakkında hiç bahsetmemesi, mutfağın köşesine gidip konuşması, sizi manipüle etmeye çalışması, üste çıkması... Yemeğe ve size küsmesi de manipülasyonun bir parçası. Daha fazla üstüne gitmeyin diye içine kapanmış, sizinle iletişimi koparmaya çalışmış, üstündeki baskıyı azaltmış, zaman kazanmış. Yarın daha sağlam bir hikayeyle detayları daha iyi kurgulamış olarak çıkacak karşınıza belli ki.
Bence eşinizin fabrikadan yakın arkadaşlarını eve davet edip (eşleriyle) bir yemekte tanışabilirsiniz, hem tanışma hem sosyalleşme. Neden 3 aydır çağırmadın da bugünü bekledin derse, "İşe ve ortama alışmanı bekledim" dersiniz. Yakın iş arkadaşlarını yemeğe davet etmek Türk gelenek ve örflerine göre adettendir
Ne olursa olsun iş arkadaşlarıyla tanışmalısınız. Kaç yıllık evlisiniz bilmiyorum ama ya acil bir durum olursa iş yerinde, ya eşinize ulaşamazsanız, telefonu kapanırsa, deprem yangın afetler.. Muhakkak tanışıp bağlantı kurmalısınız. Bu, yazılı olmayan bir kuraldır.
Umarım devamı güzel gelir, meraklar bekliyorum...
Uzun aradan sonra sadece sizin için girdim siteye..
