Eşimin öfkesi ve benim sindirilmişliğim. yardım edin

ya çok merak ediyorum sizde bu kadar hakaret eden adamla aynı yatağa nasıl giriyosunuz? ben hkaret filan işitmedim ama gerçekten kırıldığım bi tartışma olunca yüzüne bakasım gelmiyor adamın. siz hala sevişip çocuk yapma planı kurabiliyorsunuz? insan kapasitesinin üstü var heralde sizde. bu kadar olaya taş olsa ben boşancam der.
 
Narsist kendini beğenmiş sizi sevdiğine inanıyor musunuz bunu çok merak ettim . İlerde çocuğunuz olsa anneliginiz eleştirilecek anneliginize hakaret edilecek bence madem anneniz de hasta toparlanin annenizin yanına gidin annenize sadece onun için geldiginizi eşinizin işlerinin yoğun olduğunu söyleyin. Eşinizle konuşun ama sanırım adam sizin ondan asla ayrilamayacaginizi düşünüyo . Konuşurken bu muameleye katlanmak istemediğinizi çocuk sahibi olmak istediğinizi bu şartlarda böyle birinin baba olamayacağını söyleyin . Eşini mutlu edemeyen adam çocuklarını mutlu edemez . Eğer hatasını anlarsa devam edin ama anlamaz muhtemelen çünkü bunlar mükemmel tipler her şeyin en doğrusunu bilirler. Bı evlilik terapistine gidin ama bence o psiyatırlik bı vaka. Size çok uzuldüm o kadar sindirilmiş ve alismissiniz ki bunu durduracak gücünüz kalmamış

kendince sevdiğini söylüyo.. sevdiğine çok inanarak evlendim o kadar değiştiki zamanla o değer veren insanın yerine bambaşka biri geldi sinirli kendiyle kıyaslayan kendini beğenmiş... ne zaman neye kızıp neye kabalaşacağını öngörmekte imkansız ... terapi alması gerektiğini düşünmüyo malesef kendini dosdoğru olan görüyo,
hatta en son bi kavgamızda bana sen çok yanlış bi evliliğin çocuğusun annenle baban birbirlerinin götünün içine kadar paylaşıyo olabilir ama normali bu değil sülalenizde bizim yaşlarımızda evli mutlu olan bi çift varmı dedi 2 kuzenım yeni boşandılar.. yani haklı olmak beni sindirmek için ne koz varsa kullanıyo yada daha vahimi gerçekten böyle düşünüyo,
oysa ne önemi var onun tüm ailesinde boşanan yok belki hoş bakılmıyo ama mutlularmı acaba yada onuda geçtim biz evliyiz işte bak nası bi evliliğimiz var . yani beni inandırmaya çalıştığı şey benden iyi olduğu benim doğru kriter olamayacağım ve ailemin sülalemin yetiştirilme tarzımın yanlış olduğu vs....

tedavi olmaz... ben kendime nasıl gelip toparlanacağim
 
Okurken sinirlerim bozuldu ama bu saatten sonra saygı kazanılmaz çünkü eşinizde o insani ozellik yok gibi duruyor.
Böyle bir evliliğe cocuk düşünmeyin bence, bu adamı bir ömür boyu cekebilecek misiniz? Çocuk bu sinirde,kaba bir adamı baba diye örnek alacak,iyice düşünün derim.

çok haklısınız...
bugunku kavgada birde haklıymış gibi lanet olsun her seninle uyandığım güne gebersemde kurtulsam dedi.
onu sinirlendirdim diye bana kızdı yine öfkesinden bile ben sorumluyum ve bana söylediği lafların hiç bi önemi yok.
çocuğada böyle davranma ihtimali var. hatta aptallık yapsa senin yüzünden aptal bile diyebilir bana sinirlenip. bana iq yetersiz aptalsın falan demişliği çok çünkü.
 
4 senedir evliyiz evlendiğimizden beri aynı. sinirlenmediği zamanlar iyi gayet aşkım canım cicim evinde işinde gücünde eğlenceli. ama sinirlendiği zamanlar bana bir hiç muamelesi yapan beni aşağılayan bir insan. ve o sinirlendiği şey herşey olabilir, ağzının ayarı yok, gerildimi hemen kabalaşır. içimde hala sevgi var ilişkiyi yürütecek kadar ama günden güne azalan hayat enerjim var aynı zamanda. ne zaman ve nasıl kestirip atmam gerekiyo bilemiyorum. hep bi pişmanlık suçluluk duyacakmışım gibi geliyo.
Tabi hayat sizin, kimse burada size bir seçeneği dayatamaz, ama size yaptığını çocuğunuza da yaparsa, o zaman ciddi bir hakka girmiş olursunuz bence.

İstediği kadar sevsin lafta, ruhunuzda açtığı yaraları kapatamaz ki. Bir süre sonra dediklerine siz de inanmaya başlar, kendinizi sorgularsınız zaten. Adam resmen içindeki çöplüğü, size boşaltıyor.

Niye denemedim diye aklınız da kalacaksa, psikiyatriyi deneyin bence. Düzelmezse ve aynı bu dozda söylemlerle yaşamaya devam edersiniz, siz de hastalanırsınız eninde sonunda.
 
kendi hep sevdiğini söylüyor, çocuk hayali kuruyo sürekli..
bende narsist olduğunu düşünüyodum aşağılık kompleksinin ne olduğunu bilmiyorum, çok yaygın kullandığımız için o sözcüğü aslında ruhsal hastalık olduğunu bile bilmiyodum...

ne zaman konuşsam bana önce sen değiş sonra ben değişicem diyo. ben değişir,akıllı olgun davranırsam oda küfür hakaret etmeyecekmiş zaten otomatik olarak. yani sorumluluk almıyo herşeyi benim üstüme yıkıyo. o yüzden kendi çabasıda yok. oysaki bugün örneğin ne haketmiş olabilirmki direk size olayı anlattım yani.
hatta bi kaç gün önce kavga ettiğimizde iki seçeneğin var biri S***** G** (Defol) ailen sana köpek kulubesi verir anca dedi ikinciside bendede hata var diyip hatalarını düzelt sonra bak .

bendeki hatalar insani hatalar, kaldıki bu kadar psikolojik şiddete normal bile bence. ama kendini mükemmel gördüğü için bunları görmesi mümkün olmadı hiç. bide hep aklımızı kıyaslıyo. bende neredeyse aptal olduğuma inanıcam.
severek isteyerek evlendik. baya çok isteyerek evlendi hemde daha önce ben evlenmem diyoken. Ailesi bile çok şaşırmıştı o yüzden. nası bu kadar değersizleştim gözünde. bende inanamıyorum geçmişi düşününce..

kendime olan saygımı kaybettim günden güne haklısınız. ne yapıcağımı nasıl yapıcağımı bilmiyorum çok çaresiz hissediyorum.
Ne yapacağınıza karar vermek sizin bileceğiniz bir iş.
Benim bu yazdıklarınızdan anladığım şu;
Eşiniz psikolojik olarak kesinlikle sağlıklı değil,
bu nedenle sevgi ve evlilik kavramlarını da sağlıklı değerlendirmesi beklenemez.
Adam sağlıklı düşünemiyor zaten.
Onu değiştirebilir misiniz?
Mümkün değil.
Törpüleyebilir misiniz?
Kendisi de sağlıklı düşünemediğini kabul eder ve törpülenmek isterse bu KISMEN mümkün olabilir.

Kendinize sormanız gereken sorular şunlar;
1-Aşağılanarak,eşimden hakaret ve küfür duyarak yaşamak ve bu sözde evliliği devam ettirmek istiyor muyum?
2-İstiyorsam eşimle mücadele etmeye,
uzun ve zor bir sürece hazır mıyım?
3-Hazırsam buna değer mi?
4-Değer diyorsam ve uğraşacaksam bile bu evlilik iki kişiyle mi devam etmeli?
Yoksa bu adam çoçuğumuza sağlıklı ve rol model babalık yapabilir mi?
Lütfen iyi düşünün.
Ailenizle ve yakın çevrenizle,dostlarınızla istişare edin.
 
Keşke bu hakaretler ilk olduğunda tepkinizi gösterseydiniz. Onu terk edip, rest çekseydiniz belki bu duruma gelmezdi.
Siz tepki vermedikçe eşiniz bu durumu normalleştirmiş ve sizi sindirmiş.
Normalde aşkım canım demesinin hiç bir önemi yok, bu yaptıklarından sonra. Hepsi de boş.
Bu saatten sonra umarım size daha fazla hakaret etmesine, sizi ve ailenizi aşağılamasına ve değersizleştirmesine izin vermezsiniz.
 
Ya sizce değişir mi ? İnsanlar değişmez, değişir gibi görünürler. Adam size resmen ağır psikolojik şiddet uyguluyor. Size kendinizi aptalmış gibi hissettirmeye çalışıyor, ben bile okurken çıldırdım siz nasıl böyle soğukkanlı tepkiler verebildiniz inanamıyorum. İllaki denemek isterseniz tasınızı tarağınızı toplayıp bi terkeden bakalım net tavır koyun, bırak küfürü tek bir hakaret aşkım hakkında kötü bir ima bile bu evliliği bitirir deyip bi süre sonra geri dönün. Ama sanmıyorum düzeleceğini.

Bi de düşünün yarın bir gün çocuğunuzun yanında size böyle davranmaya devam ederse ne hissedersiniz ? Çocuğa aynı şekilde davranırsa? Onun nasıl bi hayat olacak. Erkekler evlenince veya çocuk olunca değişmiyor. Daha da beter oluyorlar.

2 sene önce büyük bir tartışma sonrası eşim boşanıcaz diye diretmişti bende o zaman evden ayrıldım 2 hafta sonra aradı barışmak istediğini beni sevdiğini vs söyledi. o zaman ona saygılı olmasını ve düşündüğüm herşeyi söyledim o zamanda ama sende şunları şunları yap demişti hala esas sorunun bunlar olduğunu kabul etmedi hala güçlü duruşundaydı barışmak isterken bile. ondan bu aşamada bi işe yarayacağını sanmıyorum..
haklısınız çocuğu öyle görmeye asla dayanamam . aileme bile laf ettiğinde kendimden çok üzülüyorum çocuk çok yaralar..

kendimi aptal değersiz hissettiriyo onu takip etmem gerektiğini hissetmemi sağlamaya çalışıyo ve başarıyoda kendimde onu terkedecek gücü bulmaya zorlanıyorum.
 
merhaba..

eşim sinirlendiğinde ağzından çıkana dikkat etmeden ilerisini gerisini düşünmeden bana hakaret ve küfür ediyor. sonrasındada herhangi bir özür dilemiyor,istisnalar hariç oda 4 senede 3 kere dilemiştir.
bugün devlet dairesinde işimiz vardı, adresi söyledim yanlış bişey anlamış küfür edicem ha diye çıkıştı. dönüşte arabaya binincede orda yükselmesinin gereksiz olduğunu söylerken konu uzadı diye yine sinirlendi arabada avaz avaz bağırdı. kuduz köpek gibi konuşuyosun bi çor bi sus dedi. beyninde betonmu var s.kik dedi.

eğitimsiz falan diye düşünürsünüz belki. lisans üzerine yurtdışında master yapmış bi şirketin genel müdürü konumunda şuan. yani işinde başarılı eğitimi olan bi insan. ailesine karşıda sinirlendimi kırıcı, küfür etmesede ağır konuşabiliyor. Tabiki hiç kimseye bana ettiği küfür hakaretleri etmiyodur. Dersenizki çok sindirmişsin, haklısınız çok taviz verdim ve artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yıprandım.

evliliğin ilk 3 yılı yurtdışında yaşadık çalışıyodum bende, Türkiyeye döndük işe girmedim çocuk yapıcaz diye. 30 yaşındayım çocuk çok istiyorum ama böyle bir ilişkide kendimi zor ayakta tutabiliyoken nasıl yapabilirimki.
o yüzden o konu bile değil şu durumda..

çok kısa bi örnek daha vereyim. Eşim annemin çok kibirli vs olduğunu düşünüp yaşlandığında ona bakmam yardım etmem demişti. üzülmüştüm çok üzerinde durmamıştım boş konuşuyo sinirden heralde diye. Annem rahatsızlandı ben yemek yapmaya gittim, anneme dedimki biz varız anne merak etme, bunuda eşime anlatırken biz miz yokuz diye çıkıştı kılımı kıpırdatmicağımı söylemiştim dedi bana kal geldi oda noldu dunkof gibi bakıyosun unuttunmu yine konuştuklarımızı mal mal kaldın dedi. bende söylediklerine diyecek bişey bulamadım dedim. bana hakaret etmek hoşuna mı gidiyo ve annem hastayken dahi nası bu kadar kinli olabiliyosun kadın sana ne yapmış dedim. aptal olmazsan aptal muamelesi yapmam zaten sürekli kapasiteni artırmaya çalışarak geçiyo ömrüm dedi vs... ben tepki koyup çekilincede daha sonra bana ailemin bana destek olmadıklarını ama benim çok saf olup iyi niyetimden bunları yaptığım için onun sinirlendiğini vs söyleyip hakaretler için özür diledi. Ailem standart iyi bir ailedir. Beklediğim ilgiyi her zaman göremediysemde ekstrem bir durum yok. bunuda yorum yaparken belki örnek olur diye yazdım.. Ailemlede ilgili arada böyle garip şeyler söylüyo...

bu durumlar değişirmi sizce.. artık gözümü açmak ve huzurla yaşamak istiyorum.
işin en kötü yanı kendini her zaman akıllı, benden üstün, ve haklı görmesi....

saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler



Değişmez.. asla değişmez .. maddi özgürlüğünüz olabilir muhtemelen isteseniz, o yüzden yolunuza bakmanızı tavsiye ederim..
tedavi bile görse sürekli ilaç kullanmak zorunda olacaktır , çocuk yokken kaç kurtar kendini .. böyle sağlıksız bir insanın yanında çocuk yetiştirmek ne kadar mantıklı olabilir ki..
 
Bu çok insanı aşağı çeken bir olay.ben kendimi tanımaz hale gelmiştim gözümüm feri sönmüştü. Çok sabırlı bi insandım sen de sabirlisin bence ama o sabir sonradan bitiyor ve içine kapanık depresif bi hale geliyorsun
 
Bu Tarz davranışlara maruz kalmak zamanla insanda özgüven eksikliğine yol açıyor .hakarete uğrarken yada kavga ederken karsindaki seni öyle bir sindiriyor öyle bir inandırıyor ki hakliligindan da zekândan kendin şüphe eder hale geliyorsun git gide içe dönüyorsun ve kavga çıkmasın diye ip üstünde yürür gibi hata yapmaktan korkuyorsun ben bunları yaşadım yaşadıklarım senin yaşadıklarına çok benziyordu ama senin ki benimkini bile aşmış durumda.ben hakarete uğradığım zaman karşılık verince olay acayip büyüyordu. Ve artık ben olaylardan sonra günlerce konuşmamaya ayrı yatmaya başlamıştım öyle olunca eski eşim biraz kendini torpuledi ama tam anlamıyla davranışları bitirmedi bi kere korkudan alttan aldıkça daha çok üstüne gelir.ailenle ilgili düşünceleri de değişmez büyük bi ihtimalle ailenle olan ilişkilerinizi kıskanıyor .benimki de bana eziksin değer görmüyorsun hizmetçi gibisin derdi neyse anlatmakla bitmez düzeleceğini sanmıyorum bence çocuk işini ertele bu narsist adami daha fazla tepene çıkarma

siz ayrıldınız sanırım?
yaşadıklarınızla çok benzer. eşimde bana ailen seni hizmetçi enayi gibi görüyo vs diye doldurmaya çalışıyo bence çünkü ailemin bana direk yaptığı bişeyde yok benden bi beklentileri yok.. işte bakın bende yazarken emin olamıyorum o kadar sindirilmişim demekki.
 
Arkadaşlar konu sahibine bu hakaretileri nasıl sineye çekip adamı defetmediğini soruyorsunuz ya,ben bu tip ilişkileri çok gördüğüm için şaşırmıyorum.
Sağlıksız ilişkide,psikolojik olarak sağlıksız olan taraf bir müddet sonra normalde sağlıklı olan tarafın da psikolojisini,algı ve düşüncelerini bozar.
Aşağılanma ve hakarete sistematik olarak maruz kalmak bir müddet sonra kişinin duyarlılığını zedeler.
İlişki sürdükçe,aşağılanan taraf kendini sorgulamaya hatta suçlamaya başlar.
Ben sinirlendirdim,hakettim aslında,
eşim özünde iyi biri sinirlenince istemeden böyle davranıyor vb.
Kısacası bu bir kısır döngü.
Konu sahibi bu muameleye ilk uğradığında tepki verip rest çekmeliydi.
Bu saatten sonra adamı hatalı olduğuna ikna etmek mümkün değil.
Konu sahibinin ayrılırsa pişman olma korkusu üzerinde ayrıca çalışmak lazım.
Kısacası biz başka bir farkındalık boyutundayız,
konu sahibi başka,eşi ise apayrı bir alemde, bunun farkında olmamız lazım.
 
Kaç yıldır birlikteymişsiniz, değişmeyeceğine inanmanız için bu kadar sene size kanıt olamadıysa, hiçbir şey olamaz.
Eşinizde karakter yoksunluğu var. Küfürbazlık, saygısızlık, terbiyesizlik karşınızdaki insana göre değişen bir şey değildir, karakterinizle alakalıdır. Böyle bir adama katlanma sebebiniz nedir? Yani insanca muamele bile görmüyorsunuz. Böyle bir evliliğin size faydası nedir? Bu erkek müsveddesi size ne verebilir? Hiçbir şey bence.
haklısınız.
gerçek sevgi, evlilik nasıl olmalı bilmediğim için bizde severek evlendiğimiz için hep o günleri düşünerek anlamaya çalışarak evli kaldım.. malesef değer görmüyorum
 
kendince sevdiğini söylüyo.. sevdiğine çok inanarak evlendim o kadar değiştiki zamanla o değer veren insanın yerine bambaşka biri geldi sinirli kendiyle kıyaslayan kendini beğenmiş... ne zaman neye kızıp neye kabalaşacağını öngörmekte imkansız ... terapi alması gerektiğini düşünmüyo malesef kendini dosdoğru olan görüyo,
hatta en son bi kavgamızda bana sen çok yanlış bi evliliğin çocuğusun annenle baban birbirlerinin götünün içine kadar paylaşıyo olabilir ama normali bu değil sülalenizde bizim yaşlarımızda evli mutlu olan bi çift varmı dedi 2 kuzenım yeni boşandılar.. yani haklı olmak beni sindirmek için ne koz varsa kullanıyo yada daha vahimi gerçekten böyle düşünüyo,
oysa ne önemi var onun tüm ailesinde boşanan yok belki hoş bakılmıyo ama mutlularmı acaba yada onuda geçtim biz evliyiz işte bak nası bi evliliğimiz var . yani beni inandırmaya çalıştığı şey benden iyi olduğu benim doğru kriter olamayacağım ve ailemin sülalemin yetiştirilme tarzımın yanlış olduğu vs....

tedavi olmaz... ben kendime nasıl gelip toparlanacağim
Ben boşanmaktan yana degilim her zaman önce mücadele . Oturun konuşun ama bence sizi dinlemicek ben farklı kişilere de bunu onerdim burda konusamiyorsaniz mektup yazın . Ama suçlayıcı bı mektup olmasın daha ılımlı zamanında ondan nasıl etkilendiginizi onu sevme nedenlerinizden bahsedin. Şuan ne kadar yıprandığınızı yazın hangi davranışlarının sizi böyle düşünmeye sevk ettiğini yazın ama sen böylesin şöylesin vs demeyin. Su davranışın bana şunları şunları hissettiriyor. Şu davranışın beni çok üzüyor yıpratıyo vs gibi. Kendinizde de hata olduğunu ve bu evliliği mutlu bı evlilige dönüştürmek istediğinizi söyleyerek evlilik terapistine gitmek istediğinizi söyleyin buna kendinizin ihtiyacı olduğunu belirtin.
Baktınız olmadı bi süre ayrı yaşayın ama en onemlisi kararlı davranmak ayrılık kararını verme aşamasına geldiğinizde bunu ona söylerken asla göz yaşı çaresizlik üzüntü vs olmamalı yüzünüzde çünkü bu insanlar zaten karşısındakini öyle gördüğü için yıpratır . Ayrılık kararından sonra hiç bi şekilde tepki vermeyin hatta mutlu olmasaniz bile mutlu gorunun gezin tozun gülümseyin yeni hobiler edinin sizin dirilisiniz onu çaresizliğe sokucak . Ergen yöntemi falan diye düşünmeyin insan psikolojisi bu
 
Adam size bu laflari saydiktan sonra hala konusmaya devam ediyor, bir tavir koyamiyor, hatta kari koca iliskisine devam ediyorsaniz adam nasil pisman olacak da saygi duyacak? Bu ne terbiyesizliktir ya hadi kendini gectin annene edilen laflari nasil kaldirabiliyorsun?

zaman içerisinde kanıksadım malesef, eşimin kendi öfke problemi olarak gördüm bi süre. ama tüm lafları duyan yutan benim.
 
saygıyı nasıl kazanabilirim veya siz olsanız ne yaparsınız... teşekkürler

Saygi kazanmak mi? Ben olsam ne yapardim soyleyim mi, bundan sonraki ilk kufurunde ana avrat söve söve buldugum en sert cisimle girişirdim. Saka falan degil baya ciddiyim.
Hala saygi kazanmaktan bahsediyorsunuz sinirden tansiyonum firladi benim burada.
 
Tabi hayat sizin, kimse burada size bir seçeneği dayatamaz, ama size yaptığını çocuğunuza da yaparsa, o zaman ciddi bir hakka girmiş olursunuz bence.

İstediği kadar sevsin lafta, ruhunuzda açtığı yaraları kapatamaz ki. Bir süre sonra dediklerine siz de inanmaya başlar, kendinizi sorgularsınız zaten. Adam resmen içindeki çöplüğü, size boşaltıyor.

Niye denemedim diye aklınız da kalacaksa, psikiyatriyi deneyin bence. Düzelmezse ve aynı bu dozda söylemlerle yaşamaya devam edersiniz, siz de hastalanırsınız eninde sonunda.

aynen öyle, boşanmakta çok daha zor olur çocukla..
inanmaya başladım malesef kendimi çok sorguladım suçladım ben napıyorum neden hakediyorum aptalmıyım diye...

eşim tedavi görmez zaman kaybı para kaybı olarak düşünüyo ve ihtiyacım yok diyo. ben terapi alıorum arada eşimden gizli..
 
terbiyesiz öküz. eğitim cehaleti alır eşeklik baki kalır sözünün canlı örneği resmen. bütün konularınn eşinle ilgili daha ne kadar çekmeyi düşünüyosun. bide çocuk yapma planların var cehennem yaşamak içinmi
 
Ne yapacağınıza karar vermek sizin bileceğiniz bir iş.
Benim bu yazdıklarınızdan anladığım şu;
Eşiniz psikolojik olarak kesinlikle sağlıklı değil,
bu nedenle sevgi ve evlilik kavramlarını da sağlıklı değerlendirmesi beklenemez.
Adam sağlıklı düşünemiyor zaten.
Onu değiştirebilir misiniz?
Mümkün değil.
Törpüleyebilir misiniz?
Kendisi de sağlıklı düşünemediğini kabul eder ve törpülenmek isterse bu KISMEN mümkün olabilir.

Kendinize sormanız gereken sorular şunlar;
1-Aşağılanarak,eşimden hakaret ve küfür duyarak yaşamak ve bu sözde evliliği devam ettirmek istiyor muyum?
2-İstiyorsam eşimle mücadele etmeye,
uzun ve zor bir sürece hazır mıyım?
3-Hazırsam buna değer mi?
4-Değer diyorsam ve uğraşacaksam bile bu evlilik iki kişiyle mi devam etmeli?
Yoksa bu adam çoçuğumuza sağlıklı ve rol model babalık yapabilir mi?
Lütfen iyi düşünün.
Ailenizle ve yakın çevrenizle,dostlarınızla istişare edin.

çok teşekkür ederim..

eşim malesef tedaviye yanaşmıyor.
işinde üst düzey başarılı bir insandır kendisi. hemde sürekli olarak farklı insanlar müşterilerle işi var nasıl oluyo bu kadar rahatsız olan bi insan bu denli başarılı olabilir anlayamıyorum.

ailemle detaylı paylaşmasamda sorunlar olduğunu görüyolar ve bana destek oluyolar her iki türlüde.. detay bilen arkadaşlarım ise bunun evlilik ve sevgi olmadığını söylüyorlar..

tabiki kimse evin içine şahit değil. yaşadığım sadece küfür hakaret değil iyi günlerimizde var. ayrılmamıda o günler zorlaştırıyo zaten.. ümitlendiriyo beni..
 
siz ayrıldınız sanırım?
yaşadıklarınızla çok benzer. eşimde bana ailen seni hizmetçi enayi gibi görüyo vs diye doldurmaya çalışıyo bence çünkü ailemin bana direk yaptığı bişeyde yok benden bi beklentileri yok.. işte bakın bende yazarken emin olamıyorum o kadar sindirilmişim demekki.
Evet ayrıldık başka sorunlarımızda vardı onun annesi v.s.
Beni direk ailemden vurmaya çalışırdı sen anca bana bağırırsın ailenin yanında eziksin hizmetçi gibisin derdi.halbuki ailem bana bu yaşıma kadar hakaret etmemiş aşağılamamış insanlar yani o öyle görmek istiyordu.ben bu yaşıma kadar isitmedigim lafları ondan duydum hep.emin olamama duygusunu bende çok yaşadım kendimden şüphe ettiğim zamanlar oldu. Fiziksel şiddet yoktu evine karşı sorumluluğunu yerine getirirdi içki, dışarı hayatı yoktu baktığın zaman sorun yok gibi dursada işin aslı çok farklıydı çünkü bu durum başlı başına bi sorun çünkü psikolojik şiddete maruz kalıyorsun bunun adini koyman bile zaman alıyor.kendinden şüphe etme kardeşim bastırılan hakarete uğrayan sensin.esimde bama kapasiten düşük oturup iki kelime konuşamıyoruz derdi daha neler neler...diyelim ki çok iyiyiz ağzımdan bilmeden bi laf çıksa 1000 tane duyardim
 
Bu çok insanı aşağı çeken bir olay.ben kendimi tanımaz hale gelmiştim gözümüm feri sönmüştü. Çok sabırlı bi insandım sen de sabirlisin bence ama o sabir sonradan bitiyor ve içine kapanık depresif bi hale geliyorsun

bende içime kapandım özellikle buraya taşındıktan sonra ve işi bıraktıktan sonra... yüzüm gülmez oldu bi uykuda gibiyim bitsede gitsek gibi.
 
X